Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker

Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker

OPIS

Przeszło jej przez myśl, że coraz bardziej przypomina własną matkę i właśnie to zdanie padło z jej ust. - Brzmię jak własna matka - zaśmiała się pod nosem. Może dla lady Selwyn nie było nic w tym złego, ale dla Juno owszem. Matka była dla niej uosobieniem minionego wieku, czymś szalenie niepraktycznym i przede wszystkim starym.

-Ja… wciąż nie rozumiem ludzi. Jakiekolwiek formy zauroczenia to dla mnie tylko teoria. Nie chce oszukiwać i wykorzystywać ludzi tylko po to by zaspokoić własne potrzeby. Wiem, że pewnie brzmi to strasznie naiwnie- skupiła wzrok na własnych dłoniach. - Jednak po co martwić się problemami jutra gdy dziś jest ich tak wiele?

Juno po raz kolejny przytaknęła, gdy jej rozmówczyni wyraziła swoją radość w kwestii odzyskanej wolności.- Rozumiem, że ostatnie wydarzenia nie sprzyjały inwencji twórczej- sama nigdy nie uważała się za artystkę ale przez te wszystkie lata zdążyła zauważyć pewien ciąg przyczynowo skutkowy.

Gdy znalazła odpowiednie drzwi zapukała ostrożnie a po usłyszeniu zaproszenia weszła do środka. Zmusiła się do lekkiego przyjaznego uśmiechu. Podobno, gdy się uśmiechasz łatwiej zjednasz sobie ludzi. To pewnie, któraś z opiekunek nawkładała dziewczynie taki bzdur do głowy. Nieważne. - Lordzie Black czy mogę zająć panu chwilę?- Nie wiedziała, że forma „lord” jest odpowiednia to takiej sytuacji ale już trudno. To, że udało jej się odezwać bez zająknięcia można uznać za niebywały sukces.

Jeszcze chwila a naprawdę byłaby w stanie oddać wszystko za zamianę żyć z Prue. Na pytanie dotyczące tego, czym sama się zajmuję odpowiedziała cichym śmiechem. - Jestem geografem- czuła jak po plecach przechodzi ją dziwny dreszcz. Dziwnie było wypowiadać te słowa na głos. - Czyli znam się na wszystkim po trochę, ale tak naprawdę nie znam się na niczym.- Nie wstydziła się braku precyzji zawodu, którego sama wybrała.

Czerwony rumieniec natychmiast pojawił się na bladej twarzy. Na szczęście zdołała się opanować zanim zdążyła ujrzeć lorda w całej okazałości. Nie podobało się jej jak ten na nią patrzył. To jasne, że szukał informacji kim jest, ale to jeszcze nie oznaczało, że mu wolno. Nawet jeśli po chwili Juno zrobiła dokładnie to samo. - Skoro został mi już przypisany status społeczny pragnę przypomnieć, że podobna lustracja uznawana jest za impertynencje- palnęła zirytowana. Wzięła głęboki uspokajający oddech, który i tak nie miał pomóc.

Nie trudno było dostrzec, że biedna lady Travers zużywa całe pokłady woli, by nie zacząć się śmiać. - Nie pozwolę by druh mojego brata opuścił zamek w takim stanie. Usiądź, a ja zrobię ci kawy. Może dzięki temu po wschodzie słońca będzie cię czekał mniej bolesny los niż mojego drogiego brata.

Jego postawa, jego oskarżycielskie słowa powoli zaczęły przenikać przez grubą warstwę muru, jakim się otoczyła. Walczące strony nagle postanowiły skupić na jednym wrogu. Czyżby smalltalk zawsze był taki niebezpieczny?
-Nie czuje się odpowiedni adresatem takich pytań lordzie Carrow. Jeśli ma pan jakikolwiek obiekcje co do naszej obecności w Yorku to proszę je kierować do mojej pani matki. Choć przybyłyśmy na zaproszenie lady Carrow. Proszę również o pozbycie się protekcjonalnego tonu w stosunku do mojej osoby. Żadnej ze stron to nie przystoi.-

- Cała, zdrowa i bezpieczna. Nie wiem zresztą po co ktoś wymyślał, że w grudniu musi być tak zimno. To strasznie nudne - zaczęła narzekać kiwając przy tym głową z aprobatą. - Jak na prawdziwego Traversa przystało, gnałam tam gdzie porwał mnie wiatr - odpowiedziała dość wymijająco. Nie była pewna ile wiedział Mathieu, a po co martwić go tym, co i tak już było przeszłością. Mimowolnie niebieskie oczy Juno powędrowały w stronę dłoni lorda Rosiera. Powinna już znajdował się na nich obrączka, po której nie było przecież nawet śladu. Skrzywiła się, przeczuwając, że radość wywołana spotkaniem kuzyna ma załagodzić to co przyjdzie później.

-Też się nie spodziewałam - przyznała wspinając się na palce by sprawdzić, czy cień jej drobnej dłoni odbije się na jednej ze ścian. - Pani matka uwielbia robić mi takie niespodzianki- przyznała z lekką nutą ironii w głosie i w końcu opadła na pięty. - Ale to może dobrze się składa- dodała trochę ciszej wciąż unikając wzroku kuzyna. - Tu jest…zupełnie inaczej- kiepskie określenie, ale Juno naprawdę nie mogła znaleźć lepszego-Na zamek pozostanie głośny i ponury bez względu na to ile eterycznych panienek w jedwabiach przekroczy jego progi- zaśmiała się bez oporu kpiąc z wielu wysoko urodzonych dam.