Konsekwencje ogłoszenia Londynu strefą wolną od mugoli oraz obarczenia Zakonu Feniksa odpowiedzialnością za śmierć nestora Yaxleyów, nie ograniczyły się do samego wysiedlenia ludności mugolskiej; już na początku kwietnia Ministerstwo Magii wydało dekret, nakładający obowiązek rejestracji różdżki przez wszystkich czarodziejów mieszkających, pracujących lub odwiedzających angielską stolicę. Aby móc legalnie przebywać na terenie miasta, należało najpierw stawić się w odbudowanej siedzibie ministerstwa, udokumentować swoje pochodzenie (do trzech pokoleń wstecz) oraz okazać różdżkę, która od tego momentu stawała się przedmiotem służącym jednoznacznej identyfikacji tożsamości posługującego się nią czarodzieja. Powołano specjalną Komisję Rejestracji Różdżek (zajmującą pomieszczenia dawnego Biura Aurorów), której oficjalnym zadaniem miało być upewnienie się, że nikt o podejrzanych powiązaniach z siejącą terror organizacją nie będzie mógł poruszać się po Londynie; na celowniku znaleźli się czarodzieje mugolskiego pochodzenia, jawnie sprzeciwiający się obecnej władzy, oraz ci, co do których istniały podejrzenia o udzielanie wsparcia Zakonowi Feniksa. Prześwietlano koligacje rodzinne, ścieżkę zawodową i dotychczasową działalność, ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich aresztowań.

Na ulicach Londynu pojawiły się patrole, uprawnione do wyrywkowej kontroli różdżek. Początkowo dane zawarte w rejestrze miały być udostępnione wyłącznie wybranym pracownikom Ministerstwa Magii, ale wraz z upływem czasu stał się on bardziej powszechny: kontrolowano wszystkich czarodziejów wchodzących do budynku Ministerstwa Magii, Szpitala Świętego Munga i Banku Gringotta, specjalne instrumenty do sprawdzania różdżek pojawiły się też w niektórych prywatnych lokalach, głównie należących do zwolenników Cronosa Malfoya. Restauracje, sklepy i puby zaczęły odmawiać wstępu czarodziejom mugolskiego pochodzenia oraz tym, którzy w rejestrze zostali oznaczeni jako podejrzani o współpracę z przeciwnikami rządu, odnotowywano też przypadki celowego sprzedawania im produktów uszkodzonych lub niebezpiecznych. Krótko po tych incydentach, Prorok Codzienny opublikował listę miejsc przyjaznych mugolakom, które mogli odwiedzać bez ryzykowania własnym zdrowiem. Do porządku dziennego przeszły nieuzasadnione aresztowania, w wyniku których narażający się władzy czarodzieje otrzymywali obciążające wpisy w rejestrze. Takie oskarżenia, nawet jeśli bezpodstawne, stawały się niemal niemożliwe do wymazania.

Rejestracja, której oficjalnym celem było zwiększenie bezpieczeństwa w Londynie, zgodnie z założeniem miała objąć w równym stopniu wszystkich czarodziejów - rzeczywistość była jednak drastycznie inna. Członkowie konserwatywnej arystokracji, za milczącym przyzwoleniem rządu, całkowicie zignorowali nałożony dekretem obowiązek, nie musząc obawiać się ewentualnych kontroli. Dla Rycerzy Walpurgii i ich sojuszników cały proces był jedynie krótką formalnością: na ogół nie zadawano im żadnych pytań, w ich przypadku identyfikacja tożsamości stanowiła zresztą atut, nie zagrożenie. Sytuacja wyglądała podobnie dla członków rodzin czystokrwistych, deklarujących poparcie dla obecnie panującego ministra, jednak przeważająca większość czarodziejów, którzy decydowali się na rejestrację, zderzała się z potężną ścianą biurokracji, sprawiającą, że uzyskanie zgody na przebywanie w stolicy mogło trwać od kilku godzin do kilku dni, w trakcie których różdżka była często rekwirowana, a kandydat proszony o dostarczanie kolejnych dokumentów. Zdarzało się, że ostatecznie rejestracji odmawiano, a różdżka nigdy nie powracała do prawowitego właściciela; w skrajnych przypadkach dochodziło też do aresztowań, podyktowanych zarzutami o odkrytą w trakcie procesu działalność antyrządową. W efekcie wielu czarodziejów mugolskiego pochodzenia oraz tych, którzy mieli coś do ukrycia, w ogóle nie przystąpiło do rejestracji, przebywając na terenie miasta nielegalnie; inni, zatrudnieni w londyńskich instytucjach i lokalach, nie mieli wyjścia, ustawiali się więc w długich kolejkach, licząc na przychylność komisji lub podejmując ryzyko ukrycia faktu istnienia niemagicznych członków rodziny.

Kod:

[b]Imię i nazwisko:[/b] imię i nazwisko postaci
[b]Status krwi:[/b] czystość krwi postaci
[b]Status krwi członków rodziny:[/b] matka, ojciec, dziadkowie, pradziadkowie
[b]Miejsce zamieszkania:[/b] miasto, ulica, numer, nazwa budynku (jeżeli istnieje)
[b]Obecne miejsce zatrudnienia:[/b] nazwa stanowiska i miejsce pracy
[b]Dotychczasowe konflikty z prawem:[/b] lista wykroczeń, których dopuściła się postać; należy uwzględnić aresztowania fabularne, także te, które nie zostały rozegrane w Tower
[b]Zgodne ze stanem faktycznym:[/b] tak/nie - w zależności od tego, czy postać próbuje dopuścić się zafałszowania danych
[b]Link:[/b] link do posta fabularnego

Mistrz gry dziękuje wszystkim za udział w wydarzeniu. Postacie, które nie zarejestrowały różdżek, a chciałyby to zrobić, proszone są o kontakt drogą prywatnej wiadomości ze mną (Williamem).

Wszystkie postacie, które zarejestrowały różdżkę na prawdziwe dane, otrzymały osiągnięcie Wzorowy obywatel:

Elvira Multon, Solene Baudelaire, Belvina Blythe, Hannah Wright, Michael Scaletta, Cillian Macnair, Wren Chang, Cornelius Sallow, Herbert Grey, Celine Lovegood, Yvette Baudelaire, Zlata Raskolnikova, Aurora Sprout, Everett Sykes, Sheila Doe, Elric Lovegood, Castor Sprout, Thomas Doe, Nora Fletcher, Jayden Vane, Connor Multon, Lyssa Valhakis, Ulysses Vale, Hector Vale, Valerie Vanity, Septimus Vanity, Salome Lyon, Amelia Eberhart, Kenneth Fernsby

Wszystkie postacie, które z sukcesem zarejestrowały różdżkę na fałszywe dane, otrzymały osiągnięcie Wilk w owczej skórze:

Steffen Cattermole, Anthony Skamander, Vincent Rineheart, Justine Tonks, Keat Burroughs, Maeve Clearwater, Marcelius Sallow, Reggie Weasley, James Doe, Finley Jones, Ronja Fancourt, Eve Doe, Tessa Skamander, David Hargrave