First topic message reminder :



[bylobrzydkobedzieladnie]

Skoro ja jestem Małym Jimem, ktoś musi pełnić rolę Dużego. Port nigdy nie był dobrym miejscem na spotkania, choć i tam widywaliśmy swoje twarze. Może wsparłem dobrym słowem, zaproponowałem jakąś kradzież na jednym z wrogich mi chłystków, a może zwyczajnie próbujemy zwędzić zarządcy portu coś z zapasów, kiedy idzie dojrzeć, czy wszystko jest w porządku nad wodą? Jestem wesoły i dobry z natury, choć zdarza mi się zbyt dużo wypić. Kieszenie zwykle mam puste, choć kilka monet do gry i dobrego jadła znajdzie się zwykle gdzieś w butach, o czym niekoniecznie każdy wie.

Jeremiego ciężko spotkać jeśli nie masz problemów z narkotykami, ale kto wie, czy widząc cię grającego w tym samym miejscu w końcu nie zaproponowałem pracy dostarczyciela? W tych stronach nigdy nie było łatwo, ale robota zawsze się znalazła, więc któż wie, czy sam nie wyciągnąłem ręki do młodzieniaszka, który próbował wyciągnąć coś z podartego płaszcza. Wiadomo, ciężkie czasy nastały.

och, nawet nie wiesz jak bardzo czekam na te niezapowiedziane wizyty pod oknami posiadłości. patrzę na ciebie przez szybę, uśmiecham się, czasem zbieram w sobie na tyle odwagi, by to okno otworzyć i po prostu się z tobą przywitać - jednocześnie alarmując cię o nadchodzących służących chcących odnaleźć źródło nieproszonej muzyki. kiedy tylko mogę na chwilę wyjść z grimmauld place by odetchnąć bardziej beztroskim powietrzem, zawsze szukam cię na portowych uliczkach i w parszywym, licząc, że znów razem wystawimy jakąś piękną sztukę. bo z jakim innym dyrygentem jeśli nie z tobą?

Reggie, Jeremy, bo takiego z pewnością Cię znam. Żadnej pracy się nie boję, nawet tej okraszonej ryzykiem. Jako uliczny grajek, skrzypek żebrzący o parę knutów, w połowie cygan o nieco ciemniejszej barwie skóry niż twoja, mogłem Ci się wydać dostatecznie niepozorny i niewinny, by przekazać mi jakieś proste zlecenie, którym nie chciałeś się fatygować z tylko Tobie znanych powodów, a ja zapewniłem Cię, że dostarczę co mi dasz i przyniosę Ci coś od Twojego klienta na dowód, że jestem godny zaufania, wbrew swojemu pochodzeniu. I tak też się stało. Z handlarzem narkotykami zadzierać bym nie chciał, nie stać mnie na nic takiego, mój brat okradł niewłaściwych ludzi i źle się to skończyło — chcę być (nieco) rozważniejszy. Może nie dałem Ci nigdy powodów do tego, by mi nie ufać, nigdy nie przyłapałeś mnie na gorącym uczynku, nie widziałeś, że kradnę - bo czy wtedy nie miałbyś wątpliwości, by dać mi następne takie zlecenie? Zostanę w Twoich oczach jeszcze chłopcem, który nie ma się gdzie podziać. Przynajmniej przez chwilę. Będę grał niewinnego, biednego i potrzebującego połowy bochenka chleba do przeżycia. Będę cię szukał od czasu do czasu, licząc, że dasz mi coś do roboty, poproszę, byś mnie do kogoś wysłał — podeprze się Twoim imieniem, przychodzę od Małego Jima, nie przyznam Ci za to, że szukam sposobności na późniejsze ogołocenie Twoich klientów. Nie teraz, za jakiś czas, gdy przestaną nieufnie łypać na mnie okiem.

Keat,

Celiko, przybędę pod okienko