First topic message reminder :





Evandra Lestrange

principe de l'harmonie
Marine Lestrange

la Galanterie du temps
Fantine Rosier

l'amante préoccupée
Deirdre Tsagairt

les Fêtes de l'Amour

Solene Baudelaire

ballet des plaisirs

[bylobrzydkobedzieladnie]

Tak myślałam nad tą relacją i myślałam... nie jestem pewna, czy Amadeus wiedziałby o oklumencji, musieliby być faktycznie blisko, by Flavien zdecydował się mu o tym powiedzieć lub by kuzyn samodzielnie zdołał wysnuć wnioski. Flavien interesuje się polityką na tyle, na ile to konieczne, nie zagłębia się w ten temat jakoś szczególnie; jednak najbardziej mnie interesuje ile Amadeus był na tym "wygnaniu" i właściwie dlaczego? Między nimi jest dość spora różnica wieku i nie wiem przez to jak silną więź mogliśmy w tym czasie stworzyć

"Wygnanie" trwało od fabularnego kwietnia do fabularnego 11-ego października. Prawdziwy powód nie był dla nikogo w rodzinie znany (teraz dopiero fabularnie poznaje go Blaise), ale przekonanie starszyzny w całej swojej prostocie zakładało, że Amadeus po prostu uciekł od rodowych obowiązków związanych głównie z wzięciem żony i prawidłowym ustatkowaniem. Istnieje szansa że krewni znający go jako rozsądnego, wyrachowanego człowieka zupełnie w tę wersję nie wierzyli i po niespodziewanym powrocie zaczęli się bardzo ciekawić prawdziwą historią z "wygnaniem" związaną.
Oczywiście nie musimy ich tutaj wiązać na siłę, bo to sprzeczne z założeniem i nic się nie stanie, jeśli nie damy na razie rady! Dlatego myślę, że równie dobrą opcją do właściwego powiązania Flaviena z Amadeusem mogłaby być właśnie ta ciekawość, o której przed momentem wspomniałem, choć u Flaviena raczej nie wynikałaby ze znajomości z Amadeusem, a raczej z wiedzy o tym, co zwykle robił. Oczywiście nie jestem w pełni pewien, czy Flavien zainteresowałby się ideą wyłamywania z rodzinnych schematów, ale jeśli tak, to można byłoby pójść w stronę takich rozmów, które stopniowo zaczęłyby ich zbliżać albo nie, zależnie od tego, w którą stronę poszłyby wątki

To raptem kilka miesięcy, więc myślę, że moglibyśmy utworzyć jakąś bazę pod naszą relację. Sprzed czasów szkolnych Amadeusa nie mamy się jak znać, ale tak myślę, że z racji braku bliskiego kuzynostwa płci męskiej Flavien przed swoim wybyciem do Hogwartu mógł listownie (i/lub w czasie wakacji) szukać kontaktu z bardziej doświadczonym krewnym wypytując go o szczegóły z życia szkoły. Chyba każdy dzieciak trochę obawiał się rozstania z rodziną i udania się w nieznane, więc fajnie było mieć kogoś, kto mógłby rozjaśnić mroki niewiedzy! Ale kiedy Flavien dotarł już do placówki, Amadeus już zaczął dorosłe życie, dlatego pewnie nawet tak wątły kontakt im się urwał. Potem też pewnie nie było lepiej, skoro starszy kuzyn oddał się polityce, a Flavien wolał skupić się na rodowym dziedzictwie i sztuce, która była mu bliższa niż ministerstwo magii. Do pewnego czasu mógłby podziwiać umiejętności krewnego w omijaniu szlacheckich obowiązków, ale pewnie później patrzyłby już na to z politowaniem, może nawet niechęcią? W końcu ślub byłby korzyścią dla rodziny, a według Flaviena Amadeus robił jej cały czas pod górkę, co nie mogło spotkać się z aprobatą. Zastanawiam się właśnie nad jego podejściem do tej ucieczki, obawiam się, że chyba byłby bardziej skłonny uwierzyć w tchórzostwo, choć mógłby być tego na tyle niepewny, że faktycznie w jakimś stopniu powód wyjazdu Amadeusa go interesował. Wyłamywaniem się z rodzinnych schematów na pewno nie byłby zainteresowany, ale będąc wścibskim człowiekiem, któremu zależy na dobru rodu, może nawet spróbowałby podjąć z kuzynem dialog, by przekonać go, aby z tym skończył. Efekty (kto kogo do czego przekona lub nikt nikogo do niczego) określiłoby się wtedy fabularnie.
Nie wiem czy ma to sens, ale starałam się, by miało

To mi gra! Wymiana listów nie musiała się skończyć w momencie, który pokazujesz: zdaje mi się, że Amadeus ciekawiłby się efektów zderzenia opowieści z rzeczywistością, bo mimo że starałby się Flavienowi pokazać najprawdziwszy możliwy Hogwart, sam Hogwart mógłby mu pokazać coś zupełnie innego. W tym sensie możemy podciągnąć to pod pewną odpowiedzialność, jaką Deo czułby za swojego krewniaka, zwłaszcza z uwagi na ten brak innych chłopaków-krewniaków, na który zwróciłaś uwagę Reszta jest spoczi, ten dialog zwłaszcza, bo mimo wszystko Deus właśnie "oświadcza się" Darcy i mógłby dzięki temu Flaviena nie byle jak zaskoczyć! Oczywiście wtedy pojawia się pytanie "No to dlaczego uciekłeś?", a stamtąd, śmiem twierdzić, możliwie interesujący wątek. Na razie uzbierały mi się minusy i nie mogę Cię od razu na niego zaprosić, ale pamiętajmy o sobie, co?

Tak, to byłby zgryz, choć może uwierzyłbym w niezaprzeczalny autorytet nestora lub dziadka Blaisa reszta też mi odpowiada, w takim razie do napisania