Jedno z najprostszych zaklęć, jakie posiadała w arsenale odniosło jakiegokolwiek skutku. To było beznadziejnie dołujące. To, że ona będąca córką byłego mistrza pojedynków w tym momencie ledwo odnajdywała siłę by stać na nogach, a jej brudna przeciwniczka stała nie naruszona i ponownie kierowała ku niej kolejne zaklęcie. Ojcu byłoby wstyd...
- Protego - wysepleniła bez chęci i przekonania.

The member 'Ain Eingarp' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 14

Lodowa powierzchnia pokryła posadzkę. Jej nogi, które ledwie ją już utrzymywały w pionie rozjechały się. Jej kości nieprzyjemnie zagruchotały o podłoże. Kobieta czuła wstyd i zażenowanie. Nie chciała tego dłużej kontynuować. Podniosła różdżkę wypowiadając inkantację której dźwięk był równoznaczny z chęcią poddania się.


64/210

Wygrałam, tylko dlaczego nie czułam się jak wygrana? Trudno było jednozacznie stwierdzić. Nie rozumiałam, przecież... powinnam się cieszyć. Powinnam być zadowolona. Ale nie czułam nic. Nic, poza dziwnym rozczarowaniem, kiedy kobieta poddała się. Dlaczego poddała się zamiast walczyć do końca? Nie wiedziałam. Opuściłam dłonie po dłuższej chwili opuszczając je wzdłuż ciała z rezygnacją i opuściłam podest jak wygrany.
Czemu więc czułam się nadal jak przegrana?

/zt