Freya

11.03.21 8:02

First topic message reminder :

Freya

Kilkuletnia płomykówka, którą przygarnął po powrocie do kraju. Ranną sówkę odnalazł w pobliskim lesie, po czym zaopiekował się nią i odchował - choć chciał wypuścić ją na wolność, Freya uparcie wracała. W końcu zaprzestał kolejnych prób, zamiast tego nauczył ją przenoszenia listów i względnego szacunku wobec innych czarodziejów. Wciąż jednak zdarza się, że dziobie po palcach i bywa nieokrzesana, zupełnie jak jej właściciel.

20.12.23 15:13

Przeczytaj

16 sierpnia

Everett,

czy jesteście cali? Ty i Jarvis? Pan Garboróg? (Mam bliżej nieokreślone wrażenie, że nazywa się Wilhelm, ale to chyba nie to. A może jednak?).

Nie wiem jakimi słowami określić to, co stało się na sam koniec festiwalu; wspomnienie spadających odłamków wciąż nie daje mi spać, a świadomość tego, że mogliśmy tam wszyscy zginąć odbiera apetyt.

Zanim zapytasz - ja i M. jesteśmy cali, nic poważnego nam się nie stało. Daj znać, jeśli coś Cię niepokoi lub jeśli potrzebujesz pomocy i ucałuj ode mnie Jarvisa.

Adda

22.12.23 1:08

Przeczytaj 16.08

Everettcie, Jesteś cały i zdrowy? Jak Jarvis? Mam nadzieję, że nie było Was wtedy na Festiwalu. My z Orestesem byliśmy na cmentarzu, ale zamiast odwiedzić grób matki, musiał kryć się przed meteorytami. Pomógł nam mój (nowy, ale nie do końca nowy, bo nigdy żadnego nie miałem) skrzat, użyteczne stworzenia.
Czy Twój dom nie ucierpiał? Mój nie, ale cudem. Wierzyć mi się nie chce, że kilka dni temu spokojnie umawialiśmy się na whiskey—ale właściwie zaproszenie jest aktualne, a ja otrzymałem pomyślne wieści od j e j brata.
Hector

Achilles jest dziwnie spokojny, ale pohukuje w stronę szopy z garborogiem i usiłuje zobaczyć, co się w niej kryje

23.12.23 19:50

Przeczytaj 16.08

Sykes, Mam nadzieję, że jesteś cały i byłbym wdzięczny za wiadomość, czy z Jade wszystko w porządku. ~~Solas chciałby~~ Ostatnio wspomniałem jej, że w Londynie byłoby bezpieczniej i miałem rację, bo w stolicy - w odróżnieniu od dzikich lasów - są podziemne tunele. Rozważcie to, to bezpieczne miejsce dla czystokrwistych i porządnych rodzin.

Przesyłam kartę z Jocundą (fascynujące, że się na niej znalazła) dla Twojego syna. Sława jego ciotki będzie miała na niego lepszy wpływ niż na moją córkę.

Z poważaniem, C. Sallow

Do listu dołączono kartę z Jocundą

27.12.23 21:55

Przeczytaj C.S.

Sykes, Moja korespondencja z moją szwagierką nie jest Twoją sprawą, ale dziękuję, że odpisałeś prędzej od niej. Poza tym, moja matka wciąż wierzy, że Jade mieszka z Solasem w Ameryce Południowej, a stamtąd listy dochodzą zbyt długo. Nie, żeby pytała o Jade—nadal jej nie lubi.

To przykre, że Wasze poczucie humoru wciąż pozostaje nieoczywiste, ale w Londynie z pewnością znalazłbyś powody do śmiechu albo do zachwytu, a Twoja rodzina bezpieczeństwo. Tobie polecam "Piórko Feniksa", lokal pełen radości i rozrywki.

Hersilia ma się w porządku i mam nadzieję, że Jarvis też prędko zapomni o tej całej sytuacji.
Cornelius Sallow

28.12.23 17:58

Przeczytaj H.V.

Everettcie, Cieszę się, że Mojry lub leśne bóstwa z Lancashire miały Was w swojej opiece—choć na wspomnienie, że byliście tam, na wyścigu, zjeżyły mi się włosy. Myślisz, że Jarvis opowie o tym Orestesowi (muszę go przygotować), czy nie wspomina raczej tamtego dnia? My byliśmy na cmentarzu, przygotuj swojego gdyby mój coś wypaplał...
Mam nadzieję, że byłeś z tymi poparzeniami u uzdrowiciela, a jeśli nie to oczekuję Cię w Rhyl j a k n a j s z y b c i e j. I że nie oszczędzasz przepisanej (mam nadzieję, bo wiesz co sądzę o partaczach, którzy jej nie przepisują, a jak nie wiesz to chętnie opowiem) maści na poparzenia: to ma być dawka na obecne poparzenia, a nie do trzymania przez lata "na wszelki wypadek"!
Faktycznie, najbardziej martwią mnie rany tyczące się mojej specjalizacji: czy te koszmary zdają się zmieniać w widziadła, o których Jarvis wspomina na jawie? To pierwszy symptom ~~nieuleczalnej choroby jeśli nie wychwyci się jej w porę, ale nie będę cię straszyć~~ czegoś potencjalnie poważnego, czy mógłbym z nim porozmawiać?
Odwiedźcie mnie, proszę, obydwoje. Orestes ucieszy się z towarzystwa przyjaciela, a ja dyskretnie wybadam Jarvisa—nawet się nie zorientuje, że to nie przyjacielska rozmowa, obiecuję.
Wygrałbyś chociaż ten wyścig? ~~Vic zawsze był w nich śwetn...~~

Mój skrzat ~~gdzie ty się wychowałeś, że nazwałeś skrzata przyjacielem~~ nazywa się Charon i choć zdawało mi się, że potrafię obyć się bez pomocy, to jego służba jest obecnie nieoceniona. Przez ostatnie dni leczyłem mieszkańców Rhyl i ledwo znajdowałem czas na cokolwiek, Charon bardzo mnie odciążył. Praca pomaga mi nie myśleć, ale gdyby meteoryt uderzył gdziekolwiek indziej to straciłbym dorobek życia. Orestesowi pozwalam jeść tyle żab, ile chce, choć niepokoi mnie nieco, że je rozwala.

Elric (kojarzysz go pewnie z Hogwartu?) faktycznie nam pobłogosławił, a nawet przeprosił mnie za to, że nic nie zrobił gdy Ślizgoni wrzucali moją laskę na drzewo—bardzo dziwny człowiek, ale porządny. Wszystko opowiem chętnie przy whiskey: może 25 sierpnia? Nie mam wtedy zapisanych żadnych pacjentów na wizyty popołudniowe. Kilka wcześniejszych dni również mam luźnych wieczorami, jeśli to nie za późno dla Jarvisa!

Achilles nigdy nie był normalny, ale może masz w szopie coś, co go zaintrygowało albo co chciał zjeść?

Hector

31.12.23 1:24

Nowa wiadomość sierpień

Everecie, To ogromna ulga, że pomimo zła sypiącego się z nieba nic wam się nie stało! Mówisz o konnym wyścigu z okolic Durdle Door? Mój kuzyn brał w nim udział, biedny Artemis... Na szczęście on również uszedł cały i zdrowy. To musiało być okropne, tak strasznie wysoka fala... Byłeś wtedy w siodle, czy po prostu oglądaliście gonitwę? Uściskaj ode mnie twojego małego bohatera, proszę. Do nóżki Dandelion dołączam mieszek z garścią landrynek, które, mam nadzieję, choć odrobinę poprawią mu humor - i tobie. Mam nadzieję, że sowa ich po drodze nie zgubi.

W czasie deszczu gwiazd byłam na szczęście w rodzinnym miasteczku. Wraz z bardzo bliską mi osobą odwiedzałam mojego ojca na cmentarzu, gdy do tego doszło... Schroniliśmy się w katakumbach pod Doliną Godryka, więc myślę, że mimo wszystko musiały czuwać nad nami jakieś dobre duchy. A moim najbliższym nic się nie stało, chwała Merlinowi. Ale sama myśl o tym, że mogłam ich stracić przez moc, która przyniosła nam tak okrutne zniszczenie... Czuję się zimna, gdy o tym myślę. Zimna i płonąca jednocześnie. Rozumiesz? Jedynie ich obecność rozgania to uczucie. A ja... Może to zabrzmi źle, Everecie, ale doświadczyłam w tym odrobiny szczęścia. Promyka nadziei na dobre jutro, zaskakującego i niesamowitego. Och, ale nie będę cię tym zamęczać, gdy wokół nas świat wali się w posadach i festiwalową radość zastąpiła rozpacz, a tragedie rozlały się jak choroba. I gdy to, co miało być mocne i trwałe, trzeba odbudować na nowo. Wstyd mi się cieszyć w takim czasie.

Ty również na siebie uważaj, uważajcie obaj.

Celine

03.04.24 1:44

Przeczytaj Tonks

Najszybszy Syrenie w Anglii,
wiesz, nie wiem czy miałeś okazję usłyszeć, ale mugole mają pewne powiedzenie i brzmi ono: złego diabli nie biorą. A ja, cóż, jestem przecież okropnie straszliwie złą terrorystką. Może jestem mała, ale chyba nie sądziłeś, że dałabym się komuś zdeptać, hm? Widzę jednak, że i Tobie udało się przetrwać - mam nadzieję, że z Jarvisem wszystko w porządku.

Gajówka stoi - jakoś. Ale jeśli coś zacznie mi przeciekać mogę przypomnieć Ci tą propozycję.

Tytoń? Powiedz jeszcze że masz trochę prawdziwej kawy i mogę się zakochać. Kusząca propozycja. Mówiła w jakim celu zbiera te informacje? Zdarzyło mi się je już spotkać kilka razy, jedyne czego jestem pewna, to tego, że to wytwory czarnej magii. Nie widzę przeszkód, byśmy ze sobą porozmawiały.

Wyznaczcie jakieś miejsce, najlepiej takie w których nie będziemy rzucać się w oczy.
justine60

PS. Pozdrów Młodego.

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia