Nowy rok 57/58

27.12.21 19:53

First topic message reminder :

Dolina Godryka

Dom Bathildy BagshotNowy Rok 1957/58

Sylwestrowa zabawa - goście z domu Bathildy Bagshot.

Szafka zniknięć

Efekty kadzidła:

Sufit pełen gwiazd

Aby umilić odpoczynek i wzmocnić nastrój w pomieszczeniu Steffen i James postanowili dodać pokojowi nieco magii. Dawny gabinet profesor Bagshot został przyciemniony — nie paliły się w nim żadne świece, nie docierało także światło z zewnątrz. Jedynym źródłem blasku były drobniutkie, iskrzące na suficie gwiazdy. Migoczące, bezchmurne niebo było prostą sztuczką, ale każdy kto zdecydował się położyć na śpiworach i odpocząć, wdychając dym z kadzideł mógł zobaczyć, że gwiazdy na niebie poruszały się, przybierając rozmaite kształty, budując opowiadane Steffenowi przez Jamesa cygańskie historie.

Aby sprawdzić, co pokazuje niebo nad głowami należy rzucić kością k6.

Historie na nieboskłonie:

Efekty mocarza

Efekty:

03.01.22 23:06

Kiedy wyskoczyła dach, wystawił głowę i podążył za nim spojrzeniem, a następnie wyciągnął się, idąc jego śladem. Było ślisko, ale znów nie czuł zimna. Wiatr rozwiał mu włosy, adrenalina przyjemni rozpalała go od wewnątrz. Patrzył jak Marcel wykonuje piruet, salto, a później leci w dół. W pierwszych sekundach chciał zrobić to samo. Chciał nauczyć się tego, umieć tak, jak on, ale w końcu zdał sobie sprawę, że on po prostu spadł.
— Szukaj pozytywów — dodał do siebie uspokajająco w pierwszej chwili. Przynajmniej wiedział, że jest naprawdę ślisko. Dopiero, kiedy pierwsze spięcie ustąpiło, alkohol puścił i dotarło do niego, że poleciał, serce zabiło mu szybko.
— Ochujmyarcel— szepnął, patrząc w dół; twarz mu zbladła; w gardle zaschło. Przeszedł kilka kroków po śliskim dachu, bez brawury przyjaciela. Wychylił się ile mógł, zerkając w dół. — Żyjesz?!— spytał go, próbując utrzymać równowagę, ale z butelką w jednej dłoni było mu ciężej. Wydawało mu się, że się rusza. — Uwaga! Spuszczam ładunek! — krzyknął śmiertelnie poważnie, napił się łyka, po czym wystawił butelkę, dnem do dna, tak aby spadała swobodnie i be obrotów i lekko spuścił butelkę w dół, próbując nie trafić w Marcela.

1. Zastanawiał się, którędy dołączyć do przyjaciela. A jeśli coś mu się stało? Po dachu tąpał ostrożnie - alkohol działał odwrotnie, James miał nieprawdopodobne szczęście. Prawie zignorował Aidana. Obejrzał się na niego, ściągając z dachu nieco śniegu, szybko w dłoniach lepiąc kulkę śniegu i rzucił nią w chłopaka (rzut do celu), a zaraz potem zwinnie, bez przeszkód ześlizgnął się z kawałku dachu, zaczepiając nogą o rynnę. Ta, pod wpływem uderzenia wyrwała się z podbitki, a Doe instynktownie wraz z nią zeskoczył w zaspę śniegu, aż po brodę.

2. Było ślisko, niebezpiecznie. Usłyszał za sobą głos Aidana, odwrócił się. — Sięgam gwiazd, Moore. A ty? Co dzisiaj zrobiłeś? Przypieprzałeś się do Sheili? — Głos zrobił mu się cierpki i nieprzyjemny. Powoli, ruszył z powrotem, w kierunku okna. Chyba powinni się rozmówić. Idąc powoli planował wracać się z powrotem do pokoju, ale ostrożność sprawiała, że Moore miał czas na szybką ewakuację.

3. Słysząc głos Aidana, obejrzał się za siebie z uniesioną brwią. — A na co to wygląda?— spytał głupio, patrząc na niego. Wzrok miał nieobecny, był pijany. Bardzo pijany. W tęczówkach tańczyły niebezpieczne iskry kogoś, kto był pozbawiony zahamowań. Odwrócił się od niego, zmierzając w kierunku brzegu dachu, wybierając inną ścieżkę niż tą, którą zleciał Marcelius. Jego upojenie alkoholowe jednak nie dało mu szans na to, by dotrzeć do samego końca. Straciwszy równowagę poślizgnął się i poleciał wraz z kupą śniegu. Próbując się ratować chciał się odwrócił, ale ilośc śniegu mu nie pozwoliła. Poleciał głową w dół, nurkując w zaspie śniegu, nadwyrężając sobie mocno kark i rozbijając nos. Śnieg po raz drugi dziś splamiła krew.

