Podziemny korytarz

Alexander mimo doskwierającego bólu wywołanego trucizną nieustannie utrzymywał barierę, która uniemożliwiała ucieczkę. Towarzyszący mu zakonnik także odczuł skutki rozprowadzających się po organizmie toksyn i choć poprawnie wypowiedział inkantację to wiązka zaklęcia rozmyła się w powietrzu nim dosięgnęła wroga. Sigrun ponowiła próbę wydostania się z dołu, lecz zamiast przełamania blokady postawiła na atak - promień czaru pomknął z jej różdżki wprost w Alexandra. Czarownica bez większego trudu rozpoznała twarz Anthonego.
Calder utrzymywał się na miotle.



Alexander w tej turze podejmujesz akcję jako pierwszy.
Musisz podtrzymać barierę, jeśli chcesz, aby działała w obecnej turze. W przypadku wykonania innej akcji przestanie być ona aktywna.
----
Unik na miotle postać wykonuje według wzoru k100+2xZ - nie obowiązuje górna granica mocy czaru. Na unik może rzucać wyłącznie osoba kierująca miotłą.
Miotła jest uszkodzona, aby z niej skorzystać należy dodatkowo rzucić kością k3 - wyrzucenie 1 oznacza, że miotła nie poleci w wybranym kierunku.

Na odpis macie 24 godziny.

Nie obowiązuje żadna kolejka, piszą zarówno Zakonnicy, jak i Rycerze w dowolnej kolejności. Należy przyjąć, że wszystkie wasze ruchy dzieją się w tym samym czasie - reagujecie wyłącznie na zaklęcia, ruchy i zdarzenia ujęte w tym poście mistrza gry, nie na zdarzenia dziejące się podczas tej tury i nie na zaklęcia, które dopiero zostaną rzucone.

Działające zaklęcia/eliksiry:

-------
Sigrun - 1/3 umiejętność organizacji
Alexander - 1/3 umiejętność organizacji

Żywotność:
Sigrun: 114/215 - (-15 psychiczne, -86 tłuczone) / -20
Calder: 103/306 - 4/5 / (-21 tłuczone) / -40
Calder: 22/204 - (-149 tłuczone, -8 kąsane, -25 kłute) / -60
Anthony: 185/215 (-30 zatrucie) / -5
Alexander: 175/220 - (-15 psychiczne, -30 zatrucie) / -10

Ekwipunek:

 

Sigrun:
Różdżka, maska śmierciożercy, fluoryt, Oko Ślepego na palcu, fluoryt na rzemieniu, zaczarowaną torba: miotła, białe kryształy oraz eliksiry:
- Marynowana narośl ze szczuroszczeta (1 porcje, stat, 40, moc+5)
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcje, stat.32)
- Kameleon (1 porcja, stat. 32, z mocą 114 oczek)
- Czuwający strażnik (stat. 32)
- Smocza Łza (stat. 32)
-3 świstokliki
Calder:
Różdżka, eliksiry:
- Eliksir niezłomności (stat. 32)
- Eliksir uspokajający (1 porcja, stat. 32),
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcja, stat. 32),
- Baza pod klątwę (krew ludzka, ptasi rdest),
- Baza pod klątwę (włókno ludzkiego serca, rolce róży)
Anthony:
Różdżka, miotła (zwykła), biała perła (+5 do zaklęć wodnych), eliksiry:
- Eliksir uspokajający (2 porcje, stat. 31, moc +5),  
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 26, moc +5),  
- Eliksir byka (1 porcja, stat. 40, 105 oczek)
Alexander
Różdżka, czerwony kryształ, pierścień Zakonu Feniksa, fluoryt, bransoleta z włosów syreny, nakładka na pas z eliksirami:
- Antidotum podstawowe (1 porcja, stat. 0)
- Eliksir przeciwbólowy (2 porcje, stat. 7)
- Złoty eliksir (2 porcje, stat. 23, moc = 108)
- Czyścioszek (1 porcja, stat. 29)
- Eliksir oczyszczający z toksyn (1 porcja, stat. 20)
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 23, moc = 106)
- Dwa kryształy z białego deszczu

Alexander miał tylko krótki moment na reakcję, gdy ujrzał skierowaną w jego stronę różdżkę i usłyszał wymawianą inkantację. Jasny błysk wystarczył, aby Alexander wyciągnął na sam wierzch swojej świadomości najsilniejsze wspomnienie, jakie posiadał. Biel skutego lodem i zaśnieżonego jeziora, czerwień krwi i włosów łamiących monochromię. Pieśń feniksa i światło wygaszacza były mu przewodnikiem, wspomnienie o próbie dawało mu siłę, aby przy wymawianiu dobrze znanej inkantacji odwołać się do mocy potężniejszej niż była dostępna dla większości czarodziejów chodzących po świecie.
– Expecto Patronum – wymówił inkantację, czerpiąc z zakonnej mocy, ze zgłębianych i ćwiczonych miesiącami umiejętności. Przestał powstrzymywać barierę, przywołując świetlistego towarzysza jako tarczę: martwy na nic się przecież nie zda.

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 39

Kasłał dalej. Urok, który pomknął w stronę Alexandra był dla niego znakiem, żeby atakować napastników dalej.
– Aeris! – Rzucił urok w stronę czarnoksiężników tak, jak gdyby był popsutym magicznym gramofonem powtarzającym tę samą inkantację. Była ona jednak najbardziej skuteczna, a tak przynajmniej uważał.

The member 'Anthony Macmillan' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 28

Tak, przemknęło po głowie Sigrun, gdy zmaterializował się promień zaklęcia tak silnego, że byłby w stanie zabić, gdyby tylko sięgnął krtani Alexandra - płuca zalane krwią nie dawałyby mu wielkiej szansy na przetrwanie, musiał zdawać sobie z tego sprawę. Liczyła nie tylko na to, że się przed tym nie obroni, ale że sama próba oderwie go od podtrzymywania zaklęcia bariery, uniemożliwiającej im odwrót. Musiała go rozproszyć.
- Macmillan, pieprzony zdrajco własnej krwi, gorzko tego pożałujesz - wycedziła przez zaciśnięte zęby w stronę czarodzieja zaciętego jak stary gramofon, powtarzającego do znudzenia wciąż te same zaklęcia. Miała ochotę i w niego cisnąć równie paskudnym zaklęciem, lecz przeczuwała, że Calderowi pozostało niewiele czasu. - Ty i twoja zawszona Weasleyówna jeszcze będziecie błagać o śmierć. Nakarmię cię jej zgniłymi wnętrznościami - obiecała mu z niezachwianą pewnością w głosie. Z tak bliska nietrudno było rozpoznać z nim głupca, który zniszczył Stonehedge. Nawet nie czuła się zdziwiona, że towarzyszy karaluchowi z Zakonu Feniksa. Mogli to przewidzieć. Złożywszy obietnicę, której zamierzała dotrzymać, poderwała miotłę do góry, chcąc wreszcie jak najszybciej wylecieć z dołu w kierunku zachodnim i oddalić się tak bardzo jak tylko mogła na uszkodzonej miotle.

| jak najdalej na zachód chcę lecieć

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

'k3' : 2

Nie przestał trzymać się kurczowo; nie próbował też rzucać już żadnych uroków, pewien, że w jego stanie nie miałoby to racji bytu, a priorytetem wciąż pozostawało utrzymanie się na miotle.
Skupił się na tym, by przetrwać; podejrzewał zresztą, że zaklęcie, po które sięgnęła Sigrun, nie zostanie zignorowane, Zakonnik najpewniej będzie próbował się przed nim bronić, co da im szansę na wydostanie się z tej dziury.

Zaraz po tym, gdy zniknęła bariera Alexander mógł poczuć wypełniające jego ciało ciepło. Przywołane wspomnienie i wypowiedziana inkantacja sprawiły, że z krańca różdżki popłynęła jasna wiązka, która przybrała kształt kruka. Patronus wchłonął w siebie pędzące zaklęcie i tym samym ochronił Gwardzistę przed okrutną oraz niezwykle bolesną klątwą.  
Czar rzucony przez Anthonego chybił obu wrogów.
Sigrun w końcu wydostała się z wyrwy i wraz z Calderem ruszyła w kierunku centrum Londynu, jednak mimo uzyskanej wysokości wciąż pozostawali w zasięgu wzroku obu mężczyzn.



Unik na miotle postać wykonuje według wzoru k100+2xZ - nie obowiązuje górna granica mocy czaru. Na unik może rzucać wyłącznie osoba kierująca miotłą.
Miotła jest uszkodzona, aby z niej skorzystać należy dodatkowo rzucić kością k3 - wyrzucenie 1 oznacza, że miotła nie poleci w wybranym kierunku.

I poziom biegłości latania na miotle umożliwia przemieszczanie się o 4 kratki lub w przypadku wykonania akcji o 2.

Na odpis macie 24 godziny.

Nie obowiązuje żadna kolejka, piszą zarówno Zakonnicy, jak i Rycerze w dowolnej kolejności. Należy przyjąć, że wszystkie wasze ruchy dzieją się w tym samym czasie - reagujecie wyłącznie na zaklęcia, ruchy i zdarzenia ujęte w tym poście mistrza gry, nie na zdarzenia dziejące się podczas tej tury i nie na zaklęcia, które dopiero zostaną rzucone.

Działające zaklęcia/eliksiry:

-------
Sigrun - 1/3 umiejętność organizacji
Alexander - 2/3 umiejętność organizacji

Żywotność:
Sigrun: 114/215 - (-15 psychiczne, -86 tłuczone) / -20
Calder: 103/306 - 5/5 / (-21 tłuczone) / -40
Calder: 22/204 - (-149 tłuczone, -8 kąsane, -25 kłute) / -60
Anthony: 170/215 (-45 zatrucie) / -10
Alexander: 160/220 - (-15 psychiczne, -45 zatrucie) / -10

Ekwipunek:

 

Sigrun:
Różdżka, maska śmierciożercy, fluoryt, Oko Ślepego na palcu, fluoryt na rzemieniu, zaczarowaną torba: miotła, białe kryształy oraz eliksiry:
- Marynowana narośl ze szczuroszczeta (1 porcje, stat, 40, moc+5)
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcje, stat.32)
- Kameleon (1 porcja, stat. 32, z mocą 114 oczek)
- Czuwający strażnik (stat. 32)
- Smocza Łza (stat. 32)
-3 świstokliki
Calder:
Różdżka, eliksiry:
- Eliksir niezłomności (stat. 32)
- Eliksir uspokajający (1 porcja, stat. 32),
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcja, stat. 32),
- Baza pod klątwę (krew ludzka, ptasi rdest),
- Baza pod klątwę (włókno ludzkiego serca, rolce róży)
Anthony:
Różdżka, miotła (zwykła), biała perła (+5 do zaklęć wodnych), eliksiry:
- Eliksir uspokajający (2 porcje, stat. 31, moc +5),  
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 26, moc +5),  
- Eliksir byka (1 porcja, stat. 40, 105 oczek)
Alexander
Różdżka, czerwony kryształ, pierścień Zakonu Feniksa, fluoryt, bransoleta z włosów syreny, nakładka na pas z eliksirami:
- Antidotum podstawowe (1 porcja, stat. 0)
- Eliksir przeciwbólowy (2 porcje, stat. 7)
- Złoty eliksir (2 porcje, stat. 23, moc = 108)
- Czyścioszek (1 porcja, stat. 29)
- Eliksir oczyszczający z toksyn (1 porcja, stat. 20)
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 23, moc = 106)
- Dwa kryształy z białego deszczu

*edycja posta - oczywiście Alex nie musi już odpisywać jako pierwszy, a także nie może potrzymać bariery.

Do obrażania jego osoby był przyzwyczajony od urodzenia. Macmillanowie byli nazywani „barbarzyńcami”, „dzikusami” i innymi słowami. Teraz nazywali go „zdrajcą własnej krwi” i to mu nie przeszkadzało. Zdrada zawsze była subiektywna… a taka odpowiadała samemu Anthony’emu. Po prostu każdy miał inne poglądy dla których to właśnie walczyli.
Jednak była jedna granica, której to nikt, ale absolutnie nikt nie powinien przy nim przekraczać… a którą to przekroczyła zamaskowana czarownica.
Anthony nie miał zwyczaju obrażania kobiet. Nie stosował wobec nich przekleństw i obelg. Nawet podczas tego pojedynku starał się być dżentelmenem, na ile oczywiście pozwalała mu dana sytuacja. Jednak obecna tutaj kobieta wyraźnie się o nie prosiła. Wystarczyła nanosekunda po wypowiedzianych przez nią słowach, żeby Macmillan zrozumiał i przetrawił treść jej gróźb, a następnie żeby uruchomił się u niego mechanizm obronny swojej nowo założonej rodziny. Nikt, ale to NIKT nie będzie GROZIĆ jego pięknej, rudej ŻONIE!!!
– Nie wiem kim jesteś, ale znajdę cię prędzej czy później i cię zabiję. I każdą bliską tobie osobę!!! – odpowiedział wściekle obietnicą na obietnicę. – Lamino!!! – Dodał, rzucając urok w uciekającą na miotle czarownicę. W oczach miał chęć mordu.

The member 'Anthony Macmillan' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 4

Jedynie kątem oka dostrzegła jasne światło, bijące od wyczarowanego znów przez Alexandra patronusa, czuła ciepło jakim emanował i uczucie to wprawiało ją w jeszcze większą irytację. Nie mógł przecież obronić się tak przed każdym zaklęciem, musiała znaleźć sposób, by obejść tę obronę, która jak dotąd za każdym razem krzyżowała jej plany mordu tego zdrajcy.
Tym razem nie poczuła blokady, gdy poderwała do góry miotłę tak szybko jak tylko potrafiła, zawracając i lecąc w kierunku, z którego przyszli. W końcu opuścili ten przeklęty dół, a choć świerzbiły ją palce, to nie zatrzymała się ani na chwilę, świadoma jak niewiele czasu zostało Calderowi. Jedynie śmieszne słowa Macmillana, brzmiące tak żałośnie w jego ustach, wprawiły Rookwood w rozbawienie i dała temu upust - tym razem to ona roześmiała się głośno i paskudnie, szyderczo i z kpiną, bo groźba nie zrobiła na niej najmniejszego wrażenia.
- Nie musisz szukać, sama cię znajdę, ciebie i twoją rudą dziwkę, a wtedy pożałujesz, że się urodziłeś - rzuciła głośno, w locie, pochylając się lekko nad trzonkiem miotły i próbując lecieć jak najszybciej, by zwiększyć dystans pomiędzy sobą, a przeciwnikami.

| 4 kratki na zachód, w lewo na mapie

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

'k3' : 1

Dopiero wypowiedziane przez Sigrun nazwisko sprawiło, że uświadomił sobie, z kim ma do czynienia. Nie kojarzył tego mężczyzny z plakatów, Borgin niemal nie ruszał się ze sklepu, a gazetę z podobiznami Zakonników przekartkował raz, nieszczególnie wnikliwie. Może powinien zrobić to ponownie - jeśli tylko uda im się stąd wydostać.
Poczuł ulgę, gdy wyrwali się z dziury w ziemi; wciąż trzymał się mocno, resztkami sił; knykcie pobielały z wysiłku.

Na podszyte trucizną i bolesne odetchnięcie z ulgą Alexander miał tylko krótką chwilę, ponieważ każda sekunda zwłoki oznaczała oddalenie się dwójki czarnoksiężników. Alexander nie pojmował, jak możliwym było, aby jeszcze utrzymywali się na miotle; zwłaszcza mężczyzna, doszczętnie poturbowany przez Macmillana.
Jeżeli o samym Macmillanie zaś mowa to ten nie szczędził słów. Alexander nie był wielkim fanem takich elaboratów i wyzwisk, sam czasem lubił podrażnić wroga dla celów taktycznych, jednak tutaj... nie był pewien, czy aby na pewno dobrą sprawą było, że Anthony dał się aż tak ponieść. Sam Alexander starał się trzymać nerwy na wodzy, choć pod skórą poza trucizną grzała go również złość, że tamtym udało się wymknąć. Postarał się jednak przelać tę energię na różdżkę, kiedy słabnąc z chwili na chwilę wymierzył w uciekinierów i wymówił inkantację zaklęcia:
– Dementiascopa!