Czerwony pokój bólu zabaw

The member 'Keira Moore' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 3, 3, 5, 1, 1

Dreszcz zwiastujący pierwszą przegraną przeszedł mu po plecach, ale na szczęście wzrok Colina szybko wyłowił z wyrzuconych kości dwie szóstki i szlachcic mógł odetchnąć z ulgą. Wielką i widoczną, bo nie chciał tracić dobrej passy, szczególnie że przychodziła ona tak łatwo i bez większego wysiłku. Z drugiej strony nie miałby nic przeciwko przedłużeniu gry i samemu pozbycia się części swojej garderoby; niewątpliwie byłaby to jeszcze większa, podwójna przyjemność wyczekiwania, mimo że Colin zazwyczaj nie odznaczał się wielką cierpliwością. Ale może raz na jakiś czas warto zrobić wyjątek?
- Mogę przysiąc na moje koty, że nie oszukuję - zaprotestował oburzony jej oskarżeniem. Zaczarowanie kości byłoby bajecznie proste, ale niestety łatwe do odkrycia, zresztą nie przywykł do jakichkolwiek oszustw w hazardowych rozgrywkach; to było zdecydowanie poniżej jego godności. - Po prostu ten pokój wie, jak bardzo chcę wygrać i... hej, co ty robisz? - zawołał na koniec, gdy bezczelnie wyrzuciła go z jego wygodnego miejsca, nie omieszkując przy tym zahaczyć o niego biodrami i prawie zepchnąć go z poduszki. Spojrzał na nią z wyrzutem i nawet przelotny pocałunek w policzek nie rozwiał gradowych chmur kumulujących się nad jego głową.
- Chciałem po dobroci, ale pani, panno Moore, domaga się chyba silnej ręki - wychrypiał, biorąc w dłoń kości. Nie spuszczał z niej wzroku, gdy powoli i starannie przekładał je między palcami, szykując się do rzutu. Nie ściągnęła nic z siebie, ale nie zaprotestował; przecież będzie jeszcze wiele okazji do tego, aby pozbyła się swojego ubrania i pozwoliła jego oczom nacieszyć się lubieżnym widokiem jej ciała.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 2, 5, 3, 5, 2

Co on miał wiedzieć o przegranej? Wygrywał każdą rundę. Keira zaczęła się nawet domyślać, że jeśli kości nie są zaczarowane, to on źle przekazał jej zasady albo co gorsza: sędziuje na własną korzyść. Jego uśmiech był wyjątkowo nieznośny. Nawet jeśli Keira kobiecym sprytem uniknęła ściągania ubrania w tamtej rundzie, już po minie Colina wiedziała, że nie na długo będzie łamać zasady. Och, dlaczego ten pokój chciał się skupić tylko na niej!
- Będziesz się smażył w hadesie - jęknęła trochę obrażona na sytuację. Nikt nie lubił przegrywać, a zwłaszcza te kobiety, które dopiero poznawały smak nagości. Zasady były wręcz brutalne, ale jak widać po stronie Colina. Ledwo zaczęła się czuć jak prawdziwa kobieta, a jej towarzysz wytaczał już największe działa. Czy nie mogli uczyć ją wszystkiego krok po kroku? Zwabił Keirę do swojego zamczyska i pewnie za karę nie wypuści. Ale czy w ogóle to by jej przeszkadzało?
- Ha! Czyli pokój jest zaczarowany, to też oszustwo - mówiła, bezceremonialnie kręcąc się na jego biodrach. Jasne, ustawił sobie jakieś sensory na dane miejsce, a potem narzekał, że musi je zmienić. Na pewno tu pojawi się dobra passa.
- Tu są lepsze kości, a nie mogę siedzieć ci na kolanach, bo zakłócisz aurę zwycięstwa - zakomunikowała dumna ze swojego pomysłu. Niestety mina szybko jej zrzedła, gdy zobaczyła kości Colina. Mamrotała pod nosem, że to bardzo niefajna gra, bo tylko on się bawi. A ona płonęła tylko większym rumieńcem. Znowu musiała wstać, chwiejąc się na trzewikach, które nie były pomocne w zachowaniu prowizorycznej chociaż równowagi. Podciągnęła sukienkę i zaczęła ją ściągać przez całe ciało aż do głowy. Pod nią miała koszulkę, która sięgała ledwie do kolana. Gorsety niestety były za drogie, ale Keira zbierała na swój wymarzony. Zawstydzona usiadła ponownie na swoim miejscu, podciągając kolana aż pod brodę, chcąc ukryć swoje piersi, przebijające się przez materiał sukienki. Skrzyżowała nogi, przybierając obronną pozycję przeciwko nagości! Kolejny rzut kością i oby nie musiała ściągać koszulki.

The member 'Keira Moore' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 4, 6, 3, 4, 4

Wielkie zębiska potwora czającego się w Colinie kłapnęły z radością przy k o l e j n e j wygranie, jakby ukryty wewnątrz mężczyzny stwór tylko czekał, by przedrzeć się na zewnątrz i uczynić spustoszenie w niewinnym świecie rumieniącego się dziewczęcia. Jej czerwone policzki były aż nadto widoczne mimo panującej w pomieszczeniu poświaty tej samej barwy - a może to właśnie ona wzmacniała cały efekt i sprawiała, że malutki rumieniec zamieniał się w płonącą wstydem twarz? Czego zresztą się wstydziła, jego obecności, która napawała ją przerażeniem i zdenerwowaniem? Czyż zapomniała już jak ulegle mu się poddała dwie noce temu? A może żałowała swojego nagłego wybuchu uległości? Nieprzyjemna myśl zawisła na chwilę w głowie Colina, który do tej pory w ogóle się nad tym nie zastanawiał, za pewnik przyjmując fakt, że Keira po prostu tego chciała... od dawna, od ich pamiętnej nocy w jej mieszkaniu, od każdego przelotnego dotyku w księgarni, od tych paru godzin w Mungu. Ale teraz nic nie było już takie pewne i oczywiste. Zmarszczył czoło.
- Od ciebie oczekiwałbym trochę więcej zaufania - powiedział cicho, nadal mierząc ją urażonym spojrzeniem. Zarzucanie mu oszustwa to jedno, ale trwanie w tym zarzucie? Mimo że przysiągł na swoje ukochane koty?! - I jeśli ktoś tu zakłóca aurę zwycięstwa, to na pewno nie ja - rzucił kąśliwie, znów wiercąc się na poduszkach i próbując przyjąć poprzednią wygodną pozycję, zanim wypuścił kości z dłoni po raz kolejny.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 1, 3, 2, 2, 1

Och. Cała postawa Colina wyrażała jedno wielkie rozczarowanie, gdy kostki zatrzymały się w miejscu, okazując wynik, który w żadnym wypadku go nie zadowalał. Apetyt rósł w miarę jedzenia, a oni powoli przechodzili już do deseru, który - niestety - nagle oddalił się zupełnie niespodziewanie. Keira kuliła się obok w lekkiej koszulce (gdyby tylko wyciągnął rękę, byłoby diabelnie łatwo ją z niej ściągnąć... a może rozpruć? Przecież od czegoś miał ten hak) i Colin oczami wyobraźni widział już, jak ją powoli ściąga, ociągając się do granic możliwości i czekając naiwnie, aż jej przerwie i pozwoli zostać ubranej na jeszcze jedną rundę. Niestety musiał zostawić swoje rozkoszne myśli  spokoju.
- Psia mać, widzisz, co narobiłaś? - mruknął pod nosem, wypuszczając głośno powietrze przez nos niczym wkurzony byk szykujący się do ataku. Sięgnął po szyi, rozsupłując węzeł krawatu i ściągnął go z siebie, rzucając zwiniętym materiałem w Keirę. - Wygrałaś czystym przypadkiem, moja droga, a krawat i tak mnie upijał - prychnął, mrużąc oczy i przewracając nimi wymownie. Zgarnął hakiem rozrzucone po stoliku kości i schował je w dłoni. Nie zwykł błagać o dobry wynik i tym razem też tego nie zamierzał robić, ale mimo wszystko nie obraziłby się, gdyby los postanowił mu znów trochę poszczęścić.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 1, 6, 5, 5, 5

Zaśmiała się cichutko, gdy jej kiepskie miejsce zaczęło wpływać na kostki Colina. W końcu zaczęła odczuwać przyjemność z gry. Wyszczerzyła się szeroko, prostując z powrotem nogi. Żałowała, że nie ma tu żadnego koca, bo pomimo panujących tu emocji, poczuła zimno szczypiące odkryte kończyny.
- Może jednak ten pokój posłuchał też moich próśb? - spytała, przejmując krawat Colina. Ona też na początku zaczynała od tasiemek, więc może obydwoje potrzebowali się rozkręcić? Przygryzła wargę. O co ją oskarżał? O psucie aury zwycięstwa?
- Z tego co widzę, wszystko jest po twojej stronie. - Założyła krawat na swoją szyje, śmiejąc się cichutko, że sięgał jej zdecydowanie za nisko. Mimo wszytko próbowała go ułożyć między swoimi piersiami, aby wyglądał jak najbardziej profesjonalnie. Czy kobieta powinna pokazywać się w krawacie? Przechwyciła kości, lecz zanim rzuciła je na stolik, chuchnęła na swoje małe piąstki.
- To nie był przypadek, to było przeznaczenie! - dodała, ciesząc się jak małe dziecko ze zdobytego fantu. Co z tego, że Colin tak naprawdę nie był w ogóle rozebrany, a jej już mało zostało tych warstw. Ciężkie życie, ciężkie życie. Rzuciła kostki na stół. Och, zlitujcie się.

The member 'Keira Moore' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 1, 3, 2, 5, 1

Widząc swoją parę w porównaniu z potężną trójką piątek Colina, przygryzła mocniej wargę. Chyba jednak ten pokój ją wcale nie słuchał. Chrząknęła znacząco, kręcąc się na swoim miejscu. Stukała co chwilę Colina kolanem, szukając sposobu, aby ominąć okrutne zasady. Jak widać, przegrywała i to z kretesem. Zsunęła lewej stópki trzewik, ciesząc się ze swojego szatańskiego pomysłu. Nie ustalali, że jak są podwójne części garderoby to wszystko musi lecieć w jednej rundzie. Udała smutną minę, wspinając się na kolana Colina. Ulokowała się wygodnie, nie czekając na jego sprzeciwy.
- Muszę ci zabrać troszeczkę szczęścia, to niesprawiedliwe - powiedziała, myśląc, że może jak pozasłania rozpuszczonymi włosami Colinowi stolik albo chociaż go trochę porozprasza, to przeznaczenie tego pokoju przeskoczy na biedną Keirę. Może teraz miał lepszy widok na rumieńce, ale starała się walczyć ze swoim wstydem.
- Sprawdźmy to twoje szczęście - dodała kokieteryjnie, rozrzucając kości po stoliku. Och, tylko nie znowu paskudne wyniki! - Coś jeszcze cię upija, co z chęcią ściągniesz? - zażartowała, ale obydwoje wiedzieli, że to ona tu była wielkim przegranym i nawet bała się spojrzeć na kości.

The member 'Keira Moore' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 1, 1, 6, 3, 6

Już w chwili wyrzucania kości wiedział, że wygra; znów przeszedł go ten dreszcz zwycięstwa, a kiedy oczka zawirowały na stoliku wskazując trójkę, podskoczył w miejscu z radości i z o wiele pewniejszą miną wyczekiwał na kolejne rozdania. Stracił krawat, a Keira właśnie miała tracić czwartą czy piątą część swojego skromnego ubrania, nad czym w żadnym stopniu nie ubolewał.
- Ten pokój słucha tylko moich próśb - wyszeptał, obserwując zauroczony jak krawat układa się na dziewczęcej klatce piersiowej, ślizga między nimi i delikatnie spływa w dół, tworząc prowokującą, szaloną ścieżkę, za którą Colin wodził wzrokiem bez najmniejszego skrępowania. Miał szczerą nadzieję, że i tym razem jego prośba zostanie wysłuchana, nawet jeśli nie wypowiedział jej na głos; ale tylko bardzo głupi i bardzo niewinny pokój nie wiedziałby, jakie marzenie i pragnienie rodzi się teraz w głowie jego właściciela.
- Znalazłaby się taka jedna rzecz, ale dobrze wychowane panny nie powinny o nią nigdy pytać - odpowiedział, na chwilę odrywając wzrok od krawata i skupiając się na wyrzuconych na stole kostkach. Dwie pary, wysoka poprzeczka, ale przecież nie z takich tarapatów wychodził.

The member 'Colin Fawley' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 3, 2, 2, 6, 4