The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 87

Teraz gdy odzyskałam wzrok i mogłam dobrze rozeznać się w sytuacji, nie zamierzałam stać bezczynnie i oczekiwać. Na szczęście zawsze miałam przy sobie miotłę i nie zapomniałam jej i tym razem. Pułapki nas nie zaskoczyły, chociaż fakt, że Drew nie udało się rozbroić jednej z nich, która nas oślepiła, wydawał mi się być niefortunnym zdarzeniem, a nie brakiem umiejętności. Widziałam już go w walce i byłam pod wielkim wrażeniem, nawet kusił mnie tym obrazem, bym poznała czarną magię. Póki co jednak przed nami było postawione wyzwanie i wydawało się, że szala pojedynku przechyliła się na naszą stronę. Dosiadłam moją miotłę. Nazywałam ją Metką, ale nie zamierzałam dzielić się tą informacją z ogółem.

wsiadam na miotłę

Przeniosłem wzrok na czarownice, których obrona wyjątkowo dziś zwodziła, tudzież po prostu nie miały w niej wprawy. Uśmiechnąłem się, gdy promień zaklęcia dosięgnął piersi jednej z nich, a druga upadła na trawę. Czy nie żyła? Być może, nie miało to większego znaczenia.

Chwilowe niepowodzenie spowodowane osłabieniem i gorszą kondycją jego umysłu minęło, a przynajmniej miał taką nadzieję. Oślepienie finalnie minęło i obraz wrócił do normalności, niekoniecznym było skupianie wzroku... To nawet lepiej dla nich, bo mieli większe możliwości. Wiązka jego zaklęcia pomknęła w stronę czarownicy, ale nie obchodziło go co się z nią stanie. Niepotrzebnie podniosły różdżki przeciwko nim. Dopiero teraz gdy chwilowo opadły emocje i nie musiał skupiać się tak intensywnie zorientował się, że wraz z Drew otoczeni są dziurą wyżłobioną w ziemi przez zaklęcie. To wiele utrudniało. Przesunął wzrok na Ritę, która dosiadała miotły i mogła okazać się jego nadzieją. A trzeba przyznać, że prezentowała się na niej całkiem nieźle.

Kolejny raz czarownica (A) nie zdołała podnieść przed sobą wystarczająco silnej tarczy. Jakoś jeszcze utrzymała się na nogach, ale coś czarnego i oślizgnęło przylgnęło do jej ręki. Ostatkiem sił próbowała ścisnąć to i odciągnąć od swojego ciała, nie bacząc na otoczenie, konsekwencje i swoje osłabienie. Jej towarzyszka (B) leżała bezwładnie, wykrwawiała się, nie miały żadnych szans.

| Mathieu PŻ: 221/221 ; EM: 41/50
Drew PŻ: 189/197 (8 - obrażenia psychiczne); EM: 42/50
Rita PŻ: 220/220; EM: 46/50
Orcumiano, szerokość pierścienia to 2 pola, Drew i Mathieu stoją obecnie na zachowanej dzięki Protego Maxima wysepce

Czarownica A (OPCM: 20, U: 20) PŻ: 12/70 (17%, kara -60; 48 – stłuczenia; 10 - krwawienie), EM: 38/50
Czarownica B (OPCM: 15, T: 25) PŻ: -48/80 (0%, kara -40, 80 - rany cięte, krwawienie; 48 - stłuczenia) EM: 42/50 – utrata przytomności, dalsza utrata krwi grozi zgonem

1. rzut na zerwanie pijawki, ST to 33 x 2, czyli 66

The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 72

Kątem oka wciąż obserwowałam czarownice, ta usiłowała zerwać z siebie wysysającą z niej siły pijawkę. Sama skupiłam się na locie, który, chociaż nie był daleki, tak odbywał się nad przepaścią wywołaną zaklęciem jednej z nich. Miotłę skierowałam na przestrzeń za plecami Drew i Mathieu, nie wykonując gwałtownych ruchów. Byłam w stanie zabrać na raz jednego z nich, tak więc przesunęłam się na miotle nieco w przód, robiąc miejsce za sobą.

wiszę sobie na miotle pole za plecami Mata i Drew, latanie II

Chwila wytchnienia, na kilka głębokich oddechów, zebranie myśli, wzięcie się w garść. Nie mógł pozwolić, aby demony w jego głowie doszły do głosy i wzięły górę. Sam napędzał się własnymi myślami i jeszcze nie docierało do niego, że to jego osobista produkcja, wyimaginowanie umysłu zapędzało go tak często w kozi róg. Zabawne, jak zwodnicze potrafiły być własne myśli. Na razie jednak nie działo się nic, co w odczuwalny sposób zmieniłoby jego nastawienie. Musiał za to odprężyć się, bo nie wiedzieli jak potoczą się ich dalsze losy i co wydarzy się dalej. Zauważył Ritę, która znalazła się tuż za ich plecami na miotle. Kątem oka wciąż obserwował wiedźmę walczącą z jego pijawką. Czekał aż padnie, wydając z siebie ostatnie tchnienie. Przesunął wzrok na Drew, czekając na jego dalsze rozkazy. Z pewnością to on dzisiaj prowadził go skutecznie do celu.

Jakim cudem jeszcze trzymała się na nogach? Czuła okropne osłabienie. Przemoczona, zziębnięta, obolała, na dodatek męczyły ją coraz większe zawroty głowy. Resztkami świadomości raz jeszcze spróbowała chwycić za pijawkę i oderwać ją od swojego ciała, rozpaczliwie chcąc przetrwać, choć szanse na to zdawały się znikome. Stała się ślepa na los swojej towarzyszki, i tak nic nie mogła dla niej zrobić. Czy w ogóle jeszcze żyła? Tak wiele krwi ubarwiło śnieg szkarłatem.

| Mathieu PŻ: 221/221 ; EM: 41/50
Drew PŻ: 189/197 (8 - obrażenia psychiczne); EM: 42/50
Rita PŻ: 220/220; EM: 46/50
Orcumiano, szerokość pierścienia to 2 pola, Drew i Mathieu stoją obecnie na zachowanej dzięki Protego Maxima wysepce

Czarownica A (OPCM: 20, U: 20) PŻ: 2/70 (kara -70; 48 – stłuczenia; 20 - krwawienie), EM: 38/50
Czarownica B (OPCM: 15, T: 25) PŻ: -68/80 (0%; 100 - rany cięte, krwawienie; 48 - stłuczenia) EM: 42/50 – zbyt obita utrata krwi, zgon

1. rzut na zerwanie pijawki, ST to 33 x 2, czyli 66

The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 95

Obserwowałem wydarzenia czując, że niedługo czarownica dołączy do swej towarzyszki. Była naprawdę wytrwała, z każdą chwilą coraz bardziej snuła się na nogach, a mimo to nie podjęła decyzji o odwrocie. Rozważałem to jako skrajną głupotę, nie odwagę, jednakże miała wybór i najwyraźniej doskonale wiedziała, co robiła. -Mathieu dołącz do Rity. Oddalcie się nieznacznie na południe- rzuciłem z pewnością w głosie. Miałem inne sposoby, aby wydostać się z tego potrzasku, a Rosier musiał oszczędzać siły. Nie wiedzieliśmy, co jeszcze czeka nas w tym przeklętym lesie, lecz w głębi siebie czułem, że to był dopiero początek.

Rita zjawiła się zaraz obok nich, była odpowiednio przygotowana i dzięki temu mieli coraz większe szanse. Drew podejmował decyzje, co było dla niego zasadnie najważniejsze. Rozkaz był prosty, miał wsiąść na miotłę razem z Ritą. Na całe szczęście wiedział jak się lata i robił to wcale nie najgorzej, co prawda miotły dosiadał stosunkowo rzadko, ale nadal od czasu do czasu przelatywał nad kredowymi klifami dla przypomnienia, chociaż tego chyba nie dało się zapomnieć. Skinął głowę w kierunku Drew i od razu odwrócił się do Rity, aby wsiąść na kierowaną przez nią miotłę. Reszta zależała już tylko od nich, a unosząc się kilka metrów ponad ziemią z pewnością będą mieć większe szanse na rozpoznanie sytuacji.

Dosiadam się do Rity. Latanie II.

Usłyszałam rozkaz Drew i kiwnęłam mu głową. Nie zamierzałam dyskutować, czekałam więc spokojnie, aż na moją miotłę wsiądzie Mathieu. Trzymałam jej zresztą mocno, aby ta nie osunęła się przy okazji dodatkowego ciężaru. Była wytrzymała, ale i tak wolałam uważać i nie popisywać się własnymi umiejętnościami. Nie czas i nie miejsce na to.

wpuszczam Matiego na miotłę za mną

Nacisk jej palców wokół pijawki był zbyt słaby, całe jej ciało stało się jakby niestabilne. Nie starczyło jej sił, w końcu musiała upaść. Zemdlała. Żadna z czarownic nie mogła przeciwstawić się wrogiej sile.

| Mathieu PŻ: 221/221 ; EM: 41/50
Drew PŻ: 189/197 (8 - obrażenia psychiczne); EM: 42/50
Rita PŻ: 220/220; EM: 46/50
Orcumiano, szerokość pierścienia to 2 pola, Drew i Mathieu stoją obecnie na zachowanej dzięki Protego Maxima wysepce

Czarownica A (OPCM: 20, U: 20) PŻ: -8/70 (kara -70; 48 – stłuczenia; 30 - krwawienie), EM: 38/50 – utrata przytomności
Czarownica B (OPCM: 15, T: 25) PŻ: -88/80 (0%; 120 - rany cięte, krwawienie; 48 - stłuczenia) EM: 42/50 – zbyt obita utrata krwi, zgon

Przepraszam za obsuwy i drobne błędy, dziękuję za cierpliwość. Lusterko zt.