Łuk Durdle Door

The member 'Lunara Greyback' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 89

--------------------------------

#2 'k20' : 14

--------------------------------

#3 'k100' : 41

|Jeździecki manewr

Silne skrzydła nie ulegały naporowi wiatru. To one dyktowały mu zasady sprawiając, że zwierze z gracją i siłą unosiło się w powietrzu. Z podobną temu właściwością, zgodnie z wolą Adriena magiczne zwierze przemknęło przez łuk wznosząc się zaraz potem wyżej. Uzdrowiciel musiał zmrużyć ślepia - tak mocno ciąg wiatru kuł w oczy. Przyjemna emocja związana z prędkością i uczuciem szybowania przepełniała go bez reszty pozwalając mu, jak również podniebnemu rumakowi korzystać z tej chwili wolności w przestworzach, po której musieli obaj nieznacznie obniżyć lot - kukułcze gniazdo było celem. Carrow poprowadził narwiste zwierze dostatecznie blisko wyczulając go bodźcami dawanymi za pomocą łydek do czujności. Mieli wykonać manewr umożliwiający lordowi podrzucenie kamienia.

The member 'Adrien Carrow' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 81

--------------------------------

#2 'k20' : 17

--------------------------------

#3 'k100' : 64

Jeździecki manewr

Pochyliła się nad szyją aetonanki, gdy na kilka sekund zwinęła skrzydła i niby świetlista strzała szarości, przemknęła przez ciasne, skalne przejście. Inara nawet nie zarejestrowała, kiedy zaśmiała się, wyciągając dłonie bliżej wygiętej szyi zwierzęcia, której łopot skrzydeł rozległ się gwałtowanie, unosząc wyżej, gdy tylko minęły szarpaną linię wybrzeża - Wyżej, moja Droga, wyżej - szeptała, a słowo mieszało się z nieprzerwanym śmiechem. Tych kilka krótkich chwil miała zapamiętać na dłużej. Jasny błysk radości przez ciągnące się cieniem smugi Londyńskiej aury.
Wypuściła z dłoni ponownie wodze, które trzymały się luźno w jednym ręku. Palce przesunęła w bok, jakby chciała chwycić niosące się wyżej chmury - Myślisz, że kiedyś sięgniemy? - zapytała ni to siebie, ni wierzchowca, który co kilka, podniebnych kroków parskał raźno, jakby w odpowiedzi. Na horyzoncie dostrzegła wierzchołek wzniesienia i wysoko położone gniazdo. Ich cel. Wolną dłoń wsunęła do kieszeni fraka, wysuwając złocisty klejnot. Obróciła go w palcach i poruszyła się w siodle, dając sygnał Sayuri. Bursztyn miał znaleźć się u celu, tak jak jeźdźców, którzy przed nią czynili to samo. Jak ojciec, którego dumna sylwetka wyprzedzała ją o kilka...podniebnych staj.

1. Ujeżdżanie
2. Szybkość
3. Jeździecki manewr

The member 'Inara Nott' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 14

--------------------------------

#2 'k20' : 2

--------------------------------

#3 'k100' : 81

/Wybieram jeździecki manewr

Nie wykorzystałem wszystkich możliwości zapożyczonego wierzchowca. Prawdopodobnie nie sięgnąłem również do własnych umiejętności. Właściwie cały ten wyścig był nieudany od początku do końca. Szansa na znalezienie się w czołówce stawki minęła bezpowrotnie, ale chciałem przynajmniej nie zostać na szarym końcu pościgu za wygraną. Sprawa była o tyle dziwna, że nie wiedziałem co działo się hen za mną i że część uczestników nie ruszyła się nawet z miejsca. To chyba byłoby większą ujmą niż przegrana po zażartej walce tak mi się wydawało. W każdym razie postanowiłem nie poddawać się, nawet jeśli bitwa z przeciwnościami wyścigów miała mnie zaprowadzić na samo dno chłodnej wody.
Moje minięcie skał nie przedstawiało się spektakularnie, ale przynajmniej udało się je wyminąć. Serce zabiło mi szybciej, po czym wstrzymałem oddech. Dosłownie milimetry dzieliły nas od wpadnięcia wprost w twarde ramiona kamieni. Niektórym się nie udało, przez co na pewno nabawili się siniaków, ale gorsze chyba było spowolnienie w ogólnym rankingu. Mi to nie groziło, na razie. Do czasu, aż prowadzący konkurencję wspomniał o kamieniu. Udało mi się uchwycić jeden z nich, ale na pewno nie był on bursztynem. Nie byłem pewien czy ptaki w gnieździe nie połapią się w tej podpusze, ale trudno, musiałem przynajmniej spróbować. Zachęciłem aetonana do wykonania odpowiedniego manewru, bym mógł spokojnie wrzucić minerał do celu. Starałem się być przy tym precyzyjny oraz zdecydowany jednocześnie. Kolejnej próby nie będzie.

The member 'Flavien Lestrange' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 34

--------------------------------

#2 'k20' : 14

--------------------------------

#3 'k100' : 83

1. Ujeżdżanie (II poziom)
2. Szybkość
3. Jeździecki manewr (II poziom)

Rufus miał wrażenie, że brakowało kilkunastu centymetrów od bliskiego spotkania z zimną i ostrą krawędzią łuku, rumak przepłynął jednak z rozpiętymi skrzydłami gładko i bezproblemowo, napięty i skupiony, gotów do działania - stworzenie były wyjątkowo uparte, lecz również silnie i samodzielne. Aetonan którego dosiadł, zdawało\ się słuchać go jedynie w swej niewyobrażalnej łasce, wyjątkowy, szybki i potężny, dopiero gdy rozłożył skrzydła, czarodziej dostrzegł ich ogrom i docenił majestatyczność. Również widok, który się przed nim rozmalował w trakcie lotu, zdawał się sięgać do najskrytszych strun jego wrażliwości, pieścić jego poczucie estetyki - niczym czyste, nieskazitelne piękno. Takie które nie dotyka ręka człowieka, wyrzeźbione przez naturę, dzikie i nieujarzmione: woda i jej tajemnice, jej nieskończoność przerażały Longbottoma. Była czymś czego nie potrafił objąć rozumem, dużo pewniej czuł się w powietrzu oraz na ziemi, stąpając po niej twardo lub czując pod skórą rytm silnych uderzeń kopyt, rytm biegu rumaka, którego dosiadał. Znajdując się jednak nad wodą, czuł swojego rodzaju niepewność, która w przypadku szaleńczej rywalizacji oraz pogoni za zwycięstwem, częstowała go przyjemnym dreszczykiem. Czuł jakby ujarzmiał nie tylko to wspaniałe stworzenie ale również i własne nieokiełznane lęki.
Nadal jednak nie tracił skupienia, widok wprawdzie bajeczny, lecz nie rozkojarzył go na tyle, by stracił uwagę na kolejnej przeszkodzie. Ścigał się z niezwykle wybornymi jeźdźcami, czuł ich oddech na plecach i dziwił się, że jeszcze nie poniósł sromotnej klęski. Sięgnął po bursztyn i starał się wykorzystać dziwaczną więź z koniem, aby skłonić go do podlecenia do kukułczego gniazda. Chciał złożyć na nim ofiarę - może w nadziei, że ta pozwoli mu szczęśliwie i dumnie ukończyć ten lot?

The member 'Rufus Longbottom' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 29

--------------------------------

#2 'k20' : 9

--------------------------------

#3 'k100' : 12

| Wykazuję się refleksem (zwinnością)

Udany lot przez skały Zachary zwieńczył krótkim uśmiechem, z wdzięcznością gładząc dłonią swojego wierzchowca. Pomimo dość niefortunnego początku cieszył się, że współpraca wypadała pomyślnie i nie była aż tak trudna, jak śmiał sądzić. Nie sprawiało to jednak, iż w powietrzu i w siodle czuł się dostatecznie pewnie. Za jedyny taki środek uznałby jeden z dywanów dziadka, których mu było brak, jednakże teraz możliwość lotu na aetonanie stanowiła miłą odmianę, a także powrót myślami do rodzinnych stron. Wspomnienie to utrzymywało go w nadziei tak jak kamień trzymany w dłoni. Widok miejsca, w którym ów kamień powinien się znaleźć sprawił zatem, że Zachary mocniej palce wokół wodzy mocniej niż dotychczas. Piętami butów trącił w boki wierzchowca, pragnąc popędzić go nieco mocniej, by w odpowiednim momencie zsunąć się nieco z siodła i wrzucić bursztyn w gniazdo.

The member 'Zachary Shafiq' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 7

--------------------------------

#2 'k20' : 4

--------------------------------

#3 'k100' : 46

|jeszcze raz na zwinność

Choć nie udało mu się osiągnąć obranego celu, nie zamierzał rezygnować. To, że raz coś nie wyszło, nie oznaczało, że w końcu nie odniesie sukcesu. Jedna porażka nie zniechęcała go. Była lekcją, z której wynosił coś nowego, ściśle związanego z tym, w jaki sposób powinien radzić sobie z wierzchowcami, których wcześniej nie miał okazji poznać tak dosłownie. Wiedział już, że nie powinien robić tego tak szybko, dlatego tym razem postanowił postąpić według obranej drogi, wykonując ją jednak z dużo większą ostrożnością.

The member 'Zachary Shafiq' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 50

--------------------------------

#2 'k20' : 13

--------------------------------

#3 'k100' : 25

zwinność

I znów poszło mu gładko. Osłonięcie się przed skałą zaklęciem, które - szczęśliwie - nie spłoszyło rumaka nie było wielkim wyczynem, błysk zaklęcia skruszył nieco kamienia, kiedy wraz z rumakiem przeleciał przez wnętrze łuku. Znajdował się tuż za mężczyzną, z którym miał nie-przyjemność poznać się w klubie pojedynków - niegdyś nosił dumne imię Lycusa, dziś mianował sam siebie lisem i porzucił tradycję w imię bratania się ze szlamem. Najwyraźniej nie wychodziło mu to na dobre - dziki manewr, w jaki wdał się jego koń wydawał się całkowicie poza kontrolą dawnego arystokraty - a kopyta wystrzeliły w tył, płosząc jego aetonana. Zwierzę wydawało się spłoszone, ale wierzgnięcie nie wyrzuciło go z siodła - zabrało im jednak cenne sekundy, które starczyły, by przegoniło ich parę jedźców. Bez zadowolenia pognał konia przed siebie, w ślad podniebnej trasy, aż w końcu na stały grunt.
Rzut do celu nie mógł być jego mocną stroną, nie jeździł też na tyle dobrze, by ryzykować zatrzymanie konia przy gnieździe - zdecydował się popisać akrobatyką, do której nigdy nie był stworzony, wrzucając bursztyn do jego wnętrza, kiedy tylko znajdą się wystarczająco blisko.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 62

--------------------------------

#2 'k20' : 14

--------------------------------

#3 'k100' : 35