Iuventas

02.10.16 22:24

First topic message reminder :

Iuventas

Jest młodą, niezwykle energiczną sową, którą Nott otrzymał w prezencie od ojca rok temu, przed wyjazdem do Japonii. Należy obchodzić się z nią ostrożnie, gdyż lubi dziobać adresatów listów wysyłanych przez Alastaira. Najprostszą metodą by tego uniknąć, jest przekupienie jej jakąś przekąską.

25.06.17 13:36

Przeczytaj M.

Alastairze, Nadeszła pora na moje ulubione pytanie, Alastairze: czyżby? Wymigujesz się jak tylko możesz, zatem darujmy sobie tę szopkę. Znasz mnie na tyle, by wiedzieć, że nie interesują mnie półśrodki. Do tego, co wydaje mi się istotne, dotrę po prostu inną, zapewne bardzo inwazyjną drogą. Staram się jednak zrozumieć też i Twoją sytuację. Nie chowam urazy.
Magnus

06.08.17 22:46

7.05.1956 Rowan Yaxley

Alastair NottDrogi kuzynie,
Niestety te nieprzyjemności mnie nie ominęły. Na szczęście nie było to nic, aż nadto poważnego. Cieszę się, że choć ty miałeś więcej szczęścia.

Z chęcią ci pomogę, używając tego listu jako pretekst do spotkania z tobą. Powinniśmy robić to częściej. Pamiętaj, że miałeś opowiedzieć mi o swoich podróżach.

Czy jutrzejszy dzień ci odpowiada? Tak się składa, że mam całkiem dużo wolnego czasu.

Z niecierpliwością wyczekuję Naszego spotkania,

Rowan

09.08.17 9:08

5 maja 1956 Cassius

Najdroższy Kuzynie! Dziękuję za Twą troskę, Alastairze. Niestety, nie ominęły mnie nocne wypadki sprzed kilku dni, w związku z czym tkwię w nawale obowiązków pomiędzy kolejnymi wizytami u magomedyka. Anomalie, o których już pisali w Proroku, są faktem, z którym będziemy musieli zmierzyć się jako cała społeczność czarodziejów. Nie wiem, jak inni sobie z tym poradzą, ale głęboko wierzę, że żadna przykra niespodzianka nie przytrafi się Tobie, kuzynie. Miej się na baczności, jeśli zechcesz rzucać jakiekolwiek zaklęcie. Moja własna różdżka nie ulega już mej woli tak, jak czyniła to wcześniej. Dla własnego bezpieczeństwa przychodzi żyć nam jak mugole. Niespotykana ironia losu, czyż nie?

Z pozdrowieniami i najlepszymi życzeniami,

Twój kuzyn, Cassius

19.08.17 19:25

4. maja 1956 Yvette Sapphire Blythe

Drogi Alastairze, cieszę się, że otrzymuję od Ciebie wieści - posyłam Verbeię na różne strony kraju, by dowiedzieć się jak najwięcej. Nigdy tak bardzo nie żałowałam, że nie może się roztroić i przynieść mi wszystkich informacji jak najszybciej. Nawet nie wiesz, jaka to ulga wiedzieć, że nic Ci nie jest. Widziałam chaos w szpitalu św. Munga, dlatego potrafię sobie wyobrazić, o czym mówisz - zresztą, wystarczy spojrzeć na popłoch na ulicach. Nie wiem, co było przyczyną tego okropnego zjawiska, ale mam nadzieję, że jak najszybciej zostanie opanowane, nawet jeśli teraz zupełnie się na to nie zapowiada.

Mój list sam w sobie jest odpowiedzią na Twoje pytanie - żyję i mam się względnie dobrze, lecz nie miałam tyle szczęścia, co Ty. Nieznana siła wyrwała mnie z łóżka, przyprawiając o ból głowy, jakiego nigdy wcześniej nie miałam; był jak migrena, ale kilkukrotnie silniejsza. Miałam obfity krwotok z nosa. Ocknęłam się na mugolskim, prawdopodobnie powojennym, cmentarzu, ale nie byłam sama - los zesłał mi uzdrowiciela, nie mogłam trafić lepiej. Pomijając sam początek spotkania, kiedy natychmiast postarałam się, aby różdżka opuściła jego dłoń - musiałam się bronić, nie wiedząc, z kim mam do czynienia. Było ciemno, żadnych świateł, do tego magia nie dawała się okiełznać - proste zaklęcia lecznicze, bez względu na powodzenie w ich użyciu, osłabiały nas. Dotknęły mnie objawy sinicy, niezbyt mocno odczuwalne w aspekcie fizycznym, ale wyraźnie widoczne. Dostaliśmy się do kominka - obawiając się używania teleportacji - i przenieśliśmy do Munga. Okropny tłok, mnóstwo ludzi ucierpiało. Uzdrowiciele pomogli mi, wyszłam niemalże bez śladów zranień, ale od tej nocy moje myśli nie mogą zwolnić. Staram się zajmować je w pracowni. Eliksiry lecznicze wyczerpują się szybko, co rusz dostaję listy z prośbą o pomoc; na szczęście wynagrodzenie jest proporcjonalne do nakładu pracy.

