[bylobrzydkobedzieladnie]

Masz czadowy gif w profilu

Ja ci tutaj tylko przychodzę powiedzieć, że mnie znasz, bo jestem bratem Jamiego Mogę ci działać na nerwy, bo jakoś tak wychodzi, że dziewczyny, które lubią miotły, niekoniecznie lubią mnie ale tak naprawdę za mną szaleją. Ale wcale nie muszę, bo jestem super. I też nie kumam ludzi, którzy uważają, że są równi i równiejsi!

Kochajmy się Hania, pewnie poznałyśmy się na szlabanach, albo na meczach. Pewnie na meczach a mocniej na szlabanach. W sumie to trudno cie nie kochać bo mam słabość do Wrigtów Margaux nikt nie równy, ona mnie uzupełnia, ale jak chcesz też mnie kochać, to i ja ciebie będę mocno i na zawsze i na wszystko - przecież nie ma dla nas przeszkód nie do pokonania, nie?

Fox, bracia Jamiego są moimi braćmi, a z rodzeństwem czasem bywa tak, że się ze sobą gryzą, biją, szturchają i plują. Selina to moja dobra koleżanka, będę ci robić awantury jeśli ją zirytujesz — bo to taka dobra kobieta jest!!!! Pasuje mi, działaj mi na nerwy dość łatwo wyprowadzić mnie z równowagi, mam niewyparzoną gębę, nie potrafię kłamać, więc mówię co myślę. Będę dla ciebie bezlitosna i pewnie będę za tobą szaleć. ale pewnie będę cię trochę lubić, bo Jaimie cię lubi.

Justysia Kocham cię bardzo. Jesteś starsza mniejsza, więc pewnie traktuję cię jak młodszą siostrę, o którą trzeba dbać. Ty mnie nauczysz zielarstwa, żebym wiedziała dlaczego wszystkie kwiatki w moim pokoju mi usychają (a kocham kwiatki ) a ja ciebie gotowania, żeby twój chłopak nie chodził głodny. I poradzimy sobie we wszystkim, wiesz? Będę cię chronić przed dupkami, co nakładają brzydkie klątwy i rzucają brzydkie zaklęcia na pięknych ludzi A ty składaj mnie po wszystkich mniejszych i większych wypadkach, dobra?

A ja podrzucam Sofkę jako tą, która też lubiła grać w quidditcha i była ścigającą, tyle że w drużynie Puchonów, i regularnie (szczególnie w swoich początkowych latach) dostawała szlabany za pakowanie się w utarczki ze Ślizgonami, bo też nie rozumiała ich pełnej wyższości postawy, oraz za ciągotki do nielegalnych pojedynków na korytarzach. Może czasami trafiały gdzieś razem i poznały się przy okazji polerowania jakichś sreber lub innych niewdzięcznych zadań? Sofka była w drużynie Puchonów trochę dłużej, bodajże w latach 1945-50, jeśli dobrze pamiętam rozpiskę. Ale część nam się pokrywa, więc na pewno miały okazję rywalizować na boisku, co jednak wcale nie musi oznaczać niechęci .
Jeśli chodzi o dorosłość, to myślę że też można coś wymyślić, żeby ponownie się spotkały, co mogło mieć miejsce już w poprzednich latach, a może i mieć teraz, jak wolisz

Hania, ja ci się muszę chyba poskarżyć, że mi miotły odstawiają witkami do dołu i je zaginają, i potem mi aerodynamika i wyważenie lotu się tępi

I jesteś moją najlepszą koleżanką (i pewnie jedyną ) Ech, pewnie nie raz ci wyznałam po pijaku, że dla mnie to ty jesteś Lovegood, bo serce to ty masz na dobrym miejscu! I pewnie zabroniłam ci mówić, ale WIELKIM SEKRETEM Lovegoodów jest to, że generalnie każdy narząd i organ mają w dobrym miejscu. Bo innym to się strasznie przesuwa - np. oczy mają chyba z tyłu głowy, bo nie widzą jak świat wygląda naprawdę; uszy to chyba zamknięte, bo nie słuchają rad, i no, wiesz jak jest! Ale ty to jesteś na miejscu, Hania!

moja najpiękniejsza najmądrzejsza najodważniejsza grubcia

Sofka, Hania nie jest ani zawistna ani złośliwa, choć rywalizację w drużynie traktowała bardzo serio. Na pewno miałyśmy szansę spotkać się na boisku, wymienić prawie mordercze spojrzenia, przybić sobie mentalną piątkę, życzyć cicho powodzenia i walczyć do ostatniej kropli krwi. Ale jesteśmy stworzone do tego, żeby się lubić. Nie tolerujemy niesprawiedliwości, angażowałyśmy się w pomoc słabszym. No i na pewno nie raz spotkałyśmy się na szlabanach. Odbywałam je dumnie, nie wierząc oczywiście, że na nie zasłużyłam, w końcu stanęłam w obronie słabszych. Nikt mi nie będzie mówił jak mam żyć ;/ Mogłyśmy polerować razem puchary, wtedy opowiedziałabym ci jakiego mam cudownego brata i jaki jest dobry w quidditcha i jakbym chciała mu dorównać a co nigdy się nie stanie Po szkole kontakt mogłyśmy przez chwilę utrzymywać listownie, ale jeśli nie byłyśmy blisko pewnie go straciłyśmy, gdy wpadłam w wir pomagania dziadkowi i ratowania tonącego okrętu, jakim był jego interes. Pewnie teraz przypomnę sobie o tobie jeśli bywasz na Pokątnej. Może widziałam twoją twarzyczkę, której nie mogłam pomylić z nikim innym <3


Szela Pewnie jak zobaczę w jakim stanie jest twoja miotła to dostaniesz nią po pupie głowie. Nie rozumiem tego, że nie masz czasu o nią dbać należycie, ale potem bez marudzenia (o ile u mnie to możliwe) postaram się doprowadzić ją do porządku. Albo specjalnie dla ciebie zaprojektuję nową. Lepsiejszą I za dużo pijesz, Selinka A ja nie mogę dorównać tempa, bo po trzech kieliszkach już leżę powywijana i spetryfikowana we wszystkie strony. Ale wtedy jestem dobrym słuchaczem i chłonę wszystkie twoje sekrety, potem trochę nie pamiętam. Mam wszystko na swoim miejscu, ale jeśli się nie zgadzamy nie będę ci przytakiwać. Jeśli się kłócimy, a kłócimy pewnie często to zawsze ja wyciągam pierwsza rękę, bo bardzo za tobą tęsknię Jesteś moją bratnią duszą i pamiętaj, że nie pozwolę, żeby jakiś mężczyzna choć trochę cię denerwował. Choć Lis to fajny facet jest, bardzo przystojny i trochę mądry, uparty, zawzięty. Mielibyście ładne dzieci, ale musiałybyśmy je same wychować, bo to to nic nie rozumie nigdy, trzeba im wszystko w jakimś dziwnym języku tłumaczyć.


Jamie, nie nazywaj mnie tak padalcu braciszku.

Musimy się spotkać i porozmawiać Hania, pokażę ci nowe blizny i może powiem że nie wiem co z sobą w życiu zrobić i jakie pomysły i po głowie chodzą. Jeszcze - jeśli lubiłaś w szkole Skamandera, to mogłaś mnie próbować przekonać, że ona wcale taki głupi nie jest, a ja zapierałam się jeszcze mocniej i jeszcze bardziej że jest i ty to Hania nic o życiu nie wiesz.
Może wymyśliłyśmy sobie jakaś zabawę na szlabany, bo w sumie dużo czasu na nich spędzałyśmy.
Kwiatki przywrócimy do życia - może, a jak nie, to zawołamy Elkę bo ona to już totalnie wszystko wie o roślinach.
No i oczywiście, że cię składam. Pewnie się obrażam mocno jak idziesz do jakiegoś - phi - uzdrowiciela, a nie do mnie, ale wiesz że jak przyjdziesz z winem i będziesz sobą to zawsze i wszystko ci wybaczę

Myślę że tak mogłoby to wyglądać - rywalizacja, ale bez prawdziwej niechęci, po prostu każda daje z siebie wszystko, a po meczu normalnie rozmawiają i gratulują sukcesu tej której drużyna wygrała . Sofka też nie jest zawistna i nie chowa urazy o przegraną, jest w końcu dobrą, prawą i przyjacielską Puchonką.
Ogólnie widzę materiał na dobry pozytyw - bo oprócz zamiłowania do quidditcha i tej przyjacielskiej rywalizacji na boisku łączą je też poglądy. Sophia nie lubiła niesprawiedliwości, chętnie wyciągała pomocną dłoń do słabszych i nie bała się podskakiwać tym niby silniejszym. Było w niej coś z Gryfona niewątpliwie, ilość szlabanów też miała iście Gryfońską. Na pewno raźniej było jej je znosić w towarzystwie kogoś, kto miał na sumieniu coś podobnego, bo przecież obie uważały zapewne, że postąpiły słusznie. I mogły razem obgadywać ślizgońskich bufonów i rozmawiać o starszych braciach, którym obie chciały dorównać .
Jestem za tym żeby jednak pójść w stronę koleżeństwa na tyle dobrego, że utrzyma się po szkole. Jak Sophia wyjechała do Stanów to mogły czasem wymienić jakiś list, a jak wróciła to mogła choćby przypadkiem odnaleźć ją w tym sklepie na Pokątnej. Na pewno regularnie tam bywa, a sentyment do latania pozostał, więc może zahaczać o sklep miotlarski. Chętnie zagram jakąś grę w której obie testujemy jakiś wyrób Hannah, bo niewykluczone że będę chciała poszlifować umiejętności latania Sofki .

Ale tu niebiesko, aż przykro się patrzy

Przykro się patrzy na takiego smutnego i nieszczęśliwego człowieka jak ty

Cała przyjemność po mojej stronie skoro jesteś nieszczęśliwa

odejdź od Hani Macnair ona jest dobra i nie pozwolę by taki zły człowiek jak ty się do niej zbliżał

Ja się z nią tylko bawię w ciuciubabkę Tonks. Zajmij się swoimi mugolskimi przyjaciółmi.