Moja najpiękniejsza :serce: Co byś powiedziała na dziwaka, który chciałby od Ciebie czytania francuskiej poezji (to nic, że nie znasz francuskiego!) albo cytowania chińskiej (to nic, że nie rozpoznaje, że to tylko dziecięca rymowanka), który uwielbia Twoje towarzystwo i którego na pewno na nie stać?? Czasem się pożali, zapłaci za to, żeby wysłuchała (no, nie tylko), czasem skomplementuje poetycko, i pewnie nawet się przywiązał! pewnie byłby nawet zainteresowany jej samopoczuciem, i pewnie by ją naprawdę, na swój sposób, nie łamiąc poniżającego stosunki, jaki ich łączy, polubił, naiwnie wierząc, że może liczyć z jej strony na to samo!

Cassandrę tez mogę podrzucić  - jako uzdrowicielkę z nokturnowego półświatka i może kobietę, z którą mogłaby złapać wspólny język? Coś by się kojarzyły ze szkoły - dwa lata różnicy - obie były niezbyt lubiane i obie wylądowały w nieciekawych stronach, obie na swój sposób zranione przez mężczyzn i obie na swój sposób zarabiające na siebie w sposób, który niekoniecznie był ich marzeniem od dziecka. Pomiędzy kobietami upadłymi, które nie mają o co rywalizować, na pewno mogłoby się ułożyć coś fajnego!

edit: Rita!!!! :serce: mroczne trio!!

Och, ja chcę :serce:
Karta tak bardzo mi się podobała! Dei tak bardzo mi się podoba! Oferuję więc Ritę, jako przedstawicielkę owego Nokturnowego półświatka. Wolisz nieoczywisty pozytyw, czy knujemy coś bardziej na negatyw? Panna Rita odwiedza Wenus, gdy któraś z dziewczyn złapie... pasożyta, powiedzmy. Zna właścicieli i zapewne wszystkie pracownice.

edit. Cass! <3 Ja tu potencjalnie fajne relacje widzę dla kobiet upadłych! One się muszę trzymać razem, oj tak!

Tristan, mój najpiękniejszy kliencie! :serce: niech Tris będzie klientem wyjątkowym. może jej pierwszym w Wenus? o ile złośliwy Cezar nie dał Dei od razu jakimś obleśnym staruchom ale to do ogarnięcia. w każdym razie widziałabym Rosiera jako jednego z niewielu mężczyzn odwiedzających Miu, po których wyjściu dziewczyna nie wymiotuje przez najbliższy kwadrans. tak, to wielki komplement! pewnie początkowo traktowałaby go na równi z resztą - nieco dziko acz uprzejmie - jednak z czasem Tris awansowałby na...może nie przyjaciela, to za dużo powiedziane, ale na klienta ważnego. i to nie tylko ze względu na regularną, sowitą zapłatę. lubiłaby mu czytać - chociaż początkowo uznałaby to za niesamowite dziwactwo - i pewnie zamiast chińskiej poezji o pięknie przyrody, serwowałaby mu jakiś stek soczystych przekleństw bądź porno historyjki. tak dla poprawienia humoru. wyczekiwałaby jednak tych spotkań, wysłuchiwała go, może nawet doradzała - jeśli zwierzałby się jej szczerze, rzecz jasna - samej pozostając jednak tajemniczą i wycofaną. sekrety Tristana byłyby z nią bezpieczne: przynajmniej na razie ;> i, pomimo tej sympatii, no, nie bójmy się tego słowa, wizyty Rosiera byłyby dla niej najbardziej kłopotliwe. kiedy nie lubi klientów pracuje się jej sprawniej i profesjonalnej, a w tym przypadku...trochę się gubi w tym wszystkim, nie mogąc być po prostu parszywą dziwką, czekającą na deszcz galeonów.
znają się więc od pół roku? ;> pasowałoby Ci to?

Cass, bądź moją bratnią duszą! mogły kojarzyć się z Hogwartu - mądre wyrzutki niech trzymają się razem! - chociaż byłaby to raczej luźna znajomość, kończąca się wraz z końcem szkolnej przygody. później Dei wpadła w pracoholizm i...pewnie pojawiłaby się na progu lecznicy Cassandry przypadkowo, jeszcze przed rozpoczęciem kariery w Wenus. myślisz, że to Cass mogłaby powiedzieć jej o tym rodzaju pracy u Lestrange? ewentualnie Dei mogła pojawić się u Cass cztery miesiące temu, po wyjątkowo nieprzyjemnym kliencie. nie miałaby się do kogo zwrócić o uzdrowicielską pomoc, a że wszystkie nokturnowe drogi prowadzą do Matki Cassy... ;> obie są dość nieufne, ale niech ich znajomość idzie w stronę jakiejś mocnej, kobiecej sztamy. Dei uwielbiałaby córkę Cassy (przypominałaby Deirdre o jej młodszych siostrach), zawsze przynosiłaby dziewczynce jakieś drobiażdżki. i, no, chaotycznie, ale chcę coś dobrego. z nutą sarkazmu, wiadomo, ale niech z czasem Cassandra stanie się dla Deirdre namiastką domu w tym parszywym Londynie!

Rita, ja z pewnością się u Ciebie pojawię po wiadomy eliksir :x ale to we właściwym czasie! a do tej pory...NA PEWNO się znamy. Deidre mogła pojawiać się u Rity za czasów swojej pracy u Blacka, kupując od niej eliksiry i niezbyt legalne przedmioty. oczywiście zachowując przy tym pełną, zakamuflowaną anonimowość, ale bystra Sheridan na pewno rozpoznałaby teraz w zabiedzonej dziweczce (dla niej na pewno wszystkie skośnookie nie są jednakowe!) tamtą wyniosłą damulkę. a czy uderzamy w pozytyw - dalej kontynuujemy interesy, może nawet zapłacę Ci za korki z eliksirów? - czy też negatyw, to już musimy się pięknie zdecydować!

Mógł być pierwszy! Cezar i Tristan mają na pieńku, więc mógł mu wysłać niedoświadczoną panienkę, wykazując się złośliwością względem nich obu :D Pewnie nie zostawiłby po sobie bardzo złego wrażenia - nie śmierdzi, nie jest agresywny względem kobiet, nawet potrafi być miły i szuka romantyzmu nawet pod dachem burdelu. A gdyby się jakimś cudem dowiedział, że jest pierwszy - pewnie wykazałby się cierpliwością! Tak, jak najbardziej, wszystko super! Myślę, że Tristan zwierzałby się szczerze, czując że ktoś naprawdę go słucha, nawet, jeśli za ten czas płacił - i czekał na jej rady jak na chińską wyrocznię, pewnie tylko w myślach zastanawiając się nad tym, co tak mądra dziewczyna robi w takim miejscu - i z tej okazji, już głośno, nazywałby ją Jehonalą lub Orchideą, nie tłumacząc przyczyny. Jakieś pół roku temu Tristan był w trakcie psucia swojego pierwszego narzeczeństwa, ze dwa miesiące później pewnie Deirdre dostała od niego jakiś ładny i bardzo drogi prezent pierwotnie przeznaczony dla jego byłej przyszłej żony, z którym nie miał już co zrobić (siostrze nie wypada tak po narzeczonej dawać, jeszcze się zorientuje) :D Panna była od Fawleyów, więc pewnie coś z szafirem! Będzie w porządku? :> Ach, Tristan jako pół-Rosier, pół-Crouch bardzo nie lubi Blacków, z czego pewnie też zdążył się już wyżalić, przebąkując coś o szwagrze :serce:

Z Cass mogą się pamiętać jako dwa wyrzutki! A potem rozpoznać - po latach, może pamięć o szkolnym dzieciństwie pomogła im przewalczyć tą naturalną nieufność i zbliżyć się do siebie nieco szybciej, niż miało to miejsce zwykle - może nawet pozwoliłaby jej u siebie przeczekać parę nocy te pół roku temu? Cass mogłaby jej  powiedzieć o burdelu Cezara, z ostrzeżeniem, że to nic miłego, ale pewnie nie miałaby skrupułów - jakby sama nie posiadała umiejętności, które pozwoliły jej przetrwać na Nokturnie, pewnie wybrałaby podobną drogę. Bo duma dumą, ale coś jeść trzeba, dziewczyno, lepsze to niż żebranie - w Wenus jest klientela z wysokich sfer, więc jest szansa, że nie będą Cię bić :< Matka Cassa chętnie przyjmie po agresywnym kliencie, stanowczo wyklinając męski rod. Cassandrę w podobny sposób traktował kiedyś jej mężczyzna i ojciec jej dziecka, więc jest na to szczególnie uczulona... i może kiedyś szepnęłaby jej do ucha, że warto odwiedzić Ritę i dolać namolnemu klientowi do kielicha wina kilka kropel najlepszego specyfiku Rity celem rozwiązania problemu na zawsze :> I na pewno sztamę przypieczętuje to, że Dei tak przepada za jej córeczką! Wszystko chcę i wszystko biorę!!

Jestem tutaj! Nokturnowy aktorzyna! Co tam, jak tam, życie się toczy.

Triss, Cass, nic dodać, nic ująć, przyjmuję wszystko (szafiry też ), wysyłam miliony serc i czekam na fabularną grę! :serce:

Thorley, hej, aktorzyno? :D

Hmmm.. ja tu bym chciał pomyśleć nad czymś związanym z towarzystwem, kiedy Deindre miała jakieś problemy czy coś to mogła przychodzić do Thorleya, a ten pomagał jej z rozwiązaniem problemu czy przenocowaniem. Można tutaj dodać fakt, że Thorley jest z lekka zauroczony w Deindre. :D

Thorley, troszkę nie rozumiem :serce: ale skoro jesteśmy z Nokturnu, to na pewno się kojarzymy. od pół roku Dei często pojawia się w tej dzielnicy, załatwiając niezbyt prawilne sprawunki. mogliby się spotkać, nie mam tylko pomysłu, kiedy i jak :c i w sumie widziałabym tu - gdyby się spiknęli! - jakieś negatywy. Dei to, wbrew pozorom, kawał zdziry, która mogłaby wykorzystywać słabość Thorleya do własnych celów :x pasowałoby Ci pójście w taką dramę czy oś innego ogarniamy? :D

Żerom, jakbym Cię nie znała, to byś dostała po pośladkach za rzucanie TYLKO EMOTKAMI! noale Cię znam. i Żeroma też chcę znać. najlepiej za czasów świetności Deirdre, jako wspaniałej pracownicy Ministerstwa Magii (i przyszłej Minister, wiadomka ). na pewno rozbijała się wieczorami na koncertach muzyki klasycznej (chociaż preferuje ciszę, to jednak trzeba było się pokazać w towarzystwie). tam mogli się poznać, a potem swoją znajomość wzbogacić...nie wiem dlaczego, ale widzę jakiś szalony szermierczy pojedynek, białe stroje, szpady do pierwszej krwi, te klimaty :x idziemy jakoś w tym kierunku? na co sobie pozwolimy?

Zadufana w sobie panienka z Ministerstwa, co to ją Black przysyłał po sprawunki, z pewnością nie przypadała Ricie do gustu! Tacy ludzie jej działają na nerwy, ale brak złota działa jej na nerwy jeszcze bardziej... więc choć nie kryła się z niechęcią, to pewnie zachowywała jakiś minimalny poziom.
Myślę, że ich stosunki mogły się ocieplić w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Po pierwsze dlatego, że Cass - ona ma magiczną zdolność przekonywania Rity, że ludzie czasem są okej. Jeśli ktoś dba o nią i o małą Lys, od razu może liczyć na cieplejsze spojrzenie Sheridan. No i po raz kolejny: kobiety Nokturnu muszą się trzymać razem. Dei nie jest już panienką z Ministerstwa, jest jedną z nich. Dlatego trzeba o nią dbać i dawać jej zniżki na eliksiry, których potrzebuje. I wspólnie wyklinać ród męski, o.

pewnie nie wyglądam, ale jestem córką Cassandry - mała Lysa uwielbia arystokratów, więc na pewno uznałaby ciocię Deidre za niesamowitą damę, gdyby jednym uchem gdzieś usłyszała jakieś arystokrackie nazwisko i pewnie męczyłaby ją o jakieś ciekawe opowieści na temat kawalerów, którzy ją odwiedzają w Wenus - pełna podziwu, że się z nimi zadaje i raczej nie rozumiejąc słowa burdel :D Chętnie powtórzy też parę feministycznych fraz.

jak już i tak z tego dziada piszę - Fortinbras pewnie czasem kupuje jej ciało - ale jest stary, brzydki, nieprzyjemny i potrafi być gwałtowny, więc Deidre raczej pewnie by za nim nie przepadała ;P

Rita, to sups, kiedyś niechęć, teraz powoli się do siebie przekonujemy i kto wie, może z czasem zostanę włączona do nokturnowego femenu kobiet pięknych, silnych i bezwzględnych :serce: na razie łamiemy pierwsze lody, wiadomo! < 3

Lysa, miałam Cię łapać, śliczna dziewuszko, dobrze, że wpadłaś :serce: muehehe opowieści z arystokratycznego domu uciech zapewnione, chociaż z tendencją ukochanej skośnookiej cioci Dei do feminizowania, to mała Liska może zostać na zawsze odrzucona od panów. bo Dei to raczej bajki, gdzie księżniczka ratuje się sama a rycerz to tylko obrzydliwy stary dziad

nie taki, jak przystojny Forti, oczywista! cóż, kontakty z Yaxleyem pewnie nie należały do tych najprzyjemniejszych. właściwie po milusim Tristanie, goszczenie w swych nieskromnych progach dojrzałego Fortinbrasa mogło odrobinę Deirdre wstrząsnąć. nie wiem, ile razy mieli ze sobą przyjemność, ale na pewno Dei unika pokazywania się w Wenus wtedy, kiedy ma być tam i pan Yaxley. nie przez brzydkość, ale raczej przez charakter. trochę się go boi, tak w wielkim sekrecie mówiąc, bo przecież Tsagairt to nieustraszona dziewica i powinna takich gwałtowników zjadać na śniadanie. a jednak :x

Uuuuu szermiercze rachu-ciachu mi opowiada. Mogli sobie pozwolić na wszystko, jeśli Dei to odpowiada :malpka: bo Żerom, choć całkiem wyględny, to niestety już nie jest nastolatkiem. Ale mogli przez długi czas po prostu ostro trenować razem (szermierkę!), dając sobie wycisk, żadnego panie-Merlinie-zmiłuj-się, jak to się skończyło -> do ustalenia. I później nie wiem w którą pójść stronę?
a) Umiera mama Dei i wtedy Jerome staje się dla niej oparciem, ramieniem do wypłakania i kimś w rodzaju zastępczego tatusia.
b) Umiera mama Dei i wtedy Jerome staje się dla niej odskocznią. Nie będzie jej traktował jak prostytutkę, jeśli już w tej kategorii to jako upust nadmiaru napięcia bez korzyści finansowych. Mogą nadal pykać w szermierkę, ale zastanawiam się czy może nie mogli by być jakby... nie wiem jak to opisać
Mam w głowie koncept raczej negatywny, ale z taką bombą, która jak eksploduje to ich znów splata i prawie podcinając sobie gardła kończą na jakiejś użytecznej powierzchni płaskiej/w ciemnym zaułku Nokturnu/whatever. Albo Jerome żeby ją poddenerwować wykupi ją na jeden wieczór i choć go nie lubi to będzie musiała się nim zająć. Mam same brudne myśli na temat ich relacji

Heeej, Klołka też pracuje w Wenus! Co prawda śpiewa i nie ma pojęcia, że jest tam coś oprócz restauracji, ale kiedyś (i od kogoś) musi poznać prawdę. Co myślisz?