First topic message reminder :



[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 29

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Zacisnęła kurczowo palce na różdżce; przyjemne ciepło przeniknęło przez palce i przedramię, gdy różdżka wróciła do ręki właścicielki. Bez niej czuła się jak bez ręki i była skazana na porażkę; dobrze, że nie wylądowała dalej. Sigrun starała się ignorować zarówno łaskotanie na swoim ciele, jak i bolesne ukąszenia; pół dzieciństwa spędziła w lesie, pełnego rozmaitego robactwa, nie lękała się go. Skrzywiła się, gdy poczuła jak wchodzą po jej plecach; strącanie ich było jednak bezsensowne, zaraz atakowały ją kolejne; chciała przerwać czar, lecz nie miała na to szansy. W jej stronę szybowały już zaklęcia, przed którymi musiała się obronić.
Uniosła różdżkę przed siebie i starała się wykonać odpowiedni ruch nadgarstkiem: - Protego Maxima! - wyrzekła pewnie, mając nadzieję, ze tym razem jej umiejętności obronne nie zawiodą - inaczej przekona się, czy ów silny podmuch wiatru zdoła ją przewrócić, pomimo nóg przylepionych do podłoża.

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 45

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Miał wrażenie, że wszystko działo się w zwolnionym tempie, gdy z trudem odrywał stopy od lepkiej pajęczyny, starając się odsunąć jak najdalej od sunących po niej pająków. Udało się – kilka sekund później znajdował się już na (względnie) stabilnym gruncie, co prawda nadal osnutym różowawymi oparami, ale przynajmniej nie więżącym go w miejscu. Odetchnął swobodniej, choć tylko odrobinę, boleśnie świadomy, że wciąż nie miał w ręce różdżki; słyszał gdzieś przed sobą wykrzykiwane inkantacje, ale o ile był w stanie poprawnie to ocenić, żadne z zaklęć nie pomknęło prosto w jego stronę. Sigrun zdawała się znajdować w o wiele większych tarapatach, ale bezbronny, nie był w stanie jej pomóc – postanowił więc uczynić z odzyskania różdżki priorytet.
Rozejrzał się uważnie, czując upływ umykającego mu przez palce czasu i starając się przypomnieć sobie, w którym dokładnie miejscu upuścił bezcenną różdżkę; zbliżył się z powrotem w stronę pajęczyny, tym razem uważając jednak, żeby nie nadepnąć na zdradliwą sieć; schylił się, przez stresujący, dłużący się w nieskończoność moment przeszukując leśne poszycie, aż wreszcie jego palce natrafiły na palisandrowe drewno. Podniósł je z ukłuciem ulgi, niemal natychmiast powracając do stanu gotowości i próbując odszukać spojrzeniem przeciwników; nie chciał dopuścić do siebie możliwości, że udało im się zbiec.

(podnoszę różdżkę i przesuwam się o kratkę w prawo)

Aeris rzucone przez zakonnika dotralo do Sigrun, wywracając ją z mocą. Upadła na plecy z nogami nadal uwięzionymi w pajeczynie. Pająki nie przestawały dotkliwie ją kąsać. Everte Stati rzucone przez Jaydena nie udało się, dodatkowo odczuł działanie anomalii, jego dłoń ścierpła, pokryły ją granatowe, piekące plamy a różdżka wysunęła się z dłoni. Gdy ją chwyci zauważy, że nie jest w stanie utrzymać jej wiodącą ręką.
Sigrun odczuła też skutki anomalii, gorzki smak pojawił się w jej ustach, zakrztusiła się, ciemna ciecz smakowała jak popiół.
Zaklęcie Constantina uderzyło w ziemię przed Sigrun, jeszcze kawałek przed pajęczynami, kontrolowane przy pomocy magii rośliny, głównie korzenie, pomknęły w stronę brygadzistki, by spętać ją wedle woli rzucającego zaklęcie*.
Percival dotarł do własnej różdżki, znów dzierżył ją w dłoni.

Sięgnięcie po różdżkę jest akcją, wyswobodzenie się z pajęczyn również.

