Do Liddy

15.02.23 7:01

Parapet Liddy

Odpisze w wolnej chwili.

[bylobrzydkobedzieladnie]

15.02.23 10:53

Dziś o poranku znalazłaś list i piękną, czerwoną różę. Skropiona amortencją wiadomość poprawiła ci nastrój, przyprawiła cię o uśmiech jeszcze zanim zajrzałaś do środka. W kopercie znajdował się list pachnący męskimi perfumami — i choć w rzeczywistości były zupełnie obce, tak jak prawdziwy adresat i jego styl pisma, jakimś dziwnym trafem od razu przypisałaś je osobie bliskiej twojemu sercu, przecząc najzwyklejszym faktom. Prócz pergaminu w środku znajdował się drobny upominek, który miał cię ucieszyć.

Kupidynek pozostawił na Twoim parapecie miłosny list, nastrajając cię powoli na nadchodzące święto miłości. Wewnątrz znajdziesz kryształ/komponent/czekoladową żabę — jedną z tych rzeczy możesz wylosować w odpowiednim temacie.

Przeczytaj Moja Miłości

Najdroższy kwiecie, Dzisiaj jest pięknie, chociaż za oknem mizernie,
Słońce gdzieś na niebie blednie, a ja wciąż tęsknie obłędnie,
Chciałbym być teraz tam z Tobą, w ogóle nie interesując się pogodą,
Tylko Twój

15.02.23 21:55

Przeczytaj po pewnym liście

Liddie!

potrzebuję pomocy. Rady poważnej. Masz braci więcej niż ja, a Brendana… nie ma. A ja, eh T R A G E D I A. Walczę z tym przeznaczeniem, nie? Wiesz, jak mówiłam. Wojnę mu wypowiedziałam. Jemu i wszechświatowi całemu i postanowiłam się nie zakochiwać. I wszystko całkiem dobrze idzie no nie, aż tu nagle co?! Ktoś mi anonimowy list miłosny wysyła.

ROZUMIESZ?!

Ja nie.
A do tego jeszcze wierszem pisze o tym, że mnie bez wzajemności kocha, że po nocach szlocha i że mnie i tak kocha choć sensu to nie ma wcale.
Dobrze, że chociaż sobie sprawę zdaje!!!
To nie było miłe. Przepraszam Cię nieznajomy!!
Przerażeniem i smutkiem fakt mnie napawa, że ktoś płakać może przeze mnie. Przecież nie chcę żeby ktoś źle się czuł. I pytanie teraz mam takie.
Właściwie w tym wzburzeniu już nie wiem o co pytań. Ani co robić.
Myślisz, że muszę to wyjaśniać? Bo może jak się nie podpisał, to nie chce żebym go znalazła?

Neala

list jest nadal przypalony ale tym razem o dziwo pełny!

16.02.23 17:57

Przeczytaj

Liddy, Ale wiesz, że ten artykuł prawdopodobnie jest zmyślony ~~bo sam go pisałem~~ ?
Skąd to zainteresowanie, szukasz męża? Nie bierz tylko ślubu pochopnie ~~jak ja~~, myślę, że Billy lepiej go oceni niż jakiś charakter pisma, dobrze?

A, nie doczytałem zanim zadałem pytanie. Jaki projekt? Opowiedz coś więcej! A chcesz może próbkę mojego pisma? Oto ona!

Tak, jasne, w porządku. Czemu miałoby być nie w porządku. Jestem zapracowany i w domu wcale nie jest pusto, tylko mam trochę za duży dom.
A może chciałabyś wpaść? Jestem tylko trochę zapracowany, dla ciebie znajdę czas ~~i może coś do jedzenia, trochę trudno mi cokolwiek znaleźć odkąd to ja ogarniam spiżarkę.~~
S.C.

17.02.23 12:41

Przeczytaj po pewnym liście

Liddie!

wdechy, tak, muszę oddychać.

Na pewno? No trochę chyba odpowiedzialna jestem, jak to przeze mnie. Może nieumyślnie całkiem, ale nadal przecież.

