Smocza jama

The member 'Cassiopeia L. Rowle' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 70

Pochodnia ostatecznie rozbłysła w ciemnościach - o ile można tym mianem określić błękitny płomień, wywołujący dość oczywiste skojarzenia i dokładający do całego niezrozumiałego równania kolejny czynnik. Czy ten, kto zostawił zarówno plecak z prowiantem, jak i szkatułkę czy pochodnie, dalej błądzi gdzieś w jaskini i przyjdzie nam się spotkać? Avery zacisnął usta w wąską linię, dyplomatycznie przemilczając ponaglające gesty Fawleya, po czym ruszył wgłąb korytarza dość powoli, pozwalając sobie oraz swoim towarzyszom na dokładne studiowanie wszystkich mijanych znaków, które teraz były o wiele lepiej widoczne. Niektóre wzory powtarzały się wielokrotnie, inne zaledwie parę razy, wciąż niewiele mówiąc. Perseus próbował znaleźć cokolwiek, co przypominałoby znak wyryty na szkatułce, na razie bezskutecznie. Dotarli w końcu do rozwidlenia, sam nie wiedział ile czasu zajął im marsz, lecz widok rozchodzących się w dwóch kierunkach korytarzy nie napawał go wcale szczęściem. Musieli przecież dokonać wyboru. Tylko co, jeśli zadecydują źle i trafią do prawdziwego labiryntu skalnych tuneli? Uniósł pochodnię wyżej, by lepiej oświetlić wejścia obu korytarzy i przeanalizować dokładnie sekwencje widzianych już wzorów i kolorów z tymi, które teraz mieli przed oczami. Czy była tu jakaś wskazówka, która im umykała?

The member 'Perseus Avery' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 22

I grupa:

Wiedza Colina z księgozbiorów była wręcz nieoceniona, lecz zmęczenie dawało mu się we znaki. Ociężałe kończyny. Brzuch dopiero zaczął swoją pracę, przyjmując swój pierwszy posiłek od wielu godzin. Nawet nie zdajecie sobie sprawy, która jest już godzina i  ile wam zajęło walczenie z zawalonym przejściem. Kręte korytarze, nie mające żadnych dodatkowych przejść, was powoli nużą. Suszone owoce jednak dodają wam sił. Rozwidlenie jest dla was gwiazdką z nieba. Każdy z was szuka znaków, ale niektórzy wciąż nie mogą się skupić. Colin znajduje jeden ze znaków, ale dłuższą chwilę zajmuje mu odkrycie, że jest to ten sam, co na szkatułce. Czy to jest więc droga, którą powinniście obrać? Lewy korytarz aż roił się od wyżłobionej Runy, lecz Colin nie mógł sobie przypomnieć znaczenia symbolu. Może to była kwestia czasu? Vitalij zajął się prawym korytarzem, a tam odczuwał zwiększony niepokój spowodowany czarną magią. Niestety poszukiwania Perseusa stanęły na niczym. Czy ruszycie korytarzem, który ma taką samą runę na szkatułce, czy może wysłuchacie obaw Vitalijego i pójdziecie za czarną magią? Którąkolwiek wybierzcie drogę, drugą wypadałoby oznaczyć, aby poszła nią drugą grupa.

Colin, jeśli chcesz przypomnieć sobie znaczenie runy, rzucasz ponownie kością, a ST = 25. Pamiętajcie jedna akcja = jeden post. Colin, Perseus, Vitalij, za błyskawicznie odpisanie na dwa posty MG, otrzymujecie + 5 do następnego rzutu. Na odpis macie oczywiście 48 h. Jak pojawią się pytania, wiecie do kogo je kierować! Życzę miłych kostek. ♥

II grupa

Nieznośny pył nie ułatwiał wam zadania. Zmęczenie i głód błagały o chwilę odpoczynku. Musicie się stąd jak najszybciej wydostać, aby zregenerować swoje siły. Nieprzytomną Cassiopeię nie obudził siarczysty policzek Gabriela. Otworzyła zaledwie na chwilę oczy, ale szybko je zamknęła. Wciąż oddychała i biło jej serce, ale unoszący się pył nie pomagał jej odzyskać siły. (ST pozaklęciowego wybudzenia wynosi nadal 62) Brak płaszcza u Nicholasa sprawiał, że co jakiś czas trząsł się z zimna. Jednak adrenalina zwiększyła jego odporność i na razie nie myślał o wszystkich jego przeszkodach. Potrzebowali większej przestrzeni, wydostania się z pyłu i terenu zagrożonego szybkim zawaleniem. Zaklęcie Nicholasa powiodło się, ale żeby przedostać się na drugą stronę ściany potrzebujecie jeszcze dwóch poprawnie rzuconych zaklęć.

Pamiętajcie jeden post = jedna akcja. Jeśli pojawia się jakieś pytania, wiecie do kogo je kierować. Życzę miłych kostek ♥

Pieprzone szlaczki. Głupie znaczki wyryte w ścianie, których pewnie nikt nigdy nie oglądał poza samy autorem. Który zresztą musiał być napruty w trzy dupy, kiedy wyrył je w kamiennym podłożu. Po co? Żeby zbieranina osób, które wzajemnie by się najchętniej powybijały, któregoś dnia zabłądziła w tunelach i próbowała rozgryźć ich zagadkę. Colin był sfrustrowany i zły faktem, że mimo iż rozpoznawał symbole, nie mógł za żadne skarby przypomnieć sobie ich pochodzenia ani znaczenia. Znak był znajomy, świdrował uparcie umysł, a Colin odrzucał jedne informacje od drugich, próbując znaleźć tę, która przydałaby się właśnie teraz. Po głowie chodziło mu wszystko, od celtyckich run, przez egipskie hieroglify po piktografy rodem z mugolskich ksiąg archeologicznych. Wszystko mieszało się w jedno, ale wciąż daleki był od zrozumienia tego głupiego symbolu, którym wypełniony był jeden z bocznych korytarzy.
W ogóle nie zwracał uwagi na to, co robią inni, zbyt zaaferowany próbą przypomnienia sobie chociaż jakiegoś mało istotnego szczegółu. Gdzie widział taki symbol? Czy była to jedna z ksiąg mugolskich czy czarodziejskie pergaminy? Po raz pierwszy żałował, że czyta aż tak w i e l e - ogromna wiedza często szła w parze brakiem jej usystematyzowania. Wiedział, że gdzieś biją dzwony, ale nie miał pojęcia, w którym kościele.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 84

Udane zaklęcie poprawiło odrobinę jego pewność siebie. Może dalej był obolały i przemarznięty ale widział, że jego wysiłki przynoszą jakikolwiek efekt. Kobieta rzecz jasna była najsłabszym ogniewem grupy, więc paradoksalnie poczuł się z tym lepiej. W końcu nie był teraz taki najgorszy i nie musiał się zadręczać, że jest tylko balastem dla grupy. Do czegoś się przyda a nie tylko Gabriel będzie musiał go ciągnąć za sobą. Teraz ma kogoś innego do ciągnięcia, ale to było bardziej naturalne. Brat musi chronić siostrę.
- Gabe, może zostaw ją na razie i mi pomóż. Im szybciej się stąd wydostaniemy tym lepiej. Weźmiesz ją na ręce a potem ocucisz już po drugiej stronie – stwierdził spoglądając na omdlałą dziewczynę. – Jest słaba a to miejsce nie polepsza jej sytuacji – dodał tak jakby rzeczywiście się o nią troszczył. Bo może i tak było? Był wychowany w szacunku do kobiet i nawet w ekstremalnych sytuacjach wiedział, że powinien zachować się jak gentelman. Ale daremne próby ocucenia dziewczyny sprawiały, że mogła czuć się tylko gorzej. Zakaszlał dusząc się tym kredowym pyłem. Jeśli on będąc w pełni świadomym ma problem z oddychaniem, to tym bardziej panna Rowle może mieć problem z tym, żeby odzyskać przytomność.
- Defodio – powtórzył celując różdżką w to samo miejsce, w którym wcześniej skończył. Jeśli sam będzie próbował przebić się na drugą stronę zajmie to wieczność. Miał, więc nadzieję, że Gabriel dla dobra całej ich trójki postanowi mu pomóc i szybciej uda im się przebić na drugą stronę.

The member 'Nicholas Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 98

Poczuła uderzenie, odebrała jego impet podświadomie, chociaż to wcale nie przyniosło większych efektów. Nie licząc może tego, że gdzieś w duchu, w tej krótkiej chwili przytomności poprzysięgła sobie, że odda bratu korzystając z najbliższej ku temu okazji.
Powietrze było gęste, ciężkie, przylegało do ust i nosa, dławiło. Nic dziwnego, idąc rozumowaniem Notta, którego głos słyszała jak przez grubą ścianę, że odzyskanie przytomności było tak trudne do osiągnięcia.

Nie wolno edytować postów

The member 'Cassiopeia L. Rowle' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 39

Colin trochę zajęło ci przypomnienie sobie znaczenia runy. Przed wami znajdowała się Laguz. Runa opisująca wodę, lecz jej moc sięgała dalej. Głębsze znaczenie wskazywało, abyście wsłuchiwali się w swoje uczucia i wyciągali wnioski z uzyskanych informacji. Runa też często była wykorzystywana, aby wzmocnić percepcję i koncentrację. "Woda, uczucia, płyn życia, jezioro, intuicja, umiejętność poruszania się z nurtem rzeki życia." - to zdanie pojawiło się w pamięci Colina, a symbol przestał już irytować. Czy pierwsza z tajemnic została rozwiązana?

Kredowy pył był napastliwy, wszechobecny, wciskał się do oczu i nosa, podrażniał   gardło i osiadał na włosach i ubraniach, prowokując do kaszlu, odbierając dech. Klęczał obok zemdlałej bliźniaczki, trzymając w dłoniach jej twarz i walcząc o zachowanie zimnej krwi, którą zazwyczaj tracił właśnie wtedy, gdy w grę wchodziła jego siostra. Och, mógłby przecież przetrącić Nottowi kark i powiedzieć pozostałym, że ich towarzysz zginął pod kamieniami w wyniku swojego nieudanego zaklęcia, mógłby wypruć mu wnętrzności i przekazać, że nieszczęśliwie padł ofiarą dzikiego zwierzęcia, mógłby…
Poruszył się, gdy Cass drgnęła lekko, otwierając na moment oczy, jednakże jej świadomość szybko osunęła się ponownie w nicość. Już miał ponownie wymierzyć jej cucący policzek, tym razem silniej, kiedy usłyszał słowa Notta i powoli wzniósł na niego pociemniałe od gniewu i ślepej pasji spojrzenie. Przez chwilę był jak zwierzę, zajadły i bezmyślnie brutalny, ale postawione na włosku opanowanie poczęło powracać doń i zalewać chłodem jego umysł, gdy wszystkie siły, cała energia życiowa skupiła się na jednym celu – wydostać się stąd i to jak najszybciej, zabrać stąd Cass.
– Merlin tu nie pomoże – odparł, powoli dobierając słowa, dziwnie zachrypłym głosem, być może od pyłu, być może gniewu. Utyskiwanie na marny los również nigdy nikomu jeszcze nie pomogło, toteż nie było sensu zagłębiać się w szczegóły ich opłakanego położenia. I choć w  pierwszej chwili wewnętrzna skłonność wciąż jeszcze pchała go do rozłupania Nottowi czaszki, powracający rozsądek podpowiedział, że jego rada ma sens. Zacisnął szczęki i podniósł się z kamiennym wyrazem twarzy, obrzucając Nicka przelotnym, znacznie bardziej beznamiętnym spojrzeniem. Gniew był iście destrukcyjnym uczuciem, ale również czystym żywiołem; dodawał energii, wypełniał żyły adrenaliną, pchał do działania. Wycelował w szczelinę. – Masz rację. Defodio.
Głos nie zadrżał mu nawet o oktawę, podobnie jak dłoń dzierżąca różdżkę.

The member 'Gabriel A. Rowle' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 93

Przesuwał palcami po jednolitych szczelinach, które tworzyły odwróconą jedynkę. Symbol znajomy, znany, przecież widział go tyle razy, kojarzył i... nagle zamarł, wpatrując się w ścianę oświetloną niebieskim płomieniem pochodni.
- Pieprzone runy - syknął, uderzając otwartą dłonią w litą skałę i trzęsąc się od tłumionego śmiechu. Ogarnęła go tak przemożna ulga, że nie potrafił się opanować i musiał wyładować jako reakcje, które w sobie dusił. Złość ustąpiła, gdy Colin zgiął się w pół, klepiąc nieustannie ścianę i złorzecząc na swoją własną chwilową głupotę. - Najprostsza z możliwych... - powiódł palcem po kształcie, który teraz wydawał się bajecznie prosty i zrozumiały, a sprawił mu tyle trudu. - To runa wody, laguz, dość oczywista w jaskini, która przecież musiała być wydrążona przez wodę. Utożsamiana z nowym początkiem, inicjacją i wewnętrzną intuicją. Ryje się nią na drewnie, by wzmocnić koncentrację. Cały korytarz jest nimi pokryty - wyciągnął rękę w głąb mrocznego tunelu, którego początkowe metry ginęły w ciemności. - Całkiem prawdopodobne, że możemy się w nim utopić, znając nasze parszywe szczęście - mruknął jeszcze na koniec.
Zerknął na Perseusa i Vitalija, po czym westchnął głęboko. Jeśli ginąć, to w doborowym towarzystwie, zatopiony kilkadziesiąt metrów pod ziemią w jakiejś opuszczonej jaskini, gdzie nieznany świr spędził długie godziny na ryciu w ścianie runy wody. - Hexa Revelio! - skierował różdżkę w głąb korytarza oznaczonego runami. Wolał się utopić, niż umrzeć na jakąś paskudną klątwę.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 82