[bylobrzydkobedzieladnie]

Rogogon subtelnie namalowany węgielkiem na jej dłoni był przepustką do teatru; Cassandra nie zadbała o wyjątkowe przebranie - wolała pozostać rozpoznawalna, by w razie czego móc służyć pomocą uzdrowicielską. Dobrze znała zbieraninę oprychów zamieszkujących tę część Londynu, a zmieszana z zabawnymi dziewczątkami ze szlacheckich rodzin szukających wrażeń pośród mężczyzn zbyt obskurnych, by mogli pojawić się choćby w ich koszmarach... mogła być bliska katastrofie. Z drugiej strony, byli w teatrze; największe zabijaki zapewne upijały się tej nocy w sztok w Wywernie lub Mantykorze. Słyszała o pokojach, kwitując ich grozę subtelnym uśmiechem - w końcu jednak ciekawość zwyciężyła.

... nie pamięta jednak, jak się tam znalazła. Kiedy dokładnie weszła do środka, ani co się wydarzyło po tym, gdy otworzyła drzwi. Nie pamięta...

Zaraz, gdzie się znajdowała? Te góry, chmurne szczyty przyprószone śniegiem, zbyt wysokie jak na angielskie warunki; Cassandra nie należała do grona podróżników, nie znała świata poza Anglią, poza Szkocją, gdzie spędziła siedem lat w Hogwarcie. Czy potrafiła rozpoznać otoczenie? Samodzielnie - nie. Czuła się obco. Zagubiona. I zapadał zmrok... Mimo cudaczności tej sytuacji, nie dotarło do niej, że jedynie śni. Spojrzała pod stopy, na chwiejne piargi, z których tak łatwo mogła przecież spaść. Obcość ją pożerała, otulała mrocznymi ramionami tego, co nieznane. Cień odbity w stawie momentalnie zmusił ją do uniesienia wzroku ku ciemniejącemu niebu. Pośród skrzących gwiazd swoje skrzydła rozpościerał potężny smok... może była w Kent? nie, takich gór nie mogło być w Anglii. Stała pośrodku pustki, wystawiając się gadowi na pożarcie.

Kosodrzewina, szybka myśl, drgnienie; pobiegła się pod nią - szybko, ale i ostrożnie, obawiając się, że skały mogą runąć wraz z nią...

The member 'Cassandra Vablatsky' has done the following action : rzut kością

'k100' : 87

Jesteś na górskiej patelni. Smok nie musi się nawet wysilać, by dostrzec w tym miejscu swe potencjalne ofiary. Pokonuje dzielący was dystans niemal bezszelestnie - ale czy czasem nie powinnaś słyszeć łopotu jego niebotycznych rozmiarów skrzydeł? Dlaczego więc jedynym ostrzeżeniem, że się do ciebie zbliża, jest cień, który w pewnym momencie zakrywa twe ciało?

Kosodrzewina zdaje się w ogóle nie przybliżać - choć biegniesz już dłuższą chwilę, masz wrażenie, że znajdujesz się w tym samym miejscu.

Kamienie zadrżały, gdy tuż przed tobą wylądowało potężne stworzenie. Jeszcze kilka razy poruszało skrzydłami, zanim zwinęło je i nachyliło głowę w twoją stronę.
Gadzie, żółtawe oczy wpatrują się w ciebie przez dłuższą chwilę - tak jakby zwierzę cię oceniało. A następnie, choć wydaje się to niemożliwe, Długoróg kładzie się na ziemi, zastygając w dumnej pozie. Wyraźnie na coś czeka... Tylko na co?

Co zrobisz?

(Masz dwa dni na odpis. Pamiętaj, aby rzucić kostką k100. Jeśli dodasz post w przeciągu 24 godzin, do wyniku rzutu kostką dolicza się 5.)

Bieg nie miał sensu, kosodrzewina pozostawała w oddali - nie zbliżała się ani trochę, choć Cassandra pokonywała przecież tą wyboistą drogę ze wszystkich sił... wszystko wokół wydawało jej się tak dziwne, a jednocześnie tak realistyczne, że nawet nie nachodziły ją wątpliwości, które naturalnie pojawić się powinny; ani gdzie ja jestem ani skąd się tutaj wzięłam. Tymczasem zakrył ją cień bestii - tylko cień, czarny cień, nic ponadto.  Żadnego szelestu skrzydeł, żadnego ryku, żadnego ciepła bijącego z jego pyska, żadnego wiatru wznieconego trzepotem diablo potężnych skrzydeł. Czy mógł być tylko iluzją?
Zatrzymała się, omal nie upadając, kiedy stworzenie wylądowało tuż przed nią - wprowadzając w drżenie kamienie na zboczu; nie mógł więc być iluzją. Rozejrzała się wpierw ostrożnie, obawiając się lawiny... i cofnęła się płochliwie pod spojrzeniem smoka. W pierwszym odruchu. Obserwowała, jak bestia kładzie się... przed nią? Jej serce trzepotało jak u przepiórki gonionej przez lisa. Smok nie chciał jej skrzywdzić.
Całe życie chowała się za smokami, czyż nie? Oddawała przysługi ludzkim bestiom w zamian za ich ochronę, w zamian za ich przysługi. Czy tak miało stać się i tym razem? Przełamawszy się, ostrożnie zbliżyła się do smoka, wyciągając przed siebie prawą rękę. Spoglądała na niego uważnie, ale nie butnie, smoki były przecież niezwykle bystre - tak słyszała, tak się jej wydawało - czy gad mógł rozpoznać jej intencje? Może czegoś od niej chciał, a może i on został skrzywdzony?
Podeszła bliżej, kładąc dłoń na pysku smoka, obserwując jego reakcję - ostrożnie przenosząc wzrok na cielsko; potrzebował przysługi, czy chciał oddać przysługę? Dumna poza smoka zdawała się być odpowiedzią na jej pytanie. Obeszła go ostrożnie, spoglądając nań pytająco przesunęła dłoń na jego grzbiet...

The member 'Cassandra Vablatsky' has done the following action : rzut kością

'k100' : 1

Bestia oddychała równomiernie – wydawała się całkowicie spokojna. Kiedy położyłaś dłoń na jej pysku, smok drgnął nieznacznie i nie zaprzestawał bacznego obserwowania twych poczynań. Odprowadził cię wzrokiem, gdy skierowałaś się w stronę jego grzbietu. Nagle coś w jego spojrzeniu zmieniło się – trudno powiedzieć, czym była spowodowana ta reakcja, ale stworzenie uniosło dumnie łeb, prezentując swe potężne, błyszczące, złote rogi - każdy długi na co najmniej metr. Wyraźnie coś nie spodobało mu się w twoim zachowaniu. Nozdrza smoka zadrżały i buchnęła z nich para, oczy bestii zwęziły się, a jej ogon poruszył się niespodziewanie – masywna, ciemnozielona strzała mknęła w stronę Twych nóg – tak jakby stworzenie chciało cię podciąć.

(Masz dwa dni na odpis. Rzucasz kostką k100, jeśli robisz unik; natomiast decydując się również na atak musisz rzucić dwiema kostkami k100. Jeśli dodasz post w przeciągu 24 godzin, do wyniku rzutu (jednej bądź obu) kostek dolicza się 5.)

ST uniku podcięcia - 97

A jednak, zachowanie smoka okazało się zdradzieckie – gad błyskawicznie uderzył ogonem, kiedy Cassandra wyciągnęła ku niemu dłoń. Gdyby miała więcej czasu, zapewne przeklęła by w myślach własną głupotę – nie pierwszy i zapewne nie ostatni raz, gdy zbyt pochopnie zaufała bestii. Poruszyła się zbyt szybko? A może na początku smok podejrzliwie uchwycił jej strach? Lecz ponieważ czasu nie miała, od razu odskoczyła na bok, pragnąc uciec z zasięgu gadziego ogona, którego siła mogłaby zapewne zabić ją na miejscu. Cassandra nie była ani silna ani szybka, wiedziała, że stara się dokonać niemożliwego – lecz mimo to próbowała, wiedziona pierwotnym instynktem przetrwania. Uciekać, uciekać co sił; przecież tyle potrafiła. Czułe krople potu, jakie pojawiły się na jej czole, czuła, jak serce zaczyna bić znów mocniej.

The member 'Cassandra Vablatsky' has done the following action : rzut kością

'k100' : 32

Powietrze rozdarł tryumfalny ryk, gdy ogon smoka dosięgnął cię, z takim impetem zderzając się z twym wątłym ciałem, że siła uderzenia w łydki spowodowała, iż znalazłaś się na kamienistym podłożu. Otarłaś sobie do krwi ramiona oraz łokcie; pobrudziłaś i rozcięłaś ubranie… Prawdopodobnie twe nogi ozdobi za kilka godzin ogromny siniak, ale to chyba w tym momencie najmniejsze z twoich zmartwień, prawda?
Długoróg postanowił się trochę pobawić, nim zrobi swej nowej zabawce prawdziwą krzywdę. Uniósł do góry łapę zakończoną ostrymi jak brzytwa pazurami, zamierzając się do wymierzenia ciosu.
Czy zdążysz go uniknąć?

(Masz dwa dni na odpis. Rzucasz kostką k100 – raz lub dwa razy, jeśli oprócz uniku zdecydujesz się na atak. Nadal obowiązuje bonus za odpis w przeciągu 24 godzin.)

ST uniku – 97

Syknęła z bólu, złości i rozpaczy; czuła, że jej biała koszula przesiąkła krwią, a ból i paraliżujący strach nie pozwolił jej powstać na równe nogi. Pod poszarpaną spódnicą łydki boleśnie pulsowały, ale  musiała zagryźć zęby i zawalczyć o swoje życie. Jak na ulicy. Odwróciła się, by spojrzeć na gada, który już przymierzał się do kolejnego ciosu; kolejnego potężnego ciosu, przed którym Cassandra nie mogła ani nie miała jak umknąć. Smok był potężny, uciekanie przed nim było jak podanie samej siebie na srebrnej tacy na posiłek, jego pazur groźnie zalśnił, odbijając blask wschodzącego księżyca. Bawił się z nią jak kot z myszą... ale przecież nawet mysz potrafiła ugryźć, jeśli była wystarczająco mocno zdeterminowana.
Mocno, choć bez pewności siebie, zacisnęła dłoń na różdżce, tak szybko, jak szybko była w stanie wymierzając zaklęcie w pysk smoka, celując w wystający kieł.
- Mortiodentio - szepnęła dramatycznie, choć głos jej drżał, z bólu i przerażenia; gad w każdej chwili mógł zakończyć jej życie. Miała nadzieję go wyprzedzić, miała nadzieję spłoszyć go bólem lub przynajmniej odwrócić od siebie uwagę choć na kilka chwil. Miała nadzieję zrobić cokolwiek w beznadziei swojej sytuacji, nie miała wszak żadnego doświadczenia w otwartej walce.

The member 'Cassandra Vablatsky' has done the following action : rzut kością

'k100' : 61

Przed chwilą byłaś tylko zabawką kapryśnego gada, lecz w momencie, gdy zdecydowałaś się wyciągnąć przeciwko niemu różdżkę i ośmieliłaś się wypowiedzieć inkantację, stworzenie zaczęło się pieklić. Zapragnęło zwieńczenia tej - czy aby na pewno? - nierównej walki. To miało być krwawe zwycięstwo - jego szpony rozorujące twe ciało. Ale udało ci się rzucić zaklęcie i pokrzyżować mu plany. Potężny, pożółkły kieł bestii upadł nieopodal twych stóp, a smok zamarł dosłownie na chwilę, nim wydał z siebie ryk bólu. Łapa minęła twoją twarz dosłownie o kilka centymetrów, bowiem zadając stworzeniu ból udało ci się go mocno zdekoncentrować.

W tym samym momencie pokrywające jego cielsko ciemnozielone łuski zmatowiały, a niektóre fragmenty zupełnie wyblakły... Być może to tylko złudzenie, ale smok zdawał się delikatnie falować - niczym fatamorgana na horyzoncie marzeń pustynnego wędrowca.

Bestia głęboko zaczerpnęła powietrza, czemu towarzyszył przeciągły, świszczący dźwięk. Potem spojrzał na ciebie, a jego szyja i klatka piersiowa zaczęły falować, tak jakby...

Otworzył paszczę, by wypluć w twoją stronę strumień śmiercionośnego żaru.

(Masz dwa dni na odpis. Rzucasz kostką k100. Możesz uznać, że twoja postać zaczęła się domyślać, iż ta sytuacja nie dzieje się naprawdę, i spróbować siłą wyobraźni przejąć kontrolę nad sytuacją. Możesz również spróbować uciec przed ognistym płomieniem albo ugasić go w inny sposób. Nadal obowiązuje bonus za odpis w przeciągu 24 godzin.)

ST płomienia - 28

Odsunęła się z niesmakiem, kiedy ząb pradawnej bestii upadł obok niej; ostry, olbrzymi, obrzydliwie cuchnący. Krew nie bryznęła, bestia była w szoku - i w szoku była również Cassandra, opamiętawszy się dopiero, gdy smok podjął się ataku, o włos nie pozbawiając ją głowy. Przeklęła w myślach, zamiast go odstraszyć - tylko rozdrażniła... lecz cóż to? Smok znów wydał się mniej materialny. Pod wpływem grozy omal nie zapomniała pierwszych symptomów; tego, jak bestia leciała nad nią bezszelestnie, znakując swoją obecność jedynie w odbiciu w tafli wody. Ktoś mądry powiedział kiedyś, by nie mylić nieba z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu. Czy gad mógł być iluzją? Mógł, choć to cudaczne, mógł, a mógł nią też nie być i spopielić zbyt długo zastanawiającą się nad tym Cassandrę dzikim płomieniem. Jej dłoń nieco odważniej zacisnęła się na różdżce; umysł od zawsze był jej najpotężniejszą - jedyną? - bronią, coś było tutaj nie tak, lęk z wolna zaczynał ustępować miejsca chłodnej analizie zdarzeń. Czy czuła od płomieni prawdziwe ciepło?
- Vomitare Viridis - wypowiedziała, znów celując w pysk smoka i stając naprzeciw płomieniom; mogła spróbować powstrzymać wybuch tego płomienia, zająć jego pysk czymś innym, mogła spróbować... odnaleźć się w tej sytuacji. Jeśli smok był tylko iluzją, to był jej iluzją i winien robić to, czego chciała ona - czy nie tak to działało? Iluzja nie mogła jej skrzywdzić... o ile nie była zaczarowana. A może to wcale nie iluzja, a tylko wyobraźnia? wtedy winna rzucać zaklęcia bez większego problemu. Lecz przecież rany bolały, jakby były prawdziwe... psiakrew, Borgin, jeszcze raz zostawisz w moim domu te chrzanione grzyby, to przysięgam, że cię wypatroszę.

The member 'Cassandra Vablatsky' has done the following action : rzut kością

'k100' : 13