parapet margie

25.11.15 19:12

parapet margie

Brązowy puchacz, którego kiedyś miała, znajdował się na wiecznej ścieżce wojennej z jej ukochanym kotem. Kot wygrał, więc Margaux aktualnie nie posiada sowy - ale wszystkie listy odbiera i odpisuje adresatom najszybciej, jak może.

26.11.15 17:55

Przeczytaj Søren

Margaux!Nie masz ochoty poratować mnie swoim spokojem? Wpadnij do mnie jutro po południu, jeśli masz czas i chęć. Posprzątałem w kuchni. Lodówkę też mam pełną, a nawet nauczyłem się robić samemu herbatę.
Przyjdź, proszę.
S.

01.03.16 21:16

Przeczytaj Deborah Howell

Najdroższa Margaux,dawno się nie odzywałam, prawda? Przepraszam Cię za to. Sama doskonale wiesz, jak miejscami wygląda moje życie. Tak samo teraz biegam za okazjami na występy, ale bywa z nimi bardzo różnie. Ktoś ciągle lubi wspominać tę plotkę o nas, jakimś cudem podrzucając ją wszystkim ważnym ludziom którzy mogliby pomóc mi w zdobyciu jakiejkolwiek kariery. Właściwie nigdy nie powiedziałaś mi, czy nie masz z tego powodu jakichś trudności. Jeśli tak, nie ukrywaj ich. Razem spróbujemy coś zaradzić.
A z przyjemniejszych tematów - obdarzysz mnie jakąś ciekawą historią ze swojej niedalekiej przeszłości? Zauważyłam, że ostatnimi czasy bardzo mało wnikałam w takie sprawy i chyba nawet trochę mi przykro. Doskonale wiem, jak uwielbiasz zapełniać pergamin słowami, tak więc opowiedz mi coś z każdym najmniejszym nawet szczegółem, o ile masz czas!
Twoja Deborah.

16.06.16 18:53

Przeczytaj Garrett Weasley

Margie,pewnie już wiesz, że trafiłem do Munga z tygodniowym opóźnieniem (naprawdę nie polecam mugolskiej medycyny); z tego co słyszałem, kości pozrastały się nie tak jak powinny i zostanę tu jeszcze stosunkowo długo. Jeżeli będziesz miała kiedyś chwilę czasu (tak, wiem, że najprawdopodobniej nie będziesz go mieć - obowiązki w pracy nie wybierają), wpadnij do mnie, proszę, w odwiedziny. Póki co leżę na parterze.
Mam nadzieję, że nie martwiłaś się, kiedy zniknąłem.
Garry

22.08.16 15:58

Wysłane przezDorea Potter

Kochana MargauxNiedawno wróciłam do domu po kilku dłuższych dniach (tygodniach?) odpoczynku we Francji. Wszystko u mnie w porządku, a u Ciebie? Nadal można się do ciebie zgłaszać po krótkie, barwnie ilustrowane opowiastki?
Bo widzisz... jest w naszym domu ktoś, kto chętnie przyjrzy się z bliska cudom, które tworzą Twoje dłonie! Jest mały i marudny, ale za to absolutnie uroczy (gdy zasypia)! Ma na imię James i jest synem moim i Charlusa. Dopiero poznajemy uroki bycia rodzicami tego małego stworka, ale już czuję, że jego obecność wynagrodzi nam wszystkie trudy życia.
Razem z Charliem uważamy, że będziesz dla niego najlepszą matką chrzestną! Mam nadzieję, że się zgodzisz! Nie chcemy Cię straszyć, ale odmowy nie przyjmujemy.
Tę chwilę chcielibyśmy uczcić tam, gdzie myszom prędzej do ognistej i ostrego bigosu niż do kawałka sera.
Dorea, Charlus i James
Potterowie

03.09.16 0:10

Wysłane przezDorea Potter

Kochana MargieFrancja, owszem, jest piękna, ale jest też koszmarnie zimna! Bardzo rzadko wybierałam się na spacery, ale kiedy już to robiłam, przeważnie kierowałam się w stronę wybrzeża. Widok powoli toczących się po piasku fal uspokajał skołatane myśli i podpowiadał, że niedługo kłopoty rozpłyną się pod grubą warstwą śniegu. Gdyby nie fakt, że cały czas bałam się o swojego syna, może bardziej cieszyłabym się urlopem we Francji. Mimo to postaram się jak najlepiej odtworzyć dla ciebie każdy szczegół z pobytu w miasteczku! Zresztą obie będziemy miały wiele do powiedzenia, bo wierzę, że również i Ty nie ukryjesz przede mną powodów, dla których przez ten atrament przemawia kapka szczęścia! Albo dwie?
Gusty Jamesa są jeszcze dla mnie niejasne, chociaż wiem już, że na pluszowe misie reaguje żywym zdziwieniem zmieszanym z radością, a na deszcz za oknem już niskim mrukiem i innymi bliżej niezidentyfikowanymi odgłosami. Wydaje mi się, że poznaję świat razem z nim, na nowo, ale w zupełnie odmienny sposób. Coś cudownego! Mogę patrzeć na niego godzinami, a najbardziej urokliwy jest chyba wtedy, gdy śpi.
Wybacz, Margie, już przestaję się tak zachwycać, bo jeszcze podziurawię pergamin od zbyt szybkiego pisania!

Twoja pomoc będzie nieoceniona! Byłabym Ci ogromnie wdzięczna, gdybyś mogła przynieść kolorowe balony i jakiś ładny obrus, bo niestety moje domowe zapasy nie przewidziały posiadania tych materiałów, a chyba nie zdążę już dotrzeć na Pokątną.Do zobaczenia wkrótce,
Dora

19.12.16 23:03

Przeczytaj Garrett Weasley

Najdroższa,niczego nie pragnąłbym bardziej od tego, by móc napisać, że wszyscy wrócili cali i zdrowi - nie wrócili. Wciąż nie otrzymałem żadnych wieści od Roberta, nie widziałem go w Ministerstwie, nie słyszano o nim w Mungu. Spróbuję się dowiedzieć czegoś więcej na jego temat od pozostałych, aby... nie wiem, naprawdę nie wiem. Wyruszyć na poszukiwania? Spróbować zrobić... cholera, cokolwiek?

Ale nie to powinno zajmować teraz Twoje myśli, skup się na wypoczynku i odzyskiwaniu sił. Jak się czujesz, Margie? Czy na pewno wszystko w porządku? Nie wiem, jak mogłaś pomyśleć, że nie zamartwiałem się Twoją nieobecnością; przez ostatnie dni kręciłem się w kółko, próbowałem znaleźć sobie miejsce, skupić się na jakimkolwiek zadaniu. Błagam, już nigdy więcej nie znikaj bez słowa.

Jeżeli będziesz czegokolwiek potrzebować, jeżeli zapragniesz szybciej wrócić do Londynu - odezwij się. Wiesz dobrze, że zrobię wszystko, żeby Ci pomóc.

I wracaj szybko do zdrowia.
Garrett

26.12.16 22:20

Przeczytaj Albert Dippet

Margaux Vance Na mocy dekretu z dnia 6.04.56 r. nr 55 i 56 o kontaktach czarodziejów z mugolami wezwana Margaux Vance ma obowiązek stawić się na przesłuchanie w Ministerstwie Magii, na piętrze trzecim, w Departamencie Kontroli Magicznej, w sali 104, dnia dwudziestego piątego kwietnia.

Niestawiennictwo będzie skutkowało karą pozbawienia wolności na okres miesiąca.

Z wyrazami szacunku,

Albert Dippet

Proszę nie rozpoczynać nowych wątków po fabularnej dacie 24 kwietnia. O realnej dacie rozpoczęcia eventu zostaniesz poinformowany w późniejszym czasie (najprawdopodobniej za pomocą prywatnej wiadomości).

11.01.17 18:44

Przeczytaj Garrett Weasley

Margaux,
jak się czujesz? Czy (mimo tragizmu poprzednich dni... tygodni?) wszystko u Ciebie w porządku?
Może nie powinienem pytać, nietrudno domyślić się odpowiedzi.

Przepraszam, że od końca marca - od ostatniego spotkania - milczałem. Potrzebowałem przemyśleć parę spraw, jestem pewien, że doskonale wiesz, jakich. Przepraszam, że nie wspierałem Cię w chwili, gdy potrzebowałaś tego najbardziej. Oboje potrzebowaliśmy. Zabawiłem się w egoistę - egoistę, który tym razem jeszcze gorzej niż zwykle przeszedł żałobę po śmierci przyjaciół, a tknięty bólem, gniewem za niesprawiedliwości i pragnieniem zemsty, podjąłem decyzję, która najprawdopodobniej rzutować będzie na całe moje życie. I, być może, na nas.

Dziś trudniej niż zwykle spisuje mi się myśli, gubię się w słowach; potrzebuję porozmawiać, Margie. Za parę dni, gdy ułożę wszystko, co wymaga ułożenia, gdy uporam się ze strachem, gdy przeczekam burzę, która rozrywa mnie od środka, chciałbym się z Tobą spotkać. Zasługujesz na wyjaśnienia, nawet jeżeli nie oczekuję - nie mógłbym oczekiwać, bo czy nie byłoby to hipokryzją, którą się brzydzę? - od Ciebie zrozumienia. Czy akceptacji. Bądź obu.

Jeszcze raz przepraszam - za wszystko. Ostatnio nie jestem dla Ciebie najlepszym oparciem, dostarczam Ci jedynie bólu, zamiast przejmować ciężar, jaki niesiesz na barkach.

Zawsze Twój,

Garrett

21.02.17 23:46

Przeczytaj Miriam Prewett

Szanowna Panno Vance Panienka Miriam pragnie przesłać swoje niewielkie dzieło i przekazać, że malowanie motylich skrzydeł jest bardzo chłonne - cytując Panienkę. Panienka pragnie powiedzieć, że planuje narysować swojej mamie podobne, ale nie wie czy lepiej malować skrzydła na zielono czy różowo oraz zapytać, czy barwa motylich skrzydeł zależy od pogody.

Z poważaniem,

Melandria Picks

Miriam

Podpis Miriam był zgrabny, ale widać, że dziewczynka wciąż uczy się prawidłowo pisać. Do nóżki sowy przyczepiony był również RYSUNEK.

13.03.17 23:29

Przeczytaj Samuel

Aniołku,
Nie jestem pewien, gdzie cię zastanę i czy na twej jasnowłosej główce nie leży milion spraw, które do ciebie wszyscy przesyłają i obarczają. I czy będę ~~potworem~~ nieludzko okropny, gdy poproszę cię o pomoc?. Jeśli ~~chcesz~~ możesz pojawić się w chacie i....pozbierać mnie w całość, będziesz miała u mnie dług. Wybacz za lakoniczność. Wytłumaczę na miejscu.

~~Nie mów Just. Proszę.~~

Samuel

Pismo jest niewyraźne, jakby pisane drżącą rękę. pełne jest skreśleń i poprawień, ale ogólny sens prawdopodobnie można odnaleźć.

10.04.17 0:05

Przeczytaj Sophia Carter

Margie, Rzeczywiście, można odnieść wrażenie, że w kwietniu wszystko zaczęło wywracać się do góry nogami. Także ja nie mogę nie zauważyć, że dużo się zmieniło, a pracy wcale nie jest mniej. Czasami wracam do domu tak późno, że prawie nie widuję się z bratem. Rzeczywiście zgadłaś, chyba pracuję za dużo i wszyscy ciągle mi to mówią, a ja nie potrafię powiedzieć „dość”, gdy widzę, że jest tyle naglących spraw. Dzieje się sporo, zapewne co nieco mogłaś słyszeć ale i widzieć, skoro zapewne często jesteś wzywana na miejsca różnych zdarzeń.

Bardzo chętnie się z tobą spotkam. Moje życie towarzyskie w ostatnim czasie podupadło przez pracę, więc chyba nie zaszkodzi, jak jednego dnia spróbuję urwać się trochę wcześniej, o ile, oczywiście, nie zdarzy się nic nagłego. Możemy spotkać się u mnie w domu i porozmawiać na spokojnie przy herbatce. Miło będzie mi cię zobaczyć, i jestem ciekawa, o czym chciałabyś ze mną pomówić.
Sophia

27.05.17 0:13

Przeczytaj Miriam Prewett

Do cioci Margie

14.08.17 19:18

rankiem 3 maja

Przeczytaj Garrett

Najdroższa,jeżeli zechcesz towarzyszyć mi w potencjalnej obyczajowej katastrofie, jaką najpewniej okaże się stypa mojego brata, to będę Ci dozgonnie wdzięczny - lecz zrozumiem, jeśli wolisz oszczędzić sobie tej przyjemności. Jeżeli jednak wyrazisz taką chęć, to tuż po zakończeniu ceremonii świstokliki przeniosą wszystkich gości na spotkanie w Eksplozji Smaku, restauracji, w której odbędą się nieco mniej oficjalne wspominki. Ostrzegam tylko lojalnie, że zaprosiliśmy praktycznie całą naszą najbliższą rodzinę, a to nie może skończyć się dobrze.

Twój,

Garrett

bardzo późnym wieczorem 4 maja

Przeczytaj Garrett

Najdroższa,dostałem przed chwilą wiadomość, że ta przeklęta restauracja, w której miała odbyć się stypa, właśnie, cholera jasna, wybuchła. Przez anomalię. Nie mam pojęcia, czy bardziej mnie to złości czy bawi - ale to taki najgorszy, bezsilny rodzaj rozbawienia.
Jakby sytuacja nie była wystarczająco żałosna, żaden lokal nie chciał przyjąć rezerwacji na ostatnią chwilę. W końcu ugięła się tylko jedna restauracja i to wyłącznie dlatego, że w jakiś absurdalny, desperacki i prawdopodobnie bardzo nielegalny sposób zagroziłem im autorytetem Biura Aurorów. Nie wiem, dlaczego to zadziałało, pewnie przez tę katastrofę sprzed roku. Bo tą restauracją jest - uwaga - Le Revenant. Słyszałaś, jak kończą się stypy w tym lokalu. Źle. Bardzo źle. Tym razem ktoś musi powstrzymać mnie przed zalewaniem smutków Ognistą, bo jak znowu zacznę słyszeć głosy przodków i widzieć martwych od dziesięciu lat ludzi, to już do końca zwariuję.

Zatem: przez nieszczęśliwą anomalię w Eksplozji Smaku niestety musieliśmy zmienić lokal, w którym odbędzie się stypa; nasze spotkanie ku pamięci Barry'ego będzie miało miejsce nie tam, gdzie planowaliśmy to pierwotnie, lecz w restauracji Le Revenant. Do wyłącznej dyspozycji żałobników zostanie oddany powiększony do niezbędnej wielkości stolik nr 3 (bez obaw, pomieścimy się przy nim wszyscy), bar oraz taras - oczywiście zabezpieczony zaklęciami. Przez wzgląd na wyjątkowe okoliczności obsługa zagwarantowała, że dokona wszelkich starań, aby - pomimo charakteru lokalu - przemieszczanie się pomiędzy tymi miejscami przebiegało bez żadnych przeszkód. Jeszcze raz przepraszamy za niedogodności i mamy nadzieję, że zmiana nagła lokalu w żaden sposób nie wpłynie na Twoją obecność w trakcie pożegnalnego spotkania.

Piszę tę formułkę dziesiąty raz - i to ręcznie, bo anomalie zepsuły nawet moje samopiszące pióro, które strzela teraz kleksami i robi błędy ortograficzne. A zamiast "Barry" uparcie pisze "stary". Nienawidzę tych listów. I tego pióra. I Barry'ego - za to, że umarł. Chyba mam już wszystkiego dość.

A do tego mam dziwne wrażenie, że mój sfrustrowany list jest odrobinę za bardzo... sfrustrowany - przepraszam, że skazałem Cię na mękę czytania efektu mojego przemęczenia, rozgoryczenia i żalu. Rano pewnie będę tego żałować.

Zawsze Twój,

Garrett

02.09.17 20:31

Przeczytaj Tonks

~~Margaux,~~ ~~Vance~~, Margie, nawet nie zdajesz sobie sprawy, co poczułam gdy zobaczyłam znajome twarze przyjaciół. Wtedy... wtedy wiedziałam już że udało ci się umknąć. ~~A moje~~ Świadomość ta dodawała mi sił, choć rozłąka bolała podwójnie.
Anomalie wyrwały mnie i znów jestem w Londynie. Obecnie u tego, któremu bałam się powiedzieć o wszystkim w sukience Eileen. Na razie tu zostanę - zresztą, słyszałam, że mamy kolejnego współlokatora, nie chciałabym dobić go moim obecnym stanem.
Potrzebuję jednak czegoś od ciebie - poza rozmową, na którą mam nadzieję uda znaleźć się czas po spotkaniu na którym nasze drogi z pewnością się przetną. - potrzebuję ubrań, Margie, tęsknie za swoimi spodniami i koszulami. Sukienki zdecydowanie do mnie nie przemawiają.
Tęsknie za tobą, za twoją herbatą i za naszymi fortami, ale obecnie wydaje mi się, że to najlepsze rozwiązanie.
Mam nadzieję, że wszystko z tobą dobrze.
½ Vanks

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia