First topic message reminder :


[bylobrzydkobedzieladnie]

Miejsce: Maesteg, Walia
Umotywowanie założenia: ograniczona liczba lokacji w Walii
Obrazek: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Położone na północnym skraju doliny Llynfi Maesteg stosunkowo niedawno, bo niewiele ponad sto lat temu, doczekało się przyznania praw miejskich; wcześniej tereny te należały do kilku wiosek zorientowanych wokół górnictwa i obróbki żelaza. Dziś - to nieduża, ale prężnie rozwijająca się miejscowość, którą przecina rzeka Llynfi. Dawniej działające kopalnie na obrzeżach miasta od kilku dekad są już zamknięte, pozostawiwszy po sobie tylko zapieczętowane, nieużywane szyby, w których młodzież podobno cały czas, nie zważając przy tym na potencjalne zagrożenia, spotyka się potajemnie wieczorami w poszukiwaniu sensacji i przygody. W centrum Maesteg, przy ratuszu, mieści się targowisko czynne od bladych godzin poranka aż do zajścia słońca, a w lecie nawet i dłużej. Atrakcję zapewniają przede wszystkim akwarium publiczne, kawiarnie i restauracje z wieczornymi koncertami walijskiej muzyki, czy działający od końca dziewiętnastego wieku teatr, w którego programie można odnaleźć także marionetkowe spektakle dla najmłodszych, natomiast z peronu ulokowanego w zachodniej części miasta można dostać się prosto do portu Talbot, skąd łatwo podziwiać zatokę Swansea. Co rozważniejsi radzą, by szerokim łukiem omijać znajdującą się na obrzeżach tawernę Pstry Kogut; zbyt łatwo dorobić się tam złamanego nosa i pokaźnej dziury w sakiewce.

Miejsce: Pchli targ w Blackwood, Walia
Umotywowanie założenia: ograniczona liczba lokacji w Walii
Obrazek: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: W południowej części Blackwood odnaleźć można przestronny plac z ciemnoszarej płyty, który od rana do wieczora tętni lokalnym życiem. To miejsce, w którym każdy, niezależnie od wieku, potrzeb i planów, znajdzie coś dla siebie; targ rozkwita pod baldachimem splecionych ze sobą płacht materiału, które uniemożliwiają warunkom atmosferycznym utrudnienie handlu, co prezentuje się szczególnie wyjątkowo podczas dni palącego słońca, kiedy promienie oświetlają kolorowe tkaniny i tworzą na uliczkach między stoiskami wzorzystą gamę barw. Zazwyczaj panuje tutaj wrzawa charakterystyczna przekupnym rozmówkom, ktoś usiłuje obniżyć cenę, podczas gdy ktoś inny kategorycznie odmawia i ową cenę podwyższa; przynajmniej rzadko kiedy prowadzi to do poważnych kłótni, zapewne przez częste patrole policji, które spacerują w bliskiej okolicy.
Do części z typowo magicznymi dobrami prowadzi tajemnica zakamuflowana pod postacią starego kapelusza umieszczonego na drewnianych paletach na samych tyłach targu, przy ceglanej kamienicy, w kącie odgrodzonym od łatwej obserwacji. Po nałożeniu na głowę nakrycia wystarczy stuknąć różdżką w jego czubek, aby natychmiast otworzyć inaczej niewidzialne dla oczu przejście w ścianie. Stoisk z magicznym wyposażeniem jest tu dużo mniej, ale wciąż służą jako przyjemna alternatywa dla każdego, komu nie w smak jest odwiedzać chociażby ulicę Pokątną.  

+

Deirdre Mericourt

Miejsce: Gabinet Karmazynowy w La Fantasmagorii
Umotywowanie założenia: Deirdre otrzymała posadę namiestniczki Londynu, zwiększyły się jej obowiązki i renoma; potrzebuje już własnego, prywatnego gabinetu; zorganizowanie go w przestrzeni La Fantasmagorii wydaje się dobrą opcją
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Gabinet Lwic, Karmazynowy Gabinet, Gabinet Koralowy - wyróżniajace się na tle chłodniejszych barw La Fantasmagorii pomieszczenie ma wiele nazw, lecz ostatnio funkcjonuje (przynajmniej oficjalnie) pod innym mianem - Gabinetu madame Mericourt. Pokój ma w sobie ognistą, krwawą, różaną iskrę, ciemny dębowy parkiet i boazeria z dębowego drewna stanowią ramę dla imponujących fresków i obrazów, głównie o tematyce egzotycznych polowań i piękna dzikiej natury. Główną uwagę skupia jednak wielkie malowidło naścienne utworzone za biurkiem madame Mericourt, to na nim zaczarowane lwice prężą lśniące złotem ciała, czając się do skoku. Namalowano je z zaskakującą precyzją, momentami wydają się niemalże żywe, gotowe, by wybiec z drewnianej ramy wprost na wygodny fotel skryty za blatem biurka.
Nieprzypominającego typowych, dyrektorskich biurek, zbudowanych po to, by przytłoczyć gościa. To należące do Deirdre stoi na smukłych nóżkach, przypomina raczej wariację na temat toaletki lub ręcznie wyciosanego ozdobnego stolika. Na blacie zawsze stoi bukiet czerwonych róż lub lilii, w powietrzu jednak czuć wyłącznie woń opium. Duże okna wychodzące na ogrody La Fantasmagorii przesłonięte są prawie zawsze ciężkimi kurtynami, lecz złote elementy wykończenia i ozdoby błyszczą nawet w półmroku. W kącie pomieszczenia stoi magiczny gramofon, wygrywający najczęściej klasyczne utwory Czajkowskiego, Beethovena, Wagnera i Dvoraka. Tuż obok niego znajduje się wygodny komplet sof, szezlongu i foteli, idealny na dyskusje w nieco większym gronie.
Dopiero wprawny obserwator dostrzeże szklaną gablotę przy bocznej ścianie - to w niej znajduje się Order Merlina Pierwszej Klasy wraz z innymi odznaczeniami.

