Smocza jama

The member 'Gabriel A. Rowle' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 86

Krótkotrwała transmutacja fragmentu kamiennej ściany w drzwi zakończyła się sukcesem, lecz po przejściu na drugą stroną Perseusa czekało rozczarowanie, bo oto kolejne pseudo pomieszczenie w jaskini było jeszcze mniejsze od poprzedniego, szlachcic ledwie mógł się ruszyć pomiędzy Mulciberem a Fawleyem, a dalszego przejścia nigdzie nie było widać.
- Niech to ponurak kopnie - burknął pod nosem, orientując się w nowej sytuacji, która wcale nie malowała się kolorowo. W ciasnych czterech ścianach było duszno, tkanki mięśniowe Avery'ego ogarniało zmęczenie, a dźwięki dobiegające z jego żołądka coraz bardziej przypominały te wydawane stado dzikich zwierząt. Zmarszczył brwi, widząc tkwiących bezczynnie mężczyzn, a grymas zdziwienia tylko się nasilił, gdy Colin zapytał o jedzenie. - Nie przyszliśmy tu na piknik, jeśli nie chcemy zdechnąć w tym grobowcu, musimy zlikwidować tę ścianę albo przynajmniej zrobić w niej przejście - odpowiedział, szybko układając plan działania i zwracając się w stronę części jaskini, która przypominała stertę rozkruszonych i usypanych kamieni, a nie litą skałę. Naprawdę nie pogardziły kanapką czy chwilą odpoczynku, ale wolał jeść na spokojnie, nie w zatęchłej jaskini i spać na czymś innym niż kamień w miejscu, które w każdej chwili mogło go zasypać na amen i pogrzebać żywcem. Już chciał wezwać Fawleya do pomocy, mówiąc coś pokrzepiającego o kanapkach, którymi może uraczy ich Cassio, lecz zaraz zamknął usta, słysząc głosy po drugiej stronie ściany.
- Jeszcze nie, ale mam nadzieję, że zaraz będzie. Widzisz te zawalone skały po prawej stronie? Chyba właśnie je powinniśmy ruszyć, tutaj jest cholernie mało miejsca - podniósł nieco głos, odpowiadając na pytanie Gabriela, po czym zwrócił się do wspomnianych skał. - Sezam Materio - wypowiedział, celując w nie różdżką i licząc na to, że kamienista blokada zniknie, dając im możliwość przejścia dalej. Do czegoś, co nie jest kolejnym więzieniem w jaskini.

nie jestem pewna czy to zaklęcie jest w porządku, spis o nim mówi "usuwające blokady", ale jakby był jakiś zgrzyt, to oczywiście poprawię <3

The member 'Perseus Avery' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 47

Nie zdziwiło mnie, że zaklęcie Fawleya nie zadziałało tak jak zamierzał. Darowałem sobie jednak szyderstwa. Życie wyśmiewało się z niego bardziej niż ja byłbym w stanie. Uśmiechnąłem się lekko do swojej myśli. Poza tym, skoro zostaliśmy uwięzieni w tak ciasnym pomieszczeniu we dwójkę (i z kanapką) nie miałem ochoty rozpoczynać kłótni, która może skończyć się fatalnym w skutkach pojedynkiem. I w momencie, kiedy otrzepywałem kanapkę z pyłu będąc niemalże pewnym, że gorzej być nie może, zrobiło się gorzej. do jaskini przez wyczarowane drzwi wkroczył Avery. Nie, nie miałem nic przeciwko jego obecności, ale robiło się coraz ciaśniej, a ja czułem jak w płucach brakuje mi powietrza. Było ciemno, ciasno i pachniało stęchlizną. Jak w Tower. Nie zginę tu. Muszę się stąd wydostać. Wstałem otrzepując się, spoglądając na ścianę, którą usunąć starał się Fawley. Nie słyszałem wymiany zdań czarodziejów, którzy tu ze mną utknęli, szumiało mi w uszach, nie mogłem skupić się na niczym oprócz przemożnej chęci wydostania się z tego paskudnego miejsca. Wyjąłem różdżkę, wymierzyłem w ścianę i... Opamiętanie przyszło w samą porę. Zamknąłem oczy walcząc z rosnącym uczuciem paniki, wziąłem oddech. Przeżyłem w celi prawie trzydzieści lat, wytrzymam godzinę w tej jaskini, jeśli trzeba będzie. Serce zwolniło nieco swój szalony pęd, kiedy zapanowałem nieco nad oddechem. Zagryzłem zęby, na panikę będzie czas później. Uspokoiłem trzęsącą się rękę i spokojnym głosem zainkantowałem zaklęcie, które miało powiększyć zrobiony przez Fawleya otwór.
- Defodio.

The member 'Vitalij Karkarow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 67

Tak, gorzej być chyba nie mogło. Obdrapany, kulawy, prowadzony przez Rowle’a znalazł się w jakiejś obskurnej, brudnej jaskini. Jakoś wątpił by w tym miejscu było cokolwiek ciekawego, a tym bardziej konkretnie ta księga, której potrzebowali. Równie trudno zapewne będzie się stąd wydostać, gdy już się dojdą do wniosku, że to kompletnie bez sensu. W dodatku został skompromitowany na oczach damy, a Rowle nie pomagał dorzucając swoje trzy grosze do tego upokorzenia. Jednak Nick był mu wdzięczny, że nie zostawił go samego w komisie, bo raczej sam by sobie nie poradził z wygramoleniem się stamtąd. Syknął z bólu i usiadł gdzieś z boku opierając się o ściany jaskini. Ostatni spacerek wyraźnie nadwyrężył jego siły i trudno byłoby mu utrzymać się na nogach.
- Bardzo śmieszne, Rowle – warknął dość cicho jak na siebie. Przymknął na chwilę oczy i wziął głęboki wdech. Musiał chwilę odpocząć. W co on się w ogóle wpakował? Nie mógł teraz przyznać, że się do tego nie nadaje z wielu względów, ale chyba gdyby wiedział, że tak skończy to raczej by się w to nie pakował. Przyjrzał się efektom zaklęć rzucanych przez współtowarzyszy. Sam nawet też wyciągnął różdżkę.
- Zróbmy, co mamy do zrobienia i się stąd zwijajmy – powiedział, co wiedział, czyli raczej zbyt wiele nie wniósł do tego całego przedsięwzięcia. Ale co miał zrobić? Zdawał sobie sprawę, że jest teraz kulą u nogi.

The member 'Nicholas Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 56

Zapalenie różdżki były bardzo dobrym pomysłem, przez co wasza trójka (Gabriel, Nicholas i Cassiopeia) mogła dostrzec, z jakimi skałami macie do czynienia. Kredowy pył unosił się w powietrzu nawet jeśli tylko otarliście się o ścianę. Możecie wywnioskować, że znajdujecie się w bardzo niebezpiecznej jaskini, której w każdej chwili grozi zawalenie. Zszokowany Gabriel zaklęcie miażdżące skierował na drugą ścianę, przez co ani z Persa, Colina i Vitalijego nie została soczysta miazga. Owa ściana spowodowała zawalenie lewej części jaskini tak, że cała wasza trójka (Gabriel, Nicholas, Cassiopeia) musiała się przytulać do ściany, przez którą jeszcze niedawno przeszedł Pers. Pył unosił się przez dwie minuty w powietrzu, ale zdecydowanie musicie się stamtąd wynieść, jeśli chcecie pójść dalej, odpocząć czy coś zjeść. Kredowe opiłki drażniły gardło i nos. Macie ledwo miejsce na obrócenie się, a za ścianą jest reszta waszych towarzyszy.
Słysząc huk pozostała trójka (Colin, Perseus, Vitalij) , od razu chwyta się za głowę i sprawdza, czy to wy spowodowaliście po raz kolejny zawalenie. Na szczęście jesteście bezpieczni. Perseus wykazuje zdolności analityczne sytuacji i od razu przechodzi do działania. Niestety jego zaklęcie na takie skały nie zadziała tak dobrze jak na drzwi, lecz spowodowało poszerzenie dziury przy samym suficie, gdzie Perseus skierował swoją różdżkę. Tam, jeśli ktoś was podsadzi, możecie zmieścić jedynie rękę i zobaczyć, co jest po drugiej stronie. Niestety ciemność jest obezwładniająca, a aby poznać dalszą część jaskini, powinniście rozświecić przestrzeń za wnęką. Na szczęście Vitalij prawidłowo dobrał zaklęcie, lecz przyda mu się pomóc. Jeśli połączycie siły, ściana dłużej nie będzie waszą przeszkodą. Vitalij ostrożnie żłobił ścianę, uważając, aby żaden z kamieni nie zrobił już więcej wam krzywdy.


Na odpis macie 48 h. Powodzenia! ♥
Jeśli pojawią się jakieś pytania, śmiało piszcie na skrzynkę MG.

Zatęsknił za wnętrzem komisu, gdzie choć raziły go porozrzucane wszędzie książki, mógł przynajmniej normalnie oddychać. Ponadto był zirytowany długim oczekiwaniem na ratunek. Czy nikt nie wiedział, że czas to pieniądz, a bezsensowne tkwienie w jaskini w niczym nie pomaga? Słyszał resztę towarzystwa za ścianą, ale niezbyt widział ich w ciasnej przestrzeni, jaką dzielił z dwoma innymi osobami. Jeśli nie rozbiją szybko ściany blokującej dalsze przejście, zrobi się tu ciaśniej niż na wyprzedaży u Parkinsonów.
- Defodio - wycelował różdżkę w powiększający się otwór i syknął ze zlością, jednak bez większego entuzjazmu. Ściana zdecydowanie nie była chochlikami, a jeśli miał wybierać, wolał jednak żywe stworzenia. Po nich przynajmniej było widać, kiedy osiągają krytyczny moment i kiedy można je zaatakować. A ściana? Niewzruszona i skryta, niedająca żadnych sensownych wskazówek, w które miejsce uderzyć, aby odnieść zamierzony efekt.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 10

Podobno człowiek uczy się na błędach, ale Rycerzy chyba to nie dotyczyło, skoro delikatne, kredowe ściany po raz kolejny zostały potraktowane potężnym wybuchem i odpowiedziała równie wdzięcznie; łomot w drugiej części jaskini sugerował, że któraś ze ścian się zawaliła. Avery odruchowo zakrył głowę rękami, czując jak skalne odłamki sypią się z sufitu. Czy naprawdę po to użerali się sto lat z chochlikami, żeby teraz zostać pogrzebanymi żywcem? Gdy po paru nieskończenie długich chwilach jaskinia względnie się uspokoiła, Perseus rozejrzał się czujnym spojrzeniem, by ujrzeć wyrwę w górnej części ściany, którą już poszerzał Mulciber.
- Defodio - wypowiedział zaklęcie, celując różdżkę w miejsce tuż obok. Najrozsądniejszym przecież było jak najszybsze ewakuowanie się z grożącej zawaleniem części jaskini. Mimo że nie mieli absolutnie żadnych gwarancji na to, że to, co czeka ich po drugiej stronie wnęki jest lepszą opcją.

The member 'Perseus Avery' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 61

Zakląłem w myślach, kiedy kolejny wstrząs wzruszył delikatne, kredowe skały. Czemu do skrofungulusa ci ludzie dalej próbowali pogrzebać się żywcem? A przy okazji mnie też. Przynajmniej jednak zarówno Fawley jak i Avery podzielali moje pragnienie wydostania się z tej coraz ciaśniejszej przestrzeni. Otwór nie musi być duży, na tyle, żeby się przecisnąć i się uratować. Miałem nadzieję, że za drążoną ścianą nie czeka nas kolejna ciasna pieczara waląca się przy każdym nieco brutalniejszym zaklęciu. Liczyłem na jakieś świeże powietrze, słoneczko, wietrzyk. A może raczej liczyłbym, gdybym nie był realistą. Nie wiedzieliśmy jak głęboko pod ziemią jesteśmy, gdzie jesteśmy i czy uda nam się stąd wydostać. Trzymając różdżkę bezustannie wyciągniętą w kierunku ściany kontynuowałem mozolnie moje zaklęcie starając się pogłębić otwór na tyle, by mógł przez niego przejść dorosły człowiek.

The member 'Vitalij Karkarow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 93

A już myślał, że gorzej być nie może. Więcej tak pochopnie podobna myśl nie przyjdzie mu do głowy. Wiedział też, że nie będzie łatwo dojść do siebie po tej całej wyprawie. Pomysł ze zmiażdżeniem ściany do najlepszych nie należał. Nick zakaszlał czując drapiące powietrze pełne kurzu. Tego im jeszcze brakowało. Powinni się stąd zawijać jak najszybciej jeśli nie chcą zostać pogrzebani żywcem. Nie wiedział, co gorszego może ich spotkać jeszcze za ścianą, ale miał nadzieję, że ich towarzysze są chociaż w odrobinę lepszej sytuacji niż oni. Wiele by dał by znów być na tym przeklętym Noturnie, ale nie ma co gdybać. Teraz byli tu i teraz do wyboru było oddychać i dusić się odłamkami kredy czy nie oddychać i dusić się przez brak powietrza. Naprawdę same napawające optymizmem opcje.
- Zaraz się pogrzebiemy żywcem – syknął tylko rozglądając się i zastanawiając nad tym, co powinni teraz zrobić, żeby jakoś jednak przeżyć.
- Porta Creare – to było jedyne, co przychodziło mu do głowy. Fajnie by było wydostać się z tego grobu w jakikolwiek sposób i znajdując się gdziekolwiek. Może ich towarzysze mieli więcej szczęścia, albo i rozumu, i zdołali już odkryć jakieś przejście dalej.