/czorno magja/

Słońce za horyzontem już chwilę temu zaszło, a ulice Nokturnu opustoszały już prawie całkowicie. Zostały na nich jeno szczury, brud i niczym nie różniący się od nich ludzie społecznego marginesu, bo przecież podobnie gramolili się skuleni od kąta do kąta. Nadeszła więc pora nocna. Tak zwyczajne wydarzenie dla każdego człowieka - mugola czy czarodzieja. Normalnym też przecież było, że wśród nocnego koncertu gwiazd wtórujących księżycowi, który to przy mikrofonie, na ziemię z piekła wypełzały czarne jak smoła kłęby czystego zła. Gdzieś między innymi smugami wydostawała się też słusznie uznawana za przerażającą - czarna odnoga magicznej siły.
Jeszcze jeden Weasley był niegrzeczny. Nie tylko ta zła, niedobra Samantha. On też chciał poznać tę iście ciekawą stronę moralności - absolutną niemoralność. Taki też czas wybrali sobie na spotkanie - ona i on. Kuzynostwo stało nad skradzioną jeszcze poprzedniego dnia kukłą, której biedny pan Burke już nigdzie niestety nie znajdzie. Wokół nich, po kole, ustawione zostały świeczki. Paradoksalnie prócz niezbędnego światła, który kojarzy się przecież z bezpieczeństwem, nadawały temu obskurnemu piwnicznemu pomieszczeniu mrocznego klimatu i wywoływały napiętą, ciężką atmosferę.
- Teraz Ty. Zacznijmy od Bucco. Powinno być w sam raz dla Ciebie. Tak myślę, nie jestem nauczycielem... - przerwała ciszę, spoglądając na kuzyna.

|2 stycznia, pasuje?
Nie mógł zasnąć. Po tym co się wydarzyło, przewracał się z jednego boku na drugi. Ta krew, posoka płynąca po podłodze dawała się jemu we znaki. Jeszcze do jego stanu bezsenności dochodzi głód narkotyczny, jak i koszmar. Koszmar z rodu Burke'ów. Nie miał ochoty ani jeść, ani pić, ale spojrzał sobie na kartkę. Spotkanie z Sam głosiła razem z datą, godziną i miejscem. Zapomniał całkiem o niej. A czas na złość się skracał. Teraz nie wiedział, czy słusznie robi idąc do niej, by nauczyć się czarnej magii. Nie powinien tego znać, lecz... czy warto dać wiarę zwykłym zaklęciom, kiedy ma pełno wrogów na Nokturnie? Chciałby móc się jakoś przed nimi obronić używając ataku. Bo najlepszą obroną jest atak, czyż nie? A do tego musi znać język, którym się posługują jego wrogowie. A to była czarna magia. Brudna, niebezpieczna, niszcząca wszystko. Postanowił spróbować z pomocą swej kuzynki tego się nauczyć, lecz obiecał sobie, że nie wykorzysta tego nigdy przeciwko własnej rodzinie. Nigdy.
Dlatego zjawił się u rudej z kapturem nasuniętym na własną twarz, by nie zdradzała jego piegów czy rudych kosmyków włosów. Dopiero będąc u niej, gdy drzwi się zamknęły, zdjął ów kaptur i skierował się do piwnicy. Piwnicy, która wydawała się być mroczna i jednocześnie duszna, a tylko świeczki się paliły i jakieś niewielkie smugi innego, mieszkalnego światła.
- A co to powoduje?- zapytał się, lecz wiedział, że odpowiedź na to znajdzie, kiedy sam rzuci zaklęcie, tak więc wyciągnął swój patyk z kieszeni i niepewnie skierował w stronę manekina. Abawne, czy to należy do Burke'a?
- Bucco.- wymówił niepewnie zaklęcie. Nawet nie wiedział, czy ruch nadgarstkiem był prawidłowy. Postanowił zaryzykować.

The member 'Barry Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 22

/pasuje!/

Manekin ledwo się poruszył wskutek raczej tknięcie, aniżeli uderzenia w szczękę. I cały ten klimat na nic. Samantha jednak nie drgnęła nawet, nie było po niej widać ani zażenowania, ani też cienia uśmiechu, który mówiłby o tym, że naśmiewa się ze swojego towarzysza. Po chwili spojrzała na niego i powiedziała:
- Dzisiaj się tego nauczysz. Potem będzie coraz łatwiej. - wyciągnęła następnie różdżkę i zmierzyła drewnianą marionetkę wzrokiem.
Sprawdzała czy Barry zdoła chociaż liznąć swoim zaklęciem tego, co faktycznie powinno powodować. Nie zawiodła się - przecież na kukle nie pojawiły się ślady zadrapań ani też nic się nie podpaliło. By jednak uzyskać jakieś pozytywne efekty nauki, musiała pokazać kuzynowi krok po kroku co trzeba zrobić, by uzyskać dobry skutek. Wykonała więc powolny ruch różdżką, żeby mógł go zapamiętać i wypowiedziała dokładnie inkantację:
- Bucco! - wystrzeliwując w ich małą ofiarę strugą magii.
Nie była najszczęśliwszą istotą na ziemię, więc nie byłoby to nic dziwnego, gdyby nie udało jej się teraz to proste, czarnomagiczne zaklęcie. Cóż, trzeba jednak wziąć poprawkę na to, że sama nie była mistrzem czarnej magii i mogło jej czasem nie wyjść. Ta noc zapowiadała się raczej na długą.
Płomyki na świeczkach drgnęły. Co jednak stało się z manekinem...?

The member 'Samantha Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 59

Zaklęcie uderzyło w manekina, lecz chyba nie wywołało tego, co miało wyjść. Nie przejął się tym zbytnio, bo wiedział, że nie powinien oczekiwać od razu udanych zaklęć. Dlatego też spojrzał, jak to ona wykonywała ruch nadgarstkiem, a potem ujrzał, jak porusza nieco głową tak, jakby dostał uderzenie z brody. A więc to wywołuje te zaklęcie. Nieco... przydatne, trzeba przyznać. Szkoda, że ono jest czarnomagiczne, przecież czasem powinno być legalnie przyłożyć jakiemuś idiocie z pięści.
- Bucco.- rudzielec spróbował raz jeszcze powtarzając jednak po niej ruch nadgarstkiem. Może tym razem jemu się udał.
- Skąd ty znasz w ogóle czarną magię?- zapytał się po chwili nieco zaintrygowany. Niecodzienne było spotkanie Weasley'a, który umie rzucać czarnomagiczne klątwy, lub zwykłe zaklęcia podchodzące pod czarną magię. Może uchyli część swej historii kuzynowi, z którym przez kilka lat pracowała.

The member 'Barry Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 9

Barry'emu w przeciwieństwie do Samanthy zaklęcie znów się nie udało. Trudno wymagać od nowicjusza, by nauczył się zaklęcia w kilka sekund, dlatego dla Sam nie było to nic dziwnego. Przypomniała sobie czasy, kiedy to ona zaczynała naukę. Było to wprawdzie nie tak dawno temu, zaledwie kilka lat. W podobnej przestrzeni, na podobnym manekinie. Tak, było to chyba nawet to samo zaklęcie. Nie mogła jednak określić dokładnie kto był jej nauczycielem... Za pierwszym razem nie był to chyba Carrow... Nie, na pewno nie on. Nie wiedziała. Nie było to istotne. Zabawne jednak, że zapytał. Zabawnie, że mogła sobie to (nie) wszystko przypomnieć. Zabawne, że nie mogła mu odpowiedzieć. Musiała go zbyć.
- Kiedy chcesz uciec od świata, otwierają Ci furtkę osoby, które też stoją w jego cieniu. - to przyszło jej do głowy i to powinno być wystarczającą odpowiedzią dla jej kuzyna.
Nie może dowiedzieć się o Rycerzach, był nadal za blisko rodziny, nie mogła mu jeszcze na tyle zaufać.
- Wracajmy do nauki. Bucco. - wyrecytowała znów, mając nadzieję, że i tym razem ten szybszy już ruch różdżką podziała.
Co to za zabawa z kukłą... przeszło jej przez myśl. Przecież z Deimosem zawsze ćwiczą na żyjącym człowieku. Tylko wtedy czuć prawdziwy mrok, tylko wtedy czarna magia działa, jak powinna. Do tego, do czego została stworzona.
Nic jednak nie powiedziała, nie dała po sobie poznać znudzenia, żądzy krwi. Barry nie musiał od razu poznawać całego zła, które się w niej kryje.

The member 'Samantha Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 61

Widział, jak po raz drugi jego zaklęcie nie wychodzi, a Samanthcie wręcz przeciwnie, znów trafia w manekina, znów z udanym zaklęciem. Ile razy jeszcze będzie musiał rzucić te zaklęcie, by się ono udało? Czy ono naprawdę działa?
- Jak ty to robisz, że za każdym razem udaje ci się te zaklęcie.- rzucił nieco skrzywiony kontemplując w myślach jej odpowiedź odnośnie cienia. Jeszcze niedawno był w cieniu, starannie o to się postarał, lecz teraz jest z niego wyciągany. Raz jeszcze skierował różdżkę w manekina.
- Bucco!- rzucił. Niech w końcu się uda, do trzech razy sztuka. Bo to już się staje nieco irytujące. Może czarna magia nie leży w jego różdżce? Ale nie, nauczy się paru przydatnych zaklęć, które mają służyć za ochronę. - A może jest coś nie tak z tym manekinem?- rzucił uwagę, która nie była zbytnio przemyślana z jego strony. Po prostu szukał powodu, dlaczego zaklęcie się nie udaje. Wina manekina, czy rudzielca, czy może jego różdżki? Ale nie, jeszcze się nauczy tego zaklęcia.

The member 'Barry Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 11

Powtórka z rozrywki.
- Barry skup się - rzuciła krótką, ale za to najistotniejszą chyba radą, kierując różdżkę ponownie na manekina i powtarzając po raz trzeci wcześniejszy ruch - Bucco!
Tak, chłopak miał jeszcze dość długą drogę przed sobą. Myślała, że sam poczuje w sobie zło, które potrzebne jest do używania tego rodzaju magii. Miała nadzieję, że nie będzie używać tych zaklęć zwyczajnie, po prostu, jakby było to najprostsze Chłoszczyść...
- Potrzeba Ci skupienia, cierpliwości i... Chęci wyrządzania zła. To nie jest OPCM czy Zaklęcia i Uroki. Czarna magia zasłużyła na swoją nazwę. Nieważne jakiego czaru z mrocznego repertuaru używasz, każde wymaga skupienia twoich najczarniejszych myśli. Wyobraź sobie... Wyobraź sobie, jak malujesz czarną jak smoła ścianę krwią Twojego najbardziej znienawidzonego wroga... Że z każdym machnięciem różdżki starasz się uszczknąć trochę jego duszy i spalić ją w piekielnym ogniu. Musisz zanurkować w mrocznej przestrzeni i nie myśleć o tym czy uda Ci się z niej wrócić. To czarna magia musi pozwolić Ci się używać i to nie Ty jej nakazujesz posłuszeństwo. - wygłosiła tyradę, jak zawsze w obliczu swojego kuzyna.
Nie wiedzieć czemu on zawsze zmuszał ją do nadwyrężania szczęki i gimnastyki języka.
- Czasami oczywiście nie wychodzi. To jest jedna z najtrudniejszych dziedzin magii, nie będzie Ci wychodzić dobrze od tak. - dokończyła i skinęła na kukłę - Z nią jest wszystko dobrze. A teraz się skup, Barry. - dodała, nie wiedząc nawet czy jej trzecie Bucco się powiodło.

The member 'Samantha Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 72

No naprawdę, i tym razem zaklęcie się nie powiodło, a kuzynce wychodziło to coraz lepiej. Postanowił nie krzywić się na cały świat, tylko raz jeszcze skupić się za inkantacji. Już chciał to zrobić, gdy usłyszał przemowę Sam, która mimo wszystko zatrzymała jego popęd na rzucenie zaklęcia i zwróciło uwagę na to, by zastanowił się nad nimi. Ma wejść wgłąb swej duszy? Wywołać czerń, którą sobie głęboko gdzieś zakopał, by się nie wydostała? Zaraz sobie przypomniał, jako to było wtedy z Lyrą, jaką wtedy miał przez chwilę ochotę ją jeszcze bardziej skrzywdzić. Nie, pozbył się tego wspomnienia, a zaraz skupił się na tym, aby móc sobie wybrać wroga. Nott czy Burke? Cassius, Percival czy może Quentin lub Edgar?
Wyobraził sobie, że te zaklęcie ma iść w stronę Percivala. Oj tak, chciałby jemu przywalić w jego śliczną twarzyczkę.
- Bucco!- rzuciłem z większym zapałem, niż poprzednio chcąc, by manekin, którego wyobrażałem sobie jako Percivala Notta, oberwało tym razem solidnym uderzeniem. Musi się udać, musi!