First topic message reminder :

Clementine Faye Baudelaire

[bylobrzydkobedzieladnie]

Mogę ci podesłać Monique. Może jej kiedyś pomogła podczas jej niewielu wyjść z domu, zaczęły ze sobą rozmawiać, Moniczka mogłaby jej opowiadać o tańcu <3

Hmm, Clementine nawet jeśli wychodziła to tylko gdzieś w okolicach swojej skromnej posiadłości, wiec może raczej pokombinować z jakimiś świeżo powstałymi relacjami? <3 Chyba, że Monique mogła udzielać po skromnej sumce Clementine kilku lekcji tańca, ale to były raczej bardzo krótkie spotkania, bo raczej kończyły się problemami zdrowotnymi i złością Rodricka? XD

Nie wiem czy ustaliłaś już jakieś relacje z Lyrą, bo jest ona przyjaciółką Moniczki. Może Lyrka mogłaby polecić Monique Klementynce, aby ta udzieliła jej kilka lekcji

Mogło tak być, ale jednak nie często, bo chciałabym przynajmniej na razie utrzymać aspoleczność swojej postaci.

Znajmy się i bujajmy razem w chmurach Albo dopiero się poznajmy i też bujajmy razem w chmurach

Ok, ale ostrzegam, że proces poznawania i budzenia zaufania może być bardzo długi. Mimo to, chętnie!

Dobra, mogą przecież dopiero się poznać

łaaaał, Kelemntyna jest MEGA, normalnie zakochałam się w twojej karcie i w samym pomyśle na postać *o* musimy się znać! i tak się zastanawiam... czy Ollivanderowie mogą współpracować z ojcem Klementyny i brać od niego materiały na rdzenie? takie pióra ptaków na przykład? wtedy mielibyśmy jakiś punkt zaczepienia :D

Ojciec Clementine zajmuje się co prawda projektowaniem magicznych ogrodów, ale myślę, ze w trosce o córkę mógł być pośrednikiem w dostarczaniu Ollivanderom rdzeni <3 Bardzo chętnie zagram z panem Titusem jakiś wątek, w którym dowie się, że tak naprawdę te piękne rdzenie otrzymywał od Klementynki ♥

No i super! Nie wiem czy jeszcze szukasz, ale myślę, że Tytus mógłby się nadawać na zaintrygowanego kolegę i tak sobie pomyślałam, że może mógł ją kiedyś (niedawno?) zobaczyć w jej domostwie, podczas krótkiej wizyty po rdzenie (tak sobie wymyśliłam, że ojciec Tytka teraz wszędzie go ze sobą zabiera, bo jak chłopak skończył szkołę to powienien na poważnie zająć się różdżkarstwem i zacząć uzupełniać książeczkę z kontaktami) - dorośli robili interesy, a niesforny Tytus wabiony dźwiękami fortepianu zapuścił się trochę dalej w dom Klem, widział ją przy instrumencie, ale nie zdążył podejść ani zagadać, bo zanim się ośmielił był już w drodze do posiadłości Ollivanderów. Ona zapewne nie wie o jego istnieniu, ale on wydaje się... no właśnie, chyba sam jeszcze do końca nie wie czy to zwykła ciekawość czy nagłe zauroczenie :D a w przyszłości (może niedalekiej?) mogłybyśmy coś rozpisać i zobaczyć w którym kierunku nam ta relacja pójdzie? c:

a jak nie to zostaniemy napodwalinach rdzeniowo-biznesowych i też będzie git

Dlaczego jesteś w połowie Lovegoodem i ja o tym nie wiem? PROSZĘ MI SIĘ TŁUMACZYĆ! Przychodzę po relki, odnogo rodziny! :serce:

Mam gotowe wytłumaczenie! Ktoś miał mi przypomnieć, jak wrócisz z urlopu, ze mam Ci się przypomnieć, że Ci kiedyś mówiłam, ze jestem pół-Lovegoodem, ale nie widziałaś! Moja mama była Lovegood i to taką bardzo fajną Lovegood, a że ty też jesteś bardzo fajny Lovegood, to mogę chcieć z Tobą najbliższe relki? Bliskie kuzynki, od strony mojej mamy, da radę? Uwielbiałabym Cię i szanowała i byłabyś moim wielkim autorytetem z samego faktu nazwiska i pewnie idealizowałabym Cię bardzo, bardziej niż to logiczne.

Titus, bardzo mi się podoba ten rodzaj relacji. Clementine jest bardzo ciepłą i otwartą wbrew swojemu introwertycznemu usposobieniu, osobą, więc nie powinna zawieść jego oczekiwań, ani brutalnie sprowadzić go na ziemię, a wręcz coś może z tego wyjść. Jak nie coś więcej to może jakaś przyjaźń? Bo dlaczego by nie połączyć pracy z tym co przyjemne? Może Ci wiele opowiadać o ptakach i wszystkim innym, a ty jej w zamian różdżkarstwie i o tym jak rdzeń ma duże znaczenie. A jak mi Douglas Jones nie odda różdżki to może będę TWOIM pierwszym klientem?

Ooooo, pięknie! Jakby była jego pierwszą klientką to zrobiłby jej najfajniejszą różdżkę na świecie! Myślę, że może coś z tego wyjść, ale zostawmy to fabule, ok? Mam nadzieję, że niedługo uda nam się coś rozpisać, więc jakbyś miała czas i chęci to zapraszam na pw ;p ja tymczasem wpisuję póki co jako tajemnicza i niezwykle intrygująca nieznajoma ;D

To ja też już wpisałam <3

Hmmmmm, ogólnie Lovegoodów było trzech: mój tato, Hatki i Aarona. Może zrobimy kuzynostwo bardziej w drugiej linii? Ale to nie oznacza, że rodzina by nie była rodziną!
Selina ogólnie strasznie nie lubi własnych słabości i je mega chowa, grając na personę idealną, pozbawioną wad - i bardzo piętnuje też to u innych ludzi. Atakuje i nie daje odsapnąć, nie pozwalając im się do siebie zbliżyć. Ale z drugiej strony - jednocześnie ma jakieś tknienie do tych gorzej obdarzonych przez los. W sensie - ona, porwana gniewem, może powiedzieć coś niemiłego takiej osobie (ale w złagodzonej wersji jak w stosunku do innych), ale nikt inny sobie już na coś takiego nie może pozwolić w stosunku do tego wybranego człowieka.
Jako nastolatka ciągle miała w sobie tego rozbrykanego dzieciaka, który szuka tylko sposobu, by podkreślić swój indywidualizm i okazać bunt, więc spotkanie z młodą Klementynką mogło być dla niej dziwne. Pewnie pakowała ją w coś nie do końca rozsądnego, chcąc ją wyciągnąć z domu/pokazać świat/rozerwać, a zawsze kończyło się to jakąś katastrofą, bo jest nieodpowiedzialnym człowiekiem. I zapewne miała milionowe poczucie winy, bo w końcu miała dobre chęci (a w dodatku ona przecież nigdy się nie myli, więc jej wybory też było idealne!), a wychodziło... że łagodniała i mimo, że bez żadnego przepraszam, to próbowała po cichu przemycić to słowo w byciu bardziej "do lubienia" i nawet przez lekkie usługiwanie (ulubione ciasteczko? och, przypadkiem na nie trafiłam i przyniosłam, i kompletnie nie mam pojęcia, że je lubisz, więc może zjesz?).
Let me know what you think!

No i aktualnie Sela pozostaje miększa ciągle dla rodziny, ale nie zwierza się zbytnio, odstawiając cyrki na imprezach rodzinnych i upijając się zazwyczaj na nich do poziomu, że w sumie to wstyd