+

William Moore

Miejsce: Kuchnia: https://www.morsmordre.net/f428-somerset-dolina-godryka-zapiecek
Umotywowanie założenia: urządzam summersowy zapiecek
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji:
Miejsce, w którym kuszące zapachy przygotowanych przez panią Summers wypieków, mieszając się z wonią suszonych ziół. Skromna kuchnia urządzona w starokornwalijskim stylu; z niskim dachem i drewnianymi szafkami, z pewnością stanowiła królestwo gospodyni. Kuchnia znajduje się po lewej stronie na końcu korytarza, który swój początek ma przy drzwiach wejściowych. Szafki ułożone są w literę L. W centrum pomieszczenia znajduje się drewniany stół ręcznie zrobiony przez pana Summersa, który stanowi zarówno miejsce spożywania wszelkich posiłków, jak i jest przestrzenia do pracy gospodyni. To właśnie to pomieszczenie stało się sercem domu. Z kuchni jest możliwość wyjścia na ogród, schowany za niskim budynkiem.

Miejsce: Salon: https://www.morsmordre.net/f428-somerset-dolina-godryka-zapiecek
Umotywowanie założenia: urządzam summersowy zapiecek
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji:
Salon, który znajduje się po prawej stronie od drzwi wejściowych, jest najbardziej reprezentatywną częścią domu. Mimo widocznych przetarć na obramowaniu pary drewnianych, bujanych foteli, całe wnętrze sprawia wrażenie przytulnego. Wokół kominka ułożony w półkolu komplet składający się z kanapy oraz dwóch foteli otacza stolik kawowy, na środku którego zawsze stoi półmisek, który wypełniony jest zawsze czymś innym, w zależności od pory roku. To właśnie dekoracyjne detale, jak zdjęcia ustawione w ramce, czy chociaż sweter nagminnie przewieszany przez oparcie fotela sprawiały, że czuć było rodzinną atmosferę.

Miejsce: Mniejsza sypialnia: https://www.morsmordre.net/f428-somerset-dolina-godryka-zapiecek
Umotywowanie założenia: urządzam summersowy zapiecek
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji:
Pomieszczenie zdecydowanie najchłodniejsze, nie ze wzgląd na temperaturę, ale z uwagi na surowość pomieszczenia. Oprócz pojedynczego łózka przytulonego do ściany, małego stolika nocnego oraz komody nie ma w nim nic, co mimo małego metrażu, daje sporo pustej przestrzeni. Jedynym znakiem wskazującym na to, że ktoś tu sypia jest papieros dopalający się na popielniczce przy parapecie i koszula przewieszona na drewnianym krześle, które stało poło okna. Jedynym elementem ocieplającym wnętrze może być koc narzucony na posłane łóżko oraz skrawek dywanu znajdujący się przy łóżku.

+

Celine Lovegood

Miejsce: Evesham, Dom nad rzeką Avon
Umotywowanie założenia: Brakuje mi lokacji do grania w domku, a stara altanka w ogrodzie może stać
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: obrazek
Krótki opis lokacji: Biała altanka pokryta starą farbą mieści się w najodleglejszej części ogrodu. Środek był zaniedbany, brakowało mebli i trzeba ją było dokładnie oczyścić z pajęczyn, lecz na własne potrzeby (a trochę i z pedantycznej natury) Elvira doprowadziła ją do porządku i uczyniła z maleńkiej budowli całkiem urokliwe miejsce do siedzenia. Teraz mieści się tam okrągły stół, krzesła z poduszkami oraz przeszklone lampiony ze świecami. Altana służy głównie przyjmowaniu gości, lecz jeśli pogoda sprzyja, zdarza się Elvirze przenosić tam z pracą.

kod:

+

Celine Lovegood

Miejsce: Greengrove Farm
Umotywowanie założenia: Herbert założył hodowlę tojadu - założenie
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: OBRAZEK
Krótki opis lokacji:
Mała hodowla tojadu mieściła się na tyłach szklarni. Należy przejść całą jej długość aby dostrzeć do kolejnych drzwi, za którymi mieszczą się piętrowe stanowiska, a na nich rosną całe kępki tej cennej rośliny. Znajduje się tutaj również nieduża komoda a w niej naważniejsze przyrządy ogrodnicze i wskazówki jak należy zajmować się tojadem by rósł nie nękany żadnymi chorobami. Rysunki poglądowe i tachniczne rozwoju rośliny wiszą na jednej ze ścian z odręcznymi notatkami botanika, który się nimi opiekuje. W powietrzu zaś unosi się lekko słodkawy zapach, który wydzielają kwiatostany.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.pinimg.com/564x/d0/f2/6b/d0f26bd2b5f36536d693adb773d94310.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Hodowla Tojadu</h1><div class="dev"> Mała hodowla tojadu mieściła się na tyłach szklarni. Należy przejść całą jej długość aby dostrzeć do kolejnych drzwi, za którymi mieszczą się piętrowe stanowiska, a na nich rosną całe kępki tej cennej rośliny. Znajduje się tutaj również nieduża komoda a w niej naważniejsze przyrządy ogrodnicze i wskazówki jak należy zajmować się tojadem by rósł nie nękany żadnymi chorobami. Rysunki poglądowe i tachniczne rozwoju rośliny wiszą na jednej ze ścian z odręcznymi notatkami botanika, który się nimi opiekuje. W powietrzu zaś unosi się lekko słodkawy zapach, który wydzielają kwiatostany.</div></div>

+

Celine Lovegood

Miejsce: Irlandia, Góry Derryveagh (dom Moore'ów)
Umotywowanie założenia: Wybudowałem łódkę i potrzebuję lokacji z nią; kwestia budowy uzgodniona z mistrzem gry.
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: hop
Krótki opis lokacji: Własnoręcznie wykonana przez Williama łódź na ogół zacumowana jest przy pomoście wybudowanym na górskim jeziorze – leżącym o rzut kamieniem od domu. W całości drewniana (nie licząc metalowych okuć przy dnie) może pomieścić maksymalnie cztery osoby – lub dwie, jeżeli używa się jej do połowu ryb. Oprócz prostych ławeczek, wyposażona jest w parę wioseł i wbudowaną w dziób skrzyneczkę, mieszczącą najpotrzebniejsze drobiazgi oraz zaczarowaną płachtę, w trakcie deszczu chroniącą łódkę przed zmoknięciem i zatonięciem.
Na burcie, po wewnętrznej stronie, znajduje się odręczny rysunek Amelii, przedstawiający morskiego potwora; chociaż William nie ma pojęcia, kiedy właściwie powstał, i z całą pewnością nie był częścią projektu, nie miał serca go zamalować.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/wKBNENU.png"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Łódka</h1><div class="dev">Własnoręcznie wykonana przez Williama łódź na ogół zacumowana jest przy pomoście wybudowanym na górskim jeziorze – leżącym o rzut kamieniem od domu. W całości drewniana (nie licząc metalowych okuć przy dnie) może pomieścić maksymalnie cztery osoby – lub dwie, jeżeli używa się jej do połowu ryb. Oprócz prostych ławeczek, wyposażona jest w parę wioseł i wbudowaną w dziób skrzyneczkę, mieszczącą najpotrzebniejsze drobiazgi oraz zaczarowaną płachtę, w trakcie deszczu chroniącą łódkę przed zmoknięciem i zatonięciem.
Na burcie, po wewnętrznej stronie, znajduje się odręczny rysunek Amelii, przedstawiający morskiego potwora; chociaż William nie ma pojęcia, kiedy właściwie powstał, i z całą pewnością nie był częścią projektu, nie miał serca go zamalować.</div></div>

+

Celine Lovegood

Miejsce: Dom Duchów Zabiniego, Ulica Pokątna
Umotywowanie założenia: Vergil jest właścicielem sklepu spirytystycznego, więc takowe miejsce jest dla niego źródłem zarówno dochodu jak i pomocy dla zbłąkanych dusz i innych osób, które poszukują osoby, która za opłatą skontaktuje się z ich bliskimi.
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Klik
Krótki opis lokacji:
Prowadzony przez doświadczonego spirytualistę budynek, nazywany przez najbardziej zainteresowanych "Domem Duchów", znajduje się na Ulicy Pokątnej od prawie dwóch lat i zbiera zarówno pochlebne jak i niepochlebne opinie. Mówi się, że czasem ze środka słychać hałasy, a innym razem drzwi same potrafią się otworzyć. Pomimo bycia ciągle zamykanym przed niechcianymi gośćmi - sama opinia tego miejsca odpędza najbardziej odważnych włamywaczy, którzy mogą się przerazić o pogłosce jakoby w samym środku czyhały na nich demony i duchy gotowe na polecenie spirytualisty opętać i zniszczyć ich życie.
Jaka była prawda? Dom Duchów służy za pomoc dla mniej zamożnych jak i bardziej bogatszych ludzi. To tutaj mogą spokojnie skomunikować się ze swoimi bliskimi, porozmawiać z nimi i dać możliwość odetchnienia umęczonym duszom i pomóc w przedostaniu się na drugą stronę. Bogatsi mogą umęczyć ostatni raz swoich wrogów lub rozliczyć się z przeszłością lub wynająć usługi wypędzenia duchów ze swojego domu. Oczywiście za opłatą znacznie większą niż zwykłe "konsultacje".

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/TGkZaIk.png"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Dom Duchów Zabiniego</h1><div class="dev">Prowadzony przez doświadczonego spirytualistę budynek, nazywany przez najbardziej zainteresowanych "Domem Duchów", znajduje się na Ulicy Pokątnej od prawie dwóch lat i zbiera zarówno pochlebne jak i niepochlebne opinie. Mówi się, że czasem ze środka słychać hałasy, a innym razem drzwi same potrafią się otworzyć. Pomimo bycia ciągle zamykanym przed niechcianymi gośćmi - sama opinia tego miejsca odpędza najbardziej odważnych włamywaczy, którzy mogą się przerazić o pogłosce jakoby w samym środku czyhały na nich demony i duchy gotowe na polecenie spirytualisty opętać i zniszczyć ich życie.
Jaka była prawda? Dom Duchów służy za pomoc dla mniej zamożnych jak i bardziej bogatszych ludzi. To tutaj mogą spokojnie skomunikować się ze swoimi bliskimi, porozmawiać z nimi i dać możliwość odetchnienia umęczonym duszom i pomóc w przedostaniu się na drugą stronę. Bogatsi mogą umęczyć ostatni raz swoich wrogów lub rozliczyć się z przeszłością lub wynająć usługi wypędzenia duchów ze swojego domu. Oczywiście za opłatą znacznie większą niż zwykłe "konsultacje".</div></div>

+

Celine Lovegood

Miejsce: Sypialnia Castora, Wybrzeże Exmoor, Somerset, Wrzosowa Przystań
Umotywowanie założenia: Castor przeprowadza się z gościnnej sypialni do swego nowego, stałego pokoju.
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Sypialnia Castora jest położona na parterze, po przeciwległej stronie od kuchni. Podobnie jak cała Wrzosowa Przystań, pokój nie jest szczególnie bogato urządzony, znajdują się w nim jednak wszystkie potrzebne wygody. Solidne łóżko, które zazwyczaj zajęte jest przez pupili Castora, a obok którego ustawiony jest podróżny kufer właściciela. Pod oknem znajduje się szerokie biurko wraz z wygodnym krzesłem, na którym nigdy nie da się dojrzeć bałaganu. Szafa mieści wszystkie ubrania właściciela, a także kilka, które pożycza regularnie od Michaela. Na lewo od łóżka ustawiono niewielki stolik nocny, na prawo zaś — posłanie dla psa, które najczęściej pozostaje nieużywane. Na parapecie, za firanką skrywającą okno, ustawiono doniczkę z podarowanym Castorowi skrzydłokwiatem.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.pinimg.com/564x/de/1e/51/de1e510dd16dc9a2f3bf8c3e59033689.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Sypialnia Castora</h1><div class="dev"> Sypialnia Castora jest położona na parterze, po przeciwległej stronie od kuchni. Podobnie jak cała Wrzosowa Przystań, pokój nie jest szczególnie bogato urządzony, znajdują się w nim jednak wszystkie potrzebne wygody. Solidne łóżko, które zazwyczaj zajęte jest przez pupili Castora, a obok którego ustawiony jest podróżny kufer właściciela. Pod oknem znajduje się szerokie biurko wraz z wygodnym krzesłem, na którym nigdy nie da się dojrzeć bałaganu. Szafa mieści wszystkie ubrania właściciela, a także kilka, które pożycza regularnie od Michaela. Na lewo od łóżka ustawiono niewielki stolik nocny, na prawo zaś — posłanie dla psa, które najczęściej pozostaje nieużywane. Na parapecie, za firanką skrywającą okno, ustawiono doniczkę z podarowanym Castorowi skrzydłokwiatem. </div></div>

+

Celine Lovegood

Miejsce:  Mieszkania >  Pozostałe miejsca > Szkocja, Highlands, Knieja > KUCHNIA
Umotywowanie założenia: potrzebuje pomieszczenia w domu Rose.
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji:

Chociaż kuchnia była pomieszczeniem, które najbardziej ucierpiało w trakcie pożaru sprzed kilkunastu lat, po powrocie do rodzinnych stron, ta dość szybko zaczęła pełnić centrum domowego ogniska. Głównie poprzez nawyki jej nowej pani — przyzwyczajenia przeniesione z ciasnego mieszkanka na pokątnej wciąż nie opuściły uzdrowicielki. Kuchnia przejęła rolę gabinetu, pracowni, pokoju dziennego, a czasami nawet graciarni na przedmioty, które jeszcze nie odnalazły swojej miejsce. Obie mieszkanki Knieji dość szybko przyjęły nawyk korzystania z tego miejsca częściej niż z pokoju dziennego. Tak też kuchnia naznaczona jest wszelkiego rodzaju śladami ich częstej obecności. Początkowo przestronne pomieszczenie zdominowały wszelkiego rodzaju klamoty od tych — rzecz jasna — znajdujących zastosowanie w kuchni, obrazki malowane dłonią Melanie i akcesoria, których do tego potrzebowała, po niskie kopczyki książek, które pozostawały po szybkiej lekturze przy porannej herbacie czy też te, które studiowała do późnej nocy.
Południowe, duże okna oświetlają pomieszczenie aż do zachodu słońca, a jasne ściany sprawiają, że mimo wszechobecnego chaosu kuchnia wydaje się być większa niż w istocie jest. Całe lata temu pan Wright zajął się odwzorowaniem ogrodu, który założyła niegdyś jego żona — i chociaż Roselyn doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że krzaki dzikich róż to nie te same, które rosły za oknem za czasów jej dzieciństwa, to parapet przy oknie stał się jej ulubionym miejscem — tu pije herbatę, tu czyta książki, tu odpoczywa, jeśli tylko znajdzie na to czas.

Proszę o zalinkowanie obrazka w orientacji poziomej oraz dopisanie nazwy tematu w pierwszej rubryczce.

Celine Lovegood

poprawione

+

Celine Lovegood

Miejsce: Zamknięta Piekarnia (ulica Pokątna)
Umotywowanie założenia: miejsce mojej byłej pracy i kamienica, w której mieszkam
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: lokal należący do rodziny McKinnon znajduje się na parterze jednej z kamienic końcowego odcinka głównej alei ulicy Pokątnej. Niegdyś była to nieduża, choć klimatyczna i przytulna piekarnia z własnymi wypiekami, chętnie odwiedzana przez mieszkańców Londynu i okolic. Na wskutek działań wojennych, oczyszczania Londynu i zmniejszenia się liczby mieszkańców (a także dostępu do surowców i utrudnień w transporcie) piekarnia została zamknięta jesienią 57' roku. Obecnie jest to ciemne, niemal puste pomieszczenie. Lada wciąż stoi na swoim miejscu, podobnie jak półki i regały, choć pozbawione dotychczasowych towarów.
Na piętrze kamienicy znajdują się pomieszczenia mieszkalne.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/p1TRaTr.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Zamknięta Piekarnia</h1><div class="dev"> lokal należący do rodziny McKinnon znajduje się na parterze jednej z kamienic końcowego odcinka głównej alei ulicy Pokątnej. Niegdyś była to nieduża, choć klimatyczna i przytulna piekarnia z własnymi wypiekami, chętnie odwiedzana przez mieszkańców Londynu i okolic. Na wskutek działań wojennych, [i]oczyszczania[/i] Londynu i zmniejszenia się liczby mieszkańców (a także dostępu do surowców i utrudnień w transporcie) piekarnia została zamknięta jesienią 57' roku. Obecnie jest to ciemne, niemal puste pomieszczenie. Lada wciąż stoi na swoim miejscu, podobnie jak półki i regały, choć pozbawione dotychczasowych towarów.
Na piętrze kamienicy znajdują się pomieszczenia mieszkalne.</div></div>

Dodatkowo chciałabym także założyć mieszkanie przy ulicy Pokątnej, znajdujące się właśnie na I piętrze kamienicy, w której była Piekarnia.
Pokątna 22, mieszkanie nad Piekarnią.
A w tym mieszkaniu:

Miejsce: Pokój dzienny
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: nieduże, prostokątne pomieszczenie utrzymane w barwach bieli i beżu. Nie ma tutaj wielu mebli - spora wersalka, obok niej kawowy stolik, przy ścianie szafa i komoda z szufladami. Za wersalką znajdują się dwa rozległe okna, z widokiem na główną aleję ulicy Pokątnej. Jedno z okien wychodzi na nieduży balkon z mosiężną balustradą; na balkonie piętrzą się doniczki z chodowanymi roślinami.
Po przeciwległej stronie stoi dębowa komoda, na niej poukładane są ramki ze zdjęciami, kwiaty, kilka obrazów opartych o ścianę i inne przedmioty codzinnego użytku.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/aLpFqXD.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Pokój dzienny</h1><div class="dev"> nieduże, prostokątne pomieszczenie utrzymane w barwach bieli i beżu. Nie ma tutaj wielu mebli - spora wersalka, obok niej kawowy stolik, przy ścianie szafa i komoda z szufladami. Za wersalką znajdują się dwa rozległe okna, z widokiem na główną aleję ulicy Pokątnej. Jedno z okien wychodzi na nieduży balkon z mosiężną balustradą; na balkonie piętrzą się doniczki z chodowanymi roślinami.
Po przeciwległej stronie stoi dębowa komoda, na niej poukładane są ramki ze zdjęciami, kwiaty, kilka obrazów opartych o ścianę i inne przedmioty codzinnego użytku.</div></div>

Miejsce: Sypialnia
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: centralnym punktem pomieszczenia jest dwuosobowe łóżko z metalową ramą; pościel przykryta jest kocem, piętrza się także wielokolorowe poduszki z wyszywanymi ornamentami. Przy łóżku, po obydwu stronach stoją szafki nocne - obydwie ozdobione są malowanymi, drobne kwiatami; pozostałe meble w pomieszczeniu również zostały tak udekorowane przez Nanette. Na każdej ścianie zawieszone są obrazy, niektóre oprawione, inne na nagim płótnie. Przy drzwiach wisi także nieduże, okrągłe lustro; pod nim zawieszona jest półeczka, na której leży szczotka i kilka buteleczek z kosmetykami.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/M6UmocG.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Sypialnia</h1><div class="dev">centralnym punktem pomieszczenia jest dwuosobowe łóżko z metalową ramą; pościel przykryta jest kocem, piętrza się także wielokolorowe poduszki z wyszywanymi ornamentami. Przy łóżku, po obydwu stronach stoją szafki nocne - obydwie ozdobione są malowanymi, drobne kwiatami; pozostałe meble w pomieszczeniu również zostały tak udekorowane przez Nanette. Na każdej ścianie zawieszone są obrazy, niektóre oprawione, inne na nagim płótnie. Przy drzwiach wisi także nieduże, okrągłe lustro; pod nim zawieszona jest półeczka, na której leży szczotka i kilka buteleczek z kosmetykami. </div></div>

Miejsce: Kuchnia
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: mała i ciasna, z rzędem zabudowy kuchennej po jednej, okrągłym stolikiem z dwoma krzesłami po drugiej stronie. Na prosto od wejścia znajduje się okno, a pod nim szeroki parapet; został zagospodarowany jako nieduże siedzisko z podłużną poduszką. Z sufitu obok okna zwisa pleciona donica, w niej kłębią się pnącza zielonych kwiatów.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/TDnWDF2.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Kuchnia</h1><div class="dev">mała i ciasna, z rzędem zabudowy kuchennej po jednej, okrągłym stolikiem z dwoma krzesłami po drugiej stronie. Na prosto od wejścia znajduje się okno, a pod nim szeroki parapet; został zagospodarowany jako nieduże siedzisko z podłużną poduszką. Z sufitu obok okna zwisa pleciona donica, w niej kłębią się pnącza zielonych kwiatów.  </div></div>

Miejsce: Łazienka
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: jasne pomieszczenie z podstawowym wyposażeniem - toaletą, dużą umywalką i raczej skromną wanną. Pod sufitem znajduje się nieduże okno, przepuszczające odrobinę świeżego powietrza do pomieszczenia. Na umywalce stoją buteleczki i flakony z eliksirami oraz niezbędne kosmetyki.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/L8ZuYm7.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Łazienka</h1><div class="dev">jasne pomieszczenie z podstawowym wyposażeniem - toaletą, dużą umywalką i raczej skromną wanną. Pod sufitem znajduje się nieduże okno, przepuszczające odrobinę świeżego powietrza do pomieszczenia. Na umywalce stoją buteleczki i flakony z eliksirami oraz niezbędne kosmetyki. </div></div>

Miejsce: Korytarz z klatką schodową
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: wąski korytarz rozciąga się od głównego pomieszczenia Piekarni na parterze aż do klatki schodowej, która prowadzi na piętro kamienicy, do pomieszczeń mieszkalnych. Jest tutaj raczej ciemno, ciasno, choć w jednym rogu zmieścił się stary fotel i nieduża etażerka. Schody są wąskie, drewniane i skrzypiące, zakręcają tuż przy dojściu na pierwsze piętro.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/Dk4ghNC.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Korytarz z klatką schodową</h1><div class="dev">wąski korytarz rozciąga się od głównego pomieszczenia Piekarni na parterze aż do klatki schodowej, która prowadzi na piętro kamienicy, do pomieszczeń mieszkalnych. Jest tutaj raczej ciemno, ciasno, choć w jednym rogu zmieścił się stary fotel i nieduża etażerka. Schody są wąskie, drewniane i skrzypiące, zakręcają tuż przy dojściu na pierwsze piętro. </div></div>

Mieszkanie założone tutaj. Łazienka zostanie dodana po poprawieniu opisu - jest za krótki i nie zapełnia okienka z opisem.

Tristan Rosier

Miejsce: Warwickshire https://www.morsmordre.net/f345-warwickshire
Umotywowanie założenia: Wątki i inicjatywy związane z eventem i będące jego konsekwencją - skonsultowane z mg
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Budynek przed wojną pełnił rolę przytułku, który stopniowo, wobec rozpoczętych walk, przeobrażano w lazaret, a następnie, po stabilizacji sytuacji, w szpital stały. Jego nazwa wzięła się od pojedynczych pęków złotogłowia rosnącego przed jego murami. Usytuowany w centrum, w cieniu górującego nad Warwick zamku, kamienny budynek z zewnątrz nie wyróżnia się wobec architektury miasta, a o jego przeznaczeniu świadczy szyld zawieszony przed wejściem: pionowo ułożona różdżka skrzyżowana z poziomą kością, na tle krzyża barwy morskiej zieleni i na białym polu, bliźniacza do symbolu znanego ze szpitala św. Munga w stolicy. Budynek jest piętrowy, a nad gruntem prześwitują okna piwnic. Po pokonaniu progu rozbrzmiewa przyjemny dźwięk dzwonka wietrznego, który alarmuje jedną z dwóch uzdrowicielek obecnych na miejscu. Szpital nie jest duży, ale zdaje się spełniać potrzeby mieszkańców miasteczka. Sprowadza się do niego także rannych z terenów hrabstwa, ze szczególnym naciskiem na rannych w trakcie walk.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.pinimg.com/564x/71/35/74/713574dd7421caecc57cae0dc333927d.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Szpital Asfodela, Warwick</h1><status>★</status><div class="dev">Budynek przed wojną pełnił rolę przytułku, który stopniowo, wobec rozpoczętych walk, przeobrażano w lazaret, a następnie, po stabilizacji sytuacji, w szpital stały. Jego nazwa wzięła się od pojedynczych pęków złotogłowia rosnącego przed jego murami. Usytuowany w centrum, w cieniu górującego nad Warwick zamku, kamienny budynek z zewnątrz nie wyróżnia się wobec architektury miasta, a o jego przeznaczeniu świadczy szyld zawieszony przed wejściem: pionowo ułożona różdżka skrzyżowana z poziomą kością, na tle krzyża barwy morskiej zieleni i na białym polu, bliźniacza do symbolu znanego ze szpitala św. Munga w stolicy. Budynek jest piętrowy, a nad gruntem prześwitują okna piwnic. Po pokonaniu progu rozbrzmiewa przyjemny dźwięk dzwonka wietrznego, który alarmuje jedną z dwóch uzdrowicielek obecnych na miejscu. Szpital nie jest duży, ale zdaje się spełniać potrzeby mieszkańców miasteczka. Sprowadza się do niego także rannych z terenów hrabstwa, ze szczególnym naciskiem na rannych w trakcie walk. </div></div>

