Pimpek

05.06.21 18:12

Pimpek

Pimpek jest sową, którą kupił sobie po swojej pierwszej wypłacie. Jest do niego przywiązany, nawet jeśli jego pupil jest trochę głupkowaty.

kod:

06.07.21 21:52

Przeczytaj 21.10.1957

Drogi Gabrielu! Ogromnie ucieszyła mnie wiadomość od Ciebie. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak na nią czekałam. Pimpek dotarł do mnie bez żadnego problemu, pozwoliłam sobie go poczęstować smakołykami, z racji na to, że spoglądał na mnie tak przyjaźnie, nie mogłam się powstrzymać. Mam nadzieję, że to nie problem?

Jak najbardziej wszystko u mnie w porządku, może nic porywającego się nie dzieje, trzymam się głównie domu, jednak miewam się całkiem nieźle. A u Ciebie? Wojna w końcu ciągle przybiera na sile, mam nadzieję, że nie ryzykujesz życiem, chciałabym bowiem jeszcze się kiedyś z Tobą zobaczyć.
Jako zastępstwo pływania wybrałam spacery, wydają się być najbardziej odpowiednie o tej porze roku, chociaż ciągnie mnie jeszcze do wody.

Muszę przyznać, że moje myśli również co chwila wędrują w stronę Twojej osoby. Zastanawiam się, gdzie jesteś, czy nie wyłonisz się przede mną przypadkowo podczas spaceru. Nie potrafię się skupić. Nie do końca to rozumiem. Nie zamierzam jednak z tym walczyć.

Gdzie tam, nie chodzi o Ciebie. Głupio mi o tym pisać, jednak sytuacje jak tamta.. to nowość w moim życiu. Tak naprawdę, to wręcz przeciwnie, bardzo mi się to podobało, nie chciałam, żebyś to źle odebrał. Posiadam po prostu małe doświadczenie, aż wstyd mi o tym pisać. Jednak do tej pory zajmowałam się nieco innymi rzeczami w moim życiu, mogę być przez to nieco wybrakowana. Mam nadzieję, że Ci to nie przeszkadza? Wierzę, że z czasem będę bardziej śmiała.. Jeśli to problem, proszę tylko napisz w czym rzecz. Nie chciałabym utracić z Tobą kontaktu.

Prudence

06.07.21 23:10

Przeczytaj 24.10.1957

Drogi Gabrielu! Myślę, że to bardziej Pimpek zdobył moje serce. Jest rozkoszny! Pozwolę go sobie za każdym razem nieco ugościć, aby odwiedzał mnie z przyjemnością. Szczególnie, jeśli wyrażasz na to zgodę.
Rozumiem, że masz wiele na głowie. Także nie masz mnie za co przepraszać, w końcu zdaję sobie sprawę, że inni mają więcej obowiązków, niż ktoś taki, jak ja.

Jedyne, co mnie powstrzymuje od tych kąpieli, to właśnie to, że mogłabym zostać uziemiona przez chorobę. Masz rację, że nie zniosłabym tego, staram się kierować rozumem, choć serce.. chciałoby czegoś zupełnie innego. Wolałabym jednak nie ryzykować, wtedy dopiero bym się zapłakała.
Cieszę się, że nawiązaliśmy kontakt listowny. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, ile to dla mnie znaczy w te jesienne dni, które robią się coraz bardziej szare. Potrzebowałam w swoim życiu nieco koloru, który dzięki Tobie się pojawił.

Czasem mi trochę wstyd, że jestem laikiem w takich sprawach, dlatego wolę Cię o tym poinformować. Nie mam problemu, aby wspominać o swoich mankamentach, wręcz przeciwnie, wolę Cię uprzedzić, abyś się nie rozczarował, wszak wyglądasz mi na mężczyznę, który wie, czego chce od życia. Jeśli Ci to jednak nie przeszkadza, ogromnie mnie to raduje, bo chciałabym Cię poznać bliżej. Chciałabym móc Cię częściej spotykać, ponownie poczuć Twoje usta na mojej dłoni.
Możesz być pewien, że nigdy w życiu bym Cię o coś takiego nie poprosiła. Zbyt wielką radość wniosłeś do mojego życia.

