Ach, nasza forumowa Claire Underwood. Przychodzę po coś, lady Rowle, nazwisko zobowiązuje.
Madea to królowa salonów, kobieta bezwzględna, wpływowa i player pierwsza klasa, potrafi pogrywać w wielką politykę, zna się na tej dworskiej gierce i przede wszystkim umie w nią grać - podoba mi się to. Ale może by pokazać jej, że tu w Wielkiej Brytanii też umiemy bawić się w te klocki? W końcu kobieta bez wątpienia intrygująca, ale jednak hospes, hostis; wyczuwając jej grę, Gabe mógłby podchodzić do niej z pewną dozą ostrożności i podejrzliwości, na tyle jednak ciekaw jej intencji, na tyle świadom potencjalnych korzyści, by podjąć zabawę w dworskie wybiegi.

Dopiero teraz zauważyłam, że nie odpowiedziałam, nie wiem jak to się stało.
Ale pomysł z wyswataniem jest tak zły, że aż piękny. Nie będę decydowała za Cygnusa, ale te herbatki byłyby niezapomniane.

Słyszałam, że jesteś praktycznie stałą klientką u mojej siostry, to raczej kiedyś się poznałyśmy w sklepie Valhakisów
Powiązałabym Medeę z Persefoną przez czarną magię, ale o tej porze nie mogę za żadne skarby świata wymyślić, skąd jedna dowiedziałaby się o fascynacji drugiej Persia, ogólnie rzecz biorąc, w te zakazane rejony zagłębiła się dopiero podczas swojego ostatniego wyjazdu na Kretę, ale gdyby miała jakieś wcześniejsze podstawy do zauważenia, że Rowle jest z tych co lubią ciemność, to pewnie po powrocie zwróciłaby się do niej jako do jednej z pierwszych zaufanych osób z prośbą o pomoc - ale ani prośbą, ani o pomoc by tego na pewno nie nazwała!

Gabriel popatrz, już nawet jesteś wpisany!
Medea kocha salonowe (i polityczne) gierki, ale przywykła do tego, że zawsze w nich wygrywa. Nie mniej jednak pojawienie się na horyzoncie kogoś kto zna zasady tej zabawy i podejmie rywalizację może być ciekawe! Takie podchody mogą zaowocować niezdrową rywalizacją, szczerą niechęcią albo całkiem ciekawą... przyjaźnią? Choć jak już to podkreślałam wielokrotnie w tym temacie - pojęcie Medei o przyjaźni jako takiej jest dziwne. Ale przekonania mamy te same, ze szkoły się pamiętamy, rodzinnie jesteśmy związani! Więc wróżę nam ciekawą znajomość

Perse, druga z ślicznych siostrzyczek! Wydaję złoto mojego męża na błyskotki Twojej siostry, prawda! I pewnie nie jest taką znowu wielką tajemnicą, że najbardziej podobają mi się te o niepokojących i wrednych skutkach ubocznych (trzeba przecież kupić prezenty na święta dla całej rodziny!). Może to zaiste sugerować, że mam słabość do ciemnej strony magii. Ale skoro Twoja siostra czasem u mnie bywa (tak to jakoś miało być, bo najmłodszą miała siostrę przywozić żeby dotrzymywała towarzystwa mojemu Christianowi), to czemu nie miałaby zabrać i Ciebie? Mogłaś się kiedyś napatoczyć na moją bibliotekę pełną ksiąg o czarnej magii

Najwyżej rozłożysz mnie na łopatki, ale postaram się być godnym przeciwnikiem. ;) Okej, zobaczymy jak nam to wyjdzie.

Och tak, tak, tak! Myślę, że na te pierwsze wyjazdy Persefona mogła trochę kręcić nosem, ale pewnie ostatecznie zaczęło jej się to nawet troszkę podobać. Pewnie przy znalezieniu biblioteczki trochę się zdziwiła, ale kiedy już wróciła z Grecji... no właśnie, może warto odegrać wizytę Persy w bibliotece Medei? W sensie, taką całkowicie zaplanowaną? Mogłabym napisać jakiś piękny, pełen kwiecistych epitetów list z propozycją tajnej wizyty, bo w sumie Persia nie do końca orientuje się w tym, że ma pod samym nosem całkiem rozległy, czarnomagiczny interes i będzie się starała kryć przed siostrami własne dążenia, mimo że już i tak o nich wiedzą, bo Danae (siostra work-in-progress) wedle historii Persephone miała już wizje z tym związane