Steve

07.03.17 9:39

First topic message reminder :

Steve

Zakupiony przez Jaydena na jednym z londyńskich targów sokół jest wytrzymałym posłańcem. Ten duży samiec, o krępej sylwetce, silnej budowie ciała z długimi, ostro zakończonymi skrzydłami i masywną głową może tylko wydawać się niepozorny i uroczy. Gdy będzie trzeba, dziobnie nachalnego czarodzieja, jednak w stosunku do swojego właściciela pozostaje nadzwyczaj cierpliwy. Na co dzień zwinny i energiczny, uspokaja się przy dłuższych dystansach. Podobnie jak Jayden, który specjalizuje się w wykradaniu jedzenia z hogwarckiej kuchni, Steve wszędzie znajdzie dla siebie parę zwierzęcych ingrediencji.

Kod:: <div class="sowa"><div class="ob1" style="background-image:url('https://i.imgur.com/QP3z4yc.png');"><div class="sowa2"><span class="p">[b][color=#6A6F85]☆[/color][/b]</span><span class="pdt">Jayden Vane</span><div class="sowa3"><span class="adresat"><div class="nombro">do kogo</div></span><span class="tresc">TREŚĆ<span class="podpis"><div class="nombro">Jayden</div></span></span></div></div></div></div> <style>@font-face {font-family:'Monarchy Signature';src:url(https://dl.dropbox.com/s/fd3oodjr7lo6utm/Monarchy%20Signature.ttf?dl=0) format('truetype');} .nombro {font-size: 40px; font-family: 'Monarchy Signature';} </style>

[bylobrzydkobedzieladnie]

30.01.21 15:37

Przeczytaj V. Rineheart

Drogi Jaydenie, Zdecydowanie. Nieśmiało przyznam, że myśląc o tym wydarzeniu, bardzo chętnie zatrzymałbym się w tym ciele na choć odrobinę dłużej. Dobrze było poczuć prawdziwą beztroskę i brak zobowiązań. Niestety świat ma na nas inne plany i inne zadania. Daj spokój, nie ma się czego wstydzić. Byliśmy w tym razem, nastała równowaga.

Naprawdę nie przesadzajmy. Dziękuję za uznanie, staram się jak mogę, aby przełożyć swój profesjonalizm na wszystkie działania, które wpadną w moje ręce. Dobrze, zanotuję to sobie w swoim kalendarzu, aby na pewno nie zapomnieć. Na razie nie mam żadnych planów, dlatego w pełni poświęcę się Twojej sprawie w wyznaczonym terminie.

Dobrze, wezmę to pod uwagę. Znam kilku zaufanych sprzedawców, którzy na pewno nie wcisnął mi felernego składnika. Dostarczę go jak najszybciej to możliwe. Będę dozgonnie wdzięczny za Twoje działanie. Co do podręcznika, oczywiście polecę Ci kilka, mam już kilka z nich w głowie. Czy potrzebujesz je od ręki, czy mogę przynieść je ze sobą na nasze spotkanie?

Miłego dnia,

V. Rineheart

08.02.21 20:21

Przeczytaj

25 IX

Jay,

Chciałabym się z Tobą zobaczyć. Obojętne jak i gdzie, po prostu zobaczyć.
Wiem, co się stało, widziałam te okropne plakaty. Zrozumiem, jeśli nie masz teraz siły, chęci czy czasu na jakiekolwiek spotkania, na listy, ludzi, po prostu... Jestem tutaj, dla Ciebie. I będę czekać na znak.

Maeve

11.02.21 13:35

Przeczytaj

Jay,

Martwiłam się, dalej się martwię, wiesz jednak, że rozumiem. Czekałabym jeszcze dłużej, gdybyś tylko potrzebował więcej czasu. W takim razie pojawię się u Ciebie siódmego listopada, koło południa. Nie musimy rozmawiać, chciałabym Was po prostu zobaczyć, Ciebie i chłopców.

Nie wiem, co mogłabym napisać, słowa mnie zawodzą. Nigdy nie powinieneś tego przeżywać. Pamiętaj po prostu, że nie jesteś sam.

Maeve

21.02.21 21:02

Jaydenie, Nie rozumiem jak w ogóle mogłeś pomyśleć po tym wszystkim, że nie będę chciała ci towarzyszyć! Dziękuję jednak, że mimo wszystko mnie powiadomiłeś i śpieszę z wiadomością, że oczywiście pojawię się piętnastego listopada nieopodal Loch Ness i zapewnię ci wsparcie tak samo, jak zapewniliśmy je sobie wzajemnie tamtego paskudnego dnia. Możesz na mnie liczyć, w końcu od czego są serdeczni nieznajomi? Ta historia musi wreszcie zdobyć własne zakończenie.

Chciałabym móc życzyć ci tak pięknych snów, jak moje własne. Jednak nie chciałabym w tej kwestii kłamać, dlatego napiszę po prostu, że mam nadzieję iż twoje sny są zdecydowanie lepsze od moich.

Evelyn
Despenser

22.02.21 19:59

Przeczytaj Luna Lupin

Droga Pomono, nie wiem czy moja sowa znajdzie drogę do Ciebie. Właściwie to nie wiem czy będzie w stanie wylecieć z Yorkshire, bo za oknem strasznie śnieży. Ta pora roku sprawia, że zaczynam być sentymentalna, a jeszcze całkiem niedawno ktoś o Tobie wspomniał i postanowiłam napisać i sprawdzić jak się miewasz. Staram się zebrać jakoś myśli, ale po takim czasie nawet nie wiem o co Cię zapytać. Jak się miewasz? Jak minęły Ci ostatnie lata? Mam nadzieje, że wszystko u Ciebie w porządku. Jeśli mój list jest nachalny lub przez wzgląd na sytuację nie chcesz na niego odpisywać, to nie będę miała do Ciebie żalu. Mogę go mieć tylko do siebie, ale wiesz jak okropna jestem w utrzymywaniu kontaktów, w relacjach i dbaniu o nie.

Całuję, Luna Lupin

26.02.21 20:48

Przeczytaj Luna Lupin

Jaydenie, ja również jestem zaskoczona tak wielkim zbiegiem okoliczności. Właściwie w takowe nie mam w zwyczaju wierzyć. Byłam pewna, że list nie odnalazł drogi do Waszego domu.

Ciężko mi zebrać myśli. Mogę jedynie napisać jak bardzo jest mi przykro, ale to i tak nie oddaje skumulowanych we mnie uczuć. Skoro nie mogę znaleźć odpowiednich słów, to nie będę wypełniać tego listu tym co pewnie już niejednokrotnie w ostatnim czasie słyszałeś. Jeśli jednak zechcesz się spotkać, porozmawiać, albo jeśli będę w stanie cokolwiek zrobić, to poślij do mnie sowę. Może naprawdę nie ma czegoś takiego jak zbiegi okoliczności?

Trzymaj się ciepło, Luna Lupin

26.02.21 22:18

Przeczytaj Luna Lupin

Jaydenie, rozumiem. Oczywiście, że rozumiem. Właściwie od naszego ostatniego spotkania minęło sporo czasu. Jaką hipokrytką bym była, gdybym teraz nalegała na spotkanie lub starała się ingerować w Twoje życie? Mogę jedynie powiedzieć, że rozumiem. Czasami odłączenie się od ludzi jest jedynym słusznym rozwiązaniem. Nawet jeśli ci ludzie nie chcą dla nas źle, to i tak nie są przecież w stanie nam pomóc przez to przejść.

Nie będę naciskać. Daj sobie tyle czasu ile potrzebujesz. Jeśli zmienisz zdanie, to nie wahaj się mi o tym napisać. Wiesz, że nie jestem najlepszym kompanem i czasem ciężko u mnie ze zrozumieniem, empatią czy po prostu obecnością, ale żałobę znam nazbyt dobrze.

Ja też bardzo się cieszę, że nasze drogi ponownie się skrzyżowały. Naprawdę. Luna

27.02.21 18:14

Przeczytaj Luna Lupin

Jaydenie, widok Twojego jastrzębia za kuchennym oknem bardzo mnie ucieszył. Dzielny z niego ptak. Choć nie mam w zwyczaju narzekać na swoją młodziutką Azrę to chyba powinna się wiele od Stevego nauczyć. Klasy i cierpliwości.
Steve właśnie odpoczywa i ma się dobrze, ale puszczę go dopiero, gdy przestanie padać. Nie spodziewałam się, że do tego wszystkiego dookoła dojdzie jeszcze tak sroga na swój sposób zima. Cóż... pogoda jest kolejną rzeczą, na którą nie mamy wpływu.

Nie musisz mi za nic dziękować. Spacer brzmi idealnie. Ostatnio częste spacery weszły mi w krew. Mam nadzieje, że czujesz się choć trochę... lepiej. Do zobaczenia na miejscu.

Luna

02.03.21 22:51

Przeczytaj Oleander Flint

Szanowny panie Vane, Na wstępie chciałbym przeprosić, że niepokoję Pana listownie, ale po naszej ostatniej rozmowie uznałem, że nadszedł czas poszerzyć horyzonty. Mam nadzieję, że pamięta mnie Pan chociaż mgliście - rozmawialiśmy o czarnych dziurach podczas przerwy w wykładzie, w Planetarium Heweliusza?
Przechodząc do sedna sprawy, chciałbym się zapytać czy miałby Pan czas na korepetycje z astronomii? Pewnie nie, zakładam, że jest Pan niezwykle zajętym człowiekiem, ale uznałem w swej śmiałości, że spróbuję podpytać; a nuż zwolni się jakiś termin w bliżej nieokreślonej przyszłości? Ewentualnie byłbym zainteresowany rozpiską planowanych przez Pana wykładów - z chęcią wysłuchałbym ich wszystkich, nie tylko tych oscylujących wokół czarnych dziur. Muszę przyznać, że ma Pan prawdziwy talent dydaktyczny, a ja z chęcią dowiedziałbym się czegoś więcej o wszechświecie.
Życzę zdrowia oraz pomyślności dla Pana i Pańskiej rodziny.
Z poważaniem, Oleander Flint

03.03.21 19:36

Przeczytaj Oleander Flint

Szanowny Panie Vane, Czuję ulgę czytając Pańskie słowa, dziękuję za poświęcenie mi chwili cennego czasu. Muszę przyznać, że preferuję dłuższe wywody, zwłaszcza, że są tak niebywale interesujące. Zawsze uważałem, że kluczem do sedna są szczegóły, one lepiej pozwalają zrozumieć miarę wszechrzeczy.
Oczywiście rozumiem obecną sytuację, prawdopodobnie szukałem też przed nią ratunku. Coraz mniej pojmuję nasz świat, kosmos wydał się idealną materią do poznania. Mimo to dziękuję za próbę ustalenia spotkania - myślę, że zawędruję do Hogwartu, a grudniowy termin nie wydaje się aż tak odległy, skontaktuję się jednak bliżej końcówki roku. W ciągu nadciągających tygodni może wiele się wydarzyć.
Jeszcze raz dziękuję za odpowiedź oraz dobrą wolę.
Z poważaniem, Oleander Flint

04.03.21 11:32

Przeczytaj Oleander Flint

Szanowny Panie Vane, Niezmiernie dziękuję za zainteresowanie tematem mojego pogłębiania astronomicznej wiedzy! Spodziewałem się raczej tony wymówek, w końcu na pewno jest Pan bardzo zajętym człowiekiem, ale miło mi, że mimo przeciwności losu jest Pan w stanie poświęcić innym chociaż odrobinę uwagi. Zwłaszcza, że zacząłem czytać nadesłane przez Pana tytuły - muszę przyznać, że są niezwykle interesujące. Trochę obawiałem się, że będą zbyt wyspecjalizowane jak na moją podstawową wiedzę, ale ku mojemu zdziwieniu lepiej teraz wszystko rozumiem. Centaury są w istocie skarbnicą przydatnej wiedzy. Czy istnieją inne zagadnienia astronomii na jakie miały wpływ?
Jeszcze raz niezmiernie dziękuję za pomoc, teraz na pewno stawię się na spotkanie przygotowany. Liczę, że czasy zdążą się chociaż odrobinę wyprostować i nauka ponownie osiągnie rozkwit - a zwłaszcza Pana dzieła, na które czekam ze zniecierpliwieniem.
Z poważaniem, Oleander Flint

12.03.21 19:00

M

Jayden

Miałam sen. Koszmar właściwie, w którym pochłaniała cię ciemność. I wcale mi się to nie podobało. Wcale. To nie twoja brożka do cholery. Ale dobra, dlatego ci to piszę.
Miało być wysłane na twoje 31 urodziny, ale ostatnio mnie znowu zirytowałeś, dlatego upierdliwie dostaniesz go później. Nie orientuję się czy na tej durnej, sowiej poczcie dotrzymują słowa i umów, ale podobno mogłam nawet zaklepać wiadomość na 1960. Tak daleko mi nie potrzeba. Ale do rzeczy.
Nie umiem w prezenty. Nie umiem w uczucia, chyba że mnie zmuszasz i wybuchnę. Ale na papierze łatwiej zebrać myśli i nie plotę ci wszystkiego, co mi na język pójdzie. Chociaż zasługujesz. Mam jednak nadzieję, że... w jakimkolwiek jesteś miejscu i cokolwiek robisz - jesteś szczęśliwy. Proszę bądź, bo to inaczej będzie niesprawiedliwe i pokłócę się z tym upierdliwym losem. Pewnie nigdy ci tego nie powiem w twarz (i jeśli po otrzymaniu listu do mnie przylecisz, to się wszystkiego wyprę), ale jesteś mi bliski. Bliższy niż pewnie sądzisz na temat swej upierdliwej i wybuchowej kuzynki. Nie wiem jak to robisz i robiłeś, ale zawsze potrafiłeś pokazać mi nieco światła.
I za ~~cholerę~~ nic nie wierz tym bucom, którzy zechcą to zgasić.
Nie rób tego. Proszę.
Jeśli się spotkamy, udawaj że nic się nie stało. Ja też będę. A może zapomnę nawet. I nie, nie upiłam się skrzacim winem. Przyjmij to i zaakceptuj. Tak jak tę jaskółkę w pakunku. Wiesz jak pocięłam sobie palce, żeby ją wyrzeźbić?
Zawsze wierzyłam, że to zwiastun burzy. Ktoś mi jednak powiedział, że jednak wiosny. Mam nadzieję, że ci ją przyniesie.

Mia

Do listu dołączona jest maleńka, rzeźbiona w drewnie jaskółka.

18.03.21 13:58

Przeczytaj Sheila Doe

Panie Vane! Nie umiem wyrazić ulgi, jaka mnie doszła, kiedy w moje ręce trafił ten list. Nie myślę nawet o słowach, które nie znalazły odpowiedzi - informacja, że wszystko u Pana w porządku jest najważniejsza!

No cóż, może niekoniecznie w porządku tak do końca, bo ze słów wyczuć umiem pewne zmartwienia i troski, nawet jeżeli niekoniecznie zaznajomiona jestem ze szczegółami. Zmartwienie będzie wzbudzać się u mnie zawsze, jeżeli chodzi o bliskie mi osoby, i tego zdecydowanie nie da się uniknąć. Cieszę się jednak, że zdecydował się Pan odnowić kontakt, bo ten list to jedna z najprzyjemniejszych rzeczy ostatnimi czasy. Czy teraz jest lepiej? Czy jakoś mogę pomóc? Nie wiem, jak bym się dostać do Pana mogła, ale sposób zawsze się znajdzie. Wolę nie uciekać Adeli, więc może to jednak zostawić jako ostateczność. Czy coś wiadomo o Jamesie, czy dalej wszystko rozbija się o nic?

Proszę dać znać, która godzina byłaby dogodna, a zjawię się w parku. Czy coś powinnam przynieść? Sheila

03.04.21 13:56

Bluszczyk, poza przyniesieniem listu, delikatnie skubał Jaydena, próbując doprosić się o przekąskę

Przeczytaj Sheila Doe

Jaydenie! Nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę, mogąc czytać Twoją wiadomość! A może właśnie się wiesz, dlatego o tym piszesz. Cieszę się, że nie pozostawiasz naszej relacji odłogiem i sama teraz czuję się nieco niezręcznie, że nie wyszłam z tą inicjatywą sama. Powinnam częściej do Ciebie pisać, ostatnimi czasy jednak pojawiły się kłopoty i nie zajmowałam się tym na dłużej.

Dziękuję Ci za zaproszenie, oczywiście, że chętnie skorzystam. Czy coś powinnam przynieść ze swojej strony? Zabrałabym harfę, ale nie wiem, czy będzie czas na to, abym pograła? Czy poznam twoje dzieci? Czy jednak rzeczywiście kupiłeś pieska?

Będę wdzięczna za pomoc, nie posiadam przy sobie obecnie różdżki i nie wiem, kiedy ją odzyskam, więc czuję się dość niepewnie. A prezent był od serca, nie musisz przecież się za niego odwdzięczać!
Dużo zdrowia i spokoju
Sheila

03.04.21 15:15

Przeczytaj Shelly

Jaynie chciałam zwlekać tak długo z odpowiedzią. To miejsce, ta latarnia we Fleetwood była moim małym początkiem po latach błądzenia we mgle. Wiem, że to może wydać się głupie lub niepoważne biorąc pod uwagę, jak młoda jestem, lecz dzięki niej zamknęłam kawałek mojej historii od której chciałam się odciąć. Mój mały pomnik dla samej siebie. Coś egoistycznego sprawia, że nie chcę tego zostawiać. Nawet jeżeli to tylko byłoby "na jakiś czas". Co jeżeli i to zmieni się w gruz...?

Nie wiem też czy chcę angażować się w nowy projekt. Potrzebuję chwili by się zdystansować do poprzedniego. To okropne, lecz czuję ulgę na myśl, że prace nad siecią Fiu zostały zawieszone. Myślałam, że nauka może podążać ścieżkami niezależnymi od polityki. To ponure, że jedna w rzeczywistości częściej przecina się z drugą niżby mogłoby się to wydawać.

To mi przypomina rozmowę, którą odbyliśmy na początku kwietnia, w Yorku. Wtedy chciałeś to zostawić. Zastanawiam się... czy już wtedy przypuszczałeś, że to tak się skończy? Czasem myślę, że mogłabym nie być wtedy taka zarozumiała i cię posłuchać. Może teraz, nie czułabym tej nieprzyjemnej ulgi. To wszystko od pewnego momentu było takie niewłaściwe. Niepotrzebnie się upierałam przy swoim. Na koniec zaś zepchnęłam wszystko na ciebie. Jak nie mogę nie czuć wyrzutów...?

Ze świstoklika skorzystam za trzy dni. Fleetwood nie jest już bezpiecznym i choć nie chcę zostawiać latarni to nie będę głupia. Tak właściwie od dłuższego czasu zastanawiałam się nad tym by prosić cię o to bym mogła zamieszkać u ciebie. Dziękuję.

-->Shelly

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia