Łuk Durdle Door

Nie miała zbyt wiele czasu na rozmyślania. Z kimkolwiek rozmawiała, ktokolwiek się odezwał, już nie było czasu na słowa. teraz było działanie, ruch, szybkość i...wiatr, który wołał dziewczynę, by rzuciła się w jego ramiona. Sayuri przebierała kopytami, próbując raz po raz wyrwać się do przodu. Inara musiała co chwilę przypominać jej, ze jeszcze nie teraz, jeszcze odrobina cierpliwości i pozwoli jej ruszyć tak szybko, jak tylko będzie chciała. Gładziła lśniącą sierść na szyi, palcami muskając te wrażliwsze miejsca.
Spojrzała na ojca, który był jej nauczycielem w kwestii jazdy. nauczył ja wszystkiego, a teraz - mogła wykorzystać wszystkie lekcje, jakich doświadczyła - od tych prostych i przyjemnych, po bolesne, mniej urokliwe. Niezmiennie, uśmiech błądził na jej ustach, który gestem przekazała swej przyjaciółce. Wszystko niemal zatrzymało się w czasie, gdy promień iskier wystrzelił z różdżki prowadzącego. Zupełnie, jak gwiezdna strzała, wskazująca drogę.
- Teraz moja Piękna, gnaj! - głos cichy, ale pewny, popłyną do wierzchowca, wraz z delikatnym impulsem mięśni, który odpowiedział na rwącą naturę wierzchowca. Ruszyli.

The member 'Inara Carrow' has done the following action : rzut kością

'k100' : 95

Caesar zamilkł, najwidoczniej przygnieciony jakże ciętym słowem Juliusa, heh. A tak poważnie - to chyba przez roztrzaskane nosy żaden z nich nie miał szczególnie dobrego humoru. Dlatego Nott nie wnikał w tę dziwną aurę, odwróciwszy głowę i spoglądając na swojego wierzchowca. Oddał się milczeniu i skupieniu jednocześnie. Nie narzucał się, nie próbował zagadywać. Myślał o tym, czy rzeczywiście ma jakieś szanse. I chociaż pycha wyżerała każdą komórkę jego ciała, gdzieś resztki dawnego rozumu mówiły mu, że jest bez szans w tym jakże doborowym towarzystwie. Na które spojrzał uważnie, acz krótko, unosząc jeden z kącików ust ku górze.
- No nic, powodzenia - rzucił jeszcze do Lestrange'a, by po chwili wsiąść na Cezara, co chyba w tym poście brzmi dosyć dziwnie. Może powinien odezwać się do Evandry tekstem ujeżdżałem twojego brata? Byłoby całkiem zabawnie.
Wreszcie stało się, sygnał sugerujący, że pora zacząć. Skupienie, napięcie mięśni i szaleńczy bieg po zwycięstwo. NIC O KOSTKACH, ale kto wie, może się nie zabije? Szczególnie, że niebawem spotkanie Rycerzy?

The member 'Julius Nott' has done the following action : rzut kością

'k100' : 70

Cudowne uczucie - powstrzymywać rączą, gniewną klacz przed przedwczesnym wystartowaniem. Oboje chcieli już cwałować brzegiem morza, pędzić niczym wiatr nie dając się wyprzedzić nikomu. Tym bardziej, że Megiera wyraźnie nie lubiła być za kimś. Doskonale się dobrali. Emocje w nich buzowały, gniew mieszał się z ekscytacją podczas tego niespokojnego okresu oczekiwania... Oboje oddychali głęboko, wpatrując się w przestrzeń przed sobą. Jeszcze chwilę, jeszcze minutę, sekundy musiał mocno trzymać klacz, która rżąc kopała w gorącym piachu. 
Pierwszy etap wyścigu odpowiadał Sylvainowi jak najbardziej i sądził, że właśnie teraz mogą wspólnie uzyskać przewagę nad resztą - był niezłym jeźdźcem i osobiście wolał właśnie bieg bez zbędnego latania.
Na znak, mocno ścisnął końskie boki nogami i wreszcie dał Megierze upragnioną przez nią swobodę. Teraz mogła pędzić do woli tak jak chciała, a on starał się jej to zadanie ułatwić i znaleźć takie przesmyki między resztą uczestników gonitwy, by wybić się jak najbardziej na prowadzenie.

The member 'Sylvain Crouch' has done the following action : rzut kością

'k100' : 26

Nie zauważył jak czas szybko galopował. W jednej chwili mijał go Perseus życząc powodzenia, a w drugiej już prowadził swojego konia za uzdę. Zagapił się na to ogromne, niespokojne zwierzę, pod którego sierścią o pięknej srebrzystoszarej barwie poruszały się delikatnie mocne mięśnie. Z miejsca poczuł respekt do swojego nowego towarzysza. Podziwiał, że chociaż było oswojone to wciąż mocno wyczuwalny był w nim pierwiastek pierwotnej dzikości, siły. Przesunął dłonią po lśniącej grzywie zafascynowany jej miękkością, ale zaraz musiał odskoczyć. Koń wierzgnął ukazując swoje zniecierpliwienie. Avery uśmiechnął się pod nosem, podobało mu się to zwierzę. Nie potrafił jednak do niego przemówić. Wydawało mu się, co najmniej dziwnym próbować przekonać go do współpracy, zdeptania przeciwników i wspólnej walki o zwycięstwo. Wiedział, że nie będzie go to ani trochę interesowało, tym bardziej może chcieć zrobić mu na złość. Fantasme chciał tego samego, co on, czyli wiatru we włosach, świstu w powietrza w uszach i wolności. Wyścig był tylko dodatkiem.
Stojąc na linii startu nie rozglądał się zbytnio po pozostałych uczestnikach, ale był prawie pewien, że dostrzegł wśród jeźdźców Sylvaina. Podniosło go to na duchu. Im więcej przyjaznych mu dusz, tym mniej odczuje obecność brata w wyścigu. Chociaż i tak raczej o nim nie myślał. Czekając na sygnał do biegu jego umysł wyciszał się, wyzbywał zbędnych myśli, dokładnie tak, jak robił to przed meczem. Dzięki temu udało mu się ruszyć idealnie w punkt po wystrzeleniu snopa iskier. Do dzieła. Fantasme parsknął i ruszył widocznie tak samo usatysfakcjonowany jak on.

The member 'Søren Avery' has done the following action : rzut kością

'k100' : 31

Dostrzegłam nietęgi humor Sylvaina i zdawało się, że doskonale wiedziałam, jaka jest jego przyczyna. Pomimo wszystko starałam się robić dobrą minę do złej gry i nie pokazywać, jak bardzo to wszystko było raniące. Miałam być przecież Belloną, niewzruszoną jednostką, której uczucia są nieznane, a każdy cień, jaki przejdzie po mojej twarzy, to tylko fatamorgana. Ściskałam sobie gardło, tak na wszelki wypadek; nie przeżyłabym tego, gdybym powiedziała o te kilka słów za dużo i w ten sposób pogrzebała szansę na namiastkę zwyczajnego życia, które starałam się z całych sił prowadzić. Uśmiechałam się subtelnie, tuszując wszystkie troski, poruszałam zgrabnie rzęsami, odganiając natrętne łzy, prężyłam się przy Merkurym, sprawiając wrażenie, że jestem zawodowym jeźdźcem, chociaż wcale nim nie byłam. Niewiele wiedziałam o pegazach, to psy od zawsze były w moim sercu, to z nimi przecież się porozumiewałam i to właśnie je rozumiałam jak nikogo innego. Konie były majestatyczne, ale jednocześnie przerażające; mogły swą siłą zmieść z powierzchni ziemi każdego, kto stanąłby im na drodze. Ich drżące przy wysiłku mięśnie, połyskująca skóra zdradzały swą szlachetną krew, nawet, jeżeli w rzeczywistości były tylko dzikusami. Nie umiałam ich kontrolować i to wkrótce miało się ukazać, właśnie tutaj, na wyścigu.
Skinęłam Crouchowi jeszcze głową, by w chwilę później kierować swoje miękkie kroki do łba aetonana; pogłaskawszy go po raz ostatni, poklepawszy któryś raz z kolei, wspięłam się na jego grzbiet, podejmując lejce w ręce. Z duszą na ramieniu, walącym w oszalałym tańcu sercem, kilogramem obaw na plecach skierowaliśmy się już wraz z Merkurym w kierunku startu. By następnie ruszyć, byle dalej, byle do przodu, starając się ukryć każde niepowodzenie czające się na każdym kroku. Jako ostatni chyba byliśmy już na przegranej pozycji. Przecież niczego innego nie oczekiwałaś, prawda Bell?

The member 'Bellona Greyback' has done the following action : rzut kością

'k100' : 32

Odcinek drugi

Konie sunęły szalonym galopem wzdłuż szerokiej plaży, spod ich ciężkich kopyt rozbryzgiwały się grudy mokrego piasku. Woda morskich fal rozchlapywała się w okół biegnących zwierząt błotnistą kaskadą.

Przed wami pierwsza przeszkoda - plażę przecina długi, podwójny płot z drewnianych beli. Wciąż nikt nie zasygnalizował, by można było wzlecieć w powietrze, przeszkodę należy więc pokonać skokiem.

Aby utrzymać się w siodle: ST=40
Ewentualny upadek: w miękki piasek

Ranking

lp	Zawodnik	Zachowanie	Wynik	Obliczenia
1	Selina i Gourmand		106	98 z kości + 5 sprawności + 3 za drugi post
2	Deimos i Al Burak		104	90 z kości + 9 sprawności + 5 za czaprak
3	Inara i Sayuri		98	95 z kości + 3 sprawności
4	Adrien i Don Kichot		97	92 z kości + 5 sprawności
5	Alice i Mickey	kopie i gryzie	95	91 z kości + 4 sprawności
6	Perseus i Neron		90	91 z kości + 4 sprawności - 5 kopnięty przez Mickey'ego
7	Darcy i Starfall	kopie	69	67 z kości + 2 sprawności
8	Neleus i Nostalgiczny Piotr		68	67 z kości + 5 sprawności + 1 za trzeci post - 5 za brak opisu konia
9	Julius i Cezar		63	70 z kości + 3 sprawności - 5 kopnięty przez Mickey'go - 5 kopnięty przez Starfall
10	Tristan i Gavroche		56	50 z kości + 6 sprawności
11	Samael i Venom		54	50 z kości + 4 sprawności
12	Megara i Eos	kopie	53	51 z kości + 2 sprawności
13	Sylvain i Megiera		31	26 z kości + 5 sprawności
14	Soren i Zamyślona Ilona		28	31 z kości + 7 sprawności - 5 za brak opisu konia - 5 kopnięty przez Eos
15	Benjamin i Smok	gryzie	23	2 z kości + 16 sprawności + 5 za pierwszy post
16	Colin i Sam	gryzie	19	19 z kości + 5 sprawności - 5 kopnięty przez Merkurego
17	Bellona i Merkury	kopie	17	32 z kości - 5 za ostatni post - 5 ugryziony przez Smoka - 5 ugryziony przez Sama
18	Caesar i Melancolie		11	4 z kości + 7 sprawności

Niektórych rzeczy chyba nigdy się nie zapomina, najwyraźniej jazda konna należała do jednej z nich - może w trakcie ostatnich miesięcy zaniedbywałem nieco tę aktywność fizyczną, jednak zaledwie parę jardów od linii startowej czułem lekko falujący rytm galopu i wbijających się w miękkie podłoże kopyt tak wyraźnie, jak bicie własnego serca, nieco przyspieszone nagłym wyrzutem adrenaliny w żyły. Pochyliłem się nad szyją Nerona, by powietrze bijące mi prosto w twarz stawiało jak najmniejszy opór i uśmiechnąłem się pod nosem, lecz bez cienia złośliwości, gdy zobaczyłem, jak Selina po doskonałym rozpoczęciu wyścigu sforuje się na pierwszą pozycję. Nie obraziłbym się wcale, gdyby podwójnie utarła nosa Carrowom, jako zwycięzca niewywodzący się z rodu z koniarską tradycją, a w dodatku będący płci pięknej, podobno słabszej. Przez jakiś czas jechaliśmy z Alice łeb w łeb, posłałem jej nawet promienisty uśmiech, który zmienił się w grymas, gdy Mickey wierzgnął gwałtownie, trafiając w mojego biednego Nerona. To ja życzę Elliott powodzenia, wsadzam ją na tę bestię, a jej podopieczny bezwstydnie i bezczelnie mnie atakuje? Amerykanka przemknęła do przodu i chociaż nie sądziłem, by kopnięcie było jej pomysłem, mruknąłem pod nosem przekleństwo, klepnąłem czarnego rumaka w szyję i docisnąłem pięty do jego boków, by pomknąć do przodu, ku pierwszej przeszkodzie zbudowanej z drewnianych beli jeszcze szybciej. Kiedy to ostatni raz skakało się przez przeszkody?

The member 'Perseus Avery' has done the following action : rzut kością

'k100' : 79

Świat stanął w miejscu. Naturalnie.
Czuł, że ten dzień zakończy się porażką i upokorzeniem, jakiego nie potrafiłby sobie wyobrazić, gdy widział przed sobą tumany kurzu i, co gorsza, nie czuł na plecach niczyjego czujnego wzroku. Czyżby był ostatni? I czy zdziwiło go to? Ależ nie. Czy tym bardziej interesowało? Fakt sam w sobie nie, lecz jego duma wyjątkowo cierpiała na przegranej zbliżającej się wielkimi krokami.
Caesar Lestrange Wielki Przegrany. Te słowa nijak łączyły się ze sobą. Nijak nie tworzyły spójnej całości.
Kogo ty oszukujesz?
Szarpnął wodzami starając się pogonić zwierzynę żałując, że nie ma na nią większego wpływu i czując jak jego ubranie smaga wilgotny wiatr, jak twarz obejmuje wzburzony piasek. Dostrzegł przed sobą przeszkodę, za piaskową powłoką, pochylił się jeszcze niżej czując nacisk powietrza i szarpnął starając się skłonić Melancholie do skoku.

The member 'Caesar Lestrange' has done the following action : rzut kością

'k100' : 69