First topic message reminder :


[bylobrzydkobedzieladnie]

-Nie wiem - odpowiedziała szczerze Poppy, zgodnie z prawdą; zmarszczyła brwi, na twarzy malowała się zaduma i niepewność -Mam nadzieję, że tak. Może zatrzymają się przy nich choć na chwilę, a drastyczna prawda ich poruszy... Może skłoni to ich do głębszej refleksji. To duże może. Niektórzy wolą odwrócić wzrok, udawać, że nic nie widzą, że nic się dzieje, póki bezpośrednio ich to nie dotyczy. Tak jest im po prostu wygodniej. A obojętność, przyzwolenie na zbrodnie, to jest po prostu współudział - nagle się rozgadała, a głos jej był przesycony goryczą i żalem. Z pewnością było ich zbyt mało w Zakonie Feniksa, potrzebowali innych, czarodziejów uzdolnionych nie tylko w walce, lecz także uzdrowicieli, alchemików, badaczy. Tak naprawdę wciąż była ich garstka, a wrogów przybywało. Czasami bała się, że było ich zbyt mało, by podołać tak trudnemu zadaniu, jakim było stawienie czoła tak potężnemu czarnoksiężnikowi, który jednym zaklęciem zamordował szefa biura aurorów.
Zamilkła jednak szybko. Nie musiała przy Jaydenie wygłaszać takich oczywistości, jako Zakonnik z pewnością to wiedział i podzielał to zdanie. Westchnęła cicho, znów ujmując ołówek w dłoń i powracając do szkicowania. Na kilku rolkach pergaminu znalazły się więc różne projekty. Oczywiście były to tylko prymitywne, bardzo proste koncepty, schematy jedynie, wymagające dopracowania i upiększenia przez uzdolnioną rękę, takiej do rysunku panna Pomfrey jednak nie posiadała. Na osobnej rolce spisała także hasła, które ułożyli wraz z Jaydenem, nie wiedząc które będą najbardziej odpowiednie. Zamierzała zasięgnąć rady panny Vance i poprosić o pomoc w ostatecznej realizacji tego zadania. Miała nadzieję, że Margaux zgodzi się poświęcić nieco czasu, by wziąć pędzelek w dłoń i urzeczywistnić to, co z Jaydenem wymyślili.
Kiedy skończyli, burza wciąż szalała. Poppy uparła się, że wróci do Hogwartu, lecz zrobiła tylko kilka kroków, po opuszczeniu budynku w którym mieszkał profesor Vane, a silny podmuch wiatru niemal ją przewrócił. Wyrwał parasol z dłoni i połamał; wystarczyło kilka chwil, by przemokła niemal do suchej nitki. Nie chciała wracać do Jaydena i narażać się na kolejne plotki, wstąpiła więc do Trzech Mioteł, gdzie ostatecznie musiała wynająć pokój i poczekać do świtu, bo dopiero wówczas burza ucichła, a Poppy mogła wrócić do zamku.


/zt