ja również wiem, że znasz Celine. I wiem coś, co wy także wiecie, ale nie wiecie, że ja wiem i z tego powodu wzywam Cię do stawiennictwa w mojej chacie lub pobliskim lesie w trybie najbardziej natychmiastowym jaki jest Ci tylko znany. To nie są żarty.

To naprawdę nie są żarty.

Drogi Hectorze,

obawiam się, że to nie jest wniosek do przekazania listem, bo inaczej pisałabym go do jutra, a Dybuk musiałby go nieść na trzy razy. Nie mniej jednak, pozwolę sobie nadmienić, że komety od dawien dawna kojarzone były z nadchodzącym nieszczęściem i - cóż - nie upiekło się nam pod tym względem. Magiczne właściwości cząstek meteorytu są dla mnie jednak zagadką, której rozwiązać nie potrafię. Przeglądałam własne notatki i zapiski, przejrzałam książki, które udało mi się odkupić, ale nie trafiłam na podobny przypadek.

I wcale mnie to nie pociesza.

Co do Twojej propozycji - z chęcią podejmę się dodatkowych zleceń, nawet jeśli zapłatą miałyby być proste produkty spożywcze. Czasem są cenniejsze niż knuty.

Dziękuję za podarek. Kwiat paproci to niezwykle cenna ingrediencja, w zupełności wystarczy by zmazać Twe przewiny. W ramach zadośćuczynienia przesyłam Ci kamień; na plaży sprawiałeś wrażenie człowieka, który bardzo go pożąda.

skoro tak dobrze zna Pan Celine, to powinien Pan wiedzieć.

Skoro tak dobrze znamy Celine, to równie dobrze wiemy jak ukryć przed nią pewną korespondencję i samo spotkanie. Pan pozwoli, ale w swym optymiźmie uznałam, że wspominała już Panu o tym, jak mocne łączą nas więzy i tym samym napomkniała o swych częstych wizytach w chacie w środku lasu, który miejscowi nazywają Lisim Borem. Rzeczone miejsce - proszę sobie zanotować, tak na wszelki wypadek, gdyby dostał Pan nagłego ataku amnezji zaraz po przeczytaniu - znajduje się w Lancashire. Załączam także mapkę.

PS. Proszę zignorować tabliczkę przy wejściu do ogrodu.