[bylobrzydkobedzieladnie]

W latach 1954-1956 przebywałam we Francji. Może udało nam się wtedy spotkać? Gwen wprawdzie trzymała się wtedy raczej mugolskiego światka, ale jeśli dotarła do niej wieść o wielkim, magicznym wydarzeniu związanym ze sztuką pewnie się na nim pojawiła. Nieśmiała, ledwo po skończeniu szkoły, mogła pałętać się i nie wiedzieć co ze sobą zrobić. Mogła zamienić kilka słów z Blanche, może nawet umówiły się na kawę? Albo szanowna pani zgodziła się pozować młodej artystce do kilku szkiców przy pianinie?
Teraz, współcześnie, mogłybyśmy się po prostu odnaleźć gdzieś na fabule.

Blanche na pewno czułaby się zaszczycona możliwością pozowania Gwen do szkiców!

Hej

Michael mógł znać Blanche 5-6 lat temu, zanim został wilkołakiem i gdy ona wciąż grywała w londyńskich klubach i nie była jeszcze zamężna. Młody Tonks był skupiony na karierze, ale przy tym lubił się bawić i podrywać dziewczyny, nie chcąc jednak jeszcze zakładać rodziny. Może flirtowaliśmy, albo połączyło nas coś więcej? Szukam też osób, które pamiętają dawnego Tonksa - beztroskiego, nieco egocentrycznego i dalekiego od obecnych kompleksów oraz nowego altruizmu.

A Steffen chętnie napisze o niej dla "Czarownicy"!

Myślę, że napisałem dla Ciebie kilka mniej lub bardziej pikantnych wierszy w Beuxbatons  i myślę, że miałem epizod, w którym mnie zgubiłaś. Byłem rok niżej od Ciebie (merlinie, czemu za moich czasów nie było takich nauczycielek!), ale myślę, że zakochałem się bez pamięci Po latach wciąż Cię poznam w Piórku Feniksa, pytanie jednak brzmieć powinno - czy powiodłaś mnie w szkole wprost na zgubę czy spojrzałaś na mnie łaskawym okiem choć na chwilę??

Blanche Flume napisał:Blanche na pewno czułaby się zaszczycona możliwością pozowania Gwen do szkiców!

To pewnie zobaczymy się na fabule. <3


PS. Ja pomogę Steffowi w ilustracjach.

bywałam w piórku feniksa (na widowni oczywiście ), teraz znów tam powracam po dłuższej nieobecności. nie wiem, czy Blanche zwróciłaby na Deirdre uwagę (chociaż wielu czarownic-widzek tak pewnie nie ma), ale myślę, że mogłyby choć raz sobie przy magicznym koktajlu pogawędzić!!

Doczytałam w karcie, że Blanche w którymś momencie uczyła w Beauxbatons! Z moich obliczeń wynika, że 25 lat Blanche miała w roku 1953, a Cressida skończyła szkołę w 1954, to może w tym czasie mogły się ze sobą zetknąć . Jak to było z tymi ramami czasowymi, czy dobrze myślę? Na teraźniejszość byłoby raczej ciężko, ale jakbyś miała kiedyś ochotę na jakieś szkolne retro, to ja chętnie
Elise gra na fortepianie, ale nie bywa w plebejskich lokalach, więc też trudno byłoby je ze sobą zetknąć .
Ale kiedyś może można by zapoznać Blanche i Charlie? Na pewno stanowiłoby to ciekawy kontrast, biorąc pod uwagę, że Charlie to taka prosta i skromna dziewczyna ze wsi, oddana swojej pracy alchemiczka, a Blanche ma zupełnie inny charakter i są w pewnym sensie przeciwieństwami.

Steffen, czekam zatem na artykuł!
Co do Michaela, Blanche ma bardzo dobrą pamięć do twarzy, a jeśli dała się wciągnąć w ten niewinny flirt, to tym bardziej nie minie go obojętnie; zapewne też zdziwi ją ta nowa postawa (o ile wyjdziemy z założenia, iż byli na tyle blisko, że zdołali się lepiej poznać), a Mike stanie się dla niej chodzącą zagadką, którą będzie chciała rozwiązać. Niech zatem Tonks nie dziwi się jej natarczywej pozie, przez którą będzie pragnęła go rozgryźć.

Tristan, w szkolnych latach Blanche nie przyjmowała jeszcze swojej postaci femme fatale, była raczej samolubną introwertyczką, zdecydowanie daleką do przynoszenia zguby swoim kolegom. Nie mniej jednak na pewno nie ignorowała tych listów, choć zapewne na żaden faktycznie nie odpisała. Na pewno schlebiało jej to, że jakiś młodszy o rok chłopiec stara się o jej względy; na pewno przeszło jej też przez myśl czy wszystkie te działania ze strony Tristana są szczere; na pewno też skonfundowała ją ta sytuacja, wszak nie wiedziała co ma z tym faktem w ogóle począć. Finalnie pewnie utrzymała wszystko w sekrecie (zresztą kto zechciałby jej słuchać?), hamując zaloty chłopaka. Teraz będzie miała raczej problem z rozpoznaniem Rosiera w klubie, choć jeśli ten jej się przedstawi, z pewnością wszystko skojarzy. Pytanie tylko, czy teraz, po latach, to właśnie ona zdecyduje się na kilka wymownych spojrzeń, które według wierzeń Flume, ponownie rozpalą jego serce.

Gwendolyn, no to super, już wybieram dla Blanche fatałaszki, w których spełni się w swojej roli modelki!

Deirdre, Blanche na pewno nie przeoczyłaby tej wyjątkowej urody na widowni, więc w czasie przerw w pracy z pewnością znalazłaby się przy stoliku Mericourt, ot co, w ramach damskich pogaduszek.

Cressida, obliczenia jak najbardziej się zgadzają, stąd też możemy wyjść z założenia, że Fawley była świadkiem krótkiej kariery nauczycielskiej Flume.
Co do Charlene, myślę że to bardzo dobry pomysł! Trudno jest mi stwierdzić jaki stosunek miałaby Blanche wobec Leighton, ale jestem pewna, że mogłaby wyjść z tego spotkania ciekawa sesja!

Wtedy jeszcze Flint, ale tak, może Blanche ją uczyła, albo przynajmniej mogły kiedyś nawiązać interakcję w innym momencie. Chętnie zagram jakąś retrospekcję ze szkoły ^^.
A co do Charlie, to pewnie byłby jakiś spontan, biorąc pod uwagę że nasze panie nie mają za bardzo punktów wspólnych i raczej nie miały się skąd poznać w przeszłości, skoro uczyły się w różnych szkołach plus różnica wieku. Ale i tak kiedyś bym je ze sobą zderzyła.

Och, Blanche, najpiękniejszy Słowiku myślę, że nasza relacja może być całkiem świeża, to znaczy, cóż, pewnie w przeszłości nie raz byłem widzem podczas twoich występów, ale wtedy raczej nie zwracałaś na mnie uwagi, bo byłem biednym żeglarzem, w starym płaszczu i z pustą sakiewką Ale od listopada (grudnia?) pracuję nie tylko dla nestora Prewettów, ale także dla magicznego baletu Rosierów, więc zarabiam zdecydowanie więcej, noszę się jakoś bardziej bogato i wciąż przychodzę na twoje występy. W eleganckich szatach i z sakiewką po brzegi wypełnioną hajsem jakoś się mniej wstydzę zagadać, a skoro z ciebie taka kokietka (i nimfomanka, hehehe) no to chcę ci zaproponować żebyśmy się wdali w krótki (bądź dłuższy?) romans, jestem artystą, chętnie uczynię cię swoją muzą, a to powinno ci się spodobać, myślę, że mogłoby między nami zaiskrzyć jeśli chcesz to możemy uznać, że mamy już za sobą pierwsze spotkania właśnie w Piórku, gdzie zostałem stałym bywalcem, odkąd nawiązaliśmy kontakt, ale jeśli wolisz, to możemy tę relacją odegrać całą od początku i po raz pierwszy rozmawiać ze sobą dopiero jakoś teraz, mnie to w zasadzie nie robi aż takiej różnicy <3 plus myślę, że miałabym ci do zaproponowania wspólny wątek, ale to chyba dopiero po nowym roku, bo nie wiem czy w ogóle do tej pory będę cokolwiek pisać