+

William Moore

Miejsce: Padok Ottery St Catchpole
Umotywowanie założenia: Dużo mieszkam, brakuje mi miejsca a gdzie stajnia i padok
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Trawiasty ogrodzony teren znajdujący się bardziej po lewo za domem, przyłączony do stajni z której prowadzi na niego wyjście. Ważne dla konia miejsce relaksu i odpoczynku. Drewniany płot wokół nie jest najnowszy, jednak nie ma pomiędzy widocznych wyrw - te są naprawiane na bieżąco. Dalej, trochę za nim widać rozciągający się płaski trawiasty teren i rozciągającą się połać lasu. Za płotem na przeciw jednej ze ścian stajni znajduje się dróżka prowadząca w kierunku lasu.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i62.servimg.com/u/f62/19/73/73/15/97485010.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Padok</h1><div class="dev"> Trawiasty ogrodzony teren znajdujący się bardziej po lewo za domem, przyłączony do stajni z której prowadzi na niego wyjście. Ważne dla konia miejsce relaksu i odpoczynku. Drewniany płot wokół nie jest najnowszy, jednak nie ma pomiędzy widocznych wyrw - te są naprawiane na bieżąco. Dalej, trochę za nim widać rozciągający się płaski trawiasty teren i rozciągającą się połać lasu. Za płotem na przeciw jednej ze ścian stajni znajduje się dróżka prowadząca w kierunku lasu.</div></div>

+

Celine Lovegood

Miejsce: Apartamenty, Shropshire, Pałac Zimowy
Umotywowanie założenia: Według opisu podstawowej lokacji Pałac Zimowy mieści w sobie m.in. hotel.
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Wyższe kondygnacje Pałacu Zimowego zajmuje tutejszy hotel. Za grubymi, dębowymi drzwiami mieszczą się kompleksy komnat, spośród których główną rolę pełnią duże, jasne sypialnie z szerokimi, miękkimi łóżkami oraz wszystkimi wygodami, których można spodziewać się w hotelu. Z sypialni można przejść do garderoby, a także przepastnej łazienki. Dla komfortu gości wszystkie pomieszczenia zostały wyciszone przy pomocy odpowiednich zaklęć. Zza okien sypialni, skrytych za ciężkimi zasłonami, rozciąga się widok na wiecznie białe pałacowe ogrody.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/QfNMcIr.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Apartamenty</h1><div class="dev">Wyższe kondygnacje Pałacu Zimowego zajmuje tutejszy hotel. Za grubymi, dębowymi drzwiami mieszczą się kompleksy komnat, spośród których główną rolę pełnią duże, jasne sypialnie z szerokimi, miękkimi łóżkami oraz wszystkimi wygodami, których można spodziewać się w hotelu. Z sypialni można przejść do garderoby, a także przepastnej łazienki. Dla komfortu gości wszystkie pomieszczenia zostały wyciszone przy pomocy odpowiednich zaklęć. Zza okien sypialni, skrytych za ciężkimi zasłonami, rozciąga się widok na wiecznie białe pałacowe ogrody.  </div></div>

[bylobrzydkobedzieladnie]

+

Celine Lovegood

Miejsce: Gabinet Mulcibera - IX poziom Ministerstwa Magii, Departament Tajemnic (tutaj
Umotywowanie założenia: na mocy tego listu poproszę o założenie mi gabinetu
Obrazek o szerokości co najmniej 400px i w orientacji poziomej: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Dość przestronny gabinet jest jednym z pierwszych pokoi jakie napotyka się w surowym, kamiennym korytarzu Departamentu Tajemnic. Sąsiaduje z innym, a także palarnią, ale dźwięki zza ścian nie docierają do środka. Wnętrze przypomina pozostałe pomieszczenia socjalne i gabinety; wyłożone jest orzechowym drewnem. Podobnymi deskami obudowany jest także kominek niepodłączony do sieci Fiu. Spore wnętrze mimo wszystko wydaje się źle zagospodarowane. Drewniane biurko skierowane jest przodem w stronę wejścia, za nim mieszczą się regały wypełnione woluminami, a przed nim postawione są dwa fotele obite brązową skórą. W jednym z rogów stoi zawsze czysta tablica, a w drugim sporej wielkości żerdź dla sowy, która wlatuje do środka poprzez okno uchylające się do wnętrza Ministerstwa Magii. Biurko zawalone jest stertą pergaminów i listów; a także wydań Walczącego Maga i Horyzontów Zaklęć, ale niewiele można w środku uświadczyć istotnych zapisków, czy prywatnej korespondencji.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/gqbZdRt.jpg"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Gabinet Mulcibera</h1><div class="dev"> Dość przestronny gabinet jest jednym z pierwszych pokoi jakie napotyka się w surowym, kamiennym korytarzu Departamentu Tajemnic. Sąsiaduje z innym, a także palarnią, ale dźwięki zza ścian nie docierają do środka. Wnętrze przypomina pozostałe pomieszczenia socjalne i gabinety; wyłożone jest orzechowym drewnem. Podobnymi deskami obudowany jest także kominek niepodłączony do sieci Fiu. Spore wnętrze mimo wszystko wydaje się źle zagospodarowane. Drewniane biurko skierowane jest przodem w stronę wejścia, za nim mieszczą się regały wypełnione woluminami, a przed nim postawione są dwa fotele obite brązową skórą. W jednym z rogów stoi zawsze czysta tablica, a w drugim sporej wielkości żerdź dla sowy, która wlatuje do środka poprzez okno uchylające się do wnętrza Ministerstwa Magii. Biurko zawalone jest stertą pergaminów i listów; a także wydań Walczącego Maga i Horyzontów Zaklęć, ale niewiele można w środku uświadczyć istotnych zapisków, czy prywatnej korespondencji. 

+

Celine Lovegood

Miejsce: Teatr "Wrończyk", Kornwalia
Umotywowanie założenia: przydałoby mi się do pracy, ślicznie proszę
Obrazek: Obrazek lokacji
Krótki opis lokacji: Nazwany na cześć kornwalijskiego symbolu Wrończyk został założony pod koniec osiemnastego wieku w największym mieście hrabstwa, St Austell, a przez swoją historię w wieku dziewiętnastym doczekał się określenia prawdziwego spalonego teatru. Jego pierwotna siedziba spłonęła wraz z kilkorgiem aktorów i ówczesnym dyrektorem w środku, którzy nie zdołali wydostać się z płomieni; odpowiedzialnością obarczono scenografa, a choć mężczyzna nie poczuwał się do winy i do ostatnich dni procesu próbował dowieść braków w zabezpieczeniu scenicznych rekwizytów, ostatecznie został uznanym za winnego, natomiast teatr odbudowano. Wcześniejsze zgliszcza zastąpiono zupełnie nowym szkieletem, którego zewnętrzne ściany budynku tu i ówdzie udekorowano reliefami wyrytymi w kamieniu, przedstawiającymi symbolikę arturiańską, w oddaniu hołdu legendzie o tym, jakoby król Artur żył w czasach obecnych pod postacią wrończyka. W środku głównej sali teatralnej znaleźć można kilkanaście rzędów krzeseł i dwa piętra skromnych balkonów; najważniejszym punktem tego miejsca jest pieczołowicie wykonana scena, elegancka i zadbana, zdobiona florystycznymi rzeźbieniami w ciemnym drewnie; zwykle używana zdobiona kurtyna ma kolor kobaltowy, podobnie jak obicia wygodnych siedzisk widowni, rekompensujących średniej jakości drewno, które je podtrzymuje. W zamkniętej części Wrończyka znajdują się garderoby, gabinety ważniejszych pracowników, oraz sale przeznaczone wszelkiego rodzaju próbom artystycznym.
Wieczorną porą teatr wypełniają szepty mówiące o duchach zabłąkanych w zaciemnionych korytarzach; dawny dyrektor Wrończyka oraz jego trupa aktorska podobno poszukują drogi do znanych im kątów, ale z uwagi na odnowioną siedzibę nie są w stanie ich odnaleźć i czasem w ścianach słychać złowieszcze dudnienie. Niestety trudno stwierdzić, czy jest to prawda, bo zjawiska dźwiękowe nigdy nie pojawiają się przy więcej niż jednej osobie na raz.

Kod:

<div class="ramka3"><img class="kalen" src="https://i.imgur.com/H2S06Sy.png"><span class="kalen2"; style="top: -10px"><h1>Teatr "Wrończyk"</h1><div class="dev">Nazwany na cześć kornwalijskiego symbolu [i]Wrończyk [/i]został założony pod koniec osiemnastego wieku w największym mieście hrabstwa, St Austell, a przez swoją historię w wieku dziewiętnastym doczekał się określenia [i]prawdziwego spalonego teatru[/i]. Jego pierwotna siedziba spłonęła wraz z kilkorgiem aktorów i ówczesnym dyrektorem w środku, którzy nie zdołali wydostać się z płomieni; odpowiedzialnością obarczono scenografa, a choć mężczyzna nie poczuwał się do winy i do ostatnich dni procesu próbował dowieść braków w zabezpieczeniu scenicznych rekwizytów, ostatecznie został uznanym za winnego, natomiast teatr odbudowano. Wcześniejsze zgliszcza zastąpiono zupełnie nowym szkieletem, którego zewnętrzne ściany budynku tu i ówdzie udekorowano reliefami wyrytymi w kamieniu, przedstawiającymi symbolikę arturiańską, w oddaniu hołdu legendzie o tym, jakoby król Artur żył w czasach obecnych pod postacią wrończyka. W środku głównej sali teatralnej znaleźć można kilkanaście rzędów krzeseł i dwa piętra skromnych balkonów; najważniejszym punktem tego miejsca jest pieczołowicie wykonana scena, elegancka i zadbana, zdobiona florystycznymi rzeźbieniami w ciemnym drewnie; zwykle używana zdobiona kurtyna ma kolor kobaltowy, podobnie jak obicia wygodnych siedzisk widowni, rekompensujących średniej jakości drewno, które je podtrzymuje. W zamkniętej części [i]Wrończyka [/i]znajdują się garderoby, gabinety ważniejszych pracowników, oraz sale przeznaczone wszelkiego rodzaju próbom artystycznym.
Wieczorną porą teatr wypełniają szepty mówiące o duchach zabłąkanych w zaciemnionych korytarzach; dawny dyrektor [i]Wrończyka [/i]oraz jego trupa aktorska podobno poszukują drogi do znanych im kątów, ale z uwagi na odnowioną siedzibę nie są w stanie ich odnaleźć i czasem w ścianach słychać złowieszcze dudnienie. Niestety trudno stwierdzić, czy jest to prawda, bo zjawiska dźwiękowe nigdy nie pojawiają się przy więcej niż jednej osobie na raz. </div></div>

+

Michael Tonks