Płomieniu

Byliśmy razem na roku, spaliśmy w tym samym dormitorium, jak bardzo się nie tolerowaliśmy, Coriolanie?

Isabello,

Francis, pewnie byłeś dla mnie zbyt spokojny, zbyt idealny, zbyt trudny do sprowokowania. To ostatnie najpewniej praktykowałem z uporem maniaka; kiwając ze zrozumieniem głową, gdy rozpełzły się wieści o Twojej chorobie, tak sobie tłumaczyłem Twoje wcześniejsze zachowanie. Twoim żywiołem była woda, moim ogień - przypuszczam, że nie potrafiliśmy odnaleźć wspólnego języka. Może zarobiliśmy kiedyś szlaban za naszą kłótnię i w milczeniu doszliśmy do neutralnego porozumienia? Pytanie, jak sprawy stoją obecnie, gdy w imieniu rodziny próbuję odzyskać stały grunt pod nogami na szlacheckiej arenie.

cioteczka pewnie dumna

Od czerwca do początków listopada pracuję na waszym dworze jako uzdrowicielka Wendeliny Selwyn - nie tylko pełniłam tę funkcję z całym zaangażowaniem, ale też pomieszkiwałam w waszym pałacu, musimy się kojarzyć, lordzie Selwyn