*Zaklęcie Constantina uderzyło w podłoże w tym samym momencie w którym Sigrun broniła się przed atakiem Jaydena. W tej turze posiada jeszcze możliwość wykonania akcji nie unieruchomiona przez korzenie.
Podniesienie się do pionu nie jest akcją, Sigrun nadal może wykonać jeden z dowolnych dla niej ruchów, tj. rzucić zaklęcie, lub spróbować oswobodzić się z pajęczyn(oswobodzenie się z pajęczyn nie będzie równoznaczne z uniknięciem pędzących w jej stronę roślin)

W obu swoich przeciwników może trafić Constantine i Percival
Jayden nie trafi w Sigrun - i odwrotnie.

Wcześniejsze Adnotacje:

Zaczynją Rycerze (24h), następnie Zakon (24h).
W razie pytań zapraszam

Mapa:

Żywotność:

Moment pomiędzy zagłębieniem dłoni w malinowej mgle, a zaciśnięciem palców na znajomym drewnie różdżki, dłużył mu się w nieskończoność; nie chciał nawet wyobrażać sobie, jak mogłaby potoczyć się dalsza część starcia, gdyby do samego końca pozostał bezbronny. Sigrun wciąż była uwięziona, ich przeciwnicy – tchórzliwie skryci za drzewami, jakkolwiek więc nie patrzyłby na sytuację, nie wyglądała dla nich korzystnie. Nie miał pojęcia, jakim cudem dopuścili do takiego momentu, ale nie miał zamiaru poddawać się teraz, kiedy szala zwycięstwa wciąż jeszcze mogła przechylić się na ich stronę.
Wyprostował się tak szybko, jak tylko był w stanie, spojrzeniem odszukując obu mężczyzn. Po raz pierwszy od dłuższego czasu, widział wyraźnie każdą z sylwetek; wyglądało na to, że szykowali się do odwrotu, choć aż tak bardzo im się nie spieszyło, skoro znajdowali czas na rzucanie zaklęć. Percival uniósł różdżkę, chciał jednocześnie ich zatrzymać, jak i przynajmniej chwilowo uniemożliwić im atakowanie Sigrun; wycelował więc w starszego z czarodziejów (Jaydena). – Circo Igni – wypowiedział wyraźnie, wzrokowo oceniając odległości; miał nadzieję, że krąg ognia odetnie drogę ucieczki zarówno jednemu, jak i drugiemu mężczyźnie.
Dopiero gdy energia uroku spłynęła po jego palcach, zdecydował się poruszyć, przesuwając nieco na prawo, żeby w razie potrzeby mieć czystą drogę do przodu – niezablokowaną przez wyczarowany przez samego siebie dół.

(jedna kratka w prawo)

The member 'Percival Nott' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 99

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Tarcza znów okazała się zbyt słaba; a niech to szlag, musiała bardziej przyłożyć się do szlifowania umiejętności obronnych, dopiero teraz widziała jak bardzo je zaniedbała. Mocny podmuch wiatru wywrócił ją z mocą, upadła na plecy, co było dodatkowo bolesne, bo stopy miała przylepione do podłoża. A do tego te pieprzone pająki wciąż gryzły ją dosłownie wszędzie. Przeklęła w duchu, lecz prędko dźwignęła się na nogi, podpierając lewą ręką; powróciła do pozycji stojącej, lecz nie miała szansy, by przystąpić do ataku. Zauważyła jak mkną ku niej korzenie, najpewniej po to, aby unieruchomić jej ręce; nie widziała innego wyjścia jak tylko próba ucieczki z tej pieprzonej pułapki i to jak najszybciej. Wycelowała różdżką w lewo, obracając lekko tułów, mając nadzieję, ze zaklęcie będzie na tyle silne, że wyciągnie ją z pajęczyny i pociągnie na dziesięć metrów w lewo* (kierunek na obrazku). Wybrała kierunek tak, aby uniknąć korzeni i innych roślin, chcących ją spętać.
- Ascendio! - wyrzekła Sigrun z mocą, wytężając całą siłę woli, aby skupić się na swojej mocy magicznej i zrobić z niej użytek.


Celuję różdżką w lewo tak, aby dostać się w miejsce wskazane na tym obrazku.

The member 'Sigrun Rookwood' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 84

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Niczego innego nie pragnął niż ocknąć się z tego koszmaru; nie potrafił zrozumieć jak droga, która ma prowadzić ku oswojeniu anomalii oraz przywróceniu porządku w ich najbliższych otoczeniu, mogła wynieść ich tak daleko od celu. Starcie nadal było napięte, nie mógłby jednoznacznie stwierdzić czy tym wszystkim kierował los, czy ich umiejętności. Nie rozważał napastników – nie nazwałby ich przeciwnikami, to nie była równa ani sprawiedliwa walka – w kategoriach potężnych lub słabych, stawali przed nim tacy, jacy byli, korzystając z magicznych mocy w sposób, który uwłaczał czystości czarów. Nie chciał widzieć ich zwycięstwa, nie dopuszczał do siebie myśli, co mogłoby się zdarzyć i co mieli w planach. Ich intencje nie były mu znane, poza tym, iż dobrze nie wróżyły. Jego nadzieja unosiła się łagodnie w jego umyśle, choć zatrzęsła się, gdy czarownica użyła zaklęcia, starając się uciec od roślin; podobnie, gdy niesamowicie silne zaklęcie pofrunęło z podniesionej po rozbrojeniu różdżki. Wiedział, iż miał nikłe szanse na obronienie profesora, więc zamiast tego wycelował w postać, która wypowiedziała ognistą inkantację (Percival) i rzekł:
— Regressio!
Po rzuceniu zaklęcia przeszedł w swoją prawą stronę, przystając przed drzewem i mając nadzieję, że pozostałe pnie ponownie nieco go ukryją. Inkantacja była mu znana, sam padł jej ofiarą, a mogła pomóc w wygrzebaniu się z tego niezbyt fortunnego położenia.

| + rzucam zaklęcie w Percivala, dodaję anomalię
+ idę kratka w lewo, tak żeby stanąć przed drzewem

The member 'Constantine Ollivander' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 60

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Jay poczuł jak ręka zaczęła mu się drgać, a po chwili różdżka wypadła mu z dłoni. Złapał ją drugą, ale wiodąca... Zdecydowanie osłabła a on nie był w stanie sobie poradzić z działaniem anomalii. Skrzywił się, ale nie puszczał różdżki. Nie umiał czarować lewą dłonią, więc nie mógł nawet wyczarować tarczy, a chwilowa dezorientacja sprawiła, że nie ruszył się z miejsca. A bahanki? Gdzie one były w tej całej sprawie? Vane tracił już rekonesans.

Percival posłał udane Circio Igni w kierunku Jaydena zmagającego się ze skutkami anomalii, ogień otoczył go, zamykając kręgu. Poszycie leśne paliło się, wznosząc ku górze ciemnawy dym. Był świadom, że wejście w płomienie, zakończy się poparzeniami.
Kontrolowane przez Constantina pomknęły w kierunku Sigrun, zaczynając oplatać się wokół jej kostek i ramion. Rzucone Ascendio wyciągnęło ją z pułapek z mocą pociągając w kierunku, który wskazała.
Rzucone Regressio pomknęło w kierunku Percivala, Constanine, dzięki szybkiemu przemieszczeniu uniknął płomieni od twoarzących się wokół profesora płomienia.

Wcześniejsze Adnotacje:

Zaczynają Zakonnicy (24h), następnie Rycerze (24h).
W razie pytań zapraszam

Mapa:

Żywotność:

Zaklęcie poleciało wprost na niego, a zaraz ogień zatańczył dokoła profesora z rozmachem jakiego mógł pozazdrościć każdy tancerz wywijający wstążkami. Języki nie dotknęły jednak mężczyzny, gdy uważnie obserwował, co się działo. Trawa zaczęła się palić wzniecając nieprzyjemny dym, który dostał się do nosa i oczu Vane'a. Zazwyczaj nie miał nic przeciwko ogniskom, ale jeśli nie chciał skończyć jako piękny szaszłyczek, musiał podjąć decyzję. Dłoń wciąż mu drżała, ale przynajmniej mógł utrzymać już różdżkę. - Subeo - powiedział, wskazując różdżką na płomienie, mając nadzieję, że wydostanie się z kręgu bez szwanku. Ollivander wciąż znajdował się na zewnątrz, a to oznaczało, że musiał przeciwstawić się dwójce czarodziejów. To nie brzmiało fair, a Jayden nie zamierzał go tak zostawiać, bawiąc się w najlepsze w gorącej pułapce.

|magikuję w kierunku kratki u góry; dokładnie tej

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 41

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :