Sunshine

02.10.20 0:44

First topic message reminder :

Sunshine

Sunshine pojawiła się przy Aquili z samego rana, na 2 tygodnie przed jej wyjazdem do Hogwartu, w wieku 11 lat. Dziewczyna po obudzeniu się znalazła na swoim biurku dużą klatkę z upierzonym stworzeniem w środku, które wlepiało w nią wielkie ślepia. Jest dość mała i niepozorna, ale bardzo odważna. Lubi głaskanie pod dziobem.

kod:

[bylobrzydkobedzieladnie]

24.05.21 23:40

Przeczytaj 15 grudnia 1957

Aquilo, Nie znam wszystkich szczegółów. Podejrzewam, że Edgar w ten sposób chce mnie chronić i nie przekazywać przykrych informacji. Przyznaję, nie byłam narzeczoną idealną, ale on również się nie spisał.

Nie mniej, stało się, zaręczyny zostały zerwane, a pierścionek odesłany. Nie musze planować wesela czy martwić się liczbą gości. Mam jedynie cichą nadzieję, że na sabacie dadzą mi żyć. Nie wiem jak wytrzymam bycie pod ostrzałem komentarzy i uwag.
Może powinnam zachować się Burke i zwyczajnie nie przyjść? Choć takie zagranie zapewne spowodowałoby jeszcze więcej plotek.

Twoja,

Prim

27.05.21 21:30

Przeczytaj 19 listopada 1957

Kochana Aquilo, bardzo dziękuję Ci za ciepłe słowa, czuję się o wiele lepiej i dzięki Twojemu wsparciu. Ponownie porwały mnie codzienne obowiązki, także związane z naszą sprawą. Staram się także szukać urozmaiceń, pamiętasz jak wspominałam o powrocie do ćwiczeń transmutacji? Poszukuję nowego wyzwania, które złożyłoby się na większą całość. Pojedyncze zaklęcia są bardzo satysfakcjonujące, ale chciałabym czegoś więcej. Czy w którejś z ksiąg Twojej biblioteczki znalazłaś może coś, co mogłoby okazać się dla mnie źródłem inspiracji?

Wieści o zbiórce przekazałam już Melisande i Fantine, a Octavia zdążyła mi już odpisać, że dołoży wszelkich starań, by pomóc w przygotowaniach, jak i podczas samego wydarzenia. Tak bardzo cieszę się, że udało nam się wspólnie doprowadzić do tak zaawansowanych przygotowań! Koncert oraz aukcja okazały się prawdziwym sukcesem, słyszałam liczne komplementy i słowa poparcia dla naszej działalności. Wierzę, że szlachetni czarodzieje wesprą także kolejne przygotowywane wydarzenia.

Jako że nie dane nam było zbyt długo porozmawiać podczas koncertu w Palarni, spieszę donieść, że lord Burke świetnie prezentował u Twego boku. Dostrzegłam na twej twarzy piękny uśmiech, zdawałaś się miło spędzać czas w jego towarzystwie. Nie miałam przyjemności z nim jeszcze mówić, lecz liczę na to, iż prędko się to zmieni i będzie nam dane się poznać.

Jak Twoje zdrowie i samopoczucie? Pamiętaj proszę, że mimo słów, które padły między nami tamtego dnia, zawsze mam na uwadze Twoje dobro. Wybacz, jeśli choć przez chwilę dałam Ci powód, by myśleć, że jest inaczej. Nasza przyjaźń jest silniejsza, niż mogłoby się zdawać.
Nigdy w to nie wątp.

Evandra

30.05.21 17:40

Przeczytaj 15 grudnia 1957

Aquilo, Gdyby to było takie proste. Przyjście na sabat niezależnie do tego co się dzieje w moim życiu to wyzwanie. Dobrze wiesz, że nie lubię być na świeczniku, a koncert sprawił, że moje wszelkie pokłady cierpliwości i uśmiechu zostały wyczerpane.

Nie mniej, cieszę się, że zaręczyny zostały zerwane. Lord Carrow nie był dla mnie dobrym wyborem, a ja byłabym koszmarną żoną dla niego. Zdawało mi się, że pochodząc z tego samego środowiska, żyjemy w dwóch różnych światach. On nie miał by we mnie powierniczki, a ja w nim wsparcia. Tworzylibyśmy małżeństwo jedynie z nazwy. I być może bym się w tym odnalazła, ale jeżeli nie musze tym lepiej dla mnie.

Wraz z bratową oraz Charlottą od paru dniu już pracujemy nad działaniem w Durham. Gospoda zostaje na ten dzień przerobiona w Jadłodajnię, a sam właściciel zgodził się aby z zapasów dostarczonych od naszej rodziny codziennie wydawać ciepły posiłek dla potrzebujących. Ogromnie mnie cieszy fakt, że mieszkańcy Durham sami zaczynają się angażować. Silna społeczność ma szansę przetrwać w o wiele lepszym stanie wszelkie zawieruchy wojny.

Twoja,

Prim

01.06.21 13:15

Przeczytaj 4 listopada (w nocy)

Aquilo, Evandra u mnie była. Zajęłam się jej raną, ale masz rację to czkawka. Nie wiem gdzie zniknęła. Skontaktuję się z jej rodziną. Nigdy nie wiadomo co się może wydarzyć. Wierzę, że będzie bezpieczna.

Twoja,

Prim

01.06.21 13:50

Przeczytaj 4 listopada (popołudniem)

Aquilo, Nie wiem czego dopuścił się Francis, wiem jedynie że zmagał się z wieloma problemami, czy była nim zdrada? Jestem pewna, że nigdy nie chciał zdradzić ani zranić Evandry celowo.
Nie wiem co zaszło między Tobą a Evandrą, zdaję sobie sprawę, że jesteście sobie bliskie i bardzo oddane. Wierzę, że znajdziecie porozumienie, jak zawsze. Nigdy nie wątpiłam w siłę waszej przyjaźni i bliskości.
Poinformowałam lorda Rosier, że jego żona była u ciebie i zarówno u mnie. Liczę, że przejmie się jej stanem i bezpieczeństwem. Evandra jest w rozsypce i widziałam to. Będziemy obok niej zawsze, tak jak w szkole i później.

Twoja,

Prim

01.06.21 20:44

Przeczytaj 4 listopada (wieczór)

Aquilo, Z twoich słów bije żal, co zrobiłaś? Co takiego powiedziałaś Evandrze?

Otrzymałam sowę od lorda Tristana Rosiera, Evandra jest cała, zdrowa i bezpieczna w Kent. Możemy odetchnąć z ulgą.

Twoja,

Prim

01.06.21 21:13

Przeczytaj noc z 3 na 4 listopada

Aquilo, Wybacz, że odpisuję tak późno, ale zebranie informacji połączone z obowiązkami bywa czasochłonne. Zgodnie z Twoją prośbą starałem się być jak najbardziej dyskretny. Niestety, nie mam dla Ciebie żadnych wieści. W ostatnim czasie nikt nie trafił do Munga z podobną przypadłością, a z całą pewnością nie zaszczyciła nas swoją obecnością żadna szlachetnie urodzona kobieta.
Przyznam, że zaniepokoiłaś mnie swoimi słowami, ale nie martw się na zapas. Dość ich mamy wszyscy ostatnimi czasy. Jestem pewien, że Lady Evandra Rosier jest bezpieczna i szybko wróci do zdrowia. Jeżeli jednak trafi do szpitala, niezwłocznie Cię o tym poinformuję. Perseus

01.06.21 21:23

Przeczytaj 4 Listopada 1957

Aquilo Kiedy będziesz czytać ten list, prawdopodobnie będę przelatywać już gdzieś nad morzem.
Apt poleciał chwilę przed otrzymaniem twojego listu w stronę Dover, dlatego poprosiłem Sunshine, aby zaniosła moją wiadomość.
Nic mi nie jest, przebywałem w Irlandii w sprawach służbowych. Pamiętasz? Mówiłem ci, że nie będzie mnie w mieście przez parę dni...
Nie mam pojęcia, co się stało. Jak do tego doszło.
Na razie skupmy się na poszukiwaniu Evandry.
Dam ci znać

Rigel

02.06.21 16:40

Przeczytaj 4 listopada 1957

Aquilo, jestem już bezpieczna, wróciłam do domu i pożegnałam się z tą uciążliwą przypadłością dzięki pomocy lorda Shafiq. Dziękuję za Twoją troskę, słyszałam o mobilizacji i poszukiwaniach, oh, Aquilo, tak bardzo się bałam, lecz szczęśliwie nie przytrafiło mi się nic strasznego. Przepraszam, że się zamartwiałaś, już wszystko ze mną w porządku.

Cieszę się, że udało nam się wczoraj zamienić kilka słów, choć przyznam szczerze, że zasługujemy na lepsze okoliczności. Żałuję, że moja przypadłość przerwała nam tak gwałtownie. Powiedz proszę jak się czujesz? Czy czy choć Tobie udało się tej nocy zmrużyć oczy choć na chwilę?

Evandra

02.06.21 20:17

Przeczytaj 5 listopada

Kochana Aquilo, Małżeństwo zmienia wiele w życiu nie tylko małżonków, ale również osoby wokół nich. W pewnym momencie nasze relacje się osłabiły, ale jestem przekonana, że Evandra cię nie odtrąci. Przeżywa ciężki czas i radzi sobie z emocjami oraz problemami jak potrafi najlepiej. My zaś jedynie możemy stać u jej boku, trwać niczym strażnicy gotowi działać w każdej chwili.
Znam Evandrę na tyle, że będzie chciała się porozumieć, ale nie odtrącaj jej. Może skrywać w sobie te lęki zastania porzuconą i zdradzoną, a teraz jest najbardziej wrażliwa na ciosy.
Jesteś mądra więc będziesz wiedzieć co należy zrobić. I nie podejmuj ważnych decyzji w uniesieniu, bowiem emocje są złym doradcą. Emocje powodują, że działamy bez zastanowienia.

Jeżeli potrzebujesz mojego wsparcia, jestem dla Ciebie.
Twoja,

Prim

02.06.21 21:20

Przeczytaj 3.11

Droga Aquilo Zdrowie dopisywało do czasu twojego listu i zawartego w nim pytania, obecnie wkradło się zmartwienie i niepokój.
Nie, niestety Evandry nie ma w Thorness Manor, nie widziałam jej od jakiegoś czasu. Czy wydarzyło się coś złego? Jeśli mogę jakkolwiek pomóc Tobie czy jej nie wahaj się mówić. Daj też proszę znać, gdybyś czegokolwiek się dowiedziała.
Dbaj o siebje Octavia

03.06.21 15:33

Przeczytaj 18 XI 1957

Droga Aquilo,

wiem, że zabrzmi to banalnie do bólu, ale to prawda, co powiadają - czas leczy rany. Choć z początku wlecze się nieubłaganie, uwierz, każdy następny dzień będzie odrobinę łatwiejszy od poprzedniego. Śmierć Alpharda nie pójdzie na marne, a jego imię nie zostaje zapomniane; zadbamy o to.
Faktycznie, ostatnio standard usług w nawet najbardziej renomowanych restauracjach pozostawia wiele do życzenia - mam zatem nadzieję, że nie przyjdzie Ci rozczarować się po raz kolejny. Co powiesz na 24 listopada, w okolicach 15:00? Wycieczka statkiem brzmi przyjemnie, a tamtejszy jeśli szef kuchni faktycznie jest tak biegły, nie pozostaje mi nic innego jak tylko napisać:

do zobaczenia na miejscu.

Maghnus

[bylobrzydkobedzieladnie]

03.06.21 18:05

Przeczytaj 10.11

Szanowna Lady Black,

Niestety nic nie słyszałem o artykule - co za okrutna sytuacja! Wiem w s z y s t k o o mediach, do których mam otwarty dostęp, więc domyślam się, co Lady ma na myśli. Porozmawiajmy o tym osobiście, rad byłbym zobaczyć ten artykuł i całą resztę. Martwi mnie, że niektórych poglądów, ludzi, lub gazet nie wykorzeniono jeszcze skutecznie, ale bez obaw, Ministerstwo nad tym pracuje.

Niezmiernie dziękuję za prezent. Nie zasługuję na takie wyrazy wdzięczności za zwykłe spełnianie moich obowiązków i ostrzeżenie, które złożyłby każdy praworządny i zatroskany obywatel, ale jestem nad wyraz wdzięczny i zaszczycony.

Akcja charytatywna jest godna podziwu - czy potrzebuje Milady ministerialnego wsparcia bądź promocji w gazetach? Co do potencjalnych miejsc, nada się kilka i zależy to od komfortu samych Organizatorek. Biedne warstwy społeczne mieszkają w porcie - okropne miejsce, do samych doków jeszcze nie polecam się udawać pomimo rewitalizacyjnych wysiłków nowego zarządcy (dadzą efekt, już widzę postępy - ale cierpliwości! Za to magiczny port, ta lepsza część portu, jest bezpieczny, piękny i położony na tyle strategicznie, by dotarli tam biedniejsi obywatele. W grudniu odbędzie się tam zimowy jarmark pod patronatem Ministra, z którym można połączyć akcję charytatywną.
Inną alternatywą jest Ulica Pokątna, symbol samego Londynu i naszej potęgi. Nowe pomniki Salazara Slytherina i Ministra Malfoya są usytowane na placach, które pomieściłyby całą akcję.
Wreszcie - o ile odpowiada to Milady wrażliwości - Connaught Square, splamione niedawnym zamachem, powinno odzyskać dawną renomę. Krew buntowników (proszę wybaczyć śmiałość) to za mało, egzekucje powinny miło kojarzyć się ludności. Akcja charytatywna, na kilka dni przed kolejną publiczną egzekucją, na pewno pomogłaby reputacji tego miejsca i zachęciła obywateli do udziału w samej egzekucji. Nie możemy pozwolić, by tamta sprawa z sierpnia ich do tego zniechęcała.

Ostateczny wybór pozostawiam Milady i służę pomocą.

Z poważaniem,
Cornelius Sallow

11.06.21 0:08

Przeczytaj 18 listopada 1957

Kochana Aquilo!

Co za piękny gest, ten prawdziwy i szczery, wyzbyty z nadmiernego ubierania wszystkiego w pióra i zdobne słowa. Powiedz mi, tak szczerze, było to Wasz wspólny pomysł… czy Twój?
Czy będziecie uczestniczyć w tym „rozjedzie”? Karmić poszkodowanych? Tak się zastanawiam, może oni również potrzebują pomocy medycznej? Wybacz za ciekawość, ale pomyślałam… może potrzebujesz pomocy? Rzecz jasna na medycynie się nie znam
Postaram się zrobić co w mojej mocy w kwestii samej żywności, wiele obiecać nie mogę, jak wiesz – nam również nie jest łatwo.

Twoja na zawsze,

Sythia

13.06.21 19:26

Przeczytaj List niesiony przez Merlina

Szanowna Aquilo, Nie ma potrzeby przepraszać, doceniam przemyślenie własnych argumentów, pozwala to nam odkrywać nowe perspektywy. Zaiste dobrze powiedziane, czyny mają swoje konsekwencje, tym bardziej odpowiedzialnym jest ostrożne rozważanie swych czynów oraz aktów przemocy. Zasiana nienawiść potrafi wybuchnąć, jak trafnie zauważyłaś, w postaci pożogi. Paląc na swej drodze wszystko, nawet to co najbardziej nam drogie.
Przywołujesz bolesne strony naszej historii, zapominając jednak, że wina nie spoczywa tylko i wyłącznie po jednej stronie. Czyż nasze dzieje nie obfitują w okrutnych czarnoksiężników, którzy rzucali cień strachu na nie tylko mugoli, ale też innych czarodziejów? Mnisi się bali, co sir Galahad potrafił zrozumieć, tym bardziej starając się pokazać, że możemy żyć w pokoju, pomagać sobie nawzajem. Gotów dla poświęceń, bo nie mam zamiaru udawać, że droga do pojednania jest łatwa. Był rycerzem, wierząc w wartości przecież wywodzące się z mugolskiej kultury, nawzajem kształtujemy swoje światy. My sami później wybiórczo sięgaliśmy po to ze świata mugoli, co było dla nas wygodne, od idei po mugolskie wynalazki. Czyż nie jest ciekawym, że do prastarego Hogwartu uczniów zawozi pociąg, u swych podstaw mugolskie dzieło? Tkwi w tym pewna mądrość, dzieci mogą przekonać o tym jak blisko siebie jesteśmy.
Król Artur chciał stworzyć lepszy świat, w którym Anna Boleyn nie musiałaby ukrywać daru swojego dziecka. Wiesz dlaczego mu się nie udało? Przez Morganę, czarownicę siejącą nienawiść, karmiącą się bólem jak niektórzy dzisiaj, których uparcie chcesz wybielić. Bo starania prawych czarodziejów zawsze chcieli niweczyć czarownicy zapatrzeni na czystość własnej krwi, widzących w mugolach w najlepszym wypadku niewolników. To właśnie fałszywi królowie, którzy nie chcą pokoju czy szczęścia. Karmią jedynie własną chęć potęgi i dominacji, mając za nic ludzkie wartości.
Ten, w którego stronę tak wielu zwraca się z uwielbieniem, nie widzi w mugolach ludzi. Myślisz jednak, że czarodzieje są dla niego czymś więcej? Dla niego jesteście narzędziem, karmiąc jego ego, utwierdzając w poczuciu wyższości. Jeśli jednak kiedyś będzie musiał wybierać, to spali was wszystkich na popiół, bo wasze ofiary nie mają dla niego znaczenia.
Tradycja to dla niego wygodna metoda, jej kajdanami nie chce pozwolić czarodziejom się rozwinąć. Tkwilibyśmy tylko w stagnacji, a ona potrafiła niszczyć imperia. Nie będzie chciał pojednania między nami, spokoju ducha, bo jaki właściciel niewolników przejmuje się uczuciami swych własności?
My nic nie osiągnęliśmy, Aquilo, nie z nim. Bo on nigdy nie chciał budować i rozwijać. Z Wilhelmem Zdobywcą mógłby co najwyżej mieć wspólny przydomek, chce tylko brać, podsycając nienawiść w sercach tych, których nawet nie uważa za równych mu czarodziejów. Łatwo się steruje pionkami, kiedy wskazuje im się wrogów.
Z nim za dziesięć lat w najlepszym wypadku nie ruszymy się z miejsca, w najgorszym staniemy się ofiarami jego snu o własnej potędze. Bez niego mielibyśmy szansę zbudować lepsze jutro, bez czarnoksiężnika niweczącego starania dobrych czarodziejów. Co zrobię? Będę starał się budować mosty, nie przepaście z nienawiści. A Ty? Artur

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia