Astrid

25.10.17 22:17

First topic message reminder :

Astrid

Młodziutka sowa, którą Sigrun zakupiła na Pokątnej wraz z początkiem maja. Poprzednią sowę, pod jej nieobecność, zagryzł pies, po powrocie z Rumunii musiała więc zakupić nowe ptaszysko. Astrid to średnia, lecz smukła i zwinna sowa, która korespondencję dostarcza szybko i jeśli jest taka potrzeba to zaciekle jej broni. Uwielbia przekąski i wiecznie się ich domaga. Dziobie po palcach, jeśli nie zostanie nagrodzona za doręczenie listu.

Spoiler:

[bylobrzydkobedzieladnie]

07.09.21 13:03

Przeczytaj styczeń 1957

Droga Sigrun,

wiedziałem, że mogę na Ciebie liczyć. Faktycznie, ostatnie polowania na mugoli rozbudziły we mnie ochotę na oderwanie się od ksiąg czy dokumentów i podjęcie się bardziej wymagających fizycznie rozrywek, obejmujących ciało euforycznym wyczerpaniem. Nie wypada przy tym, bym nie wiedział na jaką zwierzynę poluję, więc odkurzenie wiedzy jest jak najbardziej konieczne.

Trzynastego stycznia brzmi dobrze. W Hertfordshire mamy przepiękne tereny łowieckie, miałaś kiedyś sposobność na nich polować?

Z pozdrowieniami,

Maghnus Bulstrode

07.09.21 13:42

Przeczytaj styczeń 1957

Droga Sigrun,

nawet nie śmiałbym twierdzić, że dajesz się porwać bezczynności.
Z racji wieloletniej znajomości pozwolę sobie udać, że część Twojego listu uległa zamoczeniu rozmywającemu słowa. Zapewniam jednak, że blondynki widuję częściej od zwierzyny łownej i nie zdażyło mi się jeszcze żadnej pomylić z jeleniem.
Polana na wschodnim skraju Gobion Woods w miejscu, w którym graniczy z lasem Winchfield.

Do zobaczenia,

Maghnus Bulstrode

07.09.21 14:11

Przeczytaj styczeń 1957

Sigrun,

dziękuję za troskę, tym razem, jak się okazało w pełni uzasadnioną. Ból głowy mi nie doskwiera, lecz palące uczucie, że muszę Cię najmocniej przeprosić za moje bezceremonialne zachowanie w trakcie ostatniego naszego spotkania - już owszem. Wbrew Twoim podejrzeniom, nie mam problemu z substancjami odurzającymi, a winę za mój stan ponosił przeterminowany eliksir, który choć oszczędził mi uporczywego kaszlu, zesłał na mnie cudowne wizje rodem z bajek dla dzieci. Odpowiedzialny za zapasy alchemiczne skrzat domowy poniósł adekwatną karę, lecz na potrzeby Twoich rozrywkowych rozważań możemy założyć, że cierpię na brak godnego zaufania dilera w Piórku Feniksa. Cieszę się jednak, że potrafisz docenić moje męstwo w starciu z morderczą roślinnością.
Obiecaj jeszcze, że nie ma tam gumochłonów, a chętnie odbędę wycieczkę w Twe rodzinne strony.

Maghnus Bulstrode

07.09.21 14:37

Przeczytaj styczeń 1957

Sigrun,

Twój brak wiary w moje słowa podcina mi skrzydła - nie o taką Sigrun walczyłem z krwiożerczymi paprociami. Niezależnie jednak od powodów mojego problematycznego objawienia, solennie obiecuję nie powtarzać tego eksperymentu, a już na pewno nie przed polowaniem; nauczka w postaci spotkania pierwszego stopnia z dzikiem okaże się jednak zbyteczna.
Minęło dużo czasu nim ostatni raz dosiadałem konia ze stajni Carrowów, to będzie miła odmiana.

PS. Spieszę z informacją, że śledztwo już jest w toku. Jak na razie nie wytypowano głównych podejrzanych, lecz starania odpowiednich służb są nieustające.
PPS. Moja wdzięczność jest warta więcej niż rzeczy materialne. Wykorzystaj ją mądrze.