Mimo wszystko - boję się. Mój ojciec wciąż przebywa w szpitalu, niespodziewana teleportacja rozszczepiła go niemal na pół i choć częściowo go poskładali, nadal są poważne obawy. Najpierw - o życie. Później - o ręce. Nie wyobrażam sobie, by mógł żyć bez jubilerstwa. Brakuje mi matki. Nie chcę stracić także ojca. Yvette

19.08.17 19:29

Przeczytaj Lucinda Selwyn

Alek,Nie musisz się o mnie martwić. Nadal jestem w szpitalu i anomalie nie wpłynęły na mnie w żaden znaczący sposób, właściwie nie zdawałam sobie z nich sprawy aż do czwartej nad ranem kiedy to masowo do szpitala zaczęli przychodzić czarodzieje. Nawet nie wiesz jaki panował tu chaos. Choć cieszę się, że nie trafiło na mnie to jestem zaskoczona, bo moje szczęście jeżeli chodzi o rzeczy dziwne i całkowicie szalone ostatnimi czasy nie przynosi mi nic dobrego. Mam nadzieje, że z Tobą wszystko dobrze. ~~Wiem, że ostatnio przesadziłam.~~ Wiem, że ostatnia nasza rozmowa nie potoczyła się zbyt dobrze, ale pamiętaj, że zawsze jestem dla Ciebie.

Co do anomalii sama nie wiem co o tym myśleć. Dlaczego tak nagle? Skąd się to w ogóle wzięło? Wiele się tutaj o tym mówi, a ja jestem bardzo niezadowolona, że nie mogę stąd wyjść i dowiedzieć się więcej. Wiem, powinnam trochę zwolnić, ale takie rzeczy nie dzieją się bez przyczyny, prawda?

Proszę dbaj o siebie. Życie wydaje się być teraz trudniejsze, prawda?

z miłością,
Lynn

19.08.17 22:15

7.05.1956 Rowan Yaxley

Alastair NottDrogi kuzynie,

Nigdy nie uważałam cię za dziecko... prócz momentu kiedy naprawdę nim byłeś, ale równie dobrze mogłam tak wtedy nazwać i siebie. Liczę się z twoim zdaniem i faktycznie masz rację.

Choć niekiedy można odnieść wrażenie, że zaniedbuję swą drugą połowę rodziny wiec, że dobrze wiem gdzie są moje korzenie i serce. Mamy maj, Alistairze. Maki znów zakwitły. To zdecydowanie dobry czas na odnowienie rodzinnych znajomości. Wiedź, że będę do siebie pisywać, a i może nawet nachodzić, znacznie częściej, mój drogi.

Wciąż z niecierpliwością wyczekuję
Naszego spotkania,

Rowan

19.08.17 22:43

6 maja 1956 Cassius

Alastairze!
Minie jeszcze kilka dni, nim Ministerstwo odzyska część swych sił. Do tego czasu jestem zmuszony spędzać w Londynie znacznie więcej czasu, niż bym tego w jakikolwiek sposób oczekiwał.

Nie mogę wyzbyć się przekonania, iż owe anomalie są jedynym znanym nam efektem ubocznym celowego działania kogoś, kto nam – czarodziejskiej społeczności – zagraża oraz stawia bardzo poważne groźby. Miej, proszę, baczenie na to, co dzieje się wokół Ciebie i nie wahaj się informować mnie o podejrzanych zdarzeń. Ufam Twej ocenie sytuacji i wiem, że dostrzeżesz to, czego inni nie będą w stanie ujrzeć, choćbyś podstawiał im to pod czubek nosa.
Cassius

20.08.17 10:46

Przeczytaj Lucinda Selwyn

Alek, Prawdopodobnie szybko nie dowiemy się prawdy na temat tego co się wydarzyło chociaż podejrzewam, że naprawdę niektórzy mają już dosyć tych wszystkich przypadkowych sytuacji. Wolałabym nie grzać już tego szpitalnego łóżka tym bardziej, że czuje się już naprawdę dobrze. Prawdopodobnie jutro już wrócę do domu. Odwiedzisz mnie w najbliższym czasie? Razem na pewno będzie nam łatwiej na coś wpaść. Jak za starych dobrych czasów.

Zawsze się o Ciebie martwię. Nie ma od tego żadnych wyjątków.

Lynn

20.08.17 12:02

5 maja 1956 Yvette Sapphire Blythe

Najdroższy Alastairze Zdradź mi również, w jakim stanie są mieszkańcy Waszego dworu. Mam nadzieję, że nikt nie odniósł poważnych szkód i wszystkim udało się wrócić w jednym kawałku. Oczekiwanie na wieści jest ogromnie stresujące, ale mam nadzieję, że otrzymasz wszystkie listy zwrotne. Sowia poczta ma teraz mnóstwo roboty i choć Blythburgh nie odczuwa tego w zbyt wielkim stopniu, Londyn wypełnia przecież szum skrzydeł. Mugole zaczynają przyzwyczajać się do krążących wszędzie sów, mam tylko nadzieję, że Ministerstwo zadbało o odpowiednie służby, które uniemożliwiłyby szlamowatym przejęcie prywatnej korespondencji. Kto wie, co kotłuje się w tych marnych umysłach... Mógłbyś dowiedzieć się, czy podjęto ku temu odpowiednie kroki?

To prawda, miałam naprawdę wiele szczęścia - szczególnie, że po jakimś czasie mężczyzna rozpoznał mniej więcej okolice, w jakich się znaleźliśmy i dzięki niemu mogliśmy dostać się do kominka i proszku Fiuu. Wciąż zastanawia mnie jednak odwrotne działanie zaklęć, to nie powinno się dziać, wszystko jest niestabilne.

Również mam taką nadzieję, choć coraz ciężej przychodzi mi znoszenie trudów. Nie pogodziłam się z nieobecnością matki, zaledwie kilka dni temu zaciekle poszukiwałam informacji na jej temat, dziś zaś muszę martwić się o ojca. On, mimo wszystko, zawsze był obok. Nie potrafię wyobrazić sobie domu bez jego obecności. Muszę odgonić czarne myśli - wszystko powinno być dobrze, znalazł się w odpowiednich rękach, mikstury dostarczam mu własne.

Z tego wszystkiego nie zapytałam Cię o bardzo istotną kwestię. Jak to wszystko zniosła, i znosi, Twoja narzeczona? Yvette

20.08.17 12:34

Przeczytaj Lucinda Selwyn

Alek, Tylko wróć cały i zdrowy. Mam nadzieje, że niedługo się zobaczymy.

Lynn

10.09.17 19:33

Przeczytaj M. E. F.

Lordzie Nott, żywię nadzieję, że list ten zastaje Lorda w dobrym zdrowiu, oraz że otrzymanie go – mimo okoliczności – nie przysporzy mu niepotrzebnych trosk. Pragnę zapewnić, że nie zwracałabym się do Lorda, gdyby to nie było to absolutnie konieczne, jednak delikatna sytuacja, w której mimowolnie się znalazłam, zmusza mnie do przerwania milczenia. Niestety, ze względu na charakter informacji, w których posiadanie weszłam za pośrednictwem mojego zmarłego męża (niech Merlin będzie dla niego łaskawy) nie mogę pisać o sprawie otwarcie – zwracam się więc do Lorda z prośbą o udzielenie mi kredytu zaufania i spotkanie się ze mną osobiście. Kwestie, które chcę poruszyć, dotyczą w głównej mierze Pańskiej rodziny i źle by było, gdyby padło na nie światło dzienne; wierzę więc, że wszelkie niedogodności, na które ośmielam się Lorda narażać, okażą się w ostatecznym rozrachunku warte swojej ceny.

Jeżeli przystaje Lord na propozycję spotkania, proszę o przybycie na przystań w Dover 20 maja o godzinie osiemnastej. Mój dom znajduje się na wyspie w nieznacznym oddaleniu od brzegu i ze względów bezpieczeństwa zabezpieczony jest przed teleportacją oraz odcięty od sieci Fiuu, ale wynajęta przeze mnie łódź zapewni wygodny transport w obie strony.
Z wyrazami szacunku,

M. E. Fancourt

10.02.18 0:40

Przeczytaj Inara

Alastair,Nie wiem jakim cudem skazałeś mnie do tej pory na tak długie milczenie. Domyślam się, że pochłania cię praca i sprawy, którymi nie chcesz się ze mną dzielić, ale brakuje mi tych dziecięcych rozmów. Może nie twoich przytyków i może też lepiej, że nikt nas (albo ci niewłaściwi) nie widzieli, gdy pomagałeś mi wdrapać się na stara jabłoń. Tak, wiem, nie przystoi mi wyciągać podobnych wspomnień, ale ostatnimi czasy rzeczywistość wydaje się dziwnie przytłaczająca i potrzebuje chwytać te promyki z przeszłości.

Nie zapomniałeś jeszcze?

Bardzo liczę na wzajemność i chociaż kilka słów, co za fascynujące zadania pochłaniają twój umysł. Gdzie przelewasz swoja pasję, a może nawet i smutek? Wiesz, że nigdy nie lubiłam milczenia i wybacz moją bezpośredniość, ale nigdy nie byłam skora do do utrzymywania zbyt długo naszych szlacheckich gier.

Mam nadzieję, że wciąż mnie pamiętasz,

Inara

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia