The member 'Justine Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 80

Dobrze, wiązka zaklęcia pomknęła w kierunku kobiety wzięła głębszy wdech mierząc ją spod zmrużonych powiek. To był odpowiedni moment, żeby spróbować zebrać punkty za styl.
- Lapifors - zadecydowała wykonując odpowiedni gest nadgarstkiem.

The member 'Justine Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 79

86/213, -40

Kręciło się jej w głowie. Ból był silny, ale wciąż do zniesienia. Przetrwała już gorsze rzeczy. Uniosła różdżkę, starając się nakreślić w powietrzu kształt tarczy.
- Protego maxima.

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 71

86/213, -40

Oba uroki trafiły Sigrun w pierś. Zmniejszyła się natychmiast do niewielkich kształtów. Ciało pokryło się bielutkim, miękkim futrem, od razu splamionym szkarłatką krwią, a z głowy wyrosły królicze uszy. Ruszyć się nie mogła, bo łapki tkwiły w ruchomych piaskach.

-10 do ST zaklęć na Sig

Spoglądała na niewielkiego króliczka w którego zmieniła się Rookwood. To był już niemal koniec, obie miały tego świadomość.
- Nie jesteś silna. - odezwała się w końcu do niej, wiedziała że ją zrozumie. - Lamino Glacio!

The member 'Justine Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 3

-10 do ST zaklęć na Sig

Z jej różdżki nie pomknęła nawet wiązka światła. Ale nie przejęła się tym. Rookwood była unieruchomiona i zmieniona w królika. Już w tym tkwiło piękno jednostki, że czasem sie myliła. Teraz nie robiło to jej różnicy.
- Hm, nie. Może nie “nie silna”. Tak samo zwyczajna jak wszyscy, którymi gardzisz. Ignitio. - wywinęła nadgarstkiem spokojnie. Brendan miał rację. Teraz miała na to dowód.

The member 'Justine Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 78

53/213, -50, II tura bycia królisiem

Jakież to dziwne uczucie być królikiem. Nigdy wcześniej nikt nie zmienił jej w zwierzę. A przynajmniej nie w tak uroczego ssaka. Z ciekawością poruszyła uszami, by wiedzieć jakie to uczucie. Miała ochotę czmychnąć przed kulą ognia, ale unieruchomione łapki nie pozwoliły jej na to. Futerko zajęło się ogniem, wyczuwalny był swąd palonej sierści i skóry, króliczek jednak nawet nie pisnął.

53/213, -50

Kilka chwil później zaklęcie przestało działać. Sigrun powróciła do swej naturalnej postaci, wysokiej, smukłej blondynki; na obojczyku i ramieniu miała nadpaloną skórę, skórę poparzoną. Uniosła różdżkę, by wystrzelić kilka kolorowych iskier - Ignis Fatuus.
Szlamie nie miała zamiaru ani odpowiadać, ani dać satysfakcji pozbawienia jej przytomności. Uśmiechnęła się drwiąco, unosząc wyżej brodę - nic nikomu nie musiała udowadniać, a na pewno już nie Tonks, której brak nogi powinien przypominać o hańbiącej porażce. Gdyby tylko regulamin klubu pojedynków nie zakazywał używania czarnej magii, spotkanie potoczyłoby się zupełnie inaczej.
Uroki przestały działać, mogła więc zejść chwiejnym krokiem z areny, by oddać się w ręce magomedyków.

| zt