First topic message reminder :



W skrócie:

- stuprocentowy Niemiec (choć w rzeczywistości tylko w połowie)
- mamusia miała na nazwisko Morgan
- uczył się w Durmstrangu, gdzie był popularną osobistością i wielu ówczesnych kolegów zapewne go pamięta
- jest właścicielem dużej sieci sklepów jubilerskich (prawie cała Europa to sporo), więc nie musi się martwić o pieniążki
- do Londynu sprowadziły go interesy, rozgląda się za jakąś możliwością włączenia Wielkiej Brytanii do swojego Kruegerowego imperium, ale bywał w tym kraju już wcześniej przez wzgląd na pochodzenie matki
- nie przejmuje się tym, czy jesteś szlachetnie urodzony czy masz rodziców-mugoli. I tak będzie uważał się za lepszego od ciebie
- poważny, uparty i oschły facet, ale potrafi być całkiem miły i uroczy jeśli tylko się postara i mu się to opłaca
- lubi mieć wszystko pod kontrolą, kocha porządek, ład i perfekcję (ci Niemcy…)
- uwielbia towarzystwo kobiet, ale w postaci przelotnych znajomości
- w chwilach słabości topi smutki w alkoholu
- jest jedynym swoim autorytetem. Nie liczy się z nikim, idzie po trupach do celu i tak dalej...

Phi! To ja tu niemalże z sercem na dłoni do ciebie wychodzę, a ty mnie do ojca porównujesz?:shock: Tak się bawić nie będziemy! Mieszkaj sobie więc u Danielka, ode mnie na nic nie licz.:hand:

Och, magiczna biżuteria? Koniecznie dopisz mnie na listę Twoich stałych klientek - Cedrina wszak uwielbia blichtr. Myślę, że jest stałą klientką, choć raczej klientką specjalną, która domaga się specjalnych zamówień, aniżeli zadowala się tym, co leży na sklepikowych wystawach... i myślę, że przez niemal pięć dekad jej nieprzyzwoicie bogatego życia zostawiła u Ciebie niemałą fortunę! Bo Cedrina w sumie spędziła dużą część dzieciństwa we Wiedniu, pewnie tam potem jeździła, bo tam miezkała część jej rodziny, a to prawie Niemcy, więc możliwe, że znała Twoje nazwisko zanim Wasze sklepiki pojawiły się w Anglii (czy pochrzaniłam chronologię?) Jeśli mogło tak być, zapewne uważa, że nie ma takiego drugiego jak Erst, jeśli o błyskotki chodzi, że nazwisko Krueger to solidna marka sama w sobie i nie szczędzi mu komplementów odnośnie jego osobistych rękodzieł! Uwielbia motywy rodowe, toteż najczęściej prosi o rubiny i motywy róż, i założę się, że obrączkę ślubną te prawie trzydzieści lat temu przygotował dla niej Twój ojciec chyba, że we Wiedniu nie mogła o nim usłyszeć, to zapewne poznała Kuregera dopiero po przyjeździe do Anglii i mogła zobaczyć jego dzieła noszone przez inną szlachciankę i dopiero wtedy go napaść z całą masą zamówień! daj znać, co sądzisz!

No a jak? Wujcio już "dobrze wie", że Ernst=Alfred i to jego święta reguła. Nie próbuj nam wmawiać, że nie. I masz naprawdę ciekawy sposób na okazywanie miłosierdzia. Widzę, że to taka rodzinna cecha.

Cedrino, dla tak wytwornej damy tylko najlepsze dzieła sztuki jubilerskiej! Z nazwiskiem Kruegerów Cedrina mogła się już spotkać, w ówczesnych czasach ta rodzina posiadała kilka sklepów poza granicami kraju. Pani Rosier mogła więc bez problemów zakochiwać się wykonywanej przez ten ród biżuterii przez całe swoje życie.:serce: A teraz - proszę, ulubieni jubilerzy docierają do Londynu! Ernst na pewno nie odmówi niczego tak wiernej klientce jak Cedrina Rosier.

Wujciu , ja ciebie proszę, nawet nie próbuj mnie do niego porównywać! Ty nic nie wiesz o tym jak bardzo go nienawidzę! To nie jest takie proste jak ci się wydaje...

Wydawanie pieniędzy mojego męża nie było tak przyjemne bez Was w Londynie <3

O nie! Wujaszek wie wszystko najlepiej i rozumie wszystkie schematy. Nie psuj mu jego wyimaginowanego świata.

jeżeli jeszcze nie wiesz, to powiem ci: podczas malowania potrafię wejść w abstrakcyjny stan i przepowiadam przyszłość. Moze widziałam kawałek Twojej, ale rozgniewałeś mnie do tego stopnia, że ci nie powiedziałam o tym? Do dziś może zrżerać mnie sumienie, może przeczuwam, że to COŚ zdarzy się niebawem? Postanowiłam ci o tym powiedzieć, jeżeli pozwolisz, to przyjdę zdejmę bluzkę zostanę do rana i powiem ci o tym co cie czeka
Jeżeli powiesz mi tylko, czy masz pomysł o czym ważnym mogę ci powiedzieć 

Przyjdź, ugoszczę cię iście po królewsku Ale czy to tylko sumienie każe ci się ze mną spotkać?
Muszę tylko wymyślić co mogłabyś mi chcieć przekazać... Jak coś się znajdzie napiszę do ciebie :D

sumienie co dręczy od przeszło 5 lat to niewiele?  Jesteś pewny, że mnie poznasz? Pewnie na pierwszy rzut oka nie przypomnę ci nikogo
(a może coś z przeszłości? pomiędzy tymi 4/5 latami w których się nie widzieliśmy)

Witam. Przychodzę po znajomość czysto biznesową. U pana jubilerskich kosztowności dostatek, natomiast u mnie materiałów przeznaczonych na drogie szaty. Może zechciałby pan nawiązać ze mną współpracę czyt. moje suknie wyszywane biżuterią sygnowaną pańskim nazwiskiem Wydaje mi się, że co do zysków ze sprzedaży moglibyśmy się dogadać. Więcej nie jestem w stanie zaproponować, bo nie należę raczej do gatunku kobiet, z którymi pan lubi spędzać czas. Mogę zaznaczyć też, że mamy współną krewną, ale raczej nie zbliża nas to rodzinnie na tyle, by na tym opierać znajomość

Dobrze Marla, że napisałaś - już dawno miałam tu przyjść się dopraszać po relację

Cześć
Kocham błyskotki i pewnie niedługo wpadnę do salonu żeby coś zamówić. Poza tym przelotne znajomości to coś co bardzo często mi się przytrafia i chętnie dodam Cię do listy swoich zdobyczy! Nie musimy się nawet jakoś specjalnie lubić, prawda?