Prudence

07.07.21 10:15

Przeczytaj 29.10.1957

Drogi Gabrielu! Oczywiście! Będę go rozpieszczać w miarę rozsądku, chociaż trudno mi się powstrzymać!
Wiesz, jestem zwyczajną panną, nie robię w swoim życiu nic ciekawego, jestem pewna, że masz dużo więcej obowiązków. Nie chciałbym Ci zawracać głowy.

Miło mi jest czytać słowa jak te. Szczególnie, kiedy ostatnio nie do końca radzę sobie z tym, co dzieje się na świecie. Te wszystkie ograniczenia zaczynają mocno mi doskwierać. Zresztą nie wytrzymuje już w domu, gdzie rodzina zaczęła okropnie na mnie naciskać. Wydawałoby się, że są to osoby, które powinny wspierać.. Najchętniej bym stąd uciekła, bo czuję się jak w klatce.

Mam nadzieję, że będziemy mieć możliwość spotkania, po dzisiejszej rozmowie, którą odbyłam, zaczynam się bać, że nie będę mogła już nigdzie wymykać się w samotności. Zależy mi na tym, abyśmy mogli się spotykać, brakuje mi bowiem Twojego dotyku. Listy nie do końca zastępują spotkania twarzą w twarz. Nie wiem jednak, jak szybko będzie mogło dojść do kolejnego spotkania, co trochę mnie przeraża.

Prudence

07.07.21 15:14

Przeczytaj 03.11.1957

Drogi Gabrielu!
Cieszą mnie słowa, które widzę na papierze. Nie zamierzam ukrywać, że wypatruję Pimpka wieczorami na moim parapecie. Za każdym razem, kiedy się pojawia radość wypełnia moją duszę. Jest to jedna z niewielu pozytywnych rzeczy, jaka mi pozostała.

Moja rodzina jest specyficzna. Opowiem Ci o tym wszystkim, jak się spotkamy. Listy nie wydają się być odpowiednim miejscem, wszak mogą wpaść w niepowołane ręce, ktoś mógłby te informacje wykorzystać, a tego bym nie chciała.

Nie śmiałabym w ogóle prosić Cię o coś takiego. Muszę się zastanowić jak ma wyglądać moja przyszłość. Czy jestem w stanie pozwolić sobie na niezależność. Potrzebuję czasu, jest jeden plus tej sytuacji, że zmuszona do siedzenia w domu mam do naprawdę dużo.

Spróbuję zrobić, co w mojej mocy, aby chociaż sprawić pozory, może dzięki temu znowu zaczną przymykać oczy na moje zachowanie. Jeśli nie, zawsze pozostaje mi opcja wymknięcia się.

--> Prudence

07.07.21 16:59

Przeczytaj 08.11.1957

Drogi Gabrielu!
Widzę, że każde z nas ma podobne odczucia, może los skrzyżował nasze drogi z jakiegoś powodu? Może wiedział, że jesteśmy sobie potrzebni akurat w tym momencie? Nie do końca wiem, jak działają siły wyższe, jednak wierzę w to, że istnieją.

W czasach jak te warto uważać. Nigdy nie wiadomo, kto może czaić się na naszą korespondencję!

Wydaje mi się, że to byłoby za wiele. Naprawdę nie mogłabym się zgodzić. Jak na razie nieco się uspokoiłam, próbuje się dostosować, mam nadzieję, że to pomoże mi przetrwać. Jeśli jednak nadal będą pojawiać się naciski, wtedy na poważnie zacznę się zastanawiać nad ucieczką. Myślę, że byłabym w stanie znaleźć gdzieś pokój, jakby pojawiła się taka potrzeba.

W jaki sposób chcę uśpić ich czujność? Będę zachowywać się tak, jak tego oczekują, wypełniać polecenia, przestanę głośno demonstrować swoje niezadowolenie. Może to ich zmyli? Spróbuje się nie wychylać, choć przez jakiś czas, mam nadzieję, że dzięki temu przestaną się przyglądać moim poczynaniom. Co sądzisz o moim planie? Czy ma właściwie jakiś sens, a może jako były auror możesz mi pomóc znaleźć inne rozwiązanie?

--> Prudence

07.07.21 21:58

Przeczytaj 15.11.1957

Najmilszy!
Można to nazywać po swojemu, jednak w każdym przypadku działa tak samo. Coś skrzyżowało nasze drogi i nie stało się to bez przyczyny, do czego doszliśmy razem.

Nie lubię się narzucać, sprawiać problemów. Przyzwyczajona jestem do radzenia sobie ze swoimi problemami samej. Chyba, że naprawdę znajduję się w sytuacji bez wyjścia. Staram się zakopać topór wojenny, jednak wcale nie idzie mi to tak łatwo. Ciężko jest trzymać język za zębami.

Muszę Ci się przyznać, że nie udało mi się do końca stosować do tego, co wymyśliłam. Dzisiejszy dzień spędziłam na polowaniu na kelpie! Kiedyś taka istota dosyć mocno mnie poturbowała, a tym razem udało mi się ją schwytać. Jestem taka szczęśliwa! Te stworzenia są wspaniałe i takie majestatyczne, nie zdawałam sobie sprawy, że da mi to tyle energii. A Ty czym zajmowałeś się ostatnio w wolnym czasie, nie powiem, że mnie to nie intryguje. Czy ratowałeś inne damy z opresji? Nie powiem, że by mnie nieco zmartwiła taka informacja.

Zdaję sobie sprawę, że może to wszystko potrwać, jak widać już mam problemy, aby się stosować do tego planu.. najwyraźniej mój charakter wcale nie tak łatwo okrzesać, skoro sama sobie z tym nie radzę.

Po raz kolejny rumienię się czytając list od Ciebie, nie wiem, czym sobie zasłużyłam na takie komplementy.

Mam nadzieję, że niebawem uda nam się spotkać, nie mogę się doczekać, kiedy znowu się zobaczymy!

--> Prudence

07.07.21 22:45

Przeczytaj 25.11.1957

Najmilszy!
Przepraszam, że tyle zwlekałam z odpowiedzią. Jednak los ostatnio spłatał mi figla. Przez kilka ostatnich dni nie byłam w stanie podnieść się z łóżka. Dzisiaj jest już nieco lepiej.

Nie lubię być zależna od kogokolwiek. Cenię sobie wolność i zawsze staram się stawiać na swoim. Wiem, że nie jest to do końca dobre.. jednak jak do tej pory zawsze wszystko szło po mojej myśli, no poza tym ostatnim razem.

Akurat o kelpie i innych morskich stworzeniach mogłabym opowiadać godzinami. Lepiej nie pozwalać mi zbytnio się rozwlekać, bo grozi to zaśnięciem. Kiedyś pokażę Ci te stworzenia, oczywiście o ile będziesz miał ochotę.
Wspólne polowanie na gęś brzmi wspaniale, bardzo doceniam czas spędzony z rodziną, szczególnie w taki sposób, także nawet Ci nieco zazdroszczę tego wypadu, mnie zapewne zbyt szybko nie spotka nic takiego przyjemnego. Dałam ciała Gabrielu, wpakowałam się w kłopoty. Ledwo dotarłam do domu. Nie wiem, jak udało mi się uciec. Naprawdę byłam ostrożna, uważałam, jednak jak widać to nie wystarcza.

Nie wiem, kiedy uda nam się spotkać. To wszystko moja wina, nie byłam w stanie się obronić, czułam się zbyt pewnie i przyszedł ten moment.. Nie chciałabym, abyś oglądał mnie w takim stanie, w jakim znajduję się teraz. Do tego wszystkiego rodzina jak nic zamknie mnie w klatce. Nie wiem, co powinnam teraz zrobić.

-->Prudence

07.07.21 23:14

Przeczytaj 30.11.1957

Najmilszy!

Już jest lepiej. Nie stanęłam jeszcze w pełni na nogi, jednak zaczynam odzyskiwać siły. Powrót do zdrowia zajmie mi zapewne trochę czasu, ale nie ma takich urazów, których nie dałoby się wyleczyć.

Nie wybaczyłabym sobie, gdyby stała Ci się krzywda! Nie mów nawet o tym, że chroniłbyś mnie tak zaciekle! Szczególnie, że przyszło mi walczyć z olbrzymem. Sam pomysł, aby się z nim zmierzyć.. teraz wiem, że był bardzo głupi. Mógł mnie zabić tak naprawdę jednym ruchem. Na całe szczęście, jakoś udało mi się uciec. Z tego, co pamiętam, to nawet mugolka, którą próbował zjeść wyszła z tej sytuacji cało - co oznacza, że nie do końca wszystko poszło nie tak. Miałam dość swojej ignorancji, nie mogłam nie zareagować. Jak mniemam na moim miejscu zapewne zrobiłbyś to samo.

Jeśli chodzi o dom. To powiedzmy, że jak na razie wolę o tym nie mówić. Staram się nie wchodzić w drogę nikomu z rodziny. Wszyscy spoglądają na mnie, jakbym była niczym więcej niż tylko rozczarowaniem. Nie martw się o mnie, poradzę sobie - jak zawsze.

--> Twoja Prudence

08.07.21 8:11

Przeczytaj 05.12.1957

Najmilszy!

Naprawdę, nie ma sensu abyś sobie zawracał głowę mną. Jestem niczym kot, zawsze jakoś się wyliżę. Może tym razem zajmuje to nieco więcej czasu, niż zazwyczaj, jednak nie mogę narzekać, w końcu mogłam stracić życie, a zgubiłam tylko dwa zęby.

Rodzina zapewnia mi najlepszą opiekę, jaką tylko może. Myślę, że już niedługo będę mogła wychodzić. Oczywiście przez ten wybryk będę mnie mięli na oku, jednak mam swoje sposoby - myślę, że uda mi się wyjść niezauważoną, o ile pojawi się taka potrzeba.

Co do Twojej rady - teraz już wiem, że jak widzi się olbrzyma na swojej drodze, to należy się odwrócić i uciec. Nie pozwolę sobie więcej na takie ryzyko, ostatnio podeszłam do całej sytuacji nieco lekkomyślnie. Nie dziwię się, że są na mnie źli. Pewnie sama byłabym zła, gdyby ktoś z nich tak się zachował.

Lekcje obrony brzmią fantastycznie! Bardzo chętnie rozwinę swoje umiejętności, jak widać po ostatnich wydarzeniach jeszcze trochę mi ich brakuje! Powiedz tylko gdzie i kiedy, a zjawię się gotowa do nauki!
PS. Nie mogę się doczekać, aż Cię wreszcie zobaczę!

--> Twoja Prudence

08.07.21 12:58

Przeczytaj 21.12.1957

Najmilszy!

Już dobrze, w takim wypadku postaram się robić wszystko, co w mojej mocy, aby nie przystwarzać Ci więcej zmartwień. Życie jest zbyt krótkie, aby spędzać je nad zamartwianiem się! Trzeba się cieszyć, tym co mamy, wszak każdy dzień może być ostatnim!

Wszystko w porządku. Czas wyleczył moje rany, czuję, że znowu jestem w pełni sił. Wydaje mi się, że możemy się wreszcie spotkać. Jeszcze nie do końca wiem, jak wymknę się z domu, jednak to akurat najmniejszy problem.

Czy znalazłbyś dla mnie czas 23.12? Czy będziesz zajęty świątecznymi przygotowaniami. Wydaje mi się, że w domu będzie takie zamieszanie, że nikt nie zauważy mej nieobecności. Może pod wieczór? Nie wiem czy kojarzysz takie miejsce.. Opuszczona wieża tam nikt nie powinien nas niepokoić.

Nie mogę się doczekać, aż się spotkamy, wszak minęło już tyle czasu.. Czuję się, jakbym nie widziała Cię od wieków.

--> Twoja Prudence

08.07.21 15:04

Przeczytaj 27.11.1957 r.

Szanowny Panie, Zapraszam Szanownego Pana do dworku Macmillanów w Puddlemere w celu omówienia pewnej bardzo ważnej i niecierpiącej zwłoki kwestii. Oczekuję Pana pojutrze o godzinie 10. Skrzat zaprowadzi Pana do odpowiedniego pokoju.

sir Anthony Macmillan

21.07.21 17:37

| Irys przybył do Wrzosowej Przystani 1 grudnia 1957 z trzema kopertami

13.08.21 23:49

Przeczytaj Thully

Gabby! żarty żartami, ale kiedy się bijemy na te noże? I gdzie w sumie? Zaproponowałabym mój dom, ale tak jakby go nie mam, więc trochę odpada. Może być statek, ale już ostatnio musiałam się wydrzeć na Szczerbatego (zgadnij, od czego to ksywka...) i lepiej by mi było nie tam. ~~Ogródek Macmillanów też odpada, ale pomyśl, pojedynek dwóch Gabrielów Tonksów w Puddlemere~~.

Przyda się ogólnie bezpieczne miejsce bo będę miała jeszcze jedną sprawę do obgadania, a to nie na listy kwestia. Wierzę w Ciebie, Blondi Junior.

PS Uwaga, orzeł kradnie. Nabrała chyba nawyku od portowych mew. T.W.

24.08.21 16:21

Przeczytaj 19.01

Panie Tonks

Muszę prosić Pana o pomoc. Przez ostatnie dwa miesiące wraz z kilkoma sojusznikami pracowaliśmy nad wznowieniem rozgłośni radiowej, w całości działającej po naszej stronie. Udało się. Wszystko jest już gotowe, ale potrzebujemy dostarczyć ją tym, którzy jej potrzebują. Tereny Northumberland nie są najbezpieczniejsze, ale muszę prosić Pana o pomoc właśnie tam. Stworzyłem sprytne urządzenia, które dołączam w paczce. Nazwałem je pluskwami. Czy mógłby się Pan tam udać i rozdać je tym, co działają na naszą stronę i ukrywają się przed wrogiem? Niech Pan nie idzie tam sam.

Schemat działania urządzeń jest prosty:
1. Odbiornik radiowy (mugolski lub czarodziejski), otwieramy, aby dostać się do bebechów
2. Wsuwamy tam pluskwę, która samodzielnie znajdzie sobie miejsce
3. Zamykamy odbiornik
4. Częstotliwość ustawiamy na 101,1
5. Następnie przestrajamy ją na kolejno 10 07 19 55 (hasło aktywuje pluskwę)
6. Wracamy na częstotliwość 101,1
7. Po zakończeniu słuchania należy przekręcić gałkę tak, aby nie wskazywała na 101,1
8. Żeby wyciągnąć pluskwę, wystarczy accio lub chwycenie jej za te druciki, co dołączyłem

Proszę przekazać im, że jeśli zostaną złapani, to mogą wydać wszystko OPRÓCZ kodu 10 07 19 55. Przyrząd bez niego jest bezużyteczny, nawet gdy będą znali częstotliwość. Zaczniemy nadawać 15 lutego.
Proszę spalić ten list, aby nie dostał się w niepowołane ręce.

Mamy mało czasu, ale wiem, że mogę na Pana liczyć.

Stevie Beckett

do listu dołączony został worek pluskiew stworzonych w projekcie badawczym Ptasiego Radia

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia