Nowy rok 57/58

27.12.21 19:53

First topic message reminder :

Dolina Godryka

Dom Bathildy BagshotNowy Rok 1957/58

Sylwestrowa zabawa - goście z domu Bathildy Bagshot.

Szafka zniknięć

Efekty kadzidła:

Sufit pełen gwiazd

Aby umilić odpoczynek i wzmocnić nastrój w pomieszczeniu Steffen i James postanowili dodać pokojowi nieco magii. Dawny gabinet profesor Bagshot został przyciemniony — nie paliły się w nim żadne świece, nie docierało także światło z zewnątrz. Jedynym źródłem blasku były drobniutkie, iskrzące na suficie gwiazdy. Migoczące, bezchmurne niebo było prostą sztuczką, ale każdy kto zdecydował się położyć na śpiworach i odpocząć, wdychając dym z kadzideł mógł zobaczyć, że gwiazdy na niebie poruszały się, przybierając rozmaite kształty, budując opowiadane Steffenowi przez Jamesa cygańskie historie.

Aby sprawdzić, co pokazuje niebo nad głowami należy rzucić kością k6.

Historie na nieboskłonie:

Efekty mocarza

Efekty:

29.12.21 13:00

The member 'Neala Weasley' has done the following action : Rzut kością

#1 'k100' : 44

--------------------------------

#2 'k6' : 3

29.12.21 13:04

Opadł na tyłek.
- Aaa, kuźnia chata! – zaczął gramolić się na śniegu, próbując wstać – Ten śnieg jest zimniejszy niż najzimniejsze zimno na zimnie. Zimie. Ziemi. – już był prawie na kolanach – Co? Ja? Ja już nic nie mówię. Nic a nic nie mówię już. Milczenie jest złem. Złotem znaczy się. – wylądował na czworakach – Ranisz mnie. Nie jest łatwo. Zdobyć twoje serce. – podreptał nogami bliżej rąk – Trudniej jest chyba tylko zrobić zapasy ze smokiem. Smoki dużo jedzą. Boję się smoków. Uech, straszne są. – przeniósł ciężar na stopy i zaczął się powoli podnosić ze skłonu, łapiąc panicznie równowagę – O... O o.... Ocho... Ale ty nie jesteś smokiem. W sensie straszna nie jesteś. Znowu tyle mówię, a miałem już nie. Wybaććie. O. – stanął na nogi – Odwróciłbym się przodem, ale idę w drugą stronę. Zaraz zwrócę. Wró. Cę. Tylko ubiorę fortepian i znajdę płaszcz. Wyrwę płaszcza i założę kwiat. Zara bede. – pogrążony w swoim misternym planie, ruszył w stronę domu.

29.12.21 13:15

- Już, już, płaczku. Idę ci po te okulary też - rzucił, zaraz zostawiając Castora samego w łazience, uprzednio jeszcze gasząc mu tam światło. Skoro tak się uparł...
Ruszył z powrotem do pokoju, żeby poszukać jego okularów i spróbować naprawić.
- Nie miałeś zabrać Jamesa na spacer..? - rzucił do Marcela, widząc że ten stał przy oknie. - Błagam cię, nie mów, że znów polazł kogoś bić...

29.12.21 13:19

Na plecach pojawiła się gęsia skórka, ale nie było mu zimno. Alkohol i nerwy trzymały go wciąż mocno. Patrzył na nią wciąż mocno, nieustępliwie. Jej ręka świsnęła w powietrzu, aż trafiła w jego policzek. Alkohol tez znieczulał, prawie tego nie poczuł, mimo, że głowa poleciała w bok, a na jasnej od zimna skórę szybko pojawiło się lekkie zaczerwienienie. Sięgnął dłonią z papierosem do ust i zaciągnął się ostatni raz, niedopałek wyrzucając w śnieg.
— Jeszcze raz.

29.12.21 13:21

Zapalił papierosa, gryzący dym tlił się, uciekając przez okno, kiedy pokój opuszczali kolejni goście, w milczeniu odprowadzał Eve wzrokiem, przysiadając na parapecie tak, by miec widok na Jamesa i Naelę. Kacik ust drgnął na jej nieporadne próby, lecz zatrzymał się w miejscu, kiedy dostrzegł też Aidana, a zaraz potem - Leona. Patrzył na nich, mając z tego miejsca doskonały widok. Wydawało mu się, że towarzystwo Neali pomoże mu się uspokoić, ale pozostała poddawała tę myśl w wątpliwość. Obserwował, powinien do nich zejść. Za chwilę. Uniósł spojrzenie na Sheilę, tylko ona tu jeszcze została. Nie odezwał się jednak słowem, chmurnie przenosząc spojrzenie na próg, kiedy stanął w nim Thomas.
- Odpoczywa - rzucił zdawkowo. - Co z Castorem?

29.12.21 13:25

- Będzie żył. Chyba - stwierdził, kucając na ziemi i zbierając fragmenty okularów, aby po tym spróbować rzucić na nie zaklęcie.
- Reparo - spróbował, a później przeniósł wzrok na Marcela. - Gdzie Steff? I czemu go wyzywałeś od szczurów..?

29.12.21 13:25

The member 'Thomas Doe' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 13

29.12.21 13:27

Najpierw uniosłam dłoń, żeby zakryć nią własne usta w krótkim szoku tego, co zrobiłam. Natrafiając na nieustępliwe, prawie że surowe spojrzenie Jamesa. Przestać. Powinnam? Nie chciał. Dlatego zaskoczenie zniknęło z mojej twarzy, uniosłam trochę brodę zaciskając odrobinę drżące usta.
- Dobrze. - zgodziłam się, biorąc kolejny zamach. Nie wiedziałam po co. Rozumiałam dlaczego, bo wydawał się chcieć.

lekki cios
jak wypadnie mniej niż 20 to lecę - parzyste w przód, nieparzyste na tyłek
1 - oko
2 - szczęka
3 - policzek
4 - nos
5- gardło
6 - ucho

29.12.21 13:27

The member 'Neala Weasley' has done the following action : Rzut kością

#1 'k100' : 27

--------------------------------

#2 'k6' : 1

29.12.21 13:34

- Bo jest małym tchórzliwym szczurem - odpowiedział wciąż zdawkowo, podniesionym tonem akcentując epitet, otrzepując pył z papierosa za otwarte okno. Nie miał pojęcia, czy Steffen wciąż gdzieś tutaj był, ale jeśli był: to chciał, żeby go usłyszał. - Thomas, co im wszystkim odpieprzyło? Jeszcze rozumiem dać sobie w gębę, ale sięgać po skomplikowane zaklęcia? Co on w ogóle próbował zrobić? Znasz tę inkantację? Cholera, jakby na zewnątrz nie było wystarczająco niebezpiecznie. W każdej chwili tu mogą wejść jakieś pieprzone służby, a oni próbują się pozabijać nad pieprzoną pigwówką - Wszystko zaszło za daleko. O krok za daleko.

29.12.21 13:34

Dziwny zawód w niego wstąpił, kiedy zrobiła kolejny zamach — zdążył przymknąć oczy, ale jej ręka świsnęła tuż przed nim, ledwie prześlizgując się ledwie po zimnym, śliskim łuku brwiowym. Oszronione loki zatrzęsły się na czole. Spojrzał na nią z jeszcze większą determinacją. Co z nią było? Dlaczego nie mogła tego zrobić raz, a porządnie?!
— Jeszcze r a z — wycedził, wbijając w nią spojrzenie ostre, jak lodowe sople lamino. — Na co czekasz? Co jest? — spytał głucho i zrobił krok do przodu. Może stał za daleko. Teraz nie dzielił ich nawet jeden duży krok; wyraźnie słyszał jej oddech, widział jak wypływa z jej ust w postaci obłoków pary. — Skup się. Mocno.

29.12.21 13:38

Udane zaklęcie pozwoliło na pierwszy noworoczny cud. Castor wywrócił oczami — tym razem obydwoma — na słowa o płaczku, gryząc się jednocześnie w język, by nie sapnąć czymś głupim. Najlepiej jakimś zaklęciem, może jęzlepem, ale znów obiecał, że doprowadzi się do porządku i będzie grzeczny.
W samotności i przy zgaszonym świetle prędko poradził sobie z ostatnimi guzikami koszuli. Dla pewności przymknął jeszcze drzwi, żeby nikt niepożądany nie wszedł mu w środku przebierania, po czym przesunął dłonią po prawym boku, próbując wyczuć nie tylko brzydkie blizny, do których nie potrafił się przyzwyczaić. Odliczając od dołu, udało mu się wreszcie zlokalizować cierpiące żebro. Syknął przy tym dość głośno — prąd posłany razem z dotykiem nie był ani przyjemny, ani pożądany, ale utwierdził go tylko w przekonaniu, że dobrze zrobił, wypraszając Thomasa.
Koszulę na zmianę miał tym razem białą, chwilę bił się z myślami, czy sweter nie byłby w sumie lepszy. Ostatecznie jednak narzucił sobie ją na plecy, wcisnął — ostrożnie — ręce w rękawy, zapiął nawet dolną połowę guzików tak, by móc sobie jeszcze jakoś poradzić z tym przeklętym żebrem. Wtedy, gdy złamał je pierwszy raz, też leczył się w łazience, ale był sam, przeraźliwie sam i myślał, że naprawdę umrze. Teraz nie miał już krwi w ustach, przynajmniej nie tyle, co na początku, zza drzwi dochodziły odgłosy trwającej wciąż zabawy, choć trochę stłumione.
Gorzka realizacja podsunęła mu myśl, że wtedy, gdy we wrześniu próbował nie zginąć w kałuży własnej krwi po ataku wilkołaka, myślał też o nich wszystkich. Że byłoby im smutno, jakby go nagle zabrakło. James pokazał jednak, że chyba wcale tak nie było. Śpiewająca Sheila, Aidan i Marcel zlepieni tymczasowo w jeden blond byt również. Tylko Finnie, Steff, Thomas i Eve okazali choć trochę współczucia i za to był im wdzięczny.
Koniec z sentymentami, do roboty. Różdżka przy żebrze.
— Fractura Texta.

| -10?

29.12.21 13:38

The member 'Castor Sprout' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 5

29.12.21 13:41

Chciałam trafić. Nie tak jak teraz o, tylko porządnie. Nie byłam pewna sama do końca dlaczego. Gdzieś w międzyczasie zrozumiałam, czemu w ogóle na początku ich wyzwałam wszystkich. Ale to nie było już ważne. Odważnie wpatrywałam się w tęczówki zawieszone na mnie. Czepiałam głosu przepełnionego irytacją. Przełknęłam silnę, kiedy znalazł się bliżej zadzierając trochę bardziej głowę. Skupić się? Dobrze. Odnaleźć się sobie złość? Da się. Byłam zła i chyba zawiedziona trochę.
- Nic. - odparłam przez zaciśnięte wargi zaciskając zęby do kompletu we frustracji. Bo nic właśnie było kluczowe. Jeszcze raz, mocniej. Skup się - nakazłam sobie.

lekki cios
jak wypadnie mniej niż 20 to lecę - parzyste w przód, nieparzyste na tyłek
1 - oko
2 - szczęka
3 - policzek
4 - nos
5- gardło
6 - ucho

29.12.21 13:41

The member 'Neala Weasley' has done the following action : Rzut kością

#1 'k100' : 32

--------------------------------

#2 'k6' : 1

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia