Podziemny korytarz

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 65

Złość wywołana groźbami kobiety nie wpłynęła pozytywnie na Anthonego, który w coraz silniej ogarniającym go gniewie znacznie chybił celu i posłał promień zaklęcia wysoko nad głowami obu przeciwników. Sigrun wkładała wszelkie siły w jak najszybsze oddalenie się od miejsca pojedynku, jednakże w pewnej chwili poczuła nietypowe szarpnięcie i drżenie trzonu spowodowane uszkodzeniem. Miotła samoistnie poruszyła się ku górze, a następnie ku dołowi i momentalnie wykonała gwałtowny manewr w przeciwną stronę pozwalając Rycerzom ponownie ujrzeć swych wrogów. Niewiele brakowało, aby jeszcze bardziej zbliżyli się, jednakże dziewczynie udało się opanować niesforną miotłę. Ściśle przylegający do niej Calder mógł odetchnąć z ulgą, lecz takowa nie mogła towarzyszyć mu nader długo, bowiem eliksir przestał działać. Mężczyzna poczuł nagłe osłabienie, a ciało zaczynało odmawiać mu posłuszeństwa.
Alexander nie wahał się przed rzuceniem uroku i promień zaklęcia pomknął w kierunku wroga.

Uszu wszystkich, biorący udział w zaciętej walce, mogły dojść krzyki dochodzące z północy.



Rzut na obrany kierunek ---> Tutaj

Unik na miotle postać wykonuje według wzoru k100+2xZ - nie obowiązuje górna granica mocy czaru. Na unik może rzucać wyłącznie osoba kierująca miotłą.
Miotła jest uszkodzona, aby z niej skorzystać należy dodatkowo rzucić kością k3 - wyrzucenie 1 oznacza, że miotła nie poleci w wybranym kierunku.

I poziom biegłości latania na miotle umożliwia przemieszczanie się o 4 kratki lub w przypadku wykonania akcji o 2.

Na odpis macie 24 godziny.

Nie obowiązuje żadna kolejka, piszą zarówno Zakonnicy, jak i Rycerze w dowolnej kolejności. Należy przyjąć, że wszystkie wasze ruchy dzieją się w tym samym czasie - reagujecie wyłącznie na zaklęcia, ruchy i zdarzenia ujęte w tym poście mistrza gry, nie na zdarzenia dziejące się podczas tej tury i nie na zaklęcia, które dopiero zostaną rzucone.

Działające zaklęcia/eliksiry:

-------
Sigrun - 1/3 umiejętność organizacji
Alexander - 2/3 umiejętność organizacji

Żywotność:
Sigrun: 114/215 - (-15 psychiczne, -86 tłuczone) / -20
Calder: 1/204 - (-170 tłuczone, -8 kąsane, -25 kłute) / -60 (1/3 - do utraty przytomności)
Anthony: 155/215 (-60 zatrucie) / -10
Alexander: 145/220 - (-15 psychiczne, -60 zatrucie) / -15

Ekwipunek:

 

Sigrun:
Różdżka, maska śmierciożercy, fluoryt, Oko Ślepego na palcu, fluoryt na rzemieniu, zaczarowaną torba: miotła, białe kryształy oraz eliksiry:
- Marynowana narośl ze szczuroszczeta (1 porcje, stat, 40, moc+5)
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcje, stat.32)
- Kameleon (1 porcja, stat. 32, z mocą 114 oczek)
- Czuwający strażnik (stat. 32)
- Smocza Łza (stat. 32)
-3 świstokliki
Calder:
Różdżka, eliksiry:
- Eliksir niezłomności (stat. 32)
- Eliksir uspokajający (1 porcja, stat. 32),
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcja, stat. 32),
- Baza pod klątwę (krew ludzka, ptasi rdest),
- Baza pod klątwę (włókno ludzkiego serca, rolce róży)
Anthony:
Różdżka, miotła (zwykła), biała perła (+5 do zaklęć wodnych), eliksiry:
- Eliksir uspokajający (2 porcje, stat. 31, moc +5),  
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 26, moc +5),  
- Eliksir byka (1 porcja, stat. 40, 105 oczek)
Alexander
Różdżka, czerwony kryształ, pierścień Zakonu Feniksa, fluoryt, bransoleta z włosów syreny, nakładka na pas z eliksirami:
- Antidotum podstawowe (1 porcja, stat. 0)
- Eliksir przeciwbólowy (2 porcje, stat. 7)
- Złoty eliksir (2 porcje, stat. 23, moc = 108)
- Czyścioszek (1 porcja, stat. 29)
- Eliksir oczyszczający z toksyn (1 porcja, stat. 20)
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 23, moc = 106)
- Dwa kryształy z białego deszczu

