appenine

16.12.18 13:36

First topic message reminder :

na niczym nie znam się tak, jak na słowach

Appenine, czyli płomykówka o dość nietypowym ubarwieniu wiele tras pokonuje niemal niepostrzeżenie (w szczególności tą, którą podąża najczęściej, od Zamku w Ludlow do Ashfield Manor w Nottingham). Cierpliwa, spokojna, po dostarczeniu przesyłki woli zostać na zewnątrz. Łasa na przekąski.

27.06.19 15:18

A.R. Black 12 XI 1956

Lady Avery,
Droga Elaine,Tym razem nie kieruję do Ciebie listu w sprawie Lysandra. Z tego co wiem, a staram się wiedzieć o swym przyjacielu jak najwięcej, Twój brat ma się dobrze. Możesz być o niego spokojna; nie planuje nic szalonego ani zdrożonego. Najwidoczniej i jego ostatnie wydarzenia dotknęły zbyt mocno, aby chciał dostarczać kolejnych trosk rodzinie, lecz nie chce o tym rozmawiać, a ja nie naciskam, nie chcąc go urazić. Być może zbyt szybko wyciągam wnioski, jednak wydaje mi się, że Lysander otrzymał wreszcie od przewrotnego losu impuls do tego, aby dojrzeć całkowicie.
List ten kreślę z całkowicie innego powodu. Chciałbym Cię prosić o przysługę. Całkiem niewielką, może nieco kłopotliwą, lecz moja wdzięczność będzie ogromna. Ze względu na moją szeroką wiedzę historyczną poproszono mnie z ramienia Ministerstwa Magii o odnalezienie pewnych informacji, które z dużym prawdopodobieństwem znajdują się w rodowej bibliotece w Beeston. Jestem w pełni świadom wzajemnych stosunków pomiędzy szlacheckimi rodami, jednak wierzę, że wydarzenia ostatnich tygodni dadzą początek tendencji do jednoczenia się posiadaczy czystej krwi. Mogę dać Ci słowo, że Twoja obecność będzie jak najbardziej mile widziana przez gospodarzy. Wszelkie szczegóły dotyczące poszukiwań ujawnię już na miejscu, jeśli tylko zechcesz podjąć się wyzwania towarzyszenia mi. Moje zadanie musi zostać zakończone jak najszybciej. Czy zarezerwujesz dla mnie popołudnie piętnastego listopada? Nie prosiłbym o to, gdybym nie miał przekonania, że Twoja wiedza o historii dorównuje, a może i nawet przewyższa odrobinę moją własną.

Z wyrazami szacunku,lord Alphard Black

29.06.19 11:31

Otwórz liścik Isabella Selwyn

Lady Avery, dziękuję za szczerość i zrozumienie, jakim mnie obdarzyłaś. Twa odmowa sprawiła, iż przez moje serce przemknął cień rozczarowania, Pani. Niemniej rozumiem. Z wielką radością przyjmuję informację o wspomnianym spektaklu teatralnym. Teatr jest bardzo bliski memu sercu i z przyjemnością pojawię się we wskazanym miejscu. Wierzę, że będzie nam dane porozmawiać o tej sztuce i wymienić się spostrzeżeniami.
Dziękuję za Twą propozycję, lady Avery. To wiele dla mnie znaczy. Z niecierpliwością wyczekuję przedstawienia.
Isabella Selwyn

16.07.19 20:16

Przeczytaj Adelaide Nott

Lady Avery Mam nadzieję, że list ten odnajdzie cię w dobrym zdrowiu oraz że będzie ci ono dopisywać podczas najbliższego Sabatu, na który cię bardzo gorąco zapraszam i na którym masz obowiązek błyszczeć. Pragnę razem ze wszystkimi pożegnać i odesłać w niepamięć ostatni, niezwykle burzliwy rok i rozpocząć kolejny, który otworzy w naszym życiu nowy rozdział. Przywdziej swoją najpiękniejszą suknię i nie zapomnij o wymyślnej masce. Tak się cieszę, że będę mogła wkrótce Cię zobaczyć, moja miła!

Jak miewa się młody Julius? Wiem, że jest ci podporą - czy anomalie rzeczywiście ustąpiły? Mam nadzieję, że gazety nie kłamią, a to przedziwne zjawisko już nigdy do nas nie wróci.

Ach, wiem, wciąż nosisz żałobę, ale ale czas zrzucić czarne barwy - droga Elaine, okazja jest naprawdę wyjątkowa i drugi raz się nie powtórzy. To nie tylko Nowy Rok, to nowe życie dla Twojego dziecka, wolne od trosk, które trwały ostatnie pół roku!

Jesteś prawdziwą lwicą, będziesz więc lśnić na tle innych, jestem tego pewna. I, muszę mieć do Ciebie małą prośbę. Napiszę to samo młodej Elise, ale z nich wszystkich to Ciebie mam za najbardziej odpowiedzialną. Poprosiłam Eddarda o małą przysługę, proszę, czy mogłabyś się upewnić... że ją wykona? Nie chciałabym zdradzać o co chodzi, jednak sama wiesz, jak roztrzepani bywają mężczyźni. Ktoś musi go przypilnować. Ciocia Adelaide

22.07.19 9:47

Przeczytaj Adelaide Nott

Kwiatuszku, Minęło już nieco czasu, a ja nie otrzymałam wiadomości od nikogo spośród trójki moich krewnych... zawsze Cię miałam za najodpowiedzialniejszą z moich krewnych, powiedz proszę, czy moja sowa zaczęła gubić drogę? Jest już starsza, mogła jej się zacząć demencja, a byłoby to dla mnie jedyne akceptowalne wytłumaczenie, dlaczego wszyscy troje zignorowaliście moje listy.

Proszę, upewnij się, że Eddard wykona swoje zadanie. To bardzo ważne. Ciocia

11.09.19 2:15

Przeczytaj 2 I 1957

Ellie, czuję, że powinienem zacząć ten list od prośby o wybaczenie - że zwlekałem tak długo, że na tyle tygodni pozostawiłem Cię bez odpowiedzi. Żeby prośba ta miała jakąkolwiek wagę, musiałbym jednak poprzeć ją solidnym usprawiedliwieniem, a takiego, niestety, nie odnajduję. Myślę, że przede wszystkim powstrzymywał mnie wstyd; Twoje ostatnie słowa, tak łaskawe, nakazywały mi być silnym - a ja wcale silny się nie czułem; wbrew temu, do czego uparcie przekonywałem tych, którym jeszcze na mnie zależało, moje życie pogrążyło się w chaosie - i to w chaosie, w którym mimo starań bardzo długo nie potrafiłem się odnaleźć. A później, im więcej mijało czasu, tym trudniej było mi złapać za pióro i pergamin.

Czy dzisiaj jest lepiej? Być może; nie dobrze, ale - lepiej, bo chociaż wciąż czuję się, jak człowiek, którego rozdarto na pół, to wydaje mi się, że odnajduję powoli swoje miejsce. Czy to, które po sobie pozostawiłem, wypełniło się już na nowo?

Widziałem się z Isabelle. To nie była łatwa ani przyjemna rozmowa, ale myślę, że oboje jej potrzebowaliśmy. Czy odzywała się do Ciebie - od tego czasu? Boję się o nią; boję się, co może zrobić, do czego popchnie ją desperacja.

Boję się też o Ciebie, zapytam więc znów - jak się czujesz? Czy wszystko w porządku? Chciałbym, żebyś mi coś opowiedziała; coś ze swojego dnia, skrawek codzienności; czy mogłabyś to dla mnie zrobić?

I być może zabrzmi to banalnie, ale - chciałbym Ci życzyć naprawdę szczęśliwego Nowego Roku. appenine - Page 2 CJ9sNes

23.09.19 18:32

Lady Elodie Parkinson 3 I 1957

Najmilsza lady Avery, O, najodważniejsza z lwic, jakże wielkim smutkiem przepełnia mnie myśl, najprawdziwsze echo rozczarowanego serca — iż nie przyszło nam złączyć swych ścieżek podczas tegorocznego Sabatu. I chociaż jestem przekonana, iż strój twój wyglądał intrygująco oraz korzystnie bez względu na jego motyw, tak wyobrażenie przemknięcia obok siebie niezauważenie jest doprawdy okropne! Czy i ty ten brak wymiany, chociażby paru słów odczuwasz podobnie? Czy poświęciłaś choćby westchnienie dla swej kuzynki, niezmiennie czerpiącej wzór z twej elegancji oraz opanowania? Nie, nie odpowiadaj, nie wiem, czy moje ramiona są zdolne unieść ciężar prawdy. Mam jednak nadzieję, że nowy rok przyniósł ci upragniony spokój, gdzie dusza nie wije się w szponach niepokoju o najdroższego Juliusa, a anomalie, jakie go doświadczyły, są już tylko przykrym wspomnieniem, niewyraźnym, niedotykającym nawet delikatnej powłoki snów. Czy bardzo to będzie samolubne z mojej strony, jeśli nieśmiale pozwolę sobie skorzystać z tej odrobiny oddechu, jakiego uświadczyłaś? Przyszłość jest pełna niewiadomych i chociaż nadchodzące nieuchronnie zaślubiny nie wprawiają mnie w tak wielkie zagubienie, jakiego mogłabym się spodziewać — tak lękam się, iż moja nowa rodzina może przyjąć mnie z niechęcią. Czy to bardzo głupiutkie obawy? Dlatego — pomimo świadomości, jak bardzo zajętą jesteś osobą — pragnę zaprosić cię do domu mody Parkinson, gdzie swym doświadczeniem oraz kojącą obecnością, zechciałabyś pomóc swej zatroskanej krewniaczce w doborze sukni ślubnej. A raczej weselnej, nieśmiało pozwolę sobie zauważyć, doskonale wiesz jak trudno odmówić szanownym cioteczkom Parkinson, kiedy te zagłębią się w labirynt materiałów oraz najnowszych krojów. Brak twojej osoby będzie dla mnie prawdziwie druzgoczący, lecz zrozumiem, jeśli smutki ostatnich miesięcy uniemożliwią pojawienie się wyznaczonego dnia.

Ps. Czy Julius rozpoczął już ćwiczenia szermierki? Widziałam plany najnowszej kolekcji dziecięcej i zapewniam cię, iż stroje ćwiczebne, jakie tam się pojawiły, są doprawdy zachwycające.
Z a c h w y c a j ą c e. wyczekująca twego listu,
Elodie

05.10.19 10:49

Przeczytaj

Lady Avery, dziękuje za zainteresowanie i za troskę, a jednocześnie chciałabym przeprosić za brak odzewu na noworoczne życzenia. Wierzę, że nie jest za późno, by je odwzajemnić - oby obecny już rok przyniósł Ci, droga lady Elaine, same przyjemności oraz warte trudów wyzwania, a nadchodzące dni przybliżały nas do osiągnięcia spokoju i dobrobytu w magicznym świecie.

Czuję się dobrze - i tak, do rozwiązania już doszło, stąd chwilowa niedospozycja w prowadzeniu korespondencji. Najgorsze już za mną, powoli wracam do sił. Twoja łaska jest dla mnie zaszczytem, lady Elaine, dziękuję za zaoferowane wsparcie, ale nie śmiałabym angażować damy w moje prywatne problemy. Na szczęście przebywam pod opieką dobrej uzdrowicielki i niczego mi nie brakuje.

Mam nadzieję, że i dla Ciebie początek roku był łaskawy - liczę też, że nim zima przeminie uda się nam spotkać.

Z wyrazami szacunku

Deirdre

08.04.20 9:02

Przeczytaj Zachary Shafiq

Droga Elaine, Jako Twój uzdrowiciel powinienem zachować czysty dystans i profesjonalizm wobec Ciebie, lecz nie dane mi to teraz uczynić. Tak wiele się zmieniło podczas Twojej nieobecności. Wiem, że Twoja rodzina zadba o Ciebie najlepiej, jednak czuję się w obowiązku opowiedzieć o wszystkim, odpowiedzieć na wszystkie pytania, które przede mną postawisz.

Daruj mi, proszę, zwięzłość tego listu. Chcę, by dotarł do Ciebie jak najszybciej.

Z wyrazami nadziei, Zechariah
PS. Odnajdźmy się pośród zieleni. Myślę, że herbata będzie najlepsza na ukojenie nerwów.

14.04.20 13:52

Przeczytaj

Lady Avery, dziękuję za wiadomość i troskę - tak, ten rok jest dla mnie wyjątkowo łaskawy, pozwalając cieszyć się zmianami, które zachodzą na naszych oczach. Oby i Tobie dały nadzieję na lepsze jutro, pozwalając w pełni wrócić do zdrowia. Mam nadzieję, że w rodzinnych stronach szybko odzyskasz siły.

Gdybyś chciała odwiedzić la Fantasmagorię, z przyjemnością oprowadziłabym Cię po nowej wystawie lub zagwarantowała miejsce w głównej loży na wiosennym spektaklu. Wystarczy tylko list, a myślę, że przyda Ci się chwila wytchnienia w artystycznej aurze.

Z wyrazami szacunku

Deirdre

16.04.20 7:51

-
Przeczytaj

--> Spal po przeczytaniu

Siostro, Percival mami mnie uspokajającymi kłamstwami, może chociaż Tobie uda się czegoś dowiedzieć. Nie przepraszaj - jesteś zawsze w moim sercu, ale uczę się żyć bez niego i myślałam, że Ciebie również rodzina zmusiła do nauczenia się żyć bez nas.
Jeśli będziesz mogła, to znajdę sposób aby przedstawić Cię małemu Jamesowi - dyskretnie i bez siania niepotrzebnego zamętu między naszymi rodami. Znasz jakieś odpowiednie zaciszne miejsca poza Londynem?

Całuję, I.

27.04.20 21:47

Przeczytaj 3 V

Droga Elaine, dziękuję za Twój list. Ostatnie miesiące były dla mnie łaskawe i wierzę, że następne będą jeszcze lepsze. Mam nadzieję, że i Ty oraz Twój syn miewacie się równie dobrze i cieszycie spokojem,
Nie ukrywam, że moje dni umila towarzystwo dobermanów, o których Ci wspominałam w listopadzie. Wszystko poszło zgodnie z planem i już od jesieni mi towarzyszą. Wtedy też na świat przyszedł pierwszy miot. Obecnie mają pięć miesięcy i są naprawdę rozkoszne, a zarazem bystre i posłuszne. Nie umiem tego ująć w słowa, dlatego ciężko mi opisać je w tym liście - lepiej będzie, jeśli ujrzysz to na żywo. Chętnie się z Tobą spotkam i wezmę jedno ze szczeniąt ze sobą, jeśli tylko masz ochotę. appenine - Page 2 A60itsI

27.04.20 21:53

A.R.B. 16 V 1957

Lady Avery,
Droga Elaine,Bardzo ucieszył mnie Twój list i zarazem wprawił w niemałe poczucie winy, gdy tylko uświadomiłem sobie, kiedy po raz ostatni zamieniliśmy z sobą słowo. Nie będę usprawiedliwiał się obowiązkami, choć ostatnie wydarzenia sprawiły, że muszę poświęcić im więcej uwagi niż kiedykolwiek wcześniej. Mogę Cię zapewnić, że w całym tym zamęcie, który ostatecznie doprowadzi do wyczekiwanego od dawna porządku, czuję się całkiem dobrze. Nie tylko czarodziejski świat potrzebował wielkich zmian, we mnie również tchnęły nowe siły. Tym bardziej ubolewam nas stratą, jakiej doznał ród Avery, kiedy to właśnie młodzi lordowie powinni przystępować do działania. Prędzej czy późnie ból zelżeje i życzę tego wszystkim mieszkańcom Ludlow Castle równie mocno co zdrowia.

Z listów słanych przez Lysandra wiem, że ma się dobrze i to poniekąd jeden z powodów mojego milczenia. Jego wyczyny zawsze stanowiły naturalny temat do rozmowy, skoro niezmiennie łączy nas szczera troska o jego osobę. Tym większy to dla mnie zaszczyt, że to właśnie mnie zechciałaś obdarzyć swoim zaufaniem. Postaram się odpowiedzieć na Twoje pytania, choć muszę już teraz prosić, abyś nie miała mi za złe, jeśli moje objaśnienia obecnej sytuacji nie będą obfite w szczegóły. Pewnych faktów nikomu wyjawiać nie wolno, a nie zamierzam karmić Cię kłamstwami.

Szczery i oddany przyjaciel, Alphard Black

02.05.20 13:07

Przeczytaj 4 maja 1957

Droga Elaine, to dobre wieści. Oby nadal wszystko podążało w takim kierunku.
Miło mi to czytać. Niewielu podchodzi do tej rasy z podobnym entuzjazmem, podczas gdy jest naprawdę wspaniała. Jeszcze nie podróżowały daleko, dlatego spotkajmy się w Yorku, jeśli nie masz nic przeciwko. Nad jeziorem dobrych chęci dajmy na to. Do restauracji raczej niechętnie wpuszczają zwierzęta.
Może być ósmy maja, godzina czternasta? appenine - Page 2 A60itsI

07.05.20 13:18

Przeczytaj

Lady Avery, wspaniale będzie Cię ujrzeć w magicznym balecie. Termin wcale nie jest tak prędki, zresztą, dla lady pochodzącej z tak szanowanego rodu zawsze znajdę czas. To zaszczyt gościć reprezentantów wyższych sfer. Mam nadzieję, że spodoba Ci się nadchodząca wystawa debiutantów - oraz że oprócz dyskusji na tematy artystyczne uda nam się także znaleźć czas na mniej oficjalne rozmowy.

Czy mam oczekiwać Cię z Twoim synem, czy pojawisz się w la Fantasmagorii sama? Obecność młodego lorda to nie kłopot, chciałabym tylko wiedzieć wcześniej, by i dla niego zaaranżować odpowiednią do wieku rozrywkę.

Z wyrazami szacunku

Deirdre

26.05.20 14:33

Przeczytaj 25 V 1957

Ellie, wybacz mi, proszę, zwłokę; być może ostatnie wydarzenia wywołują we mnie paranoję, ale nie chciałem, by ktoś zauważył Tatsu w okolicach Ludlow zaraz po tym wszystkim. Nie mam pewności co do tego, czy ktoś spogląda w tamtym kierunku, ale wiem już, że szukają. Wiedziałem o tym, zanim jeszcze wycenili moją głowę, licząc na tych, których skusi złoto. Nie martw się o nich, Elaine; z tymi, którzy będą chcieli dopaść mnie za galeony, raczej sobie poradzę. Groźni są wyłącznie ci, którzy zrobią to za darmo, ale o tym też wiedziałem - jeszcze zanim w ogóle postawiłem stopę w Stonehenge.

Gdybyś zdecydowała się wysłać mi wyjca, wiedz, że nie byłby to jedyny, który do tej pory otrzymałem. Jeśli powstrzymała Cię wizja ewentualnych niepowołanych słuchaczy, to być może nie powinienem tego pisać, ale w miejscu, w którym jestem, takich nie ma; największe szkody, których może dokonać wyjec, to te na mojej dumie. Jestem bezpieczny. Naprawdę; mimo wszystko. A przynajmniej na tyle, na ile mogę być - w obecnych okolicznościach.

O jakich możliwościach piszesz, Ellie? Jakie granice chciałabyś, żebym przekroczył? Masz rację - drogi odwrotu już nie ma, ale nawet gdyby istniała, to nie zdecydowałbym się nią podążyć. Z ludźmi, z którymi jestem teraz, związałem swoje życie; i związałem je czymś trwalszym niż determinacja i silna wola. To chciałbym, żebyś zrozumiała Ty - cokolwiek się stanie, będę w tym już do końca. Dopóki nie obudzimy się w świecie, w którym będziemy mogli spotkać się twarzą w twarz, nie obawiając się o to, że inni wykorzystają to przeciwko nam - lub dopóki nie umrę, walcząc o ten świat. Możesz w to nie wierzyć, z oddali może to nie wyglądać w ten sposób, ale mam już plan - i, prawdę mówiąc, nigdy jeszcze nie był on dla mnie tak klarowny.

Mam nadzieję, że ta powódź, która zalewa nas do miesięcy, nigdy do Ciebie nie dotrze, ale jeśliby dotarła - uważaj na siebie, proszę. Przekonanie o tym, że jesteś gdzieś tam - bezpieczna - to jeden z powodów, dla którego łatwiej mi iść do przodu. appenine - Page 2 UnXcLvA

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia