Przywiał go wiatr aż z Londynu; nie nosił już na skórze zapachu portu, ale wciąż myślał o dokach jak o swoim prawdziwym domu. Ale nie był nim tak do końca, kiedy w Parszywym nie witały go kąśliwe uwagi Moss; brakowało mu tej jednej stałej.
- Zamiast na wstępie częstować mnie takimi słowami, mogłabyś mnie przynajmniej Ognistą albo rumem nieszczęsnym poczęstować... nie powiesz mi, co tak właściwie robiłaś? Kiedy po prostu zapadłaś się pod ziemię? - niech się tłumaczy. - A czego niby mnie nauczyć? - czemu tak uparcie drąży temat Proroka? Miał nadzieję, że jak rzuci jej jakimś względnie logicznym uzasadnieniem swojego zachowania, to po prostu porzuci ten wątek, skoro nie był skłonny o tym rozmawiać. Miał nadzieję, jednocześnie będąc pewien, że tego nie zrobi. Za dobrze ją znał. - Oni walczą słowem, nie zaklęciami - odparował, a kiedy sięgnęła po różdżkę, zrobił to samo. - Nie lubisz tracić czasu - mruknął jeszcze tylko, ściskając mocniej drewno, które skierował w Phillie, gdy tylko jej zaklęcie się nie udało. - Levissimus - uśmiechnął się perfidnie, zdając się całkiem na przypadek.

The member 'Keat Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 53

Chyba tego do końca nie przemyślał, cóż za zaskoczenie. - Ta sukienka to tak w kolorze nadziei na to, że uda ci się wygrać? - zerknął też z ciekawością na barwę strumienia wiązki wydobywającej się z różdżki, ale nie kojarzyła mu się ono z niczym, więc tylko wzruszył ramionami, czekając na obronę Phillie. Będą się martwić, jak jej się to nie uda. - Perturbo - to zaklęcie napsuło mu trochę krwi w trakcie klubowych pojedynków, postanowił więc go przetestować.

The member 'Keat Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 16

– Byłam w Yorku. Pływałam nocą w jeziorze i biegałam z wilkami – oświadczyła, o dziwo, zgodnie z prawdą. – Na rum zasłużysz, jak mnie pokonasz – zanuciła lekko rozbawiona. Przystąpiła z nogi na nogę i lekko pogłaskała brzuch, by wygładzić marszczenia materiału. – Potrzebowałam się wyrwać z tego syfu na kilka dni. Wiesz, jaki to widok, kiedy najwięksi twardziele w dokach trzęsą portkami i lecą pierwsi do rejestracji? Żenada – mruknęła zniesmaczona wspomnieniem wyśledzonych między stolikami w tawernie obrazków. – To ty mi powiedz – rzekła krótko, spoglądając na niego znacząco. Nie, nie zamierzała odpuszczać. Nie od dziś wiadomo, że Philippa lubiła wiedzieć, co działo się wokół niej. Znała moc dobrej informacji, choć akurat sekretami Keata nie handlowała. – Tak chcesz się bawić, Keat? – parsknęła, słysząc pierwsze głoski zaklęcia. W dodatku udanego. Na świętego psidwaka, co to niby ma być?! Pieprzony ryzykant. – Protego! Tak w kolorze nadziei na to, że czegoś się przy mnie nauczysz, kochany –rzuciła w pędzie i jednocześnie wypuściła, miejmy nadzieję, zaklęcie.

The member 'Philippa Moss' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 57

Zgrabna tarcza osłoniła ją przed złośliwościami Keata. Zamierzała jednak pięknie mu odpłacić za tak słodką zagrywkę. Niech ma. - Relashio!

The member 'Philippa Moss' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 46

- Jak z wilkami? - to jakaś metafora? - pamiętaj tylko, że ja bym się z tobą podzielił nawet, jakbym przegrał - zastrzegł tylko, tak na wszelki wypadek. - Poczekaj, aż pokombinują tak, że nie zrobisz kroku bez zarejestrowanej różdżki, bo ziemia się rozstąpi i cię pochłonie, już nawet do niektórych sklepów nie da się wejść bez przejścia kontroli, to jakiś absurd... wiesz, jak mają czystą krew, albo nawet jak są półkrwi, to w sumie rejestracja ułatwia im życie w tej kurewskiej rzeczywistości - no nie dziwił się, że ludzie szturmowo ruszyli do Ministerstwa; może on MM nie ufał, ale skazywał się też przez to na to, że każde wyjście na ulicę mogło się skończyć w Tower. Ci, którzy chcieli tylko przeżyć, pewnie mieli gdzieś, że wychodzą na pupilków reżimu. - Nie mogę ci nic o nich powiedzieć - robił z tego tajemnicę, żeby drążyła ten temat, a nie... inny, o którym nie ma prawa nawet wspomnieć.
- Nie chciałaś tak eksperymentalnie pozwolić, żeby trafiło w ciebie to zaklęcie? - kącik ust uniósł się ku górze, a Keat wyciągnął różdżkę przed siebie, zataczając nią koło, by wyczarować tarczę. - Protego!

The member 'Keat Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 68

- Commotio - rzucił z bezczelnym uśmiechem na ustach, skracając nieco dzielący ich dystans.

The member 'Keat Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 12

– Normalnie, takimi z pazurami, włochatymi, wyjącymi do księżyca – odparła lekko, jakby mówiła o kupach błota w dokach. Nie wierzył? A jednak wilkołaczy Michael Tonks warczał prawdziwie. – Próbuje cię zmotywować, Keat. Nie wahaj się walnąć mocniejszym zaklęciem. A dzielę się z tobą i tak już… wszystkim – odpowiedziała, rzucając mu to symboliczne spojrzenie. Nie obawiała się wcisnąć mu w łapki swojej wypłaty, więc dobrze wiedział, że po pojedynku podzieli się z nim przemyconymi tutaj przyjemnościami. – Poradzę sobie. Dopóki jestem w porcie zawsze napatoczy się znajoma gęba w razie kłopotów. Jeśli nie – pogoniłam już niejednego gagatka i dobrze o tym wiesz – odpowiedziała śmiało, rozpamiętując krótko wszystkie przypadki z ostatnich dni. Miała wsparcie, które lekceważyli prymitywni wysłannicy ministerstwa. Miała tez ciało, w którym kryło się o wiele więcej mocy, niż mogli przypuszczać. – A o kim możesz? O pannie Wright? – pokąsała go trochę tak, jak to tylko najlepsza siostra potrafiła. – Cały czas eksperymentuję, Keat. Więcej pewności. Zaklęcia nie gryzą. Zwykle. Slugulus Erecto! – zawołała pewna, że i to zaklęcie jej wyjdzie.

The member 'Philippa Moss' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 9