03.01.22 23:06

The member 'James Doe' has done the following action : Rzut kością

'k3' : 1

03.01.22 23:07

Dorzucam Aidan, broń się.

03.01.22 23:07

The member 'James Doe' has done the following action : Rzut kością

'k100' : 32

03.01.22 23:07

A no i mocarz...

03.01.22 23:07

The member 'James Doe' has done the following action : Rzut kością

'k20' : 20

03.01.22 23:37

-Chłoszczyść, Facere. - szeptał, sprzątając. Za pomocą magii, rzecz jasna, bo w odróżnieniu od swojej mamy nie był mugolem i nie bawił się w tradycyjne porządki. Uniósł głowę, spoglądając na Thomasa. Miał różdżkę w dłoni, cały czas. Dzięki kameleonowi, nigdy jej nie oddał.
-Eee, co? No dobra, chodźmy! -wybąkał. Upił łyk mocarza ze ~~szklanki~~, do której wcześniej trochę wlał. A gdzie się podziała butelka?
Wyszedł na zewnątrz i spojrzał bez zrozumienia na Marcela, wyraźnie wstawiony.
-Marcel? Robisz aniołki w śniegu? - miał pocieszać Sheilę, chyba...

1,2 - zaklęcia bo może będzie k1 hehe
k20 mocarz

03.01.22 23:37

The member 'Steffen Cattermole' has done the following action : Rzut kością

#1 'k100' : 23, 19

--------------------------------

#2 'k20' : 11

03.01.22 23:42

Spojrzała na Nealę, słysząc propozycję i przytaknęła, naprawdę potrzebowała trochę damskiego towarzystwa. Zaraz powróciła z uwagą do tego, który właśnie się obrażał. Z trudem powstrzymała się przed przewróceniem oczami.- Szybko przeszła mu skrucha.- rzuciła pod nosem z lekkim grymasem, odprowadzając chłopaka wzrokiem, kiedy wspiął się po schodach razem z Marcelem. Była cierpliwa, ale dziś chyba docierała do granic tolerancji. Nie zawiniła niczym ani wcześniej, ani teraz, a on nadal burczał zanosząc się męską dumą. Nie traciła na niego czasu, odwracając się na pięcie i zabierając z podłogi kurtkę, która parę minut temu wylądowała tam. Nałożyła ją szybko, dołączając zaraz do dziewczyn.
Kącik jej ust zadrżał, ale zdusiła w sobie uśmiech, kiedy podeszła bliżej słysząc akurat słowa Sheili.- Brzydkie będą z nich roślinki. Jestem prawie pewna, że nawet w takiej postaci byliby upierdliwi – stwierdziła na pozór pogodnie i żartobliwie, ale daleko było jej do tego humoru sprzed paru godzin. Odwróciła wzrok w kierunku, skąd dobiegł hałas i krzyk, dwa aż za dobrze znajome głosy.- I znów...- westchnęła cicho, mimo to czując lekki niepokój. Szybkim krokiem podążyła za Sheilą i Nealą, by z niedowierzaniem obserwować, co właśnie miało miejsce. Jakim cudem oni dożyli do dnia dzisiejszego, mając takie pomysły. Zrobiła krok w kierunku Marcela, który gruchnął o ziemię, ale zaraz podniosła wzrok na dach z którego spadł. Próbowała zdławić w sobie cień strachu, który nieprzyjemnym chłodem przebijał ten panujący na dworze. Bez słowa obserwowała, jak James zeskakuje na dół, zaskakująco zwinnie nawet, jak na niego. Obejrzała się przez ramię na kolejne osoby, które przybiegły na dwór.

03.01.22 23:57

- Łapię! - zawołał, kiedy James zrzucił butelkę

1: butelka spada mi prosto na głowę, a ja zobaczyłem gwiazdy
2: butelka spada mi prosto na twarz, rozwaliła nos i zalałem się krwią
3: butelka spadła mi prosto pod rękę, w śnieg, tak, że ani się nie przewróciła ani nie rozlała, a ja, pomimo skonundowania, od razu się napilem
4: butelka spadła obok i się rozbiła
5: butelka spadła obok i szyjka się rozbiła, ale podniosłem ją zanim wylało sie wszystko i wypiłem łyk z tłuczonego szkła
6: butelka spadła obok i obryzgała mnie rozlanym Mocarzem i fragmentami szkła

03.01.22 23:57

The member 'Marcelius Sallow' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 6

04.01.22 0:02

Złapałam spojrzenie Jamesa, nic nie mówiąc, kiedy spoglądał. Odprowadziłam go też krótkim spojrzeniem, kiedy zmierzał na górę a ja zapinałam guzik płaszcza zaraz jednak skupiając się na Sheilii. A może raczej za tym, co do mnie właśnie docierało. BYŁAM PRZEKLĘTA.
- MUSZĘ BYĆ. - odpowiedziałam podniesionym głosem Sheili, łapiąc ją za rękę w nagłej obawie, roszerzonymi oczami przesuwając od niej do Eve. W oczach zalśniły mi się łzy. - Wszystko by się zgadzało. - to wszystko co mnie spotykało. Ten los wredy co się z całym wszechświatem zakładać musiał o pecha mojego, które nieświadomie na ramjonach nieść musiałam. - Kwiatki? - powtórzyłam po niej, żeby zaśmiać się odrzucając głowę zapominając na chwilę o klątwie.
- Nie tam, She… To w drugą stronę. - powiedziałam chwilę się opierając. Po co było tam iść jak tam nie było nieśmiałka na pewno. Chociaż krzyk który się rozległ sugerował coś innego. Przyspieszyłam kroku razem z She i Eve. A kiedy znalazłyśmy się blisko rozejrzałam się bez zrozumienia. - GDZIE TEN NIEŚMIAŁEK? - chciałam wiedzieć unosząc głowę do góry marszcząc brwi i oczekując rzetelnej odpowiedzi od tego, kto twierdził, że właśnie tutaj był. A poza Marcelem na ziemi, nie widziałam żadnego. Podskoczyłam, kiedy obok w zaspę wpadł ktoś. Z ust wydobył mi się okrzyk. Ocochodzi? Ale okrzyk - dosyć długi - Marcela ściągnął mój wzrok na niego. - No właśnie, co? - zapytałam stając przy nim i przekrzywiając trochę głowę. Podskoczyłam, kiedy obok upadło coś, rozbijając się w drobny mak. Z ust wydobył mi się okrzyk. Ocochodzi? Zaraz znów coś spadło ale to już był ktoś. Kucnęłam obok a mój płaszcz zagarnął trochę śniegu. - Spadłeś? - zapytałam zerkając w górę na dach i znów w dół. Kto wpadł na to, żeby na niego włazić? Chociaż, pewnie sama bym weszła, gdyby to od honoru zależeć miało. - Pokaż. - powiedziałam przekrzywiając głowę.

sprawdzam czy dostałam szkłem

1 - kawałek wbija mi się w łydkę
2 - kawałek drasnął mi wierzch dłoni
3 - jestem szkłoodporna

04.01.22 0:02

The member 'Neala Weasley' has done the following action : Rzut kością

'k3' : 3

04.01.22 0:08

Wpadł w zaspę, która uratowała go przed kontuzją niedługo po tym, jak butelka spadła i rozbiła się o ziemię. Śnieg miał dosłownie wszędzie, za rozerwaną koszulą, we włosach, za spodniami, w butach. Wygrzebał się jednak i otrzepał jak pies z wody, rozpalony alkoholem i najprawdopodobniej gorączką, nie czując niczego niezwykłego w mrozie panującym na zewnątrz. Doskoczył do Marcela i klęknął przy nim.
— Czemuś go, kurwa, nie łapał?— jęknął rozpaczliwie.

04.01.22 0:18

- Kurwa! - krzyknął, kiedy ochlapał go cuchnący alkohol, a skórę obsypały drobiny szkła - nie miał zimowych ubrań, nie planował wychodzenia z domu. - Iglo buduję - odpowiedział Steffenowi, kiedy obok znalazła się Neala. - Ja? Wcale nie - zaprzeczył od razu. On, spadł? Z dachu? Nigdy by nie spadł z dachu, to jego żywioł. - Nie zdążyłem - odpowiedział Jamesowi śmiertelnie poważnie, z lekką rozpaczą, bo zmarnowało się pełno alkoholu. Jak to się mogło stać? Miał butelkę tuż przed sobą, dzielily go sekundy... - To koniec, wszystko się rozlało - poskarżył się niezadowolony Neali, sądząc, że prosi o pokazanie butelki. Niechętnie podparł się o łokcie , zamierzając podnieść się do pozycji półsiedzącej, ale wtedy syknął z bólu. Cholera jasna, jak to bolało! To nic, zaraz przejdzie. - Pomóż mi, Jimmy - zawołał, wyciągając do niego zdrową prawą rękę, niezgrabnym gestem, posługiwał się lewą. Nie bardzo odnotował to, że James powinien być w tym momencie na górze dachu, nie obok niego. - Ałłłł, chyba się odrapałem - syknął, wykrzywiając twarz w bolesnym grymasie.

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia