The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 89

--------------------------------

#2 'k8' : 8, 1, 1, 2, 2, 4, 8, 4, 7, 5

Przyciągnął mugolkę zaklęciem, a tym razem tąpnięcie rzuciło go na kolana. Ból rozszedł się, promieniując po całych nogach, przeszywając kości i mięśnie, nadwyrężone upadkiem. Szlachcic syknął pod nosem i z głębokim jęknięciem podniósł się, spostrzegając kobietę, która była już przed nim. Wydawało mu się, że działanie zaklęcia Becketta skończyło się i choć był widoczny, tak nie czekał na reakcję kobiety, miast tego chwycił ją mocno za ramię. – Spokojnie, zaraz stąd uciekniemy – rzucił prędko do kobiety, aby uspokoić ją choć odrobinę. – Panie Beckett, mam ją! – krzyknął, jednocześnie sięgając drugą ręką za bark numerologa, aby ten bez przeszkód mógł uruchomić świstoklik. 

| Żywotność (po Saxio): 276/326

Przeraźliwy ból huczał w jego głowie, promieniował do uszu, a on wciąż zalewał się krwią. Teraz jednak nie mógł o tym myśleć. Gdzie tak właściwie teraz się znalazł? Czy to już piekło? - Już - rzucił, sięgając odrętwiałą dłonią po świstoklik. Wymagało to czasu i siły, której niemal nie miał, ale wiedział przecież, jak się to robi, nie raz już aktywował te przedmioty. Pusty kałamarz nie zadźwięczał, ale był tam. Pilnował się, tylko aby nie wypuścić go z dłoni, aby został tam. Głowa pulsowała, ale  wiedział co robić. Spróbował więc uruchomić go, gdy tylko poczuł na swoim barku uścisk mężczyzny. Musieli uciec, bo w jego stronę znów leciała pięść, której panicznie chciał uniknąć.

Żywotność: 137/212
Aktywuję świstoklik (typ I, ze srebrnego gwiezdnego pyłu, pusty kałamarz), prowadzący do mojej kuchni.

podsumowanie

Zaklęcie Romulusa ściągnęło Willow bliżej dwójki - już! - mężczyzn. Pozwoliła pochwycić się szlachcicowi, nieświadoma, że za moment czeka ją pierwsza przeprawa za pomocą czegoś tak niezwykłego, czym był świstoklik...

Mleg nie rozumiał co się działo. Znowu. Najpierw był dziadunio i pokraka, potem dziadunio, pokraka i ktoś jeszcze, a na końcu to w ogóle nie było nikogo! Zdezorientowany olbrzym rozejrzał się po swoich stronach, kiedy jego pięść uderzyła w pustą ziemię, ale na próżno było mu szukać uciekinierów. Odeszli, zabrali jego jedzenie, sami ulotnili się jako jedzenie zastępcze, zaś Mlegowi zrobiło się po prostu bardzo przykro.

Romulus, Stevie i Willow przechodzą tutaj.
Mleg zt

dziękuję za pojedynek!