Urok poszybował ku przeciwnikom, lecz Alexander nie miał nawet chwili, by się tym nacieszyć.
Momentalnie odwrócił głowę w stronę, z której dotarły do nich okrzyki. Złapał za ramię Anthony'ego i potrząśnięciem zmusił do spojrzenia na siebie. Okiełznanie gniewu Macmillana było podobne do okiełznywania garboroga: potrzebował bardzo prostych i zdecydowanych przesłań.
– Zostaw. Ich. – wycedził. – Nie mamy na to już czasu i warunków – powiedział z ponagleniem i irytacją w głosie, bo w ogóle nie podobało mu się to co mówił. Wiedział jednak, że było to najbardziej sensowne rozwiązanie. Ktokolwiek się do nich zbliżał najprawdopodobniej będzie zainteresowany piętnastoma tysiącami galeonów na nogach, co oznaczało, że musieli się zmywać. – Odwrót – rzucił jeszcze, po czym kątem oka kontrolując, czy w ich stronę nie zostaje posłane żadne zaklęcie odsunął się od dołu i wycelował różdżką w przeciwną do wyrwy stronę.
– Ascendio! – wymówił inkantację zaklęcia.

| jedno pole w dół + zaklęcie: 9 pól w dół i 1 pole w dół po skosie w prawo

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 43

Krew zagotowała mu się w żyłach, kiedy czarownica mu odpyskowała. Nikt nie miał prawa obrażać jego żony! W oczach wyraźnie miał chęć mordu. Jedną kobietę w swoim życiu stracił, ale Rii z całą pewnością nie zamierzał tracić. Miał już odpyskować, a nawet rzucić kolejny urok, ale Alex wydał rozkaz. Zacisnął zęby i wybąkał kolejne przekleństwo w obcym języku. Wiedźmie i jej towarzyszowi posłał ostatnie złowrogie spojrzenie. Zakasłał, bo mimo wszystko trucizna wciąż krążyła w jego ciele.
Jego uwagę także zwróciły krzyki gdzieś w oddali. Cofnął się, a następnie odwrócił i rzucił zaklęcie gdzieś w pobliżu odległego drzewa:
– Ascendio.

|1 pole w dół; urok: 8 w dół, następnie 1 dół-prawo i 1 w dół

The member 'Anthony Macmillan' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 33

Zamierzała zabrać stąd Caldera i siebie, świadoma, że zaraz zostanie sama, osłabiona i pozbawiona możliwości trafienia czymkolwiek w Alexandra, gdy raz po raz zasłaniał się swoim patronusem, lecz przeklęta miotła odmówiła Sigrun posłuszeństwa. Dotychczas udawało się czarownicy nad nią w miarę panować, ale tym razem nie zdołała. Miotła po prostu zawróciła, pędząc na brzeg dołu, a wiedźma dostrzegła promień zaklęcia pędzący ku nim. Przeklęła w myślach.
- Protego! - zawołała, próbując nakreślić przed sobą tarczę, by obroniła ją i miotłę, po czym próbowała pokierować miotłą na zachód. Usłyszawszy głosy z północy pomyślała o tym, że wreszcie zbliża się patrol Ministerstwa Magii, dlatego zdecydowała się głośno wrzasnąć, by przyciągnąć ich uwagę. - POŚPIESZCIE SIĘ. MAMY TU POSZUKIWANYCH ZBRODNIARZY - MACMILLANA I ALEXANDRA FARLEYA Z ZAKONU FENIKSA.
Miała nadzieję, że kimkolwiek nie byli, to wizja zdobycia piętnastu tysięcy galeonów okaże się wystarczająco kusząca.

| dwie kratki w lewo na mapie, na zachód

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 60

--------------------------------

#2 'k3' : 3

Opadł z sił w jednej chwili - eliksir przestał działać, a iluzoryczne poczucie niezłomności przeminęło szybko. Nie miał już siły tkwić na miotle, ale to była jego - ich - ostatnia szansa na znalezienie się jak najdalej od Zakonników. Musiał jakoś wytrzymać. Jeszcze chwilę - zanim nie odpłynie zupełnie.
Nie był pewien, czy zbliżające się głosy przyniosą pomoc - czy może właśnie nadciągają kolejni wrogowie. Najpewniej nim dotrą w ich pobliże, on sam będzie już nieprzytomny. Miał tylko nadzieję, że Sigrun nie przyjdzie stoczyć kolejnej bitwy - zupełnie samej.

(przepraszam najmocniej za spóźnienie)

Dochodzące z północy krzyki nabierały na sile - wszyscy mogli mieć pewność, że odpowiedzialna za nie osoba nieustannie zbliżała się do miejsca pojedynku, lecz wciąż niemożliwym było, aby zrozumieć jakiekolwiek słowa. W chwili, gdy Sigrun bez większego trudu utkała solidną tarczę, Alexander postanowił zmienić taktykę i tym samym podjął próbę zbliżenia się do stęsknionego Garborga za pomocą inkantacji. Z różdżki Gwardzisty pomknął promień, a on sam zaraz za nim i mimo nieustannie rozchodzącej się w ciele toksyny wytrzymał mocne szarpnięcie. Jego płuca, podobnie jak Anthonego, z coraz większym trudem radziły sobie z trucizną, czego skutkiem był nieustannie nachodzący kaszel - jednak tym razem obaj mogli poczuć metaliczny smak krwi w ustach. Ponadto Zakonnik pomylił się w ruchu nadgarstkiem i zamiast zatrzymać się nieopodal swego towarzysza pozostał przy wyrwie.
Calder zdawał sobie sprawę, że pozostało mu niewiele czasu i tylko silna wolna pozwoliła mu utrzymać się na miotle, która tym razem poleciała w odpowiednią stronę.



Unik na miotle postać wykonuje według wzoru k100+2xZ - nie obowiązuje górna granica mocy czaru. Na unik może rzucać wyłącznie osoba kierująca miotłą.
Miotła jest uszkodzona, aby z niej skorzystać należy dodatkowo rzucić kością k3 - wyrzucenie 1 oznacza, że miotła nie poleci w wybranym kierunku.

I poziom biegłości latania na miotle umożliwia przemieszczanie się o 4 kratki lub w przypadku wykonania akcji o 2.

Na odpis macie 24 godziny.

Nie obowiązuje żadna kolejka, piszą zarówno Zakonnicy, jak i Rycerze w dowolnej kolejności. Należy przyjąć, że wszystkie wasze ruchy dzieją się w tym samym czasie - reagujecie wyłącznie na zaklęcia, ruchy i zdarzenia ujęte w tym poście mistrza gry, nie na zdarzenia dziejące się podczas tej tury i nie na zaklęcia, które dopiero zostaną rzucone.

Działające zaklęcia/eliksiry:

-------
Sigrun - 1/3 umiejętność organizacji
Alexander - 2/3 umiejętność organizacji

Żywotność:
Sigrun: 114/215 - (-15 psychiczne, -86 tłuczone) / -20
Calder: 1/204 - (-170 tłuczone, -8 kąsane, -25 kłute) / -60 (2/3 - do utraty przytomności)
Anthony: 140/215 (-75 zatrucie) / -15
Alexander: 130/220 - (-15 psychiczne, -75 zatrucie) / -20

Ekwipunek:

 

Sigrun:
Różdżka, maska śmierciożercy, fluoryt, Oko Ślepego na palcu, fluoryt na rzemieniu, zaczarowaną torba: miotła, białe kryształy oraz eliksiry:
- Marynowana narośl ze szczuroszczeta (1 porcje, stat, 40, moc+5)
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcje, stat.32)
- Kameleon (1 porcja, stat. 32, z mocą 114 oczek)
- Czuwający strażnik (stat. 32)
- Smocza Łza (stat. 32)
-3 świstokliki
Calder:
Różdżka, eliksiry:
- Eliksir niezłomności (stat. 32)
- Eliksir uspokajający (1 porcja, stat. 32),
- Maść z wodnej gwiazdy (1 porcja, stat. 32),
- Baza pod klątwę (krew ludzka, ptasi rdest),
- Baza pod klątwę (włókno ludzkiego serca, rolce róży)
Anthony:
Różdżka, miotła (zwykła), biała perła (+5 do zaklęć wodnych), eliksiry:
- Eliksir uspokajający (2 porcje, stat. 31, moc +5),  
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 26, moc +5),  
- Eliksir byka (1 porcja, stat. 40, 105 oczek)
Alexander
Różdżka, czerwony kryształ, pierścień Zakonu Feniksa, fluoryt, bransoleta z włosów syreny, nakładka na pas z eliksirami:
- Antidotum podstawowe (1 porcja, stat. 0)
- Eliksir przeciwbólowy (2 porcje, stat. 7)
- Złoty eliksir (2 porcje, stat. 23, moc = 108)
- Czyścioszek (1 porcja, stat. 29)
- Eliksir oczyszczający z toksyn (1 porcja, stat. 20)
- Eliksir niezłomności (1 porcja, stat. 23, moc = 106)
- Dwa kryształy z białego deszczu

Alexandrem szarpnęło, a przez chwilę oddychanie stało się jeszcze trudniejsze niż to było jeszcze przed momentem. Gwardzista ściskał jednak mocno różdżkę aż gwałtowny ruch nie ustał: wtedy pochylił się i zaniósł kaszlem. Opanowanie targających nim rozpaczliwych reakcji organizmu potrwało dłużej, niż by tego sobie życzył. W końcu jednak się wyprostował, lekko drżącą ręką ocierając resztki mieszanki krwi i śliny. Wtedy zrozumiał, że obok niego nie było Anthony'ego. Szlag, szlag, szlag! Lewa ręka od razu pomknęła do pasa, w którym przecież miał antidotum. Idioto!
Farley uniósł różdżkę i przyłożył ją po raz kolejny do własnego ciała, podchodząc jeszcze bliżej miejsca, w którym miała znajdować się klapa do korytarza. – Vensistero Maxima – wychrypiał zaraz inkantację, odwracając się przez ramię. Macmillan był w pełni sił, gdy oberwał czarnomagiczną klątwą. Cholera, powinien dać radę. Musiał dać radę. Farley wiedział, że jest w stanie rzucić to jedno zaklęcie.
No dawaj, Tony!

| Poproszę o jedno pole w dół

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 7

Wywrócił oczami słysząc krzyki wiedźmy.
- Ma nemoj - rzucił ironicznie w obcym języku pod swoim nosem.
Widząc z kolei, że jego umiejętności wyraźnie zostały osłabione – postanowił wsiąść na miotłę i polecieć. W taki sposób najszybciej zbliży się do swojego towarzysza. Wciąż kaszlał.

| Cztery kratki w dół proszę.

Słysząc kaszel pozostałego przy wyrwie Zakonnika, poczuł satysfakcję. Toksyna krążąca w ciele wrogów poważnie ich osłabia i być może nie uda im się zrobić tego, po co tutaj przyszli. A przynajmniej nieco im utrudni wykonanie zadania.
Sam zamknął oczy, powieki ciążyły coraz bardziej; mięśnie wiotczały, a jego ciało stawało się bezwładne. Utrzymanie się w tym stanie na miotle stanowiło niemałe wyzwanie. Chciał ostrzec Sigrun, że nie da już rady tak dłużej, ale słowa ugrzęzły w krtani.

Przed wiedźmą rozciągnęła się tarcza, która wchłonęła urok, na całe szczęście, bo nad kapryśną i uszkodzoną miotłą już i tak niełatwo było zapanować. W końcu by z niej zlecieli oboje, a Borgin po kolejnym upadku najpewniej by się już nie podniósł. Kątem oka dostrzegła jak Farley oddala się pośpiesznie, ciągnięty przez różdżkę, Macmillan zaś odchodzi i czuła ogromną ochotę, by wykorzystać tę chwilę, rzucić w tego drugiego paskudne zaklęcie - znała ich przecież mnóstwo. Czuła jednak, że uścisk Borgina słabnie i nie miała żadnej pewności, czy zbliża się aby na pewno Ministerstwo Magii.
Zacisnęła prawą dłoń na trzonku miotły i zdecydowała się zmusić ją do lotu w obranym kierunku - na zachód. Musiała zabrać Caldera do Cassandry, by doprowadziła runistę do porządku. Sama także potrzebowała medycznej pomocy.

| 4 kratki na zachód, czyli w lewo