Maghnus Bulstrode

07.09.21 15:46

Przeczytaj styczeń 1957

Sigrun,

jeśli tylko zaplanuję kolejne ekscesy z substancjami wyskokowymi, wiedz, że będziesz pierwszą, która się o tym dowie, a ja z przyjemnością zaproszę Cię do współudziału. Trzymam Cię jednak za słowo co do braku nieporządanych efektów ubocznych.

PS. Pojawił się nowy świadek w sprawie, nieśmiałek imieniem Wulfric. Niezwłocznie przystępujemy do przesłuchania.
PPS. Jeśli tylko masz zamiar skorzystać z mej wdzięczności teraz - Twój wybór.

Maghnus Bulstrode

07.09.21 15:56

Przeczytaj styczeń 1957

Sigrun,

zdaje się zatem, że pomimo wieloletniej znajomości, wciąż jestem w stanie Cię czasem zaskoczyć. Nie jest w dobrym guście nakazywać kobiecie czekać, więc bądź pewna, że Helios już niebawem ponownie pojawi się na Twym parapecie.

Nie zapomnę, możesz być spokojna. Do zobaczenia na miejscu.

PPS. Czekam zatem.

Maghnus Bulstrode

17.09.21 14:15

Przeczytaj początek lutego 1957

Sigrun,

dziękuję za Twą troskę, szczęśliwie nie mam powodów do narzekania i mam nadzieję, że to samo można powiedzieć o Tobie.
Zaintrygowała mnie enigmatyczność tego listu, chociaż wiesz doskonale, że niezależnie od natury sprawy, z jaką się do mnie zwracasz, zawsze chętnie znajdę dla Ciebie czas. Interesy to zwykle sprawa niecierpiąca zwłoki, więc tym bardziej zapraszam do Piórka Feniksa. Siódmego lutego brzmi dobrze, tego dnia będę w Kensington od rana, więc dołącz do mnie o dowolnie wybranej porze.

Będę czekać,

Maghnus Bulstrode

01.10.21 23:00

Przeczytaj Manannan Travers

Sigrun, zgodnie z naszymi ustaleniami odszukałem zlokalizowane na terenach Norfolku i Suffolku stróżówki, do listu dołączam mapę z zaznaczonym ich położeniem oraz szacowanym przebiegiem korytarzy (nie wszystkie udało mi się przebyć od początku do końca, ale trasy wydają się przewidywalne). Zdołałem za to ustalić co następuje:

Stróżówka w Bury St. Edmunds znajduje się na skraju miasteczka, mniej więcej półtorej mili na południe od mugolskiej katedry, z jednej strony przylega do ściany niewielkiego lasu i dosyć trudno ją dostrzec, ale równie trudno pomylić z czymś innym - to jedyna tego typu konstrukcja w okolicy. Okna wychodzą na wszystkie cztery strony, umożliwiając osobom znajdującym się w środku obserwację okolicy i dostrzeżenie nadchodzących ludzi ze sporej odległości, zdarza się jednak, że są zamykane. Przy wejściu zazwyczaj stoi wartownik, co kilka godzin zmienia go ktoś inny, ale stróżująca osoba nie zawsze czeka na nadejście swojego zmiennika - czasami przez kilka, kilkanaście minut budynku nie pilnuje nikt. W większości są to młodzi mężczyźni, niektórzy wyglądają, jakby dopiero co skończyli Hogwart - pozbycie się ich nie powinno być problemem. Korytarzami pod stróżówką odbywają się jakieś transporty, niezbyt duże - kurierzy noszą ze sobą torby, czasami niewielkie skrzynie, czasami idą z pustymi rękoma, w większości przemieszczają się parami. Nie wiem, na jakich zasadach sprawdzana jest ich tożsamość, wartownik nie otrzymuje żadnych dokumentów, możliwe więc, że chodzi o hasło. Wewnątrz stróżówki jest klapa - niezabezpieczona magią - i schody prowadzące do bliźniaczego pomieszczenia pod ziemią, z którego odchodzą trzy korytarze: do Castle Rising, do Norwich, i do Kentwell Hall. Korytarze są nieoświetlone (nie licząc tego prowadzącego do Castle Rising), miejscami w złym stanie, wewnątrz brakuje stałego dostępu do powietrza - nie na tyle, by się udusić, ale przemieszczanie się nimi na dłuższą metę jest męczące.

Tunel do Kentwell Hall kończy się drabiną i klapą w posadzce, niestety - nie zdołałem ustalić, gdzie dokładnie wychodzi, bo pomieszczenie nad nim wydaje się użytkowane przez co najmniej kilka osób, prawdopodobnie zamieszkałe; wyjście na górę byłoby równoznaczne ze zdradzeniem, że interesujemy się tymi przejściami. Sam tunel jest regularnie używany, może więc chodzić o dostarczanie zapasów do dworu - pojmanie i przesłuchanie jednego z kurierów rzuciłoby pewnie na sprawę nieco więcej światła.

Stróżówka w Norwich jest opuszczona i częściowo zniszczona - znajduje się na obrzeżach miasta, a dostanie się do jej środka jest możliwe, jednak tunel biegnący od niej do tej w Bury St. Edmunds jest zablokowany przez zarwany sufit - przez wyrwy być może przedostałoby się dziecko, jest możliwe również przekazanie tamtędy niewielkiego pakunku, jeśli dwie osoby stanęłyby po przeciwnych stronach, ale z pewnością nie służy do transportu ludzi - na moje oko jest nieużywany.

Ostatnia ze stróżówek to ta w ruinach zamku w Castle Rising - jej zabezpieczeniem zajęliśmy się już z Corneliusem, służyła jako schronienie dla grupy mugoli, którzy uciekli z ościennych wiosek, upewniliśmy się, że już tam nie wrócą. Sama konstrukcja jest we względnie dobrym stanie, tunelem można przedostać się aż do Bury St. Edmunds, i wygląda na to, że jest to droga wciąż używana, bo sam korytarz jest częściowo oświetlony. Możliwe, że w ten sposób przemieszczali się mugole, pozwolę sobie jednak jeszcze się temu przyjrzeć; jeśli jakiś ruch ludzi lub towarów między Norfolkiem a Suffolkiem się odbywa, powinniśmy o tym wiedzieć.

Jeżeli potrzebujecie jakichś dodatkowych informacji, wystarczy, że napiszesz - zdobędę je.

Powodzenia, Astrid - Page 8 WHlYll0

sowa niosła również mapę

04.10.21 9:19

Przeczytaj 9 lutego 1957

Sigrun,

spodziewałem się wiadomości od Ciebie, nie obawiaj się więc, stawię się na miejscu punktualnie - ze wszystkim, co niezbędne.

Do zobaczenia,

Maghnus Bulstrode

04.10.21 23:06

Przeczytaj List niesie ci Yue

Sigrun, Takie słowa akurat od Ciebie to prawdziwa przyjemność. Po tym, jak w Staffordshire na własne oczy widziałam Czarnego Pana - chyba musiałabym być błotoryjem, żeby nie uznać tego za stosowny czas prawdziwych deklaracji. A co do Deirdre, nie, Sigrun, nie łączy nas przynależność do chińskiego kółeczka jedzenia ryżu, ale to nawet urocze, że o to pytasz. Poznałyśmy się przypadkiem tutaj w Londynie i, jak widać, udało mi się ją przekonać w prośbie, by uchyliła przede mną rąbka tajemnic czarnej magii. Jest mi najlepszą, najbardziej surową mentorką. Nie można prosić o więcej.
Kiedy ruszamy do Minsmere? Masz dla mnie nowe informacje?

Wren Chang

13.10.21 12:21

do nóżki Rangvaldra przytroczona została paczuszka z maścią z wodnej gwiazdy

Przeczytaj 12 lutego

Sigrun mam nadzieję, że Rangvaldr odnajdzie Cię w dobrym zdrowiu i nie postanowi go nadwyrężyć swoim dziobem. Zamówiona przez Ciebie trucizna wyszła, nieskromnie przyznam, naprawdę pierwszorzędna - cztery fiolki oczekują na umówiony odbiór w dniu jutrzejszym, oby Tatiana okazała się być punktualna i nie trwoniła mojego czasu.
W sakiewce przytroczonej do nóżki Rangvaldra znajdziesz natomiast zakręcany pojemniczek z maścią z wodnej gwiazdy, chociaż liczę na to, że w najbliższym czasie nie będzie Ci potrzebna.

Uważaj na siebie, Sig.

Revna

24.10.21 17:23

Przeczytaj luty

Sigrun,

będę chciała poprosić Cię o pomoc. Pamiętasz gdy na spotkaniu wspominałam o molo w Southwould Pier? Jestem już po zwiadzie, w którym swoja drogą Manannan Travers bardzo mi pomógł. Widzę tam jedną szansę na ciche wejście, ale będę potrzebować Twojej różdżki.
Znalazłabyś dla mnie wolny poranek? Bardzo wczesny poranek...

Rita

24.10.21 22:07

Przeczytaj luty

Sigrun,

zgadzam się z Tobą. Ma talenty, których próżno szukać na ulicy. Przyznaję, że współpracowało mi się z nim doskonale.
Ruszmy z końcem lutego, gdy temperatury będą najniższe. Southwould Pier to molo, przy którym stacjonuje oddział mugolskiego wojska. Zablokował dostęp do niego i przegania wszelkie pobliskie statki. Dokładny plan jeszcze ci opiszę. Czekam na odpowiednie eliksiry, które pomogą się nam pozbyć ich po cichu. Akcja powinna być szybka, nie chciałabym spędzić tam więcej niż 15 minut, ale powinnyśmy spotkać się już o 5 rano. Tak naprawdę oprócz ciepłego ubrania nie powinno być nam potrzebne nic, co najwyżej dobry wzrok i ostrożność.
Dziękuję, że ze mną idziesz. Twoje wsparcie jest dla mnie więcej niż cenne.

PS - pamiętam, jak w szkole zarządzałaś treningi na 7 rano w sobotę. Nigdy Ci tego nie daruję.

Rita

25.10.21 3:05

Przeczytaj List niesie ci Yue

Sigrun, Przyjmuję komplement. Doceniam. Szkoda, że nie ruszysz z nami do katedry, ale na pewno będziemy miały jeszcze okazję zdezelować kilka mugolskich ośrodków kultu, jak to mówią: co się odwlecze, to nie uciecze. Wyobrażasz to sobie? Klękać przed krzyżem i zjadać coś z ręki podstarzałego, stetryczałego kaznodziei? Z przyjemnością dołożę swoją różdżkę do zrównania tego cyrku z ziemią.

W takim razie będę cierpliwie wyczekiwać nowych wieści. I przyznaję, że chętnie zobaczę cię... w akcji. Plotki narobiły mi smaku.

Są jeszcze ładne, fikuśne sukienki, wysokie mury, herbata i mnóstwo strasznie dziwnego jedzenia. Ostatnio próbowałam usmażyć sobie ośmiorniczki na wzór przepisu, który znalazłam w książce kucharskiej sprowadzanej z Chin. Wiesz jakie to było niedobre? Kiedyś ci takie zrobię, jak następnym razem odnajdę je na targu. To oficjalne zaproszenie nie do odrzucenia. Cieszysz się?

Wren

25.10.21 8:38

Przeczytaj luty 1958

Sigrun chciałabym napisać, że mnie to dziwi, lecz niestety byłoby to kłamstwo - Rangvaldr jest wyjątkowo humorzasty i nigdy nie wiadomo, kiedy coś mu odbije. Zdaje się, że w swoim życiu słuchał tylko jednego człowieka i nie jestem nim ja. Mimo wszystko mam nadzieję, że w trakcie rozdzielania sów ich pazury ani dzioby nie dosięgły Twoich rąk.

Wierzę, że Tatiana nie będzie zwlekać z przybyciem po odbiór, oczywiście poinformuję Cię o przekazaniu, gdy już opuści Leśniczówkę. Będę wdzięczna za informacje o wykorzystaniu eliksiru, masz rację, jestem go ciekawa.

Życzyłabym Ci powodzenia, lecz z pewnością tego nie potrzebujesz,
Revna

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia