Biblioteka

|19.10.1958

Biblioteka budziła spokój, wymuszała zachowanie, które nie godzi w jej stateczność. Sama Primrose też musiała rzeczone opanowanie osiągnąć. Rewelacje poprzedniego wieczora mocno nią wstrząsnęły. Od kiedy usłyszała o tym co spotkało kuzyna powoli zaczęła łączyć fakty - pojedyncze zdarzenia, które teraz układały się w jedną całość. Te momenty kiedy zamykał się w sobie, ukrywał dłonie, spinał się cały. Teraz już rozumiała i wyrzucała sobie, że nie zorientowała się wcześniej.
Siedziała w jednym z ciężkich, skórzanych foteli w bibliotece Durham Castle, spowita w miękkie światło rzucane przez kryształowe żyrandole. Choć otaczała ją cisza, w której słychać było jedynie cichy trzask płonącego kominka, jej myśli huczały od niewypowiedzianych słów. Na kolanach trzymała otwartą książkę o twardej, ozdobionej srebrnymi ornamentami oprawie, lecz jej spojrzenie błądziło po rzędach regałów, które wspinały się ku wysokiemu, sklepionemu sufitowi. Biblioteka, jak zwykle, wydawała się niemal żywym bytem. Cień przesuwający się po schodach na górne piętro wyglądał jak duch przeszłości, a zapach starego pergaminu i politury przypominał o długiej historii rodu Burke. Każda półka zdawała się skrywać tajemnicę, każda książka mogła być pułapką lub kluczem do nieznanej wiedzy. Primrose poprawiła jedwabną szarfę przy swojej sukni, z niecierpliwością przygryzając wargi. Jej kuzyn, Xavier, miał się zjawić lada chwila, lecz czas zdawał się przeciągać w nieskończoność. Była zdecydowana skonfrontować go z tym, co wydarzyło się poprzedniego wieczora, ale czekanie w tym miejscu – wśród opasłych ksiąg traktujących o czarnej magii i alchemicznych eksperymentach – tylko wzmagało jej niepokój. Czy to tutaj, w tej bibliotece, rodziły się sekrety, które doprowadziły ich rodzinę do takich burz? Na długim stole przed nią leżał starannie uporządkowany zestaw przyborów piśmienniczych, a obok – otwarty pergamin z ledwo widocznymi notatkami alchemicznymi. Palce Primrose odruchowo sięgnęły po pióro, by przesunąć je po krawędzi kałamarza. W powietrzu unosił się słodkawy zapach atramentu i dymu z kominka, mieszając się z subtelną wonią jaśminowego olejku, którym nasączyła swoją chusteczkę.
Zerknęła w stronę dużego zegara stojącego w kącie – jego wskazówki poruszały się z niezmiennym rytmem, jakby wyśmiewając jej nerwowość. Cień wysokiej drabiny na kółkach, którą używano, by sięgnąć po książki na najwyższych półkach, zatańczył na ścianie, gdy płomień w kominku nagle trzasknął. Drzwi biblioteki uchyliły się lekko, a Primrose podniosła wzrok, prostując się w fotelu. Ciche skrzypnięcie zawiasów przyprawiło ją o dreszcz. Czy to Xavier? A może jedynie przeciąg, który jak zawsze igrał z nią w tym pełnym tajemnic miejscu? Zacisnęła dłonie na poręczach fotela, przygotowując się na spotkanie – i na wszystko, co mogło z niego wyniknąć.