Przyszła na świat w kwietniu 1947 roku, poprzez magicznie wywołany poród w szpitalu magicznym w Rapiqum. Przyczyną śmierci dziecka w ostatnich dwóch tygodniach przed wyznaczonym rozwiązaniem ciąży była silna starożytna klątwa, która ugodziła matkę podczas pracy, której miała się już w tamtym czasie nie poddawać. Wyszkolona łamaczka klątw ciężko pożałowała tego co się stało, zwłaszcza, że sama po tygodniu wydobrzała i nie odniosła większych obrażeń. Dziecko otrzymało imię po matce, bowiem przyszło na świat nieżywe, a pogrzeb odbył się na szpitalnym dziedzińcu. Nöelle była owocem najdłuższego związku Anthony'ego, który rozpoczął się pół roku po jego przyjeździe do Iraku. Jednak drogi obojga rozeszły się tuż po pogrzebie, nie przetrwając tej próby. W lecie tego samego roku Anthony wrócił na stałe do Londynu, by przejąć interes na Nokturnie i zająć się siostrą. O historii z dzieckiem wie jedynie Bastian.

Anthony korzysta z publicznej sowiej poczty i nie kwapi się, by ten stan rzeczy zmienić. Nie ma czasu na zajmowanie się sowami.

Zamieszał w sklepie Borgina & Burke'a przed dwunastoma laty, kiedy jeszcze interesem zajmował się ojciec Anthony'ego, Herbert. Z początku trudno było go uchwycić, jednak gdy to się udało, został zamknięty w skrzynce schowanej w szafie, do której nie docierają promienie słoneczne. Od czasu do czasu udaje mu się wydostać z kryjówki i wystraszyć wchodzących do sklepu klientów. Najczęściej przybiera postać ojca Amodeusa Prince'a i z upodobaniem maniaka powtarza mu, że go nie chce.

Wszystko zaczęło się od martwego szczura znalezionego na zapleczu sklepu Borgina & Burke'a kilka miesięcy temu. Szczury nie były niczym nowym. Na Nokturnie co jakiś czas nadciągały plagi, ktore należało skutecznie wytępić. Nigdy jednak nie zdarzyło się, by martwe ciało dużego gryzonia znalazło się na podłodze tak blisko sklepu. Szereg soczystych przekleństw, które wydobywały się spod jednego z regałów pełnych czarnomagicznych artefaktów również nie był zbyt często spotykany. No chyba, że Amodeus pod nieobecność Anthony'ego założył kolonię wulgarnych elfów. Nic bardziej mylnego. Martwe ciało szczura znikało skrupulatnie za zakrętem regału, a towarzyszące temu skrzekliwe wyzwiska nie miały końca. Anthony przebywał wtedy w sklepie i to on pierwszy odkrył obecność niesympatycznej fretki. Odsunąwszy regał zaklęciem odkrył, że w ścianie wyszczerbiona jest dziupla, to właśnie w tamto miejsce udawał się wozak, wracając z łowów. Anthony nie przegnał zwierzęcia, wręcz przeciwnie, zatroszczył się o to, by wozak został odrobaczony i wyleczony z wszelkich możliwych chorób jakie mógł posiadać. Dostał swój kojec na zapleczu i możliwość wychodzenia na polowania. Jednak już po pierwszym wyjściu, wozak wrócił, zadomowiając się w sklepie na dobre. Nadał mu również imię, jednak nie zostało ono przyjęte przez wozaka z entuzjazmem. Od tamtej pory obaj namiętnie obrzucają się przeróżnymi wyzwiskami, przekleństwami i innymi frazesami, od których niejednemu szewcowi zwiędłyby uszy. Anthony zawsze, kiedy odwiedza sklep, przynosi przerośniętej fretce smakołyki. Wozak tylko jemu daje się dotknąć, co niekiedy skutkuje pogryzionymi palcami i podrapanymi dłońmi. Wozak niejednokrotnie chował się w szerokich kieszeniach jego płaszcza, podróżując w ten sposób nie tylko po Nokturnie, ale po całym Londynie.