Arena #5

14.01.17 19:47

First topic message reminder :

Arena #5

Temat służy wyłącznie powtarzaniu anulowanych pojedynków - punkty za posty nie są naliczane.

Do tego niepozornego pomieszczenia prowadzą dwie pary drzwi znajdujące się na przeciwległych ścianach; uczestnicy turnieju dopiero po ich przekroczeniu mogą poznać swojego przeciwnika. Na środku sali znajduje się otoczone rzędami siedzeń podwyższenie. To właśnie na nim mają miejsce pojedynki; zawodnicy po zajęciu miejsc na przeciwko siebie i wykonaniu tradycyjnego ukłonu, mogą rozpocząć walkę, z której rzadko kiedy oboje wychodzą bez szwanku.
Nad przebiegiem pojedynków czuwa magomedyk gotów zainterweniować w każdej chwili, a oprócz tego losy potyczki z zafascynowaniem śledzą czarodzieje zgromadzeni na widowni.

31.01.17 22:56

The member 'Edgar Burke' has done the following action : rzut kością

'k100' : 68

03.02.17 0:15

Przegrać ze starszym, bardziej doświadczonym bratem to żadna ujma na honorze - zdawać by się mogło dla każdego. Wynonna jednak od zawsze chciała udowadniać ojcu, że nie ustępuje w niczym swojemu rodzeństwu. Los jednak, a może i całe życie zdecydowanie nie chciało jej tego ułatwiać. Edgar słał w jej stronę właśnie dwa zaklęcia, a Nonna przestała wierzyć w to, że upragniona broszka zostanie jej własnością.
-Protego. - liczą na najlepsze, jednak spodziewając się już tylko najgorszego.

03.02.17 0:15

The member 'Wynonna Burke' has done the following action : rzut kością

'k100' : 17

09.02.17 21:36

Różdżka wyleciała z dłoni Wynonny, a Confundus który trafił w nią zaraz później przyniósł uczucie zdezorientowania. Zamrugała kilka razy patrząc na brata i próbując zrozumieć co właściwie się stało. Świadomość przychodziła do niej powoli i wcale nie podobało jej się to, co ze sobą niosła.
Przegrała. Ledwie zauważalnie i tylko na jedno uderzenie serca kącik jej ust powędrował w dół. By zaraz zniknąć. Wynonna zaś pochyliła się przed bratem nie spuszczając z niego spojrzenia. Był po prostu lepszy, tą porażkę jednak potrafiła przełknąć jakąś lżej. Jakoś mniejszą ujmą było przegranie z własną krwią. Uniosa leciutko kącik ust.
-Broszka będzie musiała poczekać. Nie powiedziałeś czego życzysz sobie w razie swojej wygranej. - przypomina sobie, bowiem nie padła żadna propozycja z jego strony. Jest gotowa dotrzymać danego słowa, nigdy swojego nie łamała.

125 miałam, sorry, kompletnie zapomniałam

You say

"I can fix the broken in your heart You're worth saving darling".

But I don't know why you're shooting in the dark I got faith in nothing.

Arena #5

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia