Uliczki przy kamienicach mieszkalnych

Nie mógł pozbyć się wrażenia, że w pomieszczeniu działo się więcej niż widział. Omijał wzrokiem ślad krwi, próbując ignorować napływające wspomnienia. To jednak na czym się skupiał sugerowało, że ktoś był przed nimi, może nawet wielokrotnie w poszukiwani czegoś ważnego. Wyrzucone z półki książki, wywrócone przedmioty i wyciągnięte elementy z kufra. Jednak z drugiej strony, to był wciąż Nokturn. Opuszczone mieszkanie, równało się z możliwością kradzieży, albo zaabsorbowania miejsca na własne lokum.
- Też mam taka nadzieję - odpowiedział bezgłośnie Lilith, wciąż przeczesując spojrzeniem możliwe miejsca, które mogłyby zwrócić jego uwagę - Raczej czysta karta z możliwością bytności innych lokatorów, albo...powracających pierwotnych mieszkańców - Zatrzymał się przed kufrem, by przyklęknąć na jedno kolano. Zdarzało się, że zawartość kufrów  była podwójna, szczególnie przydatna przy przemytniczych akcjach...przejechał dłonią po dnie, ale szmer przy drzwiach, był na tyle wyraźny, by odwrócił głowę, wpatrując się w cień przy progu, przez który sami niedawno przechodzili. Czyżby mieli gościa? Pytanie tylko brzmiało, jak bardzo nieproszonego?
Cichym gwizdnięciem, brzmiącym raczej jak niewyraźne westchnienie, zwrócił uwagę obu kobiet, chociaż - był pewien, że i one zdążyły zarejestrować pojawienie się mężczyzny.  Wskazał kciukiem miejsce pod ścianą, na granicy widoczności - przynajmniej dla jegomościa czatującego pod drzwiami, by wyciszając możliwie mocno kroki, przenieść się na obrana lokalizację. jeśli wejdzie - znajdzie się za jego plecami. Jeśli będzie próbował uciekać, będzie miał krótszy dystans do pokonania.
Wysunął z rękawa kurtki różdżkę, w razie konieczności, będzie mógł szybko zareagować.
Przypomniał też sobie podrostka, który ostatnim razem mu pomógł, może i do niego udałoby się dotrzeć? Ale..nie teraz.

Powiodłam wzrokiem po półkach szukając jakiegokolwiek śladu. Krwawy ślad ciągnący się przez środek pokoju, cały czas przyciągał moja uwagę nie dając mi skupić się na sprawie. Ciche gwizdnięcie Sama przeszyło powietrze, zwracając naszą (moja i Lizzy) uwagę. Ktoś stał przy drzwiach, nerwowo przestepujac z nogi na nogę.
- Cholera. - Syknęłam przez zaciśnięte zęby, ledwo słyszalnie, przecież nie chcielibyśmy żeby ów gość dowiedział się o naszej obecności. Powoli i ostrożnie wykonałam parę kroków w stronęmiejsca wskazanego przez Samuela.

Ona ze wszystkich rzeczy nie mogła zabrać wzroku z plamy krwi na podłodze. Znaku zbrodni, która zaszła tu i nikt nie podjął się zadania, by ją posprzątać. Był to Nokturn, to się nikt nie przejmował estetyką i higieną. Całe to pomieszczenie było zaprzeczeniem tych słów: rozwalone książki, wszędzie leżące papiery i kufer, który był więcej niż raz przeszukiwany. W powietrzu można było wyczuć, że wydarzyło się tu coś wielkiego- coś wbrew naturze człowieka i ze złamaniem zasad moralnych panujących w ich społeczeństwie. Każdy zbrodniarz ponosi karę, była ciekawa jak sobie radziła Melanie Karkarov. Może była osobą przyzwyczajoną do morderstw i jedno więcej nie stanowiło dla niej różnicy. Taka maszyna, która nie wie już, że daleko jej do człowieka i może nawet uważa, się za jednostkę wybitną.
- Jestem pewna, że można spotkać tu same ciekawe osobistości. – skomentowała jego słowa przyglądając się z leżącym na ziemi kartką. Nie była pewna czy są to strony książek czy listy. Nie zdążyła ich podnieść, gdyż zaraz usłyszała gwizd i spojrzała w bok. Przed drzwiami stał mężczyzna, która chyba nie był pewny czy chce wejść do pomieszczenia. Zauważyła jak Samuel i Lilith przemieszczają się pod ścianę co dawało im bezpieczną pozycje. Mogli z niej szybko pobiec za mężczyzną jak i spokojnie obserwować jego ruchy. I jeszcze zabezpieczać jej plecy, gdy podeszła do drzwi otwierając je i przejmując w ten sposób inicjatywę.
- Mogę w czymś pomóc? – zapytała z cierpkim uśmiechem. Różdżka skierowana była w jego stronę gotowa, by zaatakować lub bronić w ciągu kilku sekund. Schowana była ona w rękawie, że z łatwością mógł ją dostrzec stojący przed nią człowieka, ale już dla postronnego obserwatora było to trudniejsze zadanie.

Mężczyzna podskoczył zdziwiony najwyraźniej pytaniem Elizabeth. Obrócił się w jej kierunku uśmiechając się jakby próbował coś wytłumaczyć, ale nad jej ramieniem usiłował zajrzeć do środka. Nie zauważył najwyraźniej towarzyszy panny Fawley. Pogardliwy wyraz twarzy był jedynym ostrzeżeniem przed błyskawicznym atakiem.
- Everte Stati!

|Na odpis macie 48 godzin. Elizabeth, ST uniknięcia zaklęcia wynosi 64.

W czasie gdy otwiera drzwi miała w głowie kilka scenariuszy jak może wyglądać następne kilka, może kilkanaście minut. Wiedziała, że ma po swoim boku ukrytych Lilith i Samuela, więc mogli oni złapać mężczyznę gdyby postanowił zacząć uciekać. Byli oni przez niego nadal nie zauważeni co dawało im przewagę.  Mógł również zacząć rozmowę, próbę wytłumaczenia się, choć jego wygląd nie sugerował, że ma przed osobą rozmowę zdolną do kompromisu. I pozostawał jeszcze atak, który patrząc na miejsce gdzie się znajdowali był co najmniej prawdopodobny. Mimo tej wiedzy nadal wykonywała pewne ruchy, a różdżka w dłoni dawała jej komfort psychiczny. Również obecność towarzyszy, którzy w razie nagłego pogorszenia sytuacji mogli zareagować dodawała jej otuchy. W końcu to była jej praca i musiała zostać wykonana.
Mimo to była lekko zaskoczona szybkością działania mężczyzny. Widząc ruch różdżki wykonała unik mając świadomość, że od jej refleksu zależało czy nie wyląduje na ścianie.

The member 'Elizabeth Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 69

Starał się wyciszyć oddech, by nie zdradzić swojej pozycji niewdzięcznemu i niepożądanemu gościowi.  Obserwował Lizzy, by - w razie ewentualnego kłopotu, móc zareagować, ale - nie przewidział, że mężczyzna już na przywitanie zechce potraktować aurorkę zaklęciem.  
Cóż, to był Nokturn, czego niby miał się spodziewać? Z gwałtownie wypuszczonym powietrzem z ust, zaciśniętymi pięściami wychylił się, dokładnie w tym samym momencie, gdy jego była dziewczyna, uniknęła gwałtownego przemieszczania na drugi koniec pomieszczenia. Nie zastanawiał się nad czarem i różdżką wciąż schowaną w rękawie kurtki, chciał jak najszybciej zatrzymać, bądź przewrócić parszywca, więc nachylił się, by uderzyć z barka w brzuch mężczyzny. Jeśli mu się nie powiedzie, zawsze była w odwodzie Lilith. Liczył jednak, że powali mężczyznę, samym impetem i zaskoczeniem.
Mieli do pogadania.

The member 'Samuel Skamander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 13

Jeśli Samuel myślał, że wszystko pójdzie zgodnie z jego planem, to nie mógł się chyba bardziej mylić. Lizzie najwyraźniej nie zamierzała czekać, bo pewnym i szybkim krokiem ruszyła w stronę drzwi by w następnym geście otworzyć je szeroko, zadając przy tym pytanie stojącemu przed nimi mężczyźnie niczym pracownica jednej z kawiarni. Wywróciłam tylko oczami, na nic więcej nie mogłam sobie pozwolić bo sprawy potoczyły się bardzo szybko. Okazało się, że nie tylko nasza pani auror jest w gorącej wodzie kąpana; mężczyzna syknął coś w jej stronę ona odpowiedziała a zanim zdążyłam zareagować, Samuel już pędził w stronę intruza, zapewne w celu znokautowania go.
- Cudownie. - Warknęłam sama do siebie, pośpiesznie wyciągając różdżkę i celując nią prosto w nieznajomego. Skoro już padły pierwsze zaklęcia, teraz chyba bez wahania mogłam reagować. -Incarcerous! - Wyrecytowałam.

The member 'Lilith Greengrass' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 59

Elizabeth udało się uniknąć rzuconego zaklęcia. Ledwo po rzuceniu czaru mężczyzna wkroczył do pomieszczenia za aurorką. Nie zdążył zawrócić zanim zaatakował go Samuel. Nie przejął się jednak specjalnie atakiem Skamandera. Wycelował pięścią idealnie w nos aurora. W tym momencie z różdżki Lilith wyleciały liny, które jednak zamiast unieruchomić nieznajomego poplątały się i wylądowały na ziemi nie robiąc nikomu krzywdy. Zaklęcie jednak pozwoliło mężczyźnie zauważyć, że przeciwnicy mają znaczną przewagę. Jeśli teraz go nie złapiecie z pewnością wam ucieknie.

|Sam, ST uniku wynosi 35, możesz również zaatakować, żeby atak się powiódł suma statystyk i rzutu musi przekroczyć 35. Lilith, zaklęcie nie zadziałało, ponieważ zgodnie z opisem nie obezwładnia ludzi, którzy się poruszają.
Na odpis macie 48 godzin.

Minęli się. Dosłownie, a Samuel zamiast dosięgnąć obranego celu, natrafił na pustą przestrzeń, w której już nie było podejrzanego jegomościa. Wystarczyła mu chwila, by zorientować się w sytuacji i auror stawiał, że będzie próbował uciec. Trudno, poprawi, albo...oberwie, miał tego pełną świadomość, bo wyprostował się akurat, by zobaczyć wycelowaną w jego twarz pięść. Skamander nie miał jednak zamiaru blokować uderzenia, przyjmując ewentualny atak, samemu wypuszczając cios od dołu, w przeponę mężczyzny. A co ważniejsze, skoro uwaga parszywca skupiona była na aurorze, to jego towarzyszki miały szansę na dodatkową akcję, a uzyskane cenne sekundy (minuty) mogły zaważyć na sukcesie, ich, albo nieproszonego gościa.

The member 'Samuel Skamander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 29

Udało się, wystarczająco szybko wykonała ruch, że stanęła bezpiecznie obok przelatującego zaklęcia. Niestety, później już im tak dobrze nie poszło. Obserwowała jak Samuel kieruję pięścią w stronę mężczyzny, ale jego ręką nie uderzyła w cel. Zamiast tego sam dostał w nos, mogło pójść lepiej. Z odsieczą przybyła Lilith, ale jej zaklęcia w ogóle nie przyniosło efektu. Za to mężczyzna zorientował się w jak w złym położeniu teoretycznie się znajduję i widać było jak trybiki w jego mózgu myślą nad drogą ucieczki. Samuelowi kolejny raz nie udało się go zaatakować fizycznie, dobrze, że jest lepszy w czarach niż w walce wręcz.
- Regressio. – wypowiedziała zaklęcie celując w przeciwnika mając nadzieje, że tym razem uda się go zatrzymać.

The member 'Elizabeth Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 29