Na pewno? Chciałabym wierzyć, że nie. Ale ostatnio też myślałam, ze nic złego nie zrobiłam a potem usłyszałam że na boki z cudzym mężem łażę.
Ja… Hm… spalić?
Spalić to trochę… takie ekstrawaganckie. Wolałabym spalać listy w romantyczniejszym wydźwięku. Wiesz, żeby wróg nie poznał moich planów czy coś.
No właśnie. Chce? I nie chce też. Bo zobacz…
Możemy naprawdę?!
Chcę! Chcę bardzo! Tylko, możesz przylecieć do mnie? To nie będzie dla ciebie problem? Ciocia jeszcze zła jest. Woli kiedy jestem w domu.

Neala

list jest nadal przypalony ale tym razem o dziwo pełny!

18.02.23 13:36

Przeczytaj 2 lipca 1958

Moja droga Lydie,

śniłaś mi się wczoraj, wiesz? Rzadko kiedy śnią mi się ludzie, a już na pewno tej nocy śniłam pierwszy sen o kimś, kto latał tak wysoko, że sięgnął gwiazd, ale tak szybko, że nie zdążyły go złapać. Nie mogę napisać tego z całą pewnością, ale jestem prawie pewna, że niebo, na którym śmigałaś tak prosto i bez żadnego wysiłku, nie było niebem francuskim. W pewnym momencie gęsto się zrobiło od chmur, a niebo we Francji, zwłaszcza nad Beauxbatons, rzadko kiedy bywa takie wzburzone.
Nie wiem, jak interpretować ten sen, po prawdzie zawsze byłam słaba z wróżbiarstwa (ale wierzę, że musiało to coś oznaczać!). Ale to musi być jakiś sygnał, prawda? Od gwiazd i niebios, żeby sprawdzić, co u Ciebie.

Byłam nawet w kwietniu na Stadionie Jastrzębi, tym starym. Ale tam teraz wszystko jakieś takie... nie jak powinno być. Jest cicho i smutno, i ponuro. Szatnie zostały te same, nawet skrzynka z piłkami jest w tym samym miejscu. Zresztą, jeżeli kiedyś wrócisz do Anglii, jestem pewna, że to będzie jedno z pierwszych miejsc, które odwiedzisz. Ale uważaj, proszę, bo kafle są szczególnie złośliwe i biją, gdzie popadnie (mi udało się ich uniknąć, ale mój kolega nie miał takiego szczęścia). Nie rób im zdjęć, pod żadnym pozorem! Jeszcze trafią w aparat i nabiją ci śliwę pod okiem ~~(moim zdaniem ktoś musiał je zaczarować, żeby były aż tak rozzłoszczone)~~.

Zresztą, jakbym była na Twoim miejscu, we Francji, to bym też nie chciała wracać. Nic tu nie jest takie, jakie było, może poza lasem i domkiem, w którym teraz mieszkam. Francja jest o wiele piękniejsza, ale i spokojniejsza. Odwiedziłabym cię chętnie, ale teraz na takie wyprawy trzeba specjalnego pozwolenia i nie wiem, czy w ogóle by to wszystko przeszło. Poza tym, mam pod opieką jednorożce (Dostałam pracę w rezerwacie!! Tak jak o tym marzyłam!!) i parę puszków pigmejskich, które kupiłam przed miesiącem w Dolinie Godryka i nigdy nie miałam jeszcze okazji podróżować świstoklikiem chociażby, ze zwierzętami. Nie wiem, jak puszki znoszą morską podróż, nie chciałabym, żeby męczyły się na statku ~~(i tak nie stać mnie na bilety)~~.

Dość już o mnie, bo pewnie znudziłaś się już po trzecim zdaniu. Opowiedz mi o sobie, Liddy! Jak twój francuski? Może powinnam cały list po francusku pisać, bo już zapomniałaś, jak się składa zdania po angielsku? Czym się teraz zajmujesz? Jesteś tam szczęśliwa? Tak bardzo chciałabym cię odwiedzić i żebyśmy mogły wreszcie porozmawiać twarzą w twarz...

Tęsknię za Tobą! Więc jeżeli otrzymasz ten list, nie czekaj z odpowiedzią za długo, bo wtedy zacznę się poważnie martwić!

Z uściskami,

Marysia

18.03.23 0:10

Przeczytaj 10 VII 1958

Liddy, nie chciałem Cię budzić. Jak wstaniesz i zjesz śniadanie (niech będzie porządne, wrócimy późno), zabierz miotłę i poleć do Bodmin Moor, na stary stadion do Quidditcha, wiesz który – ten przy rzece. Potrzebuję Twojej pomocy w rozwiezieniu przesyłek, zabiorę je z dowództwa i będę miał ze sobą.

Uważaj na siebie, Bursztyn PJY8Uf9

| list zostawiony na stole w kuchni

30.03.23 17:41

Przeczytaj Początek lipca

Liddy, PILNE
1. Czy jesteś wolna w najbliższą sobotę?
2. Czy jeśli nie, to możesz być jeśli powiem że to sprawa i sekret wagi państwowej?
3. Jesteś lepszą fotografką ode mnie - czy umiałabyś zrobić komuś zdjęcia z lepszego profilu, tak żeby wyglądał dostojnie i przystojnie (nawet jeśli jest rudy)?

Jeśli tak, widzimy się rano w moim domu i wszystko wyjaśnię po drodze!
Jeśli nie to moja praca (nie u goblinów, to tez wyjaśnię) umrze w taki sam sposób jak moje małżeństwo. Ale bez presji.
Steff

19.05.23 21:23

list od Teda

Najdroższa Liddy, Prawdopodobnie poczujesz złość, kiedy zobaczysz moje imię napisane na pergaminie. Proszę Cię jednak - daj mi szansę. Być może tchórzostwem okazuje się z mojej strony napisanie do Ciebie, zamiast powiedzenie Ci wprost wszystkiego, ale wierzę, że pergamin pozostaje łaskawszy wobec emocji, jakie w nas drzemią. Bezsprzecznie gwałtowne. Nie bez przyczyny. Chciałbym, żebyś przeczytała list do końca i nie wydawała mi wyroku zbyt prędko, choć może być to trudne.

Przepraszam, że nie byłem przy Tobie, kiedy sowa zapukała do okna i pewnie z radością otwierałaś swój pierwszy i jedyny list z Hogwartu, zapraszający Cię do uczenia się swojego talentu magicznego, którym bez wątpienia zostałaś obdarzona. Przepraszam, że nie przytuliłem Cię wtedy i nie pogratulowałem tak, jak każdy brat powinien to zrobić. Przepraszam, że nie byłem przy Tobie, kiedy chwaliłaś się swoimi pierwszymi fotografiami i nie mogłem wysłuchać wszystkich historii, które za nimi stały. Na pewno każda z nich była niesamowita, jestem tego pewien. I, przede wszystkim, przepraszam, że nie było mnie obok, kiedy umierała mama. Kiedy był jej pogrzeb. Przepraszam, że nie wziąłem Cię wtedy za rękę, żeby przekazać, że naprawdę jestem tutaj z Tobą, a nie tylko udaję. Żałuję, że wybrałem inną ścieżkę, samotną, odepchnąłem Was, a potem nie wróciłem, kiedy jeszcze mogłem. Sądziłem, że tak będzie lepiej. Dla mnie. Podjąłem kurs w św. Mungu, a w związku z tym, że sporo kosztował, musiałem dzielić czas między nauką a pracą w stolarni, gdzie, jak możesz się domyślać, nie płacili dużo. Czas mijał nieubłaganie, gubiłem się między dniami a tygodniami, między tygodniami a miesiącami. I nie, to nie jest usprawiedliwienie. To początek historii, mojej historii. Przepraszam, Liddy. Przepraszam, że dowiadujesz się o tym dopiero teraz.

To nie jest wszystko, ale myślę, że to dobry początek i mam nadzieję, że uda nam się spotkać i dokończyć. Jeśli będziesz miała ochotę, pokażesz mi zdjęcia, których nigdy nie widziałem, a ja opowiem Ci o tym, co jeszcze przeżyłem. Dosłownie i w przenośni. Jeśli tylko dasz mi szansę.

Twój na zawsze brat,

Ted

20.05.23 21:00

PrzeczytajKoniec lipca 1958

Lidds, u mnie wszystko w porządku, dziękuję, że pytasz! A jak u Ciebie? Spodziewam się, że jak się lata wysoko i ma ten superbolid (bo to poprawna nazwa) bliżej, to pewnie może być gorzej niż tu, na ziemi. Uważaj na siebie, jakkolwiek to wyświechtana prośba.

Nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę z tego, co czytam! Nie z tego, że Twoje klisze mogą być zagrożone, ale z tego, że chcesz się czegoś nauczyć! Eliksiry nie są najłatwiejszą ze sztuk magicznych, nie wybaczają błędów, ale gdy się odpowiednio do nich przyłożysz, powinno pójść całkiem dobrze.

Skrócając więc moje rozwodzenie się nad zaletami eliksirowarstwa pragnę oznajmić, że z wielką przyjemnością Ci pomogę! I to nawet przed festiwalem lata. Co powiesz na 28-go lipca? Dasz radę dotrzeć wtedy do Doliny Godryka? Niedaleko Placu Głównego, w miejscu, w którym kiedyś była piekarnia, jest taki sklep, nazywa się "Bursztynowy Świerzop". To mój sklep, mam tam pracownię, a twój wywar nie jest szczególnie czasochłonnym eliksirem.

Przy okazji, jakbyś potrzebowała (Ty, lub któryś z Twoich braci) jakiegoś eliksiru, tak na wszelki wypadek, możesz też uzupełnić zapasy (przyjaciołom daję zniżki, ale nie mów tego, muszę jakoś utrzymać ten biznes).

Trzymaj się ciepło!

Oliver

| do listu dołączony został niewielki, suszony kwiat żółtego tulipanu

24.05.23 9:33

Przeczytaj

Wróbelku, Natura skomple, choć spokoju doczekała. Ciepło lata pozwala rozpościerać piórka. Skowronki, mój drogi, pozostają bezpieczne w cieniu gęstwiny parków, lasów i chłodnych murów komnat wszelakich. ~~Jakbym zechciał, byś~~
Czy wróbelki biorą przykład? Czy ciche pękanie owsa w dziubku, dochodzi do terenów spowitych niewiadomą? Czy kryjesz się niczym jaskółka, czy pozostajesz frawolny w swoim śpiewie?
Burze spowiły dalekie tereny, dając faunie odpoczynek pod bezchmurnym niebem - bierz jednak przykład z jaskółek, nie pozwól skrzydłom wznieść się, gdy zwiastun deszczu kropli się w oddali, są bowiem siły silniejsze niż jastrzębie czy orle dzioby. Silniejsze, rozświetlające drogę - ponoć, jedyną słuszną, ale jaką? Alauda arvensis

22.08.23 16:52

Przeczytaj 8.08

Liddy ONA WRÓCIŁA
NAPRAWDĘ WRÓCIŁA
Jesteśmy w domu i jest CAŁA I ZDROWA tylko zmęczona
Nasza rodzina jednak nie ma klątwy, Billy ją przełamał, albo Marcel dał mi taki amulet, o którym myślałem, że nie działa, ale jednak chyba działa. Nic nie rozumiem, ale życie jest tajemnicze.
Nie mam nic do jedzenia, ale ugotuję kaszę tak jak mnie nauczyłaś. Belli nie wpuszczam do spiżarni bo jeszcze tam nie posprzątałem.
Masz jakieś triki na szybkie sprzątanie? A zresztą, już chyba zauważyła bałagan...

Daj Myszce coś do jedzenia bo ona nienawidzi świata dzisiaj, przekażesz to Billy'emu i wszystkim innym? ~~Chciałbym napisać do Theo, ale Myszka jest zmęczona i się wstydzę~~

Mam nadzieję, że wszyscy jesteście w dobrym zdrowiu i że zobaczymy się niedługo na Festiwalu jeszcze!Steff

26.02.24 16:48

Przeczytaj 16.08

Liddy, tak bardzo cię przepraszam, bardzo, bardzo, bardzo. Proszę, powiedz, że jesteś cała, że udało się wam uciec. Nie wybaczę sobie, jeżeli stała ci się krzywda. Wam.
Nie byłoby tam was, gdybym nie podjęła idiotycznej decyzji...
Ja nie wiem, co powinnam napisać... to moja wina, tak okropnie, moja wina.

Eve

słowa są brzydko spisane, wyraźnie drżącą dłonią
na papierze widać kilka śladów, jakby spadło na niego coś mokrego

14.03.24 18:53

Przeczytaj 17.08

15.03.24 11:43

Przeczytaj 20.08

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia