Smocza jama

Szukajcie a znajdziecie - przypomniała mi się zasłyszana kiedyś sentencja. Całkiem adekwatne podsumowanie moich wysiłków. Znalazłem bowiem dziwny kamień, który zwrócił moją uwagę. I proszę, przeczucie mnie nie myliło. Uśmiechnąłem się do siebie pokazując pozostałym mężczyznom znalezisko. Z Perseusem natychmiast przystąpiliśmy do dzieła. Szkatułka wreszcie się uchyliła. Skrzeloziele, naprawdę? Westchnąłem w duchu myśląc o czekającej mnie kąpieli, której tak chciałem uniknąć. Podszedłem do jeziora mocząc w nim dłoń, woda mogłaby być nieco cieplejsza. Przeanalizowałem sentencję przytoczoną przez Avery'ego. Jeśli się nie myliłem granica kończy się tam, gdzie się ją przekroczy. Czyli pozostawała nam kąpiel. Cudownie. Zdjąłem z siebie płaszcz, upchnąłem go do torby na tyle na ile się dało, przywiązałem go rączką, żeby pod żadnym pozorem nie odpadł. Będę go jeszcze potrzebował. Accio powinno załatwić sprawę. Zdjąłem też buty, z doświadczenia wiem, że nie pływa się w nich najlepiej. Szatę czekał ten sam los. Teraz doskonale widać było moje wychudzone, pokryte licznymi bliznami ciało. Na szczęście delikatne światło pochodni nie pozwalało przyglądać mi się zbyt dokładnie, nikt nie mógł łatwo ocenić mojej słabości. Upewniłem się, że torba i przymocowane do niej rzeczy się nie rozpadną. Nie przychodziło mi do głowy obecnie nic poza zostawieniem ich tutaj i przywołaniem ich później za pomocą zaklęcia. Trzeba się było uczyć transmutacji, zamieniłbym je w rybę albo najlepiej rekina albo łódkę. Jako ostatni wziąłem moją porcję skrzeloziela.
- Smacznego - rzuciłem w przestrzeń połykając oślizgłe zielsko. Spojrzałem na pochodnię, na jej niebieski, dziwny płomień. Ciekawe czy...? Po chwili zastanowienia wziąłem ją ze sobą pod wodę. W prawej dłoni trzymałem różdżkę w gotowości. Nie podobało mi się to jezioro. Miałem szczerą nadzieję, że magiczny ogień okaże się wodoodporny. To by było przynajmniej jakieś pozytywne zaskoczenie. Wreszcie coś miłego, tak dla odmiany. Zanurzyłem się obserwując płomień. W zależności od tego jak się zachowa będziemy mieć pod wodą albo światło, albo patyk do odpychania druzgotków albo innych paskudztw, które mogą się tu chować.

Nick zacisnął zęby, żeby nie jęknąć z bólu. Łatanie jego nogi było jeszcze mniej przyjemne niż mogło się wydawać. Skupił się teraz najbardziej na tym, żeby nie przeszkadzać Cassino, która uparcie próbowała mu pomóc. Był jej za to wdzięczny i miał wrażenie, że dziewczyna chociaż trochę zna się na rzeczy i nie zrobi mu jeszcze większej krzywdy tylko właśnie ułatwi mu poruszanie się. Nie chciał być dla nich kulą u nogi w dalszym ciągu. W końcu doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że właśnie przez niego cała ich grupa się podzieliła. Gdyby Gabe nie został dłużej w komisie i zostawił go samego to zapewne teraz rodzeństwo Rowleów byłoby teraz razem z resztą. Ale nie było czego rozpamiętywać. Stało się co się stało i mógł być tylko wdzięczny za to, że go nie zostawili. Może i stary nie był, ale zasiedział się za swoim masywnym biureczkiem i nie umiał sobie za dobrze radzić w takich sytuacjach jak ta misja. Może i starał się, ale dobrymi chęciami to piekło jest wybrukowane.
- Mam tylko nadzieję, że nie jesteśmy tu na darmo – rzucił bardziej do siebie niż w dopowiedzi do Gabriela i cicho syknął z bólu. Następnie spojrzał na Cassino próbując delikatnie sstanąć na rannej nodze.. Chyba było lepiej. – Dzięki – powiedział w kierunku dziewczyny, bo rzeczywiście wiele jej zawdzięczał. Jego organizm trochę odpoczął. Może do stanu komfortu było jeszcze daleko, ale Gabe miał rację. Musieli już iść dalej.

Grupa I (1/6)

Woda nie okazała się być aż tak lodowata jak podpowiadały przepuszczenia, wszak  zima już dawno na dobre zagościła się w całej Wielkiej Brytanii. Przez ciała nie przechodził żaden nieprzyjemny dreszcz. Po połknięciu skrzeloziela, cały świat wokół was zaczął się zmieniać. Na bokach szyi ukazywały się skrzela, galopujące w zastraszającym tempie, szukając chociaż odrobiny powietrza. To duszenie nakazało wam zanurzyć się całkowicie do wody. Rozpierała was bezradność. Skrzela zaczęły pracować dopiero po chwili, a wy ciągle trzymaliście się za szyję z otwartą buzią, połykając wodę z jeziora. Ta nie była szkodliwa. Palce zaczęła porastać błona, ułatwiająca pływanie. Na domiar złego stopy stały się śliskie, wiotkie, przez co nie mogliście już na nich ustać. Cała trójka przewróciła się, wpadając na głębsze wody. Nie dusiliście się już, a otaczający was żywioł stał się przyjacielem. Wyostrzone zmysły drapieżnika, zwinność ryby pozwoliła ujrzeć wam bardzo nikły stop światła. To był jedyny znak, wybijający się wśród roślin i innych organizmów zamieszkujących jezioro. Czy myśleliście kiedyś, jak czuje się ryba?

Garść informacji. Skrzeloziele działa przez 6 kolejek. Po tym czasie, będziecie musieli znaleźć inne rozwiązanie. Rzucacie trzema kostkami, a każda z nich może być przez was dobrana. Pierwsza kostka odpowiada za sprawność, która odpowiada za waszą wytrwałość, akomodację oraz odporność mięśni na wysiłek. Liczy się do niej Wasza statystyka ze sprawności. Druga kostka odpowiada za cel, czyli zauważenie do niego i dążenie. Nie doliczane są żadne dodatkowe statystyki. Trzecia zaś za szybkość, która zadecyduje o kolejności, w jakiej płyniecie.
Podsumowując, rzucacie 3 kostkami. Wasz wynik to 4, 80, 10. Każdą z tych wartości przypisujecie do konkretnej kości:
1. Sprawność (+statystyki ze sprawności)
2. Cel
3. Szybkość  
Rozpisane kości z przypasowaną kategorią dodajecie po napisaniu posta, korzystając z niżej podanego kodu.  Aby dotrzeć do celu Waszej podróży, suma waszych wszystkich oczek (sprawność, cel, szybkość) musi przekroczyć 180 (na osobę). Piszecie posty do czasu uzyskania tej sumy.
Jeśli coś jest niejasne, nie bójcie się pytać. Nie gryzę! Na odpis macie 48 h.
Życzę wam powodzenia i miłych kostek. ♥

Kod:

[b]1. Sprawność[/b] WARTOŚĆ
[b]2. Cel[/b] WARTOŚĆ
[b]3. Szybkość[/b] WARTOŚĆ

Grupa II

Cassiopeia okazała się zaskakująco skuteczną pielęgniarką. Nie dość, że poprawnie założyła bandaż Nicholasowi. Dzięki temu lord Nott nie czuł aż tak mocno bólu, rozważnie mógł nawet stanąć na tej stopie. Również Gabrielowi wyszło zaklęcie transmutujące kamień w pucharek, przez co cała grupa mogła spróbować wyczarować sobie wodę. Dla jasności, jego zegarek nie działał. Wszystko, co mogło wskazywać wam mijający czas, szwankowało, a wskazówki nie przestawały się kręcić. Jeśli ruszacie dalej, bądźcie czujni. Jaskinia wciąż nie jest przyjaźnie nastawiona, lecz ktoś zostawił wam wiele znaków. Aby sprawdzić, jak skutecznie wychodzi Wam rozglądanie się po korytarzu podczas marszu, rzućcie kostką. ST = 52.

Pamiętajcie jedna akcja = jeden post. Nicholas za nieodpisane w terminie otrzymujesz – 5 pkt do kolejnego rzutu.
Życzę miłych kostek ♥ Jak pojawią się jakieś pytania, wiecie, gdzie je kierować! Na odpis macie 48 h.

Bul, bul, bul. Pęcherzyki powietrza powoli wędrowały w stronę powierzchni jeziora, podczas gdy Colin zanurzał się coraz bardziej. Początkowo nie mógł się przyzwyczaić do zupełnie nowego sposobu oddychania, a połykana woda wzbudzała nieprzyjemne uczucie, ale po kilku sekundach jego ciało przywykło do takiej formy otrzymywania tlenu. Spojrzał jeszcze w dół, upewniając się, czy różdżka bezpiecznie spoczywa w kieszeni szortów, a potem zerknął na swoich towarzyszy, którzy również się już zanurzyli. Wyglądali zabawnie z tymi dziwnymi naroślami tuż za uchem, ale podejrzewał, że sam wcale nie wyglądał lepiej, więc oszczędził sobie złośliwych komentarzy. Szczególnie, że i tak z jego ust wydostałoby się zapewne wyłącznie bulgotanie.
Zamrugał, dostrzegając nagle, że jezioro chociaż znajdowało się w jaskini bez dostępu słońca, porośnięte było jakąś roślinnością. Widział już zbyt wiele, by przejść obojętnie wobec tego dziwnego zjawiska, więc na wszelki wypadek wolał się trzymać od roślinek z daleka - ot, na wypadek, gdyby te nagle zapragnęły go pożreć. Zamiast tego skupił się na niewyraźnym, ledwie widocznym światełku. Machnął swoimi nowymi płetwami, a jego ciało posłusznie popłynęło kilka metrów pod wodą, gotowe wykonywać kolejne jego polecenia, gdy kierował się do światełka.

1. Sprawność 6+5=11
2. Cel 46
3. Szybkość 25

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 6, 46, 25

Kilka razy w życiu, głównie w czasach szkolnych, zdarzyło mu się zaprzyjaźnić bliżej ze skrzelozielem i z pełnym przekonaniem mógł oświadczyć, że była to ciężka przyjaźń. Chociaż lubił pływać i nie straszna mu była nawet rześka woda, której inni zwyczajowo unikali, tak ciężko było mu się przyzwyczaić do nieprzyjemnego etapu przejściowego pomiędzy zupełnie sprawną naziemną istotą krztuszącą się wodą a dziwną hybrydą duszącą się powietrzem. Zanurzał się coraz głębiej, czując jak bose stopy robią się dziwnie oślizgłe, a pomiędzy ich palcami, tak jak palcami dłoni, wyrosły błony pławne. Odruchowo ścisnął różdżkę, mocniej niż powinien, byleby tylko na pewno nie wyślizgnęła mu się nigdzie, gdy w szlacheckich gatkach pakował się do jeziora całkiem zgrabnie, dopóki stopy nie odmówiły mu posłuszeństwa, a szyja nie zapiekła boleśnie, domagając się natychmiastowego zwodowania.
Kilka pierwszych oddechów pod wodą napawało Avery'ego ambiwalentnymi odczuciami, jednak porzucił te bezcelowe rozmyślania na rzecz ważniejszych spraw. Gdy względnie przywyknął do swojej nowej postaci, wytężył spojrzenie, całe szczęście o wiele lepsze niż w przypadku człowieka otwierającego oczęta w środowisku wodnym bez żadnych wspomagaczy, by przeczesać najbliższą okolicę - najpierw w poszukiwaniu potencjalnego zagrożenia, a następnie celu podróży. Z czymś na kształt ulgi zauważył, że pod powierzchnią znajduje się jednak jakieś źródło światła, łagodnie przebijające się ponad roślinami. Odepchnął się stopami (płetwami?) od dna, by wierzgnąć niczym syrena i testując swoje zdopingowane możliwości, ruszyć przed siebie razem z towarzyszami.

1. Sprawność 44 + 7 = 51
2. Cel 76
3. Szybkość 64

The member 'Perseus Avery' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 64, 76, 44

2/6

Czy to dziwne, że nurkując w toni jeziora czuł coś na kształt... wolności? Jakby z każdym kolejnym oddechem oczyszczał się z wszelkiego brudu. Wystarczyło poruszyć dłońmi, a ciało płynęło pod wodą z taką łatwością, jakby woda nie stanowiła najmniejszej przestrzeni. Mimo wszystko zajęło mu kilka minut dostosowanie się do tego dziwnego i niezbadanego sposobu poruszania się w jeziorze i już wiedział, że nie ma najmniejszych zadatków na bycie rybą. Avery wyglądał za to jak szalony syren - wystrzelił przed Colina tak gwałtownie, że pozostawił za sobą jedynie chmurę bąbelków. Colin odetchnął z ulgą - a raczej wypuścił kolejne bąbelki - że Pers kierował się przynajmniej w stronę zauważonego wcześniej światła. Nie uśmiechało mu się uganiać za młodym kasztanem, ale nie miał innego wyjścia. Rozłożył dłonie pokryte błoną i skierował się w miejsce, w którym chwilę wcześniej zniknął Avery.

1. Sprawność 67+5=71
2. Cel 69
3. Szybkość 44

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 67, 69, 44

Obrzucił przelotnym spojrzeniem dwójkę swoich towarzyszy i zatrzymał go na dłużej na opatrzonej kostce Notta, w duchu gratulując siostrze umiejętności i jakże cennej zaradności w trudnych warunkach. Ponieważ Nicholas był już w stanie ostrożnie przenosić ciężar na uszkodzoną nogę, nie potrzebowali ciągnąć go za sobą jak worka kartofli, a marsz powinien wreszcie znacząco przyspieszyć. Druga grupa musiała być długie godziny drogi przed nimi, a choć podczas postoju wypoczął i odzyskał siły, choć jego duszę i ciało przejmował niezrozumiały spokój, nie zamierzał zostawać tu ani sekundy dłużej. Cała jaskinia pachniała mu na wskroś skoncentrowaną magią i nie wydarzyło się jeszcze nic, co pozwalałoby im sądzić, że jest ona przyjazna, za to zupełnie sporo przemawiało za tym, że wszystko tu będzie próbowało ich zabić.
– Ktoś potrzebuje wody? – zapytał, oblizując spierzchnięte wargi i wręczając przetransmutowaną czarkę Nottowi, by ten mógł napełnić ją wodą. Sam w jedną dłoń chwycił jaśniejącą intensywnym płomieniem pochodnię, a w drugą wysłużoną różdżkę, ruszając przodem wgłąb korytarza. Raz jeszcze wyciągnął z płaszcza stary kieszonkowy zegarek i rzucił okiem na jego tarczę, aby upewnić się, że wskazówki obracały się wokół tarczy bez żadnego składu. – Zegarki tu wariują.
Podjął się więc marszu, wytężając czujność i szukając w półmroku zimnych, wilgotnych ścian jakichkolwiek przydatnych wskazówek. Bądź niebezpieczeństwa.

The member 'Gabriel A. Rowle' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 52

Pochodnia okazała się zbędna i krępowała ruchy, a raczej utrudniała wykorzystywanie moich błon między palcami, więc niewiele myśląc wyrzuciłem ją. Schowałem też różdżkę. Początkowy szok spowodowany nagłymi zmianami w moim ciele minął. Ból, problemy z oddychaniem. Przez chwilę byłem pewien, że się utopię. Nigdy wcześniej nie próbowałem skrzeloziela. Było paskudne w smaku, nieprzyjemne w przełykaniu, a pierwsze chwile po tym jak zaczęło działać należały do naprawdę paskudnych. Przedziwne uczucie, kiedy człowiekowi wyrastają skrzela. Błony między palcami sprawiają dziwny opór przy rozciąganiu dłoni. Ale efekty były zdumiewające. Płynąłem pod wodą, oddychałem tam bez większych problemów. Niesamowite, interesujące wręcz. Umiałem pływać, ale nigdy wcześniej nie mknąłem pod wodą równie szybko. Pamiętałem jednak o tajemniczym zdaniu, granica wód. Szukałem jej końca, nie zapomniałem o tym, po co tu byliśmy. Starałem też trzymać się blisko Avery'ego i Fawleya. Jak coś na nas wyskoczy, trzy różdżki to zawsze lepiej niż jedna.

1. Sprawność 24
2. Cel 26
3. Szybkość 46

The member 'Vitalij Karkarow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 24, 26, 46

2/6

Zmęczenie dawało o sobie jednak znać. Zacząłem odstawać od towarzyszy. Gdzieś mignęła mi jeszcze noga Fawleya. Ale mężczyzna przepłynął ginąc gdzieś w ciemności podziemnego jeziora. Nawet wyostrzone zmysły na niewiele się teraz przydawały. Wprawdzie widziałem więcej niż normalnymi, ludzkimi oczami, ale nie było co liczyć na zbyt wielkie możliwości. Płynąłem więc dalej cały czas się czujnie rozglądając, nasłuchując. Jezioro jednak wydawało się na razie niezamieszkałe, a to zawsze coś. Nie widziałem trytonów czy druzgotków, obyło się tez bez kelpii. Oprócz Colina naturalnie. No proszę, jaki zabawny zbieg okoliczności, czy to nie na Festiwalu Lata lord Fawley wytopił sobie z wosku ryby? Czyżby Cassandra zapomniała o czymś wspomnieć w swoim proroctwie?

1. Sprawność 97
2. Cel 42
3. Szybkość 69

The member 'Vitalij Karkarow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 97, 42, 69