Rzeczą, którą w życiu wychodzi mu najlepiej, jest umieranie.

Uczy się umierać, zanim jeszcze uczy się żyć. Nie jest to przyjemna nauka; czyjeś ręce, szorstkie, obce, przemocą wyciągają go z ciepłego łona matki na zimny, zimny świat. Świat, który go nie chce, skąpi mu pierwszego oddechu. Pierwsze chwile spędza więc, czerpiąc oddechy innych- zdyszany, nerwowy oddech magomedyka; ciężki, urywany, zbolały oddech matki, drżący od łez; oddech ojca, który sapie głośno, chrapliwie, nachylony nad swoim pokurczonym niezdrowo pierworodnym synem, drobnym, sinym, drżącym stworzeniem, które uparcie xxxx.

Następna śmierć ma zapach soli i żywokostu.

Kiedy ma dziewiętnaście lat, umiera znów- z miłości.

Historia lubi zataczać koło.

WYPISZ po przecinku rzeczy (zwierzęta, inne) zakupione w sklepiku MG