[bylobrzydkobedzieladnie]

moja piękna

pięknie

Siostrzyczko

Chcę znać Evcię . Miałam relację z poprzednią, więc przychodzę i tutaj. Niestety Cressida uczyła się w Beauxbatons, co raczej wyklucza bliską relację (w końcu w najważniejszych etapach zawierania przyjaźni przez młode dziewczęta znajdowały się osobno i nie miały jak nawiązać głębokiej więzi), ale mogły się poznać już po szkole, kiedy Cressida po powrocie z Beauxbatons nieśmiało wkroczyła na salony. Debiutowała chyba rok później niż Evandra. Ewentualnie wchodzą w grę jakieś letnie wakacje i poznanie się podczas jakiegoś szlacheckiego wydarzenia. Pytanie tylko, czy Evandra w ogóle zwróciłaby uwagę na takie nieśmiałe, zahukane i zakompleksione dziewczątko, jakim była i jest Cressida?

W przeciwieństwie do Evandry - gwiazdy, która u boku nestora błyszczy coraz mocniej - zawsze byłam raczej chorowitym kaczątkiem, bardziej od plotek interesowała mnie alchemia, a choć pisane było mi życie jako lady Nott, to spadłam na samo dno upokorzeń. W przeciwieństwie do Evandry wyszłam też za mąż ze szczerej miłości, ale teraz tkwię w (błędnym) przekonaniu, że dla Percivala Nott Blake ważniejszy był ktoś inny. Nie sposób było nie słyszeć o moim smutnym losie na wszystkich dworskich salonach po tym, gdy Percival wystąpił podczas szczytu w Stonehenge przeciw wszystkim konserwatywnym rodom i został wydziedziczony. Mnie, niczego nieświadomej, łaskawie pozwolono powrócić do panieńskiego nazwiska i rodziny, ale już mój synek urodził się w lutym jako zwykły bękart Jestem trochę zagubiona, rozczarowana najbliższymi w moim życiu osobami, czuję się zamknięta w złotej klatce, co ostatnio popycha mnie w ramiona Francisa w różne dziwne sytuacje!

Pomimo tego smutnego kontrastu, widzę też trochę punktów zaczepienia - wyniszczającą chorobę (u Belle to klątwa Ondyny, która raz o mało nie pozbawiła jej życia), posiadanie synków w niemal identycznym wieku, w teorii konserwatywne poglądy, alchemiczka Isabelle chętnie zaopatrzy też Evandrę w jakiekolwiek eliksiry.
Mam też relacje z Twoim mężem i bratem:
1) Z Tristanem przyjaźniłam się w Beauxbatons, pomimo chłodnych stosunków pomiędzy naszymi rodami połączyła nas pasja do jeździectwa, chyba troszkę się w nim kochałam, ale widziałam ile ma wielbicielek, więc dałam się sfriendzonować. Po hańbie Percivala wyciągnął do mnie pomocną dłoń i wsparł w tym trudnym czasie!
2) Carrowowie i Lestrangowie mieli kiedyś pomysł aby wyswatać mnie z Francisem, ale oboje zgodnie uznaliśmy, że nie chcemy być nigdy zaręczeni i zmanewrowałam swojego ojca tak, aby do niczego nie doszło. Teraz Francis jest moim wyrzutem sumienia i chyba jedyną osobą której ufam, z pewnością byłby lepszym mężem niż Percy - a Tristana najzwyczajniej w świecie Ci zazdroszczę!

Widzę tutaj wiele opcji, od chłodnej zazdrości (ja Tobie mogę zazdrościć wszystkiego, Ciebie mogło kłuć w oczy jaka zakochana byłam w swoim mężu), po sympatię/przyjaźń (Carrowowie i Lestrangowie są w na tyle poprawnych stosunkach, że mogłyśmy się stykać w wieku panieńskim, albo zwróciłaś na mnie uwagę dzięki mojej znajomości z Tristanem/Francisem), po skomplikowaną relację która zakiełkowała gdzieś w chłodzie i w której usiłujemy zmusić się do poprawnej sympatii - a przynajmniej ja próbuję, poszukująca sojuszników z uwagi na moją niestabilną pozycję zhańbionej damy.

Tristan, Melisande, Francis, Elaine, najpiękniejsi, najukochańsi, cudowni!

Cressida, mimo iż już przeniosłyśmy się na pw - tęsknię za naszymi rozmowami, lekkością i czarem, jakie roztaczałyśmy wokół siebie podczas każdego ze spotkań. Dziękuję za pomoc i wsparcie, które mi okazałaś jako jedna matka drugiej. Przy tobie czuję, że wrażliwość i piękno wciąż mają szansę, by wygrać. Chodźmy na spacer, pokażę ci nowe róże!  

Isabelle, gdy poznałyśmy się w okresie panieńskim, z pewnością dałam się poznać z jak najlepszej strony. Łaknęłam nowych znajomości, a skoro do dyspozycji było jakże ograniczone towarzystwo młodych panien, chciałam poznać także i ciebie. Eliksiry nigdy specjalnie mnie nie interesowały, ale jeśli miałaś (albo i nadal masz!) w sobie romantyczną nutę i zobaczę w tobie pasję, będę słuchać!
Małżeństwo z miłości było niegdyś moim największym marzeniem, ale panna Adalaide Nott skutecznie (?) wybiła mi to z głowy… Tobie się udało, jak na tym wyszłaś? Widzę, że potrzebujesz wsparcia, a skoro Tristan wyciągnął do ciebie rękę, nie zamierzam mu się przeciwstawiać. Trochę ci współczuję, ale cieszę się, że nie jestem na twoim miejscu. Początkowo uśmiechy były na pewno sztuczne, zwłaszcza jeśli zauważyłam tak usilnie chowaną przez ciebie zazdrość. Dziś, gdy wychodzi na to, że możesz mnie potrzebować do odzyskania twarzy, w całej swej dobroci wyciągnę do ciebie rękę i spróbuję na nowo się do ciebie przekonać.
Raczej będę starała się trzymać cię z dala od Francisa, bo nie chcę, by dodatkowo pogrążał się romansem znajomością z tobą. No chyba że uda nam się wyprowadzić cię na prostą, wtedy zastanowię się nad tym ponownie…
Poza tym - spotkajmy się! Nie mogę się doczekać naszych rozmów

nie przepadam za półwilami, za żonami nestorów zwłaszcza; pewnie Evandra nie zawraca sobie głowy krzywymi spojrzeniami Cordelii na wszelkich bankietach i tak dalej, ale na pewno wyczuwa niechęć najmłodszej Malfoyówny. może ją to bawić, może to ignorować, może irytować, pełna dowolność, ale Cordelia jest przy Evandrze ponurym, zazdrosnym stworzonkiem - i na pewno jest prowodyrką rozsiewania irracjonalnych, wyssanych z palca plotek na temat Evandry (do czego się nigdy nie przyzna)

Cordelio, droga kuzynko! Choć nie było tego wiele, to pamiętam nasz wspólnie spędzany w dzieciństwie czas. Byłaś wtedy pięknym, uroczym dziewczęciem, jakie chciałam wprowadzić w swój świat i dzielić się radością oraz smutkiem, niczym z młodszą siostrą. Zdecydowałaś jednak inaczej, kiedy się ode mnie odwróciłaś, zwracając ku mojej najbliższej przyjaciółce? Ukłucie żalu towarzyszyło mi jeszcze przez pewien czas, póki nie porwał mnie wir zadań obowiązków dorosłości. Może wciąż staram się zyskać twoją przychylność i dowiedzieć się skąd ta niechęć? Ale nie miej wątpliwości, gdy dowiem się, że to ty dbasz o moje zniesławienie, dopilnuję, byś tego pożałowała

Puk puk, witam najlepszą kuzynkę świata