First topic message reminder :



▲ Po ojcu Weasley, rudy lis, matka pochodziła z Longbottomów, nigdy nie przyświecały mu czystokrwiste idee, został wychowany w duchu tolerancji, spokrewniony z istniejącą linią Weasleyów w pierwszym stopniu;
▲ Ma młodszą siostrę, w wieku szkolnym, ale od czterech lat, z przyczyn politycznych, nie uczy się w Hogwarcie tylko w domu;
▲ W Hogwarcie był Gryfonem, gdzie błyszczał na OPCM, zaraz po szkole trafił na kurs aurorski, który ukończył zgodnie z terminami;
▲ Zajmuje się szkoleniami młodych aurorów pod kątem ich sprawności fizycznej (i nie jest miły);
▲ Pomaga uciśnionym, nie lubi złych ludzi, lubi węszyć, bezkrytycznie podchodzi do tego, co złe i z przyjemnością poszukam sobie wrogów, nawet ludzi, których Brendan niesłusznie i nadgorliwie w przeszłości o coś oskarżył lub oskarża teraz, ale np. nie ma dowodów, PS oskarża pewnie całą szlachtę;
▲ Zmierza do Zakonu Feniksa;
▲ A reszta jest milczeniem (albo została zawarta w karcie postaci, którą wypada przeczytać).

Chronić niewinnych, a winnych wsadzać za kratki i prowadzić przed oblicze sprawiedliwości znajmy się! Oboje są pokroju ludzi, którzy mogą zginąć za sprawę i nie lubią, gdy ktoś się wywyższa. Zresztą to nie jedyne różnice, chociaż nie wiem jakby wypadły zbitki takich charakterów, ale zapowiada się ciekawie. Dobrze byłoby mieć tak silnego sprzymierzeńca. No i ten syndrom starszego brata... Ah. Ale to milczenie przy stole z młodą damą... No, wiesz. Brendan. Nie wiesz jak się za to zabrać? Lubię, gdy postać ma swoje demony, dlatego serio - lubmy się, znajmy, dogadujmy lub ogarnijmy.

a ona słysząc to za swoimi plecami wątpię, żeby miała zamiar się tłumaczyć raczej uparta jest...

no i to nie jest głupi pomysł! możemy to rozegrać teraz, jak jej powie prosto w oczy to na pewno się ona z tym skonfrontuje, a że ostatnio ma gorsze... życie to może być ciekawie krzycz jak będziesz do wyciągnięcia na fabułę! <3

Raiden, nawet patronusa mamy z podobnej półki XD zgadzam się, mamy podobne wartości, podobne idee, też nie wiem, jak to wyjdzie - ale myślę, że spokojnie możemy uznać, że w zakresie, w jakim aurorzy muszą czasem współpracować z policją i wzajemnie, Brendan i Raiden mieli ze sobą styczność - i no właśnie, może nawiązało się między nimi coś na kształt sojuszu, wzajemnego docenienia, zalążku ufności, sprzymierzeńcy właśnie. I, haha, Brendan nie jest najlepszy w kontaktach z kobietami, ale chyba wstydzi się o tym mówić!!!

Luci nie ma się o co martwić, bo Brendan tak po prostu nie robi, charakter mu na to nie pozwala <3 Napiszę Ci pw w takim razie!

No, w końcu psy jakby nie patrzeć z nas. Ale w dobrym tego słowa znaczeniu :cwaniak: Nie wiem czy ustalamy, że udało im się kiedyś już współpracować - kiedyś, no od początku roku 56' XD czy ustalamy zupełnie jakąś nową sytuację i relację zaczynamy od 0? Bo prawdę powiedziawszy i tak i tak jest fajnie. Mam wolny początek marca to można tam coś walnąć może wykorzystać coś z tych spraw co już miałam? jakaś sekta dziwolągów albo może rozbijanie gangu albo w ogóle coś nowego, bo przecież tyle może się dziać! chyba że np biuro aurorów by przejmowało jakąś sprawę od policji i Dan by musiał odebrać dokumentację czy coś w te gusta od Cartera? Dobra. Już się zamykam XD Zapewne i tak by coś go wydało, gdyby przyszło im przesłuchiwać jakąś uroczą panią

Może fajnie byłoby zacząć od zera? Na przykład, idąc w tę sektę dziwolągów - mieliście sprawę typowo policyjną, ale pojawiło się podejrzenie czarnej magii i wpadnę o tym pogadać a resztę pomysłów zostawimy na dalsze wątki, chętnie złapię ten wolny slot w marcu!

omg haha zagrajmy kiedyś wspólne przesłuchiwanie jakiejś kokietki

Dobra. To od zera :D Ogólnie z tą sektą to było połączone na bank z czarną magią, bo przysłali panią auror do tego Artis, ale no skończyło się, że ją wyrwałem i pewno się odsunęła od sprawy więc pewno przysłali nowego aurora! no, to idealnie pasuje! I czasowo i jest logicznie! Coś jeszcze ustalamy czy lecimy od razu?

no ja na to czekam

Wujek Bren! Wujek jest tak dzielny i silny! Na pewno wujek pomaga mi z moimi gnomami z szafy i uczy jak sobie radzić z niedobrą Miriam, prawda? I ja też chętnie ci wchodzę wujku na barana i lubię gdy mnie podrzucasz i zawsze wtedy krzyczę "Wyżej, wyżej wujku!". Tak, na pewno tak jest.

Ech, Edwin, ja z kobietami nie radzę sobie lepiej niż Ty, więc żeby sobie poradzić z Miriam, to pewnie odsyłam Cię do mamy, ale na barana ponoszę i bardzo chętnie pouczę młodego lorda podstaw szermierki, bo już jesteś w takim wieku, że czas być mężczyzną!!!

Z wujkiem mogę stawać się mężczyzną! Szermierka z wujkiem na pewno jest sups!

Należałoby uściślić tę relację Na pewno popychałam na ciebie Pomkę, a ty słabo się orientowałeś. Mogłam być dla ciebie człowiekiem-widmo, albo mogłeś uważać mnie za idiotkę Nie widzę tu wielkiej szkolnej przyjaźni, bo na pewno byłeś zbyt ogarnięty na marnowanie czasu na trzpiotkę mojego pokroju

Oj serka.
Mysle ze ja poczatku Cie lubilem, mialas w sobie duzo ciepla i bylas pomocna. Ale kiedy zaczelas nachalnie uganiac sie za chlopcami to bylo mi troche przykro ze nie widzisz jakiejs swojej wartosci bez tego i zaczynalas budzic u mnie cos pomiedzy politowaniem a niechecia. Bren ma uczulenie na pustych ludzi a w szkole z opisu sprawialas troche takie wrazenie. Z Pom nie rozumialem w ogole o co chodzi bo to ja. Pewnie troche w tym bylo niecheci, ktorej tez jakos nadmiernie nie okazywal, bo nie mial po co. Po zkole kontakt nam soe pewnie umarl a jesli dolaczysz do zakonu to spotkamy sie znow, tym razem jako dorosli ludzie ❤

Dokładnie, zaczną sobie od nowa na fabule, a Serah będzie musiała jakoś sobie poradzić z tą niewdzięczną łatką ze szkolnych lat No i znowu będę na ciebie popychać Pomcię, pewnie juz jakoś bardziej subtelnie!

Brenainn, bo pewnie tak do Ciebie mówię, kiedy nie mówię Bren, Brendanus, albo Brenda (nie przy kolegach, wiadomo) — znajmy się. Między nami jest rok różnicy, ale oboje byliśmy Gryfonami, na pewno mijaliśmy się w pokoju wspólnym. Coś mi mówi, że nie zagadałbyś pierwszy, ale tak się składa, że ja nie mam z tym najmniejszego problemu, więc jeśli kiedykolwiek na ciebie coś wylałam, wpadłam przypadkiem, obrzuciłam niesłusznie bluzgami, nadepnęłam na opuchnięty palec, czy szturchnęłam w obolałe ramię to przeprosiłam. Choć jesteś bardzo przystojny i bardzo poważny, a Twój umysł koncentruje się wyłącznie na łapaniu szczurów, które nas gryzą i roznoszą choroby, patrzyłam na ciebie jak na młodszego brata, którego nigdy nie miałam. Pewnie czasem, gdy nie gadam od rzeczy oddzywa się we mnie instynkt macierzyński, który na Tobie wyładowuje, jak Neli nie ma, poprawiam kołnierz szaty, czy czyszczę rękawy, niezależnie od tego jak dobrze się znamy (pewnie robiłabym to nawet, gdybyśmy nie znali się wcale). Jeśli chcesz posiedzieć i nie gadać, zawsze możesz wpaść na talerz sernika, czy babeczek. A może to ja gadam, a ty siedzisz i kontemplujesz, a może oboje tylko sączymy alkohol i wcale nie czujemy się tym skrępowani. No big deal. Jeśli się zgodzisz, po moim przyłączeniu do Zakonu będę potrzebowała sporo treningu - potrzebuję kogoś kto mi da wycisk, trenujesz aurorów, więc mógłbyś częściowo przeszkolić mnie i przygotować na to, co nas wszystkich czeka, choćby tylko po to, bym nie była niczyją kulą u nogi, a moja werwa i duch walki miały realne odzwierciedlenie na froncie.

Jeśli nie, możemy się poznać — jeśli chcesz. Pewnie i tak zagadam cię przy pierwszym spotkaniu, albo dojrzę dziurę w mankiecie, którą należy zszyć, czy postanowię ułożyć ci włosy, wiedząc, że z przedziałkiem będziesz wyglądać lepiej.

Haneczka <3 Kiedy mówisz Brenda, pewnie w pierwszym odruchu oglądam się za siebie, zastanawiając się, kogo wołasz, a Brennain wypowiadasz lepiej niż ja sam. Przedziałek kusi, ale znajmy się, rok to niedużo, spędziliśmy 6 lat w jednym pokoju wspólnym: na pewno musieliśmy się kojarzyć. Jeśli obrzuciłaś mnie niesłusznie bluzgami, pewnie przeprosiłem, nie bardzo wiedząc, do czego zmierzasz i mając nadzieję, że dzięki temu sobie pójdziesz - no ale jakoś tak wyszło że nie poszłaś i zostałaś w moim życiu do teraz. Nie miałem nigdy starszej siostry, nawet matkę szybko straciłem, może nawet za bardzo się nie buntuję przeciwko tym opiekuńczym gestem, choć pewnie często słyszysz ode mnie, że tego wcale nie potrzebuję. Chętnie wpadam i chętnie milczę, doceniam to, że jesteś i że rozumiesz - lubię nasz kontakt. I bardzo chętnie dam Ci bezlitosny wycisk, przygotowując Cię na gorsze jutro. Pewnie się o Ciebie bardzo martwię: wiem, że chcesz i wiem, że masz wielkie serce, choć na pewno nie jestem pewien, czy dasz radę - ani czy wszystko rozumiesz. Ale jestem tu: żeby Cię wesprzeć i żeby Cię chronić.

<3 <3 <3 bądź moim najsuperowszym kuzynem i wprowadź mnie do zakonu <3 <3 <3