może w i transmutacji jestem zerem (dosłownie), ale teach me, master

Droga Bree. Dzielą nas zaledwie dwa lata, a łączy tak wiele! Obie nas porzuciły matki, za nie wychowały starsze kobiety, mieszkamy w Dolinie Godryka, a w Hogwarcie Gryffindor stał się drugim domem. Pokrewieństwa temperamentu również nie da się przeoczyć, więc chciałabym zaproponować ci dość bliską relację, na tyle, na ile będziesz się czuła z nią komfortowo. Przyjaźnimy się? Byłam młodsza, momentami przez to pewnie trochę irytująca, ale ceniłam sobie niezależne, zabawne dziewczęta, którymi lubiłam się otaczać - bo nie były nudne. Kiedy w Hogwarcie próbowałaś spokojnie odrobić pracę domową, pewnie namawiałam cię, żebyś rzuciła to w cholerę i poszła ze mną na błonia, gdzie uszyłabym ci nową spódnicę do szkolnego mundurku, bo ta, którą nosiłaś, jakoś tak wypłowiała. Przychodziłam na wszystkie twoje mecze i kibicowałam, liczyłam, że zdzielisz jakiegoś ślizgona tłuczkiem, skrupulatnie prowadząc kroniki, kto nimi oberwał. A magiczne stworzenia? No błagam cię, na pewno interesowałyśmy się nimi razem! Byłaś dwie klasy wyżej, więc musiałam wypytywać cię o materiał z transmutacji, na który już czekałam z ogromnym entuzjazmem.
Jeśli pasuje ci tak bliska relacja, chciałabym być krawcową, która uszyła ci suknię ślubną. Może niekoniecznie przepadałam za Lupinem, trochę kręciłam nosem, że zasługujesz na kogoś lepszego, ale jeśli byłaś szczęśliwa, to szanowałam tę decyzję - i pomogłam jak mogłam, byle tylko zapewnić ci cudowny, piękny dzień.
A teraz? Trochę martwi mnie twój zawód i fakt, że wciąż pojawiasz się w Londynie. Jeśli przychodzisz do mnie na cotygodniowe obiady i plotki (podobnie jak twoja rodzina walczę z twoją samotnością, bankowo), na pewno próbuję cię od tego odwieść, bo Konus Malfoy nie zasługuje na tak dobrych ludzi w szeregach swoich departamentów. Co ty na to?

Jayden Vane napisał:może w i transmutacji jestem zerem (dosłownie), ale teach me, master

Jeszcze uczeń przerośnie mistrza, zobaczysz!

Trixie Beckett napisał:Droga Bree. Dzielą nas zaledwie dwa lata, a łączy tak wiele! Obie nas porzuciły matki, za nie wychowały starsze kobiety, mieszkamy w Dolinie Godryka, a w Hogwarcie Gryffindor stał się drugim domem. Pokrewieństwa temperamentu również nie da się przeoczyć, więc chciałabym zaproponować ci dość bliską relację, na tyle, na ile będziesz się czuła z nią komfortowo. Przyjaźnimy się? Byłam młodsza, momentami przez to pewnie trochę irytująca, ale ceniłam sobie niezależne, zabawne dziewczęta, którymi lubiłam się otaczać - bo nie były nudne. Kiedy w Hogwarcie próbowałaś spokojnie odrobić pracę domową, pewnie namawiałam cię, żebyś rzuciła to w cholerę i poszła ze mną na błonia, gdzie uszyłabym ci nową spódnicę do szkolnego mundurku, bo ta, którą nosiłaś, jakoś tak wypłowiała. Przychodziłam na wszystkie twoje mecze i kibicowałam, liczyłam, że zdzielisz jakiegoś ślizgona tłuczkiem, skrupulatnie prowadząc kroniki, kto nimi oberwał. A magiczne stworzenia? No błagam cię, na pewno interesowałyśmy się nimi razem! Byłaś dwie klasy wyżej, więc musiałam wypytywać cię o materiał z transmutacji, na który już czekałam z ogromnym entuzjazmem.
Jeśli pasuje ci tak bliska relacja, chciałabym być krawcową, która uszyła ci suknię ślubną. Może niekoniecznie przepadałam za Lupinem, trochę kręciłam nosem, że zasługujesz na kogoś lepszego, ale jeśli byłaś szczęśliwa, to szanowałam tę decyzję - i pomogłam jak mogłam, byle tylko zapewnić ci cudowny, piękny dzień.
A teraz? Trochę martwi mnie twój zawód i fakt, że wciąż pojawiasz się w Londynie. Jeśli przychodzisz do mnie na cotygodniowe obiady i plotki (podobnie jak twoja rodzina walczę z twoją samotnością, bankowo), na pewno próbuję cię od tego odwieść, bo Konus Malfoy nie zasługuje na tak dobrych ludzi w szeregach swoich departamentów. Co ty na to?

No cześć! Pięknie cieszę się, że do mnie zajrzałaś!
Na pewno znamy się z Doliny Godryka - pewnie nie było nas tam za wielu, a nawet jeśli, to większość z nas bawiła się razem. Pamiętam, że wiek nie miał dla nas znaczenia. Dzieci, które ledwo nauczyły się chodzić, goniły nas bosymi stopami po rozgrzanych od lata kałużach. Myślę, że byłyśmy nierozłączne, jak papużki mojej babci i obie cieszyłyśmy się równie mocno, że w końcu trafiłam do Hogwartu. Wydaje mi się, że żadna z nas nawet nie śniła, że znajdziemy się w tym samym domu. Przecież zawsze mówiłaś, że pasuję Ci bardziej na krukonkę, bo zawsze miałam przy sobie książkę. Ja natomiast nie mogłam doczekać się, aby zobaczyć rozgwieżdżone niebo w Głównej Sali.

Jeeej, chętnie bym to rozegrała, tak jak i przygotowania do ślubu i w ogóle.  

Cudownie, wszystko mi pasuje! Z miłą chęcią porwę cię na wątek i jakieś retro, a teraz rzuć ten Londyn w cholerę i chodź ze mną szukać magicznych stworzeń w lasach otaczających Dolinę, a potem na piknik w plenerze.

Trixie Beckett napisał:Cudownie, wszystko mi pasuje! Z miłą chęcią porwę cię na wątek i jakieś retro, a teraz rzuć ten Londyn w cholerę i chodź ze mną szukać magicznych stworzeń w lasach otaczających Dolinę, a potem na piknik w plenerze.

O matko, tak!
Zaczniesz nam?