Duke Owlington

17.02.21 21:28

Duke Owlington

Duke Owlington wbrew swemu dumnemu imieniu, nie ma w sobie nic szlachetnego. To Puszczyk Zwyczajny, który najchętniej przesiaduje na strychu domu Aurory. Wzbudzał zainteresowanie u irlandzkich czarodziei, bo ptaki te nie występują tam w naturalnym środowisku. Listy roznosi skrupulatnie, ale bez większego pośpiechu. Przeważnie po podróży wraca z jakąś gałęzią lub liściem, gdzieś między piórami.

Spoiler:

22.02.21 23:51

Przeczytaj październik 1957

Hej Rory! Jesteś pewnie teraz bardzo zabiegana, skoro od powrotu do Anglii nie mieliśmy okazji, by spędzić trochę czasu razem, hm?
Hattie wie już więcej ode mnie, mówi że masz psa, jest w nim zakochana i koniecznie chce, by też jej takiego sprawić.
Daj znać kiedy będziesz mieć wolne popołudnie, a przygotuję nam najlepsze warunki do nadrobienia straconego czasu! Hal

23.02.21 19:43

Przeczytaj październik 1957

Rory HA-HA-HA! Bardzo śmieszne, uśmiałem się jak nigdy! Oczywiście nie z twojego stanu, a z żartu, ma się rozumieć. Mnie nie straszne są ani złamana noga ani złamane serce, więc możesz mieć pewność, że cokolwiek się stało, wnet zapomnisz o wszelkich problemach!

Niech będzie czwartek i koniecznie bierz psa! Mam tylko nadzieję, że nauczyłaś go, że po grządkach się nie biega, bo inaczej się pogniewam... Hal

24.02.21 11:29

Przeczytaj październik 1957

Rory! Hal dał mi znać, że jesteś w Anglii! Wspaniałe wieści! Koniecznie musimy się spotkać, pewnie mój brat już zaprosił cię do Greengrove Farm i będzie pokazywał nasze grządki oraz szklarnię.
Co powiesz na małą wyprawę? Pamiętam jak uwielbiasz spędzać czas na świeżym powietrzu. Wiem, że czasy niebezpieczne więc nie poszlibyśmy gdzieś daleko i wrócili na kolację, która zjemy w towarzystwie Hala i Hattie.

Całuję, Herbert

01.03.21 12:27

Przeczytaj październik 1957

Rory! Zawsze jesteś mile widziana w naszym domu. Czasy dość niepewne ale dla kuzynki to i nieba przychylimy. Siedzę już nad mapą i rozważam gdzie się udać na małą wędrówkę. W najbliższych dniach wyślę sowę ze szczegółami. Do tego czasu dbaj o siebie.

Całuję, Herbert

04.03.21 14:04

Przeczytaj Szef Komisji Rejestracji Różdżek

Szanowna Panno Sprout, w imieniu swoim oraz pozostałych członków Komisji, chciałbym pogratulować rejestracji różdżki i tym samym podziękować za powierzone Ministerstwu Magii zaufanie. Równocześnie informuję, że zgodnie z dekretem Ministra Magii z dnia 10 kwietnia 1957 roku, każdy czarodziej lub czarownica przebywający na terenie Londynu, ma obowiązek noszenia przy sobie dokumentu poświadczającego dokonaną rejestrację oraz okazania go odpowiednim służbom w razie kontroli. Dokument staje się ważny z chwilą podpisania go przez posiadacza, i od tego momentu stanowi zarówno dowód jego tożsamości, jak i pełni rolę oficjalnego zezwolenia na noszenie różdżki na terenie stolicy.

Jeżeli na dokumencie zaistniały jakiekolwiek nieprawidłowości, należy zgłosić się do siedziby Komisji w terminie nieprzekraczającym 7 dni od daty otrzymania niniejszego listu wraz z kompletem dokumentów potwierdzających poprawne dane.

Z poważaniem,

Tiberius Bellchant

Szef Komisji Rejestracji Różdżek
Dep. Przestrzegania Prawa Czarodziejów
Brytyjskie Ministerstwo Magii
Londyn, dn. 04.10.1957

Do listu dołączony został dokument:

Pomyłki, poprawki, uwagi (zwłaszcza w przypadku błędnie założonej daty urodzenia lub statusu cywilnego postaci wymyślonych) można zgłaszać bezpośrednio do Williama. Jeżeli macie dla waszych postaci wybrany charakter pisma, możecie mi również podesłać odpowiednią czcionkę (najlepiej w postaci linku do strony, z której mogłabym ją pobrać).

13.03.21 2:18

List przyniosła sowa Trixie w wieczornych godzinach dnia 28 listopada.

13.03.21 10:35

Przeczytaj październik '57

Kochana Rory, Kurz jeszcze nie opadł po naszej ostatniej przychodzie, ale pragnę Ci przypomnieć, że o Tobie pamiętam. Bardzo mnie martwi to, co się dzieje wokół nas; mam nadzieję, że nie czujesz się zbyt samotna. Jeśli czegoś Ci potrzeba – towarzystwa lub herbaty z cytrynką – przybywaj do nas bez zapowiedzi. Zawsze dobrze Cię widzieć.

Ale list ten piszę w jeszcze innym celu. Nieco trudno było skupić myśli pośród pingwiniego skrzeku (czy Ty też nie możesz pozbyć się rybnego zapachu ze swego otoczenia? Ja wciąż łapie się na tym, że co jakiś czas do mnie dociera i nie potrafię jeszcze go z siebie otrząsnąć), więc to, co mam Ci do przekazania zawieram tu. Być może okaże się, że to nie jest dla Ciebie nowa wiadomość, ale wolałam się upewnić – w imię ciepło wspominanych hogwarckich lat.

Nasza znajoma puchońska malarka w końcu do nas powróciła – widziałam się z nią przed miesiącem. Ach, znów jest w Wielkiej Brytanii, więc oczywiście się cieszę, ale trochę też się martwię. ~~Chciałabym żebyśmy wszyscy mogli się czuć bezpiecznie.~~

Muszę kończyć ten krótki list, bo wzywają mnie kolejne zamówienia.

Trzymaj się ciepło, droga kuzynko!

Effie

16.03.21 19:01

Przeczytaj Kerstin Tonks

Szanowna Pani Sprout, przepraszam, że wysyłam do pani jastrzębia, mam nadzieję, że się pani nie przestraszy i Baron nie zrobi pani krzywdy, ale zapewniam, że jest nastawiony pokojowo, tylko nie można go zbyt często dotykać! Nazywam się Kerstin Tonks i słyszałam, że zajmuje się pani tworzeniem eliksirów, maści oraz że jest pani aptekarką.

Czasy przyszły niełatwe i zajmuję się teraz zbieraniem ziół na własną rękę, lecz obawiam się, że nie potrafię jeszcze właściwie nazwać ich działania. Bardzo nie chciałabym dokonać sromotnej pomyłki. Czy miałaby pani chęć spotkać się ze mną i wspomóc mnie wiedzą na temat ziół? Umiem szyć, będę w stanie zaoferować dowolną robótkę w zamian.

Z serdecznymi pozdrowieniami,

Kerstin Tonks

30.04.21 13:10

Przeczytaj Kerstin Tonks

Szanowna Pani Sprout, bardzo mi miło, że zainteresowała się Pani Baronem. Nie jest tak posłuszny jak sowy i je za całą sowiarnię, ale wszyscy go kochamy!

Z olbrzymią przyjemnością podzielę się wiedzą, zapewniam Panią, że szycie w towarzystwie bywa znacznie bardziej owocne, a takie drobne umiejętności do sprawunków domowych przydają się w najbardziej niespodziewanych sytuacjach.

Chętnie odwiedzę Panią w domu, rzecz jasna, jeżeli nie będzie to problemem - przyniosę garść własnych ziół, ale im więcej zobaczę, tym więcej zapamiętam! Czy pasowałby Pani dwunasty listopada w okolicach południa? Wieczorem bracia nie pozwoliliby mi odwiedzić nieznajomej, niestety.

Z serdecznymi pozdrowieniami,

Kerstin Tonks

17.05.21 16:42

Przeczytaj 2.11.1957

Auroro, Czy wszystko w porządku? Mam nadzieję, że jesteś bezpieczna i w dobrym humorze. Trochę mi przykro, że wplątałem cię w tamtą sytuację w Kumbrii - na szczęście, wszystko dobrze się skończyło. Jak się miewasz? To... normalne być trochę wstrząśniętym po pojedynkach. Daj proszę znać, jeśli mógłbym jakoś pomóc. Cumberland jest teraz niebezpieczne - dobrze, że byłaś tam ze Steviem, ale uważaj na siebie podczas wypraw poza Półwysep Kornwalijski.

Gdybyś potrzebowała czegoś spoza Doliny, albo ochrony, też daj proszę znać. Samemu podróżuję po Anglii regularnie, ale ja potrafię się obronić. Ty zresztą też, widziałem, że masz prawdziwy talent do obrony przed czarną magią! Lepiej jednak nie ryzykować.

Chciałem też spytać, czy jesteś może siostrą albo kuzy...
Albo, nieważne.

Pozdrawiam serdecznie,

Michael

05.06.21 16:06

Przeczytaj Silly Moore

Auroro, pamiętasz jeszcze te czasy, kiedy trzeba było mi przypominać, że milczenie jest złotem i momentami dobrze jest nie mówić nic? Ostatnio chyba wziąłem to sobie do serca aż za bardzo.

Raczej (ha) nie zdziwi Cię to, że nie zastaniesz mnie już w Londynie. Ciężko mnie teraz zastać gdziekolwiek, w gruncie rzeczy. Niektórym teraz trochę nie wypada pokazywać się publicznie - taki urok sławy najwyraźniej. Pomyślałby kto? O Somerset jednak zdarza mi się czasami zahaczyć, wiesz? Wspominam o tym, bo tęsknię. Trochę się zmieniło na świecie od naszego ostatniego spotkania, co? Tęsknię za Twoim głosem i za historiami płynącymi spod Twojego pióra, chociaż pewnie nie wskazywała na to ta cisza, jaką częstowałem Cię przez ostatni rok. Nie wiem jak ująć to inaczej niż tym, że... nie byłem sobą? Wiedz, że teraz już wszystko ze mną dobrze. Wcześniej było trochę gorzej, ale nie znajdę na tę opowieść miejsca w liście - spotkajmy się jeszcze kiedyś w cztery oczy, napijmy wina, to Ci ją szepnę na ucho. To nie będzie piękna opowieść. Daleko jej będzie od tych, które lubię przekazywać dalej stukając w klawisze maszyny, ale też jest warta opowiedzenia. Tak mi się przynajmniej wydaje.

Co u Ciebie? Czy wszystko u was w porządku? Wiem, że dureń ze mnie i nie odpisałem nawet na Twój ostatni list, ale liczę na przebaczenie. Silly

PS. Nie odpiszę na ten list.

PS2. Normalnie nie lubię zdradzania zakończenia przez przeczytaniem książki, ale muszę się usprawiedliwić - spłonął zanim go przeczytałem.

08.06.21 18:38

Przeczytaj 25.11.57

Droga Auroro, też doskwiera mi Twój brak, dawno nie miałem tak wybornego towarzystwa. Hattie może i jest wciąż młoda duchem, bywa trudnym współpracownikiem i chętnie zaleciłbym jej więcej zadań w ogrodzie, niż przy kotle.

Nie wiń siebie za potrzebę spokoju, w tak trudnej sytuacji nikt nie powinien się znaleźć. Choć tym listem łamiesz mi serce, wiedz, że nie mogę zatrzymywać Cię siłą. Mam nadzieję, że jeśli zdecydujesz się wyjazd, tym razem pisać będziesz częściej, by mi nic nie umknęło! Liczę na to, że uda nam się powstrzymać tą wojnę, byś nie musiała się do tego uciekać.
Czy Castor dał Ci jakieś powody do obaw, że zaczął wzbudzać twoje wątpliwości? Spotkam się z nim i spróbuję wybadać w jakim jest stanie. Wesprę go, o to nie musisz się martwić.

Będę w przyszłym tygodniu w Dolnie, czy wytrzymasz do tego czasu, by się ze mną spotkać?
Mam nadzieję, że do rychłego zobaczenia,

Halbert

19.06.21 11:49

Przeczytaj 26.11.57

Kochana Auroro, a może zamiast opierać się chęci wyjazdu, poszukasz czegoś, co zatrzyma Cię tutaj? Wiem że urokliwe tereny mogą nie być idealnym argumentem, ale może doborowe towarzystwo Cię przekona?

Castor jest młody, z pewnością zagubiony, wciąż nie rozeznał się w zasadach, jakie rządzą światem poza bezpiecznym Hogwartem. Może potrzebuje rozmowy, ale nie wie jak zacząć? Nie było Cię przez pewien czas, może musi na nowo się przyzwyczaić? Daj mu trochę przestrzeni, a z pewnością się otworzy.

Choć mówisz, że to tylko gdybanie, cieszę się, że szukasz różnych rozwiązań. Planuję być w Dolinie w przyszłym tygodniu i skorzystać z Twojego dozgonnego zaproszenia. I przy okazji wybić z głowy wątpliwości!

Halbert

21.06.21 0:02

Przeczytaj 10 grudnia

Auroro, przepraszam Cię, że nie odpisałem na Twój list od razu. ~~Potrzebowałem chwili~~ ~~Zawieruszył się w rzeczach~~ ~~Nie miałem czasu~~

Dziękuję za tę wiadomość. Proszę, nie pisz, że niczego ode mnie nie oczekujesz, to brzmi cynicznie. Wydaje mi się, że to nie jest coś, o czym powinniśmy rozmawiać listownie. Mówiłaś, że mieszkasz w Dolinie Godryka, prawda? Wskaż czas i miejsce, przylecę. Daj mi szansę na rozmowę.

Proszę